Vísir - 13.08.1964, Qupperneq 8

8
V í SIR . Fimmtudagur 13. ágúst 1964.
VISIR
Utgefandi: Blaðaútgáfan VISIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjórar: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Björgvin Guðmundsson
Ritstjómarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 80 kr. á mánuði.
1 lausasölu 5 kr. eint. — Sfmi 11660 (5 línur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Ályktun ríkisstjórnarinnar
Ríkisstjómin samþykkti á fundi sínum í gær ráð-
stafanir sem létta munu mönnum greiðslu skatta
sinna á þessu ári. Mun ríkisstjómin beita sér fyrir
því að þeir gjaldendur sem greiða opinber gjöld reglu-
lega af launum sínum, og þess óska, megi greiða eftir-
] stöðvar gjaldanna nú á sex mánuðum í stað fjögurra,
en hin greiddu útsvör verði frádráttarbær engu að
síður. í ályktun ríkisstjórnarinnar í gær er að finna
svar við erindum Framsóknarflokksins og Sósíalista-
fíokksins í skattamálum. Flokkar þessir höfðu farið
fram á frest á innheimtu opinberra gjalda. Ríkisstjóm-
in bendir á að ekkert hafi komið fram sem bendi til
þess að álagning opinberra gjalda á þessu ári hafi
ekki farið fram lögum samkvæmt.
Tillögur stjómarandstöðunnar hefðu valdið því
að flestar verklegar framkvæmdir í landinu hefðu
stöðvazt nú um hásumarið vegna skorts á fram-
kvæmdafé. Sýnir það hvert ábyrgðarleysi liggur að
baki tillögum þessara tveggja stjórnarandstöðuflokka.
Kemur hér í ljós að þessir tveir flokkar skeyta ekki
hót um það þótt til slíkrar stöðvunar kæmi.
Skattalögin endurskoðuð
Vegna aukinnar dýrtíðar verða sveitarfélög og ríki
að afla aukins fjár til framkvæmda með álagningu
opinberra gjalda. Til þess að vega upp á móti þessu
var álagningarstiganum breytt á síðasta þingi til þess
að skattabyrðamar kæmu tiltölulega léttar niður
á fjölskyldum og tekjulitlu fólki. Tekjur manna hafa
haldið áfram að vaxa mjög á þessu ári, ekki sízt vegna
hins góða sjávarafla. Því hefir ríkisstjórnin nú falið
í ríkisskattstjóra að undirbúa nauðsynlegar breytingar
j á útsvars- og skattalögunum. Munu þær miða að því
að tekjuaukning og verðbólga valdi ekki þeim hækk-
unum á sköttum sem koma myndu fram ef skattstig-
inn væri óbreyttur. Þá mun ríkisstjómin koma því á
svo fljótt sem unnt er að opinber gjöld verði innheimt
jafnóðum af launum, svo sem tíðkast t. d. á Norður-
löndum. Báðar þessar ráðstafanir eru tvímælalaust í
hag skattgreiðenda og framkvæmd þeirra er bæði
tímabær og sjálfsögð.
Skattsvikin hindruð
JJm það munu menn í öllum flokkum sammála að
nauðsyn er að koma í veg fyrir skattsvik. Skatt-
svikin valda því að þeir sem telja rétt fram verða
raunverulega að greiða hærri skatta en réttmætt er.
Strangt eftirlit með framtölum kemur í veg fyrir það.
Nú hefir verið stofnuð sérstök rannsóknardeild við
embætti ríkisskattstjóra til þess að annast slíkt eftir-
lit. Er það stærsta átakið sem fram til þessa hefir
verið gert á þessu mikilvæga sviði og munu menn
fagna því hvar í flokki sem þeir standa.
Lögreglumenn og hermenn búa sig undir að hrekja Lumpamenn úr þorpi með táragasi.
ELDAR íMIDRI AFRlKU
Lumpa: Ótti, hjótrú, hryðjuverk
Lundazi-héraðið i Norður-
Rhodesiu er mesta — og hefir
til skamms tíma verið fr'iðsæl-
asta hérað landsins. Jafnvel
þegar öldur vaknandi þjóðern-
istilfinningar risu sem hæst
eftir styrjöldin annars staðar í
land'inu, var það rétt aðains
yfirborðið, sem hreyfing komst
á þar nyrðra. Þjóðernismáf
sjálfstæðismark, félagslegar um
bætur og menningarmál, — ekK
ert af þessu hafði náð sterkum
tökum á fólkinu í hinum mikla
Luangwa-dal, þar sem er heim-
kynní tse-tsé-fítignanna, fíla og
ijóna. Og fóíkið stendur iika
lágt í stiga menningarlegs
þroska. Það er hjátrúarfullt
mjög og máttur hjátrúar og
hindurvitna, ótta og ógnana
hafa meiri áhrif en allt annað
— en þar sem annars staðar
hafa risið upp forsprakkar jafn
an, sem kunna rétt tök á fjöld-
anum.
Þorpin eru smá og dreifð, en
ættartengsl eru sterk. Allar til-
raunir til þess að mennta fólkið
hafa lítinn árangur borið. Það
verður að neyða börnin til þess
að fara í skóla. Og foreldarnir
hjálpa þeim með öllu móti.
Þeim er alveg sama þótt krakk
arnir læri ekki. Fólkið hefur
engan áhuga á skólum og
stjórnmálum. Tvær eða þrjár
rómversk-kaþólskar trúboðs-
stöðvar komust á laggirnar
þarna, en það var litið miklum
grunsemdaraugum á allt starf,
sem þar var unn'ið.
En svo kom leiðtogi
til sögunnar.
En svo kom þarna til sög-
unnar trúarleg hreyfing, sem
fékk hljómgrunn hjá fólkinu. Og
það var spákona, Bemb8-
spákona frá Chinsali, sem átti
mestan þátt í þessu. Hún varð
höfuðleiðtogi hreyfingarinnar,
æðsti prestur, seln all'ir dýrk-
uðu sem hálfguð ef ekki sem
guð. Og það var hin margum-
rædda Alice Lenshina, sem tek
ið hafði forystuna, og svo mikil
var aðdáunin á henni, að marg
ir kölluðu hana mömmu, en
andstæðingar trúflokksins kðll-
uðu hana sendiboða myrkra-
höfðingjans og kölluðu hana
galdranornina.
Guð gaf henni bók, sem
hún ein gat lesið.
Hún dó og var grafin og hún
reis upp á þriðja degi. Og guð
gaf henni bók, sem hún ein gat
lesið. Og fréttin um hana barst
sem eldur í sinu ■ til kynkvísl-
anna í Senga- og Chewa-dölun-
um, og hreyfingin fékk áhang-
endur marga víðar. I þetta
skipti var það dalafólkið, sem
hafði forystuna.
Höfundur greinarinnar, sem
hér er farið eft'ir, kveðst hafa
áhuga á að komast að því
hverju það var fólgið, hve mik-
inn seiðandi mátt hún hafði til
þess að hæna að sér fjöldann.
Hvorki hafði rekið eða gengið
áratugum saman að fá menn
til þess að byggja sér nýja kofa
eða komskemmtir, en hvarvetna
þar sem trúin á Alice Lenshina
náði að brjótast út, risu upp
litlar kirkjur hér og þar, úr
t'imbri og leir, vel gerðar og
traustar.
Kwa Mama.
Og ef það fréttist, að Kwa
Mama væri að koma, hlupu
menn frá sáningarstðrTum á
akrinum, eða frá því að bjarga
inn uppskerunni — í fám orð-
um hvernig sem á stóð. Og
menn lögðu líka á sig hópferðir
300—400 km. leið bara til þesí
að sjá hana.
í dalnum var lít'il trúboð^-
stöð. Með^I þeirra sem ba-
störfuðu var Lafontaine, aera
hafði starfað þarna í hitab^lt-
issvækju í 7 ár, unnið fyrir
hina innfæddu, hjúkrað þeim,
læknað þá og unnið traust
þe'irra, en þegar Alice Lenshina
var komin til sögunnar, ' var
sem múr hefði -risið upp milli
hans og fólksins.
Útvalin.
Margir eru kallað'ir en fálr
útvaldir, stendur skrifað. En
vitanlega leit Alice á sig sem
þá útvöldu. Hvernig fór hún
Framh. á bls. 6.