Vísir - 04.01.1965, Blaðsíða 15

Vísir - 04.01.1965, Blaðsíða 15
V1 S I R . Mánudagur 4. janúar 1965 PHYLLIS BOTTOME: \ GLÖSIN VORU TÓLF — Hver skrattinn — hvílíkt ó- bragð, sagði hann. Á þessum fjanda bragði ég ekki oftar. Kona hans svaraði engu, tók glasið úr hendi hans og fór fram með það. í>ar tók hún annað glas, fyllti það af líkjör og drakk til botns eins og maður hennar hafði gert. Hinu glasinu stakk hún í vasann og svo fór hún út í garðinn til sonar sfns. — Loksins kemurðu, mamma, sagði Paul. Mig langar svo til að tala við þig. Ég er orðinn svo leið ur á öllu, og ef áframhald verður á þessu geri ég eitthvað í örvænt ingu minni. Ég veit að þetta hlýtur að enda með skelfingu. Stundum finnst mér að ég gæti jafnvel drep ið... Frú Watkins dró andann léttar. Það hafði flögrað að henni stund um er hún sat í kirkjunni og hug leiddi málin. að sá dagur gæti runnið upp, að Paul missti stjórn á sér og réðist á föður sinn. En nú var þeirri hættu afstýrt. Þetta máttu ekki segja, drengur- inn minn, sagði hún. Faðir þinn getur víst ekki gert að því hvernig framkoma hans er. Og það er ekki nema eðlilegt, að hann setj'i það ofar öllu, að þið fáið nóga peninga - ekkert skiptir eins miklu máli í hans augum og pening ar. — Þetta er ekki rétt hjá þér mamma, hann hefir alls engan á- huga fyrir, að við fáum nóga pen- inga, sagði Paul æstur, — honum er hins vegar nautn í því að halda okkur í greip sinni, af því við höfum ekkert fé handa milli, og þess vegna getur hann ráðið því hvert við förum og hvað við ger- um. Hvenær hefir hann látið þig fá nokkra peninga svo um munaði, sem þú gazt gert við það, sem þú vildir — eða látið okkur Hetty fá meira en óverulega vasapeninga? Sylvia sóð upp og leit í kring- um sig, á skrauthýsið og vel hirtan garðinn. Það var eins og hún væri að hlusta eftir einhverju. — Mér fellur ekki, þegar þú tal ar svona Paul, sagði hún. Þú ættir heldur að fara upp til Hetty og sækja hana. Hún hefði gott af að fá sér frískt loft hérna í garðinum. Og það er ekki langt þangað til fer að skyggja. — Pabbi fer bara að kvelja hana á ný, ef hún kemur niður. — Ég held ekki, ’ að það komi til þess, sagði Sylvia Watkins. Hún sá son sinn fara inn í hús- ið og svo gekk hún að runna- þykkni neðst f garðinum. Þar tók hún lfkjörsglasið upp úr vasa sín um og knosaði það á múrveggnum og dreifði lausri mold yfir brotin. Hún hafði rétt Iokið þessu, er hún heyrði kallað skelfingarröddu inni í húsinu: — Mamma, ó mamma. Hún flýtti sér heim að húsinu og miðja vegu milli matjurtagarðsins sem var neðst í garðinum og húss- ins, tautaði hún fyrir munni sér: — Ég hefi gert það ein, sem ég gat gert, Þetta var eina leiðin. Nokkrum dögum seinna fór fram yfirheyrsla að líkskoðun lokinni og frú Watkins, klædd fallegum, svört- um kjól, skýrði frá því, sem gerzt hafði í einstökum atriðum á eftir- farandi hátt: Manninum hennar hafði liðið prýðilega áður en setzt var að mið- degisverði. Undir borðum hafði hann komizt dálítið úr jafnvægi í deilum við börnin, en það var ekkert stórvægilegt, sem um var deilt. Hann hafði verið dálítið hvass yrtur. Að miðdegisverði loknum hafði hann setzt í setustofunni, lát- ið fara vel um sig í hægindastóln um sínum, og að beiðni hans hafði hún fært honum glas með heima- tilbúnum Iíkjör, sem bróðir hans hafði sent honum. Þegar hann hafði tæmt úr glasinu hafði hún farið með það fram. Og eftir það hafði hún ekki séð hann lifandi. Þernurn- ar höfðu ekki verið niðri þegar þetta bar til. Dóttir hennar hafði verið uppi og Paul farið til henn- ar, en sjálf hafði hún farið út í garð Seinna þegar líkjörglasið hafði ver ið athugað og öllu umturnað í hús inu og stofuþernan fengið móður- sýkiskast, en