Vísir - 20.08.1964, Qupperneq 15

ismnsncsíssss.'mssais
Ví S IR . Fimmtudagur 20. ágúst 1964
tmMmuu&issBœams&tMéwam
15
ilBBS
3. hluts
>* I
u ÍIT
AJ Ð
VJ [TNI
EFTIR: 1 1. Turbitt
in vegna sambúðarerfiðleika,
vildi ekki „komast í blöðin“, ef
til vill vegna þess að hún vildi
halda dvalarstað sínum leynd-
um fyrir fyrrverandi manni sín-
um - og þættist vera ekkja. Ef
til vill hafði hún tekið sér ann-
að nafn og hún var smeyk við
afleiðingarnar ef hún játaði það
Og kannski hafði hún einhverju
að leyna, sem hún sjálf hafði
gert.
Og bamið? Það var ekkert
bam á þessum aldri í þessum 6
húsum, en Stella Johnson var
ung kona og gat vel átt bam
3-4 ára.
En ef svo var - hvar var
það þá?
Ef til vill var það ekki henn-
ar eigið bam, sem hún var með
þetta kvöld, — kannski var
þetta bam, sem hún hafði tekið
að sér að gæta í bili, ef til vill
aðeins til næsta dags.
Miller bað um méira tevatn
og fór að krota eitthvað á blað.
Honum datt margt í hug, en
komst loks að þeirri niður-
stöðu að hið eina sem hann
gæti gert væri að prófa, hvort
hugboð hans væri rétt, að kon
an væri sú í nr. 36. Stella John
son bjó ein. Líkumar vom þær,
að hún hefði starf með höndum
einhvers staðar, yrði að sjá
fyrir sér sjálf að einhverju eða
öllu leyti. Ætti hún bam, sem
ekki væri á skólaskyldualdri
yrði hún að fela einhverjum að
annast það meðan hún væri við
vinnu sína. Ef til vill var það
í umsjá móður hennar, systra
eða annarra ættingja venju-
lega ,en hún farið heim með það
þetta kvöld einhverra orsaka
vegna, kannski vegna þess, að
hún var einmana og langaði til
að hafa barnið hjá sér heilt
kvöld og til næsta morguns. Og
ef hún hafði ekki búið þarna
lengi — og var þannig gerð, að
hún vildi ekki kynnast öðru
fólki, var ekkert líklegra, en að
nágrannamir vissu ek.kert um,
að hún ætti barn
Miller leit á úr sitt. Klukk-
an var fimm. Hann ákvað að
fara í almenningsvagninum til
Torminster og líta inn til frú
Johnson, er hún kæmi heim úr
vinnunni. En fyrst ætlaði hann
að líta inn í matvörubúð við
Melfordveginn og spyrjast fyr-
ir.
Matvörukaupmaðurinn, sem
hann leitaði til, var samstarfs-
fús, en það var ekki ýkja mikið
að græða á því, sem hann gat
sagt honum. Frú Johnson var
viðskiptavinur hans að vísu og
hún hafði átt heima þarna í eitt
ár. Ekki vissi hann hvaðan hún
kom. Hún kom stundum í búð-
ina rétt fyrir 6, áður en hann
lokaði, og hann sendi vörur til
hennar einu sinni í viku.
Það hafði aldrei verið barn
í fylgd með henni, þegar hún
kom í búðina. Þegar hann af-
henti vörumar, en það gerði
hann ávallt sjálfur, hafði hann
ekki orðið þess var, að barn
væri í húsinu. Og hún var ekki
ein þeirra sem masaði við kaup-
manninn um sjálfa sig og sína
hagi. Hún kom til að kaupa það,
sem hana vanhagaði um, greiddi
ávallt skilvíslega allt, sem hún
keypti og fór svo sína leið.
— Klukkuna vantar kortér í
6. Það er um þetta leyti, sem
hún er vön að koma heim.
Matvörukaupmaðurinn- fylgdi
iyjiiler-til dyra. . , :
— Hún á vonandi ekki í nein
um erfiðleikum, sagði hann.
Þetta er kona, sem virðist vönd
að virðingu sinni.
Miller svaraði þessu engu,
svaraði aðeins:
— Þakka yður fyrir hjálpina
Og þar með var hann farinn.
Morðkvöldið hafði klukkan
verið nærri 8, þegar konan nam
staðar til þess að vísa mannin-
um veginn. Þetta gat vel komið
heim. Hún gat hafa komið heim
seinna það kvöld en vanalega
vegna þess að hún hefði þurft
að fara eitthvað • til þess að
sækja barnið.
Melfordvegur. Hann leit á
númerin á hurðunum í garðs-
hliðunum. Nr. 36 Venjulegt út-
hverfahús. í görðunum nr. 34
og 38 sem næstir voru greru rós
ir og annar gróður og allt vel
hirt, en í garðinum fyrir framan
nr. 36 voru auð blómabeð. Þar
greri ekkert Þar var ekkert
nema ber moldin, eins og öll
blóm hefðu verið rifin upp með
rótum og enginn hirt um að
! gróðursetja neitt nýtt.
Húsið hafði á sér þann svip,
! fannst honum, sem þar byggi
| ekki lifandi sál. Og það lagðist
j í hann, áður en hann hringdi
j dyrabjöllunni, að enginn myndi
koma til dyra. Flann beið í 2-3
; mínútur, gekk svo aftur að garð
hliðinu þar sem almennings-
i vagninn nam staðar. Hann tók
| sér stöðu undir stóru tré. Það
var þama, sem drengurinn
jhafði verið, er sprakk hjá hon-
t um, og hann sá manninn tala við
konuna.
Hann heyrði í almennings-
vagninum áður en hann sá til
hans. Þetta var vagninn sem
var á leið til Torminster.
Þegar vagninn hafði numið
staðar kom kona út úr honum
og gekk í áttina til hans. Hún
var í ljósri dragt, sem virtist
klæðskerasaumuð, og konan
bauð af sér góðan þokka Hún
var með handtösku og hélt á
böggli, sem brúnum umbúða-
pappír hafði verið vafið utan
um. Hún gekk allhratt og örugg
lega og leit ekki í kringum sig
og beint að hliðinu fyrir fram-
an nr. 36.
Hann beið smástund, gekk
svo fremur letilega að húsinu,
og hringdi dyrabjöllunni. Hún
opnaði dyrnar, og horfði á hann
rólega. Hún hafði ekki opnað
dymar nema lítið eitt. Hann
sá þó vel andlit hennar. Honum
var það nokkurt undrunarefni
hve fögur hún var, en svipur-
inn var mjög kuldalegur, eins
og þeirra hugsaði hann, sem
hafa orðið fyrir einhverju, svo
að það sem áður var svo mikil-
vægt, hafði misst gildi. Augun
Vpru dökkblá og ljóst hárið
greitt upp frá enninu.
— Má ég koma inn? Ég er
frá rannsóknarlögreglunni. Ég
kem bara til að spyrja yður
einnar eða tveggja spurninga
og þær eru ekki þess eðlis að
heppilegt sé að ræða þær á
dyraþröskuldinum.
Hún hikaði. Andlitssvipur
inn var enn rólegur, en hann
sá að hún hugsaði hraðar.
- Andartak, sagði hún og
lokaði dyrunum.
Hann lagði við hlustirnar og
gat heyrt, að hún gekk inn í
stofuna til hægri. Svo kom hún
þegar og opnaði.
— Gerið svo vel að koma inn
Hún bauð honum inn í stof-
una, sem hún hafði komið úr.
Þar var húsbúnaður allur ósköp
venjulegur, ekkert sem benti til
að hún hefði gert neitt til þess
að hafa snoturt í kringum sig.
Þama var borð, tveir stoppaðir
stólar og saumakarfa. Engin
málverk, engar ljósmyndir. Allt
benti til, að þarna ætti að vera
bráðabirgða dvalarstaður, en
ekki framtíðarheimili.
Hvers vegna fór hún inn í stof
una áður en hún bauð honum
! inn? Til þess að fjarlægja eitt-
hvað, sem hún vildi ekki að
hann sæi. Hvað gat það verið?
iTaskan hennar lá á borðinu, en
hvar var brúni böggullinn?
Hann virti hana fyrir sér og
reyndi að lesa eitthvað úr svip
hennar.
- Ég kom út af Weavermál-
inu. Við leitum enn að konu,
sem við vildum gjarnan hafa
tal af - konuna, sem sást þetta
kvöld, með barn sér við hlið.
Engin undrun kom i ljós í
svip hennar og hann ályktaði
af því, að henrti væri málið
kunnugt.
- Þér munuð ekki finna neitt
bam hérna, sagði hún mjúkri,
lágri röddu, og hann heyrði að
hún talaði með hreim, sem bar
því vitni að hún var alin upp
í þessum landshluta.
