Vísir - 20.07.1963, Blaðsíða 15

VlSIR . Laugardagur 20. júlí 1963.
75
Konain, sem ekki brást
FRAMHALDSSAGA EFTIR MARY RICHMOND
Og hvað mundi nú koma fyrir
hana sjálfa? Hvert mundi Sue
Wong fara með hana? Þegar sólin
kæmi upp, mundi þokunni létta og
brennudjöflamir mundu sjá bátinn.
O, Nick, Nick, af hverju mátti ég
ekki fara með þér? hugsaði hún.
Hún huldi andlitið í höndum sér
og grét. Þernan snart við handlegg
hennar og sagði:
— Héma — takið þetta ...
— Ekkert getur hjálpað mér,
kveinkaði hún, ekkert ... en hún
leit upp og tók við pelanum, sem
Sue Wong rétti henni. Hún tók
tappann úr og saup á, fékk ákaft
hóstakast, en hresstist. Þetta var
vodkapelinn, sem Petrov hafði skil
ið eftir þegar hann fór, það var
enn leki í honum.
— Annan sopa til, sagði þernan
og Blanche svolgraði í sig það sem
eftir var.
Og henni létti í höfði, en samt
fann hún til þreytu og svefnþarfar,
og þernan tók utan um hana og
hallaði henni að sér og brátt sofn-
aði hún við barm Sue Wing. Ef
Blásóley hefði verið þarna, hugsaði
hún, er Blanche var að sofna, hefði
allt verið gott, en £ þetta skipti
hafði það brugðizt, að hún gæti
heillað karlmennina — og orðið
að gjalda fyrir með lífu sínu, að
hún hafði hjálpað þessari stúlku.
En það hafði verið seinasta fyrir-
skipun. .Blásóleyjar að hjálpa þess-
ari stúlku, og hún hafði hlýtt hús-
móður sinni, og hún ætlaði að ann-
ast hana hvað sem á dyndi, eins
vel og hún gat.
III.
Dagur rann. Þokunni létti og
þernan sá, að eldurinn mundi hafa
lagt allt í rúst og sviðna jörð á
landareigninni.
Loks vaknaði Blanche. Hún sett-
ist upp, strauk hár sitt. Hún leit í
kringum sig og skyndilega mundi
hún allt. Henni fannst hún finna
reykjalykt í vitum sér. Sól skein
glatt. Húsið þar sem hún hafði átt
heima um hrið sást ekki lengur.
Hún fann til hungurs, en hverju
skipti það? Hún leit spyrjandi aug-
um á þernuna, sem sat hreyfingar-
laus og þögul eins og stytta.
—- Hvar erum við? spurði hún.
—, Veit ekki, svaraði þernan.
— En þér hljótið að hafa hugboð
um það, sagði hún en hugsaði eitt-
hvað á þá leið, að kannski mundu
þau, þernan og gamli maðurinn,
hæst ánægð með að láta reka niður
eftir öllu fljóti, unz bátinn bæri
út í hafsauga og kannski væri það
betra en að verða dátunum að
bráð. Hún sneri sér að gamla mann
inum, en hann svaraði ekki held-
ur, brosti bara til hennar tann-
lausum munni. Klukkustund síðar
tók gamli maðurinn upp böggul, en
í honum var brauð og te og nú
lagaði þernan tevatn, en prímus var
í bátnum. Blanche leið betur þegar
hún var búin að fá sér brauðbita
og te og höfuðverkurinn hvarf
henni með öllu. Hún fór aftur að
hugsa um Petrov. Ef hún aðeins
vissi hvar hann væri, og Dorothy
og John og börnin, en ef hún fyndi
hann, mundi það þá hafa sömu af-
leiðingu fyrir hann og Blásóley?
Hún fór að hugsa um hvort ekk-
ert illt hefði nú ekki komið fyrir
þau öll og lá við örvinglan, og
lagðist aftur fyrir niðri í bátnum
til þess að reyna að leyna þvi
hvernig henni leið. Og brátt sofn-
aði hún.