eldabuskan móðgázjt af spurningum Iögreglunnar og sagt upp. Lögreglan hafði spurt hana hvort hún væri vön að halda öllu svona hreinu, áhöldum og slíku. Það varð að lokum niðurstaðan, að hann hefði látizt af slysförum, þótt lögreglan væri ekki í vafa um, að hann hefði látizt af völdum eit- urs, en á því var enga skýringu að fá aðra en þá, að Henry hefði sjálf ur útvegað sér eitrið og framið sjálfsmorð. Að vísu virtist hann ekki hafa haft neina ástæðu til að stytta sér aldur, en líkurnar fyr- ir að hann hefði verið myrtur voru enn minni. Enginn virtist bera brennandi óskir í brjósti um, að Henry yrði ellidauður en á hinn bóg inn var ekkert sem benti til, að nokkur hagnaðist á, að hann var ekki lengur í lifanda tölu það er að segja, enginn utan hans nánustu, sem högnuðust á hinu sviplega og dularfulla andláti hans þannig, að þeir fengu yfirráð eignanna fyrr en ella. Ekki flögraði að neinum að nokkur í virtri fjölskyldu færi að myrða húsbóndann á heimilinu bara til þess að komast yfir eignir, sem fyrir þeim lá að hlotnast síðar meir. Sylvíu tókst að láta sem ekkert væri og það flögraði ekki að henni að játa á sig að hafa byrlað manni sínum eitur. Hún hélt áfram að horfa á Pétur postula og smáfisk- ana hans, í hvert skipti, sem hún fór í kirkju á sunnudögum, en það voru allt aðrar hugsanir en forðum, sem nú voru efstar í huga hennar. Það var daginn fyrir brullaup Hettyar og unga arkitektsins, sem andlát Henry bar aftur á góma — í síðasta sinn. — Veiztu það, elsku mamma, sagði Hetty, að það voru 12 líkjörs glös hérna í glasaskápnum. Ég rað aði þeim þar ávallt mjög nákvæm- lega, til þess að vera laus við allt jag í pabba. Ég veit, að glasið sem var lagt fram við líkskoðunina, var sent aftur, en samt eru ekki nema 11 glös í skápnum. — Sylvia Watkins horfði fast og einkennilega á dóttur sína og spurði svo- — Ertu hamingjusöm, dóttir mín? Hetty kinkaði kolli og brosti sínu fegursta sólskinsbrosi til móður sinnar. — Og Paul, hélt Sylvia áfram hugsi á svip, hann virðist innilega glaður af tilhugsuninni um, að kom ast þangað sem hann getur við bezt skilyrði búið sig undir að helga sig málaralistinni. Og hann vill, að ég komi með honum til Parísar. Það hefir ávallt verið hans æðsta ósk að verða listmálari í París, — Paul getur áreiðanlega ekki verið eins hamingjusamur og ég, sagði Hetty með stolti og sigur- hreim í röddinni, en það er engu líkara en að við Paul bæði höfum á dásamlegan hátt fengið okkar beztu óskir uppfylltar. Ert þú ekki á sama máli, mamma? Frú Watkins svaraði engu strax. Hún sneri sér að glasaskápnum og það var eins og hún væri að telja glösin enn einu sinni. — Mér finnst nú, sagði hún, að ekki skipti neinu um þessi glös. I þeim efnum er ég ekki eins smá- munasöm oe hann pabbi þinn var. S Ö G U L O K . FILMUR QG VÉLAR S.F. 5 Margar gerðir af sýningart j öldum Sýningarlampar Flestar gerðir af litfilmum 35 mm—8 mm svart-hvítar allar stáerðir 8 mm filmuskoðarar, límarar — lím ARS ÁBYRGÐ Margar gerðir af ljósmyndavélum 8 mm tökuvélum 8 mm — 16 mm — 35 mm 70 mm sýningarvélum fyrir heimili, skóla, félagsheimili og kvikmyndahús. . ••Transistoii -feiðaÍHíkk og víðgerðaþ j ónusta Leiðbeinum meðhöndlun á sýninga- og tökuvélum 8—16 mm filmuleiga Viðgerðir- og var ahlutaþ j ónusta Fullkomnasta litskuggamynda- sýningavélin með innbyggðu bendiljósi. EINKA UMBOÐ FILMUR OG VÉLAR S.F. Hárgreiðsíu ,ig snyrtistofa STEINU og DÓDÓ Laugave- 18 3 hæð Oytta) Simi >461« Hárgreiðslustofan PERMA Garðsenda 21. simi 33968 Hargreíðslustofa Ólafar Bjöms | dóttui HATUNl 6. slmt 15493. Hargreiðslustofan P I R O l Grettisgötu 31 slmt 14787. Hargreiðslustofa VESTURRÆJAR Grenimel 9. im' 19218. Hargreiðsluslota AUSTURBÆJAR CMