Vísir - 05.06.1963, Síða 10

w
mwjjiwwgi
V í S I R . Miðvikudagur 5. iúní 1963,
80 ára:
Jóhann Sigurðsson
„Jóhanni verður allt að gæfu.
Það er nú kannski ekki að spyrja
að heppninni hans Jóhanns." Þann-
ig heyrðist oft til orða tekið, er
rætt var um Jóhann í Borgargerði,
og eigi felldu menn slíkt hja! eftir
að hann varð Jóhann á Úlfsstöð-
um. Þegar Jóhann lagði út í það
ómögulega — kej ?ti jörð á tíu þús-
und og eitt hundrað krónur, litu
menn þó undrandi upp og sögðu
vorkennandi: „Nei, nú hefur Jóhann
færzt of mikið í fang. Þetta klýfur
hann þó aldrei, þótt lánsamur sé.“
En lánið var með Jóhanni. Hann
réð jafvel við það ómögulega. Það
kom sem sé f Ijós, að hann gat
greitt tfu þúsund og eitt hundrað
krónur og meira til. Hann gat jafn-
framt ræktað og byggt og var ekk-
ert smátækur f þvf fremur en öðru.
Það óx allt í höndum hans. Þannig
eru góðbændur og þeir, sem á-
vallt horfa fram og aldrei brestur
áræðið.
Jóhann er af skagfirzkum bænda-
ættum, fæddur að Bjarnastöðum í
Blönduhlíð 5 júnf 1883 Foreldrar
hjónin Sigurður Jónsson og Sigur-
laug Sveinsdóttir búendur að
Bjarnastöðum og Yztu-Grund
Eigi var auður í búi þeirra Bjarna
staðahjóna, og fæddist Jóhann upp
við kröpp kjör, svo sem títt var
á þeim árum. Um fermingaraldur
fór hann um sinn úr foreldrahúsum
og réðst í vinnumennsku, en mun
hafa kunnað sjálfræðinu og stund-
aði sjó frá Ólafsfirði eitt sumar.
Lögheimilið var þó áfram í ætt-
sveitinni.
Jóhann er Skagfirðingur að allri
nerð. Og f Skagafirði lá gull gæf-
unnar grafið f frjómagni fslenzkr-
ar moldar. Tuttugu og eins árs að
aldri byrjaði hann búskap með for-
eldrum sfnum f Hjaltastaðakoti í
Blönduhlfð og hefur aldrei síðan
leitað atvinnu utan síns héraðs
Á Miðgrund í Blönduhlfð bió um
þessar mundir ekkjan Nikolína
Magnúsdóttir og átti mannvænleg-
ar dætur, hét ein Ingibjörg, þá gjaf-
vaxta mær, frfð kona og gervileg
svo að af bar, og kvenkostur góð-
ur, þótt eigi yrði heimanmundur á
veraldarvfsu reiddur frá Miðgrund
á úlföldum
Ekki segir hér af kvonbænum
unga bóndans í Hjaltastaðakoti, en
hitt er vfst, að giftusamlega hefur
til tekizt, og er ólfklegt, að Jó-
hann hafi annað meira gæfuspor
stigið á ævinni. Þau Ingibjörg stóðu
fyrir altari 28. dag aprilmánaðar ár
ið 1908 og þágu kirkjulega hjóna-
vígslu, sem vel hefur enzt. Sama
ár kevptu þau iörðina Borgargerði
í Norður^rdal og fluttust bangað
um vorið. Verð iarðarinnar var kr.
1100. auðvitað allt í skuld, og bú-
stofn fremur lítill. F.i að síður var
bar á vissan hátt mikill auður
saman kominn í búi, stórbimur
bóndans, viliastyrkur og áræði. sem
aldrei brást, starfsöm og hög hönd
húsfrevíunnar og myndarskapur á
allan hátt, en lund með beim hætti,
að siálfsagt hafa allir erfiðleikar
horfið, er drottningin á dalabænum
sté fram, glaðvær og varð allt að
gæfu. Veizlur voru haldnar. efnin
uxu og biartstfni var nóg. Haust
eitt setti bóndinn öll lömb sín á
vetur — hvert einasta ,en kvittaði
kauDStaðarskuld sína með spari-
sjóðsláni. f Borgargerði fæddust og
þrjú af fiórum börnum þeirra
hjóna.
En svo er það árið 1914. sem
Jóhann kaupir Clfsstaði á kr.
10,000, og þótti það geypiverð, að
margir töldu í óefni stefnt m. a.
vegna þess að iörðin var ekki laus
úr ábúð. Með vori 1917 Iosnuðu
þó Úlfsstaðir úr ábúð, og fluttist
þá fjölskyidan þangað búferlum.