Þegar hún vaknaði, var komið
undir sólarlag og himininn eld-
rauður. Henni flaug fyrst í hug
hvort það hefði verið svefnlyf í
teinu, en það gat ekki verið, hin
höfðu drukkið það lika, og þau
voru glaðvakandi, er hún vaknaði.
Hún hafði víst verið úrvinda af
svefnleysi og þreytu.
Hún settist nú upp og leit til
beggjíL hliða: fCVígl til?þess áðiW-ðA'
allt sem .bezt.ifyxir |ér á árbakk-
anum, Og er hún sat þarna um-
vafin myrkri, er sól var hnigin, sá
hún allt í einu ljósglampa, og svo
eins og dökka þústu, sem virtist
líða áfram á vatninu, en þetta var
þá bátur, sem nálgaðist, en á hon-
um var ljóskastari. Og með því að
nota hann fundu þeir, sem í vél-
bátnum voru, litlu kænuna. Skyldi
þetta vera kínverskur lögreglubát-
ur?
Ef svo var, hugsaði Blanche, get
ég gengið að því vísu að ég verð
yfirheyrð og handtekin.
Sjötti 1'
Þegar vélbáturinn nálgaðist kæn-
una, horfðu þau, sem í henni voru,
áhyggjufullum augum fram, og
Blanche var kvíðafull og hafði
ákafan hjartslátt. Hún reyndi að
stappa í sig stálinu og láta b?n e!:]:'
sjá, hve hrædd hún var, en á þ.T’
var engin svipbreyting sjáanleg. En
allt í einu sá hún sjón, er geisla
ljóskastarans var beint niður, sem
vakti ósegjanlega gleði hennar. Hún
hafði komið auga á manninn, sem
hún elskaði, á þilfari bátsins.
— Það er Nick, það er Nick,
kallaði hún og greip í handlegg
þernunnar, það er Petrov ofursti.
Nú verður allt gott.
Nú fór lögreglubáturinn einn
hring kringum kænuna og lagði
svo að henni.
Petrov hoppaði niður í kænuna
og Blanche varpaði sér í faðm hans.
O, ég er svo glöð, — þetta var svo
hræðilegt, ég má ekki til þess
hugsa.
— Uss, hvíslaði hann, nú verð-
urðu umfram allt að vera róleg.
Svo sneri hann sér að Sue Wong
og mælti til hennar á kínversku —
bað hana segja sér allt, sem gerzt
hafði. Og hún gerði það og klykkti
út með að segja, að hún hefði enga
trú á, að Blásóley væri á lífi.
— Við skulum ekki gefa upp alla
von. Ég er búinn að vera þar. Allt
er í rúst, og ég fann ekkert, sem
gaf nokkra vísbendingu.
—1 Það gat ekki verið neitt eftir,
sagði þernan, eftir slíkan bruna.
-— Sé Blásóley á lífi, mun hún
setja sig í samband við mig. Gerí
hún það ekki, skal mér heppnast
að fá vitneskju um það, sem gerð-
istfotaoéi<*. , 'l>! iyr
Blanche var því fegin að mega
fara í vélbátinn, en þernan kvaðst
vilja snúa aftur og vita hvers hún
yrði vísari. Kannski einhver þjón-
anna hefði komizt lífs af, falizt. ..
og gæti sagt henni hvað gerzt
hafði.
— Mér þykir það leitt, sagði
Petrov, en þið verðið að koma báð-
ar tvær. Lfka gamli maðurinn.
Hann vildi líka snúa aftur, —
kvaðst hafa farið frá fjölskyldu
sinni, en Petrov var óbifanlegur.
Og þau urðu að hlýða. — Það voru
nokkrir menn í vélbátnum, sem
Chang hafði lánað honum. Stefnt
var að fljótsbakkanum. Blanche
sat aftur í hjá Petrov.
