Vísir - 12.06.1963, Qupperneq 8

8
V1S IR . Miðvikudagur 12. júni 1963,
VÍSIR
Utgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aöstoðarritstjóri: Axe) Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn 0. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingai og ^greiðsla Ingóifsstrœti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur ð mánuði.
1 lausasölu 4 kr. eint. — Sími 11660 (5 Mnur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Kosningarnar
Tíminn er gleiður yfir úrslitum kosninganna og
miklu meira en efni standa til. Framsóknarflokkurinn
vann að vísu tvö þingsæti, en þrátt fyrir þá lagfær-
ingu á kjördæmaskipuninni, sem gerð var fyrir fjór-
um árum, skortir enn nokkuð á að fullkomið jafnrétti
hafði náðst.
Þótt viðreisnarflokkarnir misstu eitt þingsæti, mega
þeir vel una úrslitum kosninganna, því að þau eru
ótvíræð traustsyfirlýsing á stefnu þeirra. Það er mjög
sjaldgæft að ríkisstjórn, sem setið hefur í fjögur ár,
fái slíka traustsyfirlýsingu. Stór hópur kjósenda er
venjulega óánægður með þá stefnu og stjómarfar, sem
ríkir á hverjum tíma, og venjan er því að þeir flokkar,
sem að ríkisstjórn standa, tapi fylgi. Hér var þessu
öfugt farið nú. Stjómarflokkamir juku fylgi sitt úr
54,9% í 55,7%, m. ö. o. þjóðin vottaði viðreisninni
traust sitt í kosningunum.
Stjómarflokkarnir höfðu sagt þjóðinni það fyrir
kosningamar, að þeir mundu starfa saman áfram, ef
þeir fengju meirihluta, og að viðreisnarstefnunni yrði
þá haldið áfram. Andstöðuflokkar ríkisstjórnarinnar
höfðu hins vegar ekkert sagt um, hvað við mundi taka,
ef þeir næðu völdum, en helzt var þó að skilja þá svo,
að það yrði eitthvað í líkingu við stefnu vinstri stjóm-
arinnar, sem frægust er að endemum allra ríkisstjóma,
sem setið hafa á fslandi.
Þetta vildi meirihluti þjóðarinnar ekki, minnugur
þess ástands, sem hér ríkti fyrir 4—5 árum. Og þótt
margir hugsandi menn í landinu kysu flokka stjóm-
arandstöðunnar af gamalli tryggð, er áreiðanlegt að
þeir vilja í raun og vem ekki breytta stjómarstefnu.
Framsóknarfólkið hefur sennilega trúað því, að efling
flokks síns mundi hafa bætandi áhrif á stjómarstefn-
una, en þar gætir þeirrar skammsýni, að kommúnistar
mundu óhjákvæmilega móta afstöðu Framsóknar-
flokksins að nokkm leyti, vegna hins nána samstarfs,
sem verið hefur milli flokkanna síðasta kjörtímabil og
þess andlega skyldleika, sem með þeim er.
Tap kommúnista
Því var spáð hér í blaðinu fyrir kosningarnar, að
kommúnistar mundu tapa fylgi. Sá spádómur reyndist
réttur, enda mæltu öll skynsamleg rök með því, að svo
færi. Stefna þeirra er dauðadæmd í lýðræðisþjóðfélagi,
unga fólkið fylgir þeim ekki, og því er ósigur þeirra
vís.
Sjálfstæðisflokkurinn má vera sérstaklega ánægður
með úrslit þessara kosninga, þótt hann bætti ekki við
sig þingsætum. Hann jók fylgi sitt verulega og þróunin
sýnir að áhrif hans eru vaxandi með þjóðinni. Aukið
fylgi Framsóknarflokksins í Reykjavík hlýtur að vera
stundarfyrirbæri. Borgarbúar munu átta sig á því áður
en langt um líður, að hann er ekki þeirra flokkur.