Úlfsstaðir eru í hjarta Blönduhlíð
ar, einni veðursælustu sveit Norð-
urlands, en voru í bennan tlma nið-
urnídd jörð, hvað heldur mátti telia
til ávinnings fyrir Jóhann. Hann
þurfti einmitt að briótast um,
rækta og byggja. Það gerði hann
h'ka svo um munaði. í Borgargerði
hafði hann hafizt handa um fram-
kvæmdir. en hér varð ailt stærra
í sniðum. Það var tekið að yrkja
iörð með aðferðum. sem þá voru
taldar nýtízkulegar. Plægingamenn
komu og eriuðu iörðina, og hlöð-
ur og peningahús risu af grunni
fbúðarhús úr steinsteypu var byggt
árið 1924. sæmilega stórt og all-
veglegt á þeirrar tíðar mælikvarða
og annað sinnar tegundar í Akra-
hreppi. Þannig liðu árin, og ekki
brestur Jóhann ráð. Hann sýnist
fara hægt að öUu, en hefur ævin-
Iega einhver ráð, þótt eitthvað
gangi öndvert. Skuldir eru borg-
aðar, og efnin aukast Jóhann á
Úlfsstöðum er orðinn stórbóndi.
Svo komast börnin til þroska og
njóta- öll nokkurrar menntunar.
Kannski er það mest gæfa þeirra
Úlfsstaðahjóna að eiga vel gerð og
mannvæn börn.
Þótt Jóhann hafi ávallt þurft at-
hafnasvið rúmt, bar hann þó gæfu
til að fá jörðina í hendur elzta
syni sínum, þegar aldur fór að
honum sjálfum. Úlfsstaðir voru
gerðir að ættaróðali árið 1943, og
eru nú, i höndum Sigurðar N. Jó-
hannssonar og konu hans Hólm-
fríðar Jónsdóttur, meðai myndarleg
ustu höfuðbóla héraðsins. Og þar
á Úlfsstöðum una þau hjónin Jó-
hann og Ingibjörg, í kvöldroða
dags, sem orðinn er langur og góð-
ur. Jóhann er nokkuð farinn að
heilsu hin síðustu ár og dvelur nú
um sinn á sjúkrahúsi tii hressing-
ar.
Jóhann á Úlfsstöðum var gervi-
legur maður á yngri árum, fríður
sýnum og bar sig vel, stilltur mað-
ur og flýtti sér jafnan hægt, bók-
elskur og greindur vel, ljóðaunn-
andi mikill, höfðingi heim að sækja,
glaður jafnan og viðræðugóður,
enda vinsæil og vinmargur, kann
mjög ^el með að fara þá hluti, sem
gleðja geð guma. Verzlunarmaður
var Jóhann á árum áður og samn-
ingamaður með þeim ágætum, að
hann var stundum fenginn til að
reka slík erindi fyrir aðra, og þótti
jafnan vel gefast.
Jóhann hefur gegnt mörgum trún
aðarstörfum fyrir sveit sína, var
m. a. hreon'nefndarmaður um
^koið og mörg ár formaður Bún
aðarfélags Akrahrepps, vann þar
bæði mikið starf og gott, hvatti
menn bæði beint og óbeint til rækt
unarframkvæmda. Stjórn búnaðar-
fé!agsins annaðist tímafreka og
margháttaða fyrirgreiðslu vegna fé-
lagsmanna á beim árum, og félag-
'ðið eignaðist dráttarvél með jarð-
vinnslutækium. OIli sú nýbreytni
báttaskilum í ræktunarmálum á fé-
lagssvæðinu. Mun Búnaðarfélag
Akrahrepps hafa verið meðal fyrstu
búnaðarfélaga sýslunnar, sem eign-
aðist slfk tæki. Miðað við tíma og
iðstæður efast ég um, að öðru
sinni hafi verið meiri gróska í fé-
lagsstarfi búnaðarfélagsins en ein-
mitt á þessum árum.
Börn þeirra Úlfsstaðahjóna eru
þessi, talin í stafrófsröð: Jónas
Gunnlaugur húsgagnasmíðameistari
á Akureyri, kvæntur Rósu Gísla-
dóttur, Nikolína húsfreyja í Sól-
.SELUR Blu*S0)\

Opt Record '62, má greiðast
með fasteignatryggðum bréf-
um.
Volvo Station '55.
Ford Consul 4 dyra '62.
Chevrolet '55
Volvo St. '61.
Comet '63. skipti á Mercedes
Benz 220 '60—62 óskast.
Ford Consul '62 2 dyra.
Ford Taxi '57—’59
Volvo Amazon ’58
Ford Merkury 2 dyra '55.
Comet 2 dyra ’61
VW '62.
Opel Record ’60.
Opel Caravan ’55—60.
Kaiser '54.
Moscwitsh ’55—'60.
Allar gerðir af jeppum.
