Vísir - 22.11.1962, Side 15

V1SIR . Fimmtudagur 22. nóvember 1SS2.

HH—WP *
15
Þegar hún var háttuð leitaði
hugurinn á aðrar slóðir. Hún
hugleiddi hvað framundan var
og hvort fundum hennar og
Gastons mundi bera saman á
nýjan leik. — Og voldug gleði
náði tökum á henni.
6. kapituli.
I hamingju leit.
Nokkrum dögum síðar heim-
sótti Karólína Mirandas hers-
höfðingja og fólk hans á sveita-
setri hans fyrir utan Lundúna-
borg. Hershöfðinginn tilkynnti
henni, að hann hefði frétt, að
viku fyrr hefði hinn falski Luð-
vík XVIII látist í Temple. Mikil
hugaræsing var ríkjandi meðal
flóttamanna. Búizt var við, að
greifinn af Provence sem nú
kallaði sig Luðvík XVIII mundi
gefa út tilskipun. Allt þetta
leiddi til þess að áformað var
að hraða förinni til Brétagne.
Hermennirnir áttu að leggja af
stað til Plymouth þá um daginn
og sagði hershöfðinginn við
Karólínu, áð þau yrðu að fara
með*þeim. Leggja skyldi af stað
innan klukkustundar. Og Inez
yrði einnig með.
Inez, sem hafði verið þátttak-
andi í næturhófi, og kom seint
heim, faðmaði Karólínu að sér
og sagði:
— Kæra Karólína, ætlarðu þá
raunverulega að kasta þér út í
þetta hættulega ævintýri.
— Ég hefi tekið ákvörðun
mína. ,
— Jæja, þú verður sjálf að
taka afleiðingunum.
Þau óku til Plymouth í vagni,
sem brezka flotamálaráðuneytið
hafði lagt til. Þegar til Plymouth
kom fluttu þau inn í skrautlega-
asta hús borgarinnar og voru
þar fyrir sjóliðsforingjar, sem
allir voru boðnir og búnir til
þess að stjana við hershöfðingj-
ann og verða við öllum hans
óskum. Úr glugga sínum gat
Karólína séð um tuttugu línu-
skip, aðallega snekkjur, fjögur
beitiskip, og þrjú flutningaskip,
sem nota átti til flutnings á her-
mönnunum. Burtferðin var á-
kveðin um kvöldið, en kvisazt
hafði, að henni kynni að verða
frestað þar til um nóttina — og
kannske í mánuð
Þannig liðu 3 dagar. — Mir-
andas. kynnti fjölda marga enska
og franska liðsforingja fyrir
Karólínu. Hann var ekki að fara
í launkofa með neitt í þeirra
viðurvist, — tilkynnti þeim
þrumandi röddu, að hún ætti að
fara til Frakklands mjög leyni-
legra erinda Og það voru veizl-
ur haldnar og dansað.
Fjórða daginn, er þær voru
að fara upp að hátta. ragði Inez
við hana:
— Komdu inn til min. Það
er dálítið, sem mig langar til |
j-3S að spjaila um við þig.
Þegar þær voru komnar inn í,
svefnherbergið lagði Inez frá,
sér kertastjakann, horfði á Karó
línu og sagði:
— Veiztu, að þú hefur aldrei.
verið eins fögur og nú? Mér
finnst það vera hreinasta brjál-1
æði af þér, að leggja út í þetta
ævintýri. Ég segi þér í fullri
hreinskilni, að þegar faðir minn
fer að framkvæma eitthvað er á
öllu von. Kona, sem er eins fögr
ur og vel vaxin og þú og býrð
yfir jafn miklum þokka hefur ,
örðu hlutverki að gegna hér á hefur aldrex venð neitt ástasam-
jörðu en slíku, sem Jóhanna, i hand milli mín og Collins.
mærin frá Orleans. Mér hefur!
sannast að segja dottið í hug, j
að orsök þess, að hún kom fram
Q$l£Í; "l//
Mér þykir það leitt, kæri vinur
Jæja, það skiptir engu. Þú
hefur sjálf viðurkennt, að þú
*-- SM
á þann hátt sem hún gerði hafi
verið sú, að hún hafi verið
mesta herfa. ... Þú — við nut-
um þess eitt sinn að vera sam-
an -— manstu ekki?
Karolinu leið ekki sem bezt,
er hún varð þess vör hverrar
áttar var hjá Inezi. Til þess að
binda enda á viðræðuna, sagði
hún, að það væri hvorki af
stjórnmálalöngun eða ævintýra-
löngun, sem hún legði út í
þetta, heldur til París^r til þess
að hitta manninn, sem hún elsk
aði.
* ,
Inez var þögul örskamma
stund. Svo mælti hún:
— Getur þú nú ekki heldur
karlmannslaus verið! Vegna for-
tíðar okka'r í klaustrinu bjóst ég
við öðrú af þér en að þú yrðir
algerlega háð hlægilegum sið-
venjum. Raunar vissi ég, að þú
varst gift og að þáð var eitt-
hvað milli þín og þessa listmál-
ara.
— Þú ferð vill vegar. Það

vilt hætta lífi þínu til þess að
hitta aftur manninn, sem þú
elskar.
Hún mælti í hæðnislegum eft
iröpunartón.
Þetta særði Karolinu og hún
svaraði:
— Já, og er þetta nokkuð
furðulegt? Hefur í raun og veru
engin breyting orðið á þér síðan
við vorum í klaustrinu? Ég hef
í rauninni aldrei botnað í hvers
vegna ég leiddist út í þetta, —
framkoma mín þá stafaði ein-
göngu af þyí, að við höfum ekk-
ert tækifæri til þess að hitta
unga menn.
— Geturðu sagt mér hvað það
er í raun og veru sem karlmenn
láta konum í té?
— Ef þú ert staðráðin í að
fá sjálf enga reynslu í þeim efn-
um, skil ég ekki að þú getir far-
ið háðungarorðum um þær til-
finningar, sem knýja konu að; Hárgreiðslustofan
karlmanns barmi. 1 HÁTÚNI 6, sími 15493.
— Ég er ekki reynslulaus með
þessum efnum. Fyrsta
Dömur, hárgreiðsla við allra hæfi.
TJARNARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætismegin,
S’ ,i 14662.
Hárgreiðslu- snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ,
Laugiveg 11, sími 24616.
Hárgreiðslustofan
SÓLEY
Sólvallagötu 72, simi 14853.
Hargreiðslustofan
PIROLA
Gretvisgötu 31, sími 14787.
Hárgreiðslustofa
ESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
Hárgreiðslustofa
SVÖNU ÞÓRÐARDÓTTUR,
Freyjugötu 1, sími 15799.
Apamaðurinn beið spenntui en
af einhverri ástæðu réðust dýrin
ekki á hann, heldur ýttu þau á
fætur hans og vildu með því
vísa honum að huldu rjóðri í
skóginum. Skyndilega varð Tarz-
an alveg undrandi, því að fram-
undan sér sá hann mjög leyndar-
dómsfullan kofa.
Barnasagcjn
KALLI
ot super-
fÍlíTIU'
fiskurim-b
["rgreiðslustofa
KRISTÍNAR INGIMUNDAR-
DÓTTUR, Kirkjuhvoli, sími 15194.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir).
Laugaveg 13, sími 14656.
Nuddstofu sama stað. —
Hárgreiðslu- og snyrtistofan
"ERMA, Garðsenda 21, sími 33968
Þegar Kalli komst að hvað
það var sem Bizniz var svo hrif-
inn af, varð hann fokvondur.
„Tíuþúsundhákartar, hvað á ég
að e» V’ð þennar. garm“, hróp-
aði hann. „í gamla daga var
þetta búningur háttsetts em
bættismanns hjá járnbrautarfé-
lögunum. Farið í hann, það mun
hafa góð áhrif á stöðvarstjórann,
skipstjóri. Hann mun áreiðanlega
gefa yður eimreið ti! að flytja
risafiskinn í“. „Reynið ekki að
hafa mig að fíf!i“. svaraði Kalli
snúðugur, „en þær Iandkrabba-
KnaMBHBHK
áætlanir“. Hann þaut upp úr
kjallaranum, og hrópaði um leið:
„Nú skal ég sýna ykkur hvað
það er sem ég á við, og ég
held að það sé á annarri hæð.
Íiib ,na*«T5RSK,t.v:: »SW
wœmmm,.