Christine Keeler
og vinir hennar
&
S.l. föstudag var blökkumað-
ur frá Vesturlndíum dæmdur f
þrlggja ára fangelsi fyrir árás
á sýningarstúlkuna Christine
Keeler, og er þaö annar í röö-
inni hinna blökku kunningja
hennar, sem dæmdur er tll fang
elslsvlstar, — hinn einnig fyrir
árás á hana, sem alkunnugt er,
því áö viö fyrri réttarhöld þoröi
hún ekki aö koma fram, en flýöi
til Spánar — og var nú allur
hennar ferill orðinn blaöamatur,
meö þeim afleiðingum m. a. að
sjálfur hermálaráðherrann flækt
ist í málið, og varö aö biðjast
lausnar, og nú er svo komið, að
jafnvel framtíð sjálfs forsætis-
ráöherra Bretiands kann að vera
í hættu og stjórnar hans, vegna
afleiðinga þessara mála.
Þriöji kunningi sýningarstúlk-
unnar, sem nú er i fangelsi (í
gæzluvarðhaldi) er hinn kunni
læknir, dr. Ward.
Christine Keeler var viðstödd
réttarhöldin yfir blökkumann-
inum Aloysus „Lucky" Gordon
í fyrri viku. Er þeim 'IáUk var
henni ekið í Rolls Royce bifreið
frá Old Baily. Það var í marz
1961, sem þau fyrst kynntust,
en hún var þá 21 árs, — hann
söngvari f „jazzklúbbum", í við
lögum. Heldur hann því fram, að
ástasamband hafi verið milli
m
Ward læknir.
þeirra frá þvl þau hittust í ann-
að sinn. Varð hann snemma
haldinn ákafri afbrýðisemi. Ann
ar Vestur-Indíumaður, John
Arthur Edgcombe, var í marz
s. 1. dæmdur í 7 ára fangelsi
fyrir árás á Christine, en var
sýknaður af ákæru um að hafa
ætlað að myrða hana. Gordon
beið fyrir utan Old Baily, með-
an sá dómur var upp kveðinn.
Eftir flóttann frá Spáni, þegar
Christine var komin heim aft-
ur, gekk hún fyrir dómara, og
svaraði fyrirspurnum hans. Hálf
um mánuði síðar leitaði Gordon
hana uppi og réðst á hana.
Áður en kviðdómur felldi úr-
skurð, „sekur" eða „ekki sekur“
um árás, sagði dómarinn við
kviðdómendur, að það kæmi
þeim ekki við, að almenningur
hefði rætt um menn viðriðna
þetta mál né heldur hver væri
hörundslitur sakbomings, hér
væri um ekkert annað að ræða
en það að ungfrú Keeler ætti
rétt á sömu vemd og hver annar
brezkur þegn.
Um sakboming, sem 13 sinn-
um hafði verið dæmdur fyrir
árásir, innbrot og þjófnaði,
sagði dómarinn, að hann hafi
sannfærzt um, að hann hefði
ógnað ungfrú Keeler og haft of-
beldi i frammi við hana. —
Kvað, hann sér vera það
hryggðarefni, að hánn gæti ekki
eftir gildandi reglum fyrirskip-
að, að hann skyldi ger landræk-
ur.
Gordon staðhæfði margt við
réttarhöldin varðandi ungfrú
Keeler,, svo sem aö hún hefði
sagt sér, að hún hefði þekkt
Ward læknir frá því hún var
14 ára og verið í símavændi frá
þvf hún var 17 ára. — Og hann
krafðist þess, að Profumo og
Ward læknir væru leiddir sem
vitni. Neitaði hún staðhæfingum
hans.
Það, sem hér hefur verið sagt,
er ekki tekið fram til þess, að
smjatta á hneykslismálum, held
ur til þess að það komi fram
hverja reginspillingu hér er um
að ræða á bak við, en á þann
vettvang hafa illu heilli flækzt
menn, sem nutu álits og virð-
ingar, og málið allt orðið svo
alvarlegt og víðtækt, að það get-
ur haft enn örlagaríkari afleið-
ingar að margra áliti en enn er
fram komið.

Christine
Ekið var frá Old Baily i Rolls Royce bifreið.