Úrval af öllum gerðum vörubif-
reiða
BIFREIOASALAN
Borgartúni I
Simar 18085 og 19615
T 1 L S ö L U:
De soto ’55, 8 cyl sjálfskipt-
ur, minni gerð. 50 þús.
Chevrolet ’50, 6 cy!.. bein-
skiptur verð 30 þúsund
Zodiack ’55. sem nýr. verð
70 þúsund
Chevrolet ’55, beinskiptur 6
cyl., þúsund
Chevrolet ‘59 t fyrsta flokks
lagi, 110 þúsund.
Opel caravan ’55, verð 40
þúsund
Moskviír ’58, verð 40 þús.
ViIIys station ’51 með drifi
á öllum, verð 60 þús.
Zodiack ’58, fyrsta flokks
biil á 110 þúsund.
SKÚLAGATA 55 — SÍMI I5glí
heimagerði, ekkja Gísla Gottskálks-
sonar kennara og verkstjóra, Sig-
rún húsfreyja í Laugarbrekku við
Varmahlíð, gift Sigurði Jónassyni
skógarverði og Sigurður Norðdal
óðalsbóndi að Úlfsstöðum, kvænt-
ur Hólmfríði Jónsdóttur frá Viði-
völlum.
Um leið og ég árna Jóhanni Sig-
urðssyni allra heilla á þessum
merkilegu tímamótum ævinnar
bakka ég þeim hiónum báðum
Ianga og trausta vináttu við mig
og fjölskvldu mína fyrr og síðar.
En alveg sérstaklega bakka ég fram
lag hans til þess að gera hérað
okkar og land fegra. betra og byggi
legra — fyrir það, sem hann hef-
ur gert til þess að enn megi þró
ast gróandi menningarlíf í íslenzkri
sveit. Slíkra verka er vert að minn-
ast og óska þess iafnframt að þeir
menn, er þau vinna, verði lang-
lífir í landinu.
Egilsá, 25. maf 1963.
Guðmundur L. Friðfinnsson.
ÍWntim p í
prentsmiftja A gúmmlstlmplagerð
Einholti 2 - Slml 20960
Bílakjör
[Síýir bílar,
Commer Cope St.
6IFREIÐALEIGAN,
Bergþórugötu 12 Simar 13660.
14475 og 36598.
Auglýsið í VISIR -
jbad marg-borgar sig
Fjórði hver miði vinnur að meðaltali
Haestu vinningar 1/2 milljón krónur.
Lægstu 1000 krónur.
Dregið 5. hvers mánaðar.

körfu-
Kjuklingurinn
• * í hádeginu
á kvöldin
...... ávallt I
á borðum ....
•••• í nausti

-j<. fólk
4
Þegar við heyrum nafnið
MARLENE DIETRICH, horfa
þeir sem komnir eru á miðjan
aldur fram fyrir sig og segja
dreymandi: „Ó, Dietrich, feg-
ursta kona heims“. Þeir sem
eru dálítið yngrj scgja: „Ynd-
isleg kona — fegursta amma
heims“. En hvað segir unga
kynslóðin?
Marlene Dietrich
Hún hefur heyrt um Marlene
Dietrich og ef til vill séð hana
á kvikmynd — en hefur hún
sérstakar mætur á henni?
Nú virðist svo vera að hin
60 ára gamla stjarna sé að
verða eftirlætisgoð unga fólks-
ins úti um Evrópu, eftir að
hún kom fram í sjónvarps-
þætti og söng lagið „Sag mir
wo die Blumen sind“ (Segðu
mér hvað blómin eru). Hún er
þegar komin ofarlega á vln-
sældarlistann.
Eins og flestir muna, „sló
Marlene í gegn“ í kvikmynd-
inni „Blái engillinn“, sem
þýzki kvikmyndatökustjórinn
Jaseph von Stemberg gerði,
en hann „uppgötvaði“ Mar-
lene
Marlene hét áður Maria
Magdalena von Losch og átti
heima i Berlín Eftir Ieik sinn
í „Blái engillinn“ lék hún í
kvikmyndum f Þýzkalandi og
eftir 1930 f Bandaríkjunum.
Hin síðari ár hefur hún haft
eigin „show“ víða um heim.
Hún hefur sungið með sinni
sérkennilegu hásu rödd og
dansað og sýnt fótleggina, sem
margir telja fullkomna.
En nú hefur framkoma
hennar á sviði og röddin hása
á ný beint kastljósinu að henni
— vel gert af sextugri konu.
*
Hinn mikli enski leikari, Sir
Laurence Olivier, sem nú er 56
ára, vann nýlega mál sem hann
höfðaði á hendur stórblaðinu
„Time and Tide“
Sir Laurence Olivier.
Olivier móðgaðist þegar blað
ið sagði frá því að hann færi
vikulega til dávalds, sem dá-
leiddi hann og fullvissaði hann
siðan um að hann væri enn
ungur og án nokkurra elli-
marka.