— Af hverju leyfirðu þeim ekki
að fara, fyrst hermennirnir eru
farnir. Skilurðu ekki örvæntingu
gamla mannsins, Hann óttast um
fjölskyldu sína.
— Ég skil þig — og ég hef
samúð með honum. En þau mega
ekki vera að flækjast þarna. Her-
mennirnir gætu komið aftur — eða
aðrir verða sendir þangað. Og ef
bessi tvö yrðu handtekin gæti farið
illa fyrir okkur. Þau yrðu neydd til
að segja allt, sem þau vita. Ég er
viss um, að þeir vita ekkert um
leynigöngin, og þess vegna ályktað,
að þú hafir farizt í eldinum. Ég
þori blátt áfram ekki að láta þau
snúa aftur.
— Ég skil, sagði Blanche, en því
— því brenndu þeir húsið?
— Þeir vildu vera alveg öruggir
um, að þú kæmist ekki undan.
— O, mér finnst ég eiga sök á
öllu.
— Þú mátt ekki ásaka sjálfa þig
fyrir það. sem gerðist.
— Jú, Blásóley bjó þarna í friði
og öryggi — og hefði sennilega
getað verið þarna örugg áfram. Ég
hefði aldrei átt að Iáta Dorothy
fá mig til að koma með. Ég skil
nú, að ég hefði ekki þurft að ótt-
ast þá, sem komu til að sækja
hana.
— Af hverju hélztu það?
— Hún sagði, að vegna alls sem
ég vissi um John myndu þeir aldrei
skilja mig eftir Iifandi — þeir
myndu ekki hætta á, að ég færi
tií lögreglunnar og segði allt, sem
ég vissi.
— Vitleysa. Marsden var horfinn
— og öruggur austan járntjalds.
Og sannast að segja gat hann
ekkert sagt þér, sem hefði teflt
öryggi þfnu íhættu. Það sáum við
um. Jafnskynsöm stúlka og þú
hefð'r Vt að sjá þetta.
Inijání fer í sumarleyfi
s ■ rr
Þið heyrðuð neyðarkallið á síð-
ustu stundu Captain Wildcat, við
höfum ekkert til þess að nota við
höggormsbiti. Kannski komum \:
ekki nógu snemma, segir Wildcat
þegar hann tekur um púls hins
aðvitundarlausa flugmanns. Það
3r bezt að við látum Navajo flug
mann fara með Jones og Naomi
hjúkrunarkonu til Mombuzzi, ég
hefi verk að vinna hér, — ef þú
gætir orðið eftir hjá mér.
16 mm filmuleiga
Iívikmyndavélaviðgerðir
Skuggamyndavélar
.Flestar gerðir sýningarlampa
Ódýr sýningartjöld
Filmulím og fl.
Ljósmyndavörur
Filmur
Framköllun og kópering
Ferðatæki (Transistor)
FILMUR OG VÉLAR
Freyjugötu 15
Sími 202S5
Morris minor. — Crysler ’53,
fæst fyrir fasteignabréf. Hill
man ’50 góðir skilmálar.
Benz ’51 verð 32 þús. Benz
’55 á hagstæðu verði. Flestar
árgerðir Volkswagen og
fleira og fleira.
Hef kaupendur að bílum fyrii
fasteignatryggð skuidábréf.
/gamlabílasalanV^
JIHEJ RAUÐARÁ
SKtJLAGATA 55 — SÍMI1581«
HIÍSBYGGJENDUR
Leigjum skurðgröfur, tökum
I að okkur i timavinnu eða á-
) kvæðisvinnu allskonar gröft og
mokstur. — Uppi. f síma 14295 ,
kl. 9-1 f.h. og frá kl. 7-11 á
I kvöldin i síma 16493.
Bílakjör
Nýir bílar,
Commer Cope St.
8IFREIÐALEIGAN,
Bergþórugötu 12. Símar 13660,
34475 og 36598.
Eidhúsborð
kr. 990,00