í eldhúsinu heyrðist í flautu-
katli. Hún hreyfði sig ekki.
Hann brosti og sagði:
- Ósköp væri nú gott að fá
tesopa.
Hún fór strax fram, en hon-
um fannst einhvern veginn, að
henni væri ekki um að skilja
hann eftir einan.
Hann læddist að saumakörf-
unni og lyfti lokinu. 1 henni
var brúni böggullinn og það
hafði verið losað um umbúð-
imar eins og í flýti og hætt svo
við að opna hann.
Hann heyrði að það glamraði
í bollum og undirskálum.
Hann gáði í skyndi að hvað
væri í pakkanum. í honum var
blátt ullargam og leiðarvísir
um hvegnig prjóna átti; peysu
á þriggja ára telpu.
Hann flýtti sér að ganga frá
þessu eins og það var og gckk
út að glugganum og sneri því
baki að henni, er hún kom inn.
Hann horfði á beran garðinn.
Hann sneri sér við. Tillit
augna hennar bar ekki neinni
grunsemd vitni og hún leit ekki
í áttina til saumakörfunnar.
Hann tók við tebollanum, sem
hún rétti honum.
— Voruð þér í almennings-
vagninum, sem kom kl. 20 þetta
kvöld?
— Ég kem alltaf með vagn-
inum,, sem kemur rétt fyrir kl.
16. Ég vinn í Melford
En þetta kvöld hafði hún ekki
komið heim frá Melford, —
hún hafði komið frá Torminster
eða Starborough, 15 km. lengra
í burtu.
Miller lagði frá sér bollann.
Hann vildi ekki spyrja fleiri
spurninga nú. Einhvern veginn
var það svo, að hann vildi ekki
auðmýkja hana með þvf að af-
hjúpa ósannindi hennar.
T
A
R
Z
A
N
Við getum ekkí ráðizt á þá enn-
þá, segir Tarzan, ef við gerum
það, eru miklar líkur til að Leola
í;
■: öúm- ticj
\ FIÐURHREINSUN
vatnsstíg 3. Sími 1874(1
\ SÆNGUR
REST BEZT-koddar.
V Endumýjum gömlu
sængumar, eiguro
II; dún- og fiðurheld ver.
í Seljum æðardúns- og
í gæsadúnssængur —
I; og kodda af ýmsum
I; stærðum.
:■
.•.■.■.v.*.v.*.*.v.*.w.*.v.
s
Hópferðn-
bilar
Höfum nýlega
10—17 farþega
Mercedec Benz bíla
t styttri og lengri
ferðir
HÖPFERÐABILAR S.F.
Símai 17229 12662 15637.
myndi ekki lifa bardagann af, og
kúlur þeirra gætu hitt benzín-
geyma okkar. Þeir vita ekki að
við erum að elta þá, annars
hefðu þeir byrjað að skjóta á
okkurJoe, hirópar hann svo, segðu
flugmanninum að breyta skki um
stefnu, heldur halda beint áfram
að fjallgarðinum.
FASTEIGNAVAL
jouci/1 <í' ■‘ciuai iu»f.' | *N 1 ' T VJ
Skólavörðustfg 3A
Símar 22911 Og 19255
Höfum ávallt til sölu íbúð-
ir af öllum stærðum með
góðum kjörum. Gjörið svo
vel að leita nánari upplýs-
inga.
Bílasala
Maffhíasar
Opel Caravan ’55 ’56 ’57 ’59 ’61
’62 ’63 ’64
Mercedes Benz 190 ’63 lítið ekinn
Mercedes Benz 190 ’60, ’60 góðir
bflar.
Hurnber Sceptre ’64 ekinn um
4000 km.
Willys Jeppi ’63 lltið ekinn
Volkswagen allar árgerðir
Landrover ’62-’63 diesel og benzín
Austin Mini ’63
Saab ’64 aðeins ekinn 4000 km.
Opel Rekord ’63-’64 sérlega Utið
keyrður
Volvo 544 ekinn um 6-7000 km.
\
Höfum mikið úrval af vörubífreið-
um benzin og diesel, einnig Jepp-
um Wipon og sendibifreiðum.
Margir kaupendur á biðlista að ný
legum bifreiðum. Örugg viðskipti.
Góð bjðnusta.
Bílasala
Matthíasar
Höfðattínl 2
Símar 24540 - 24541
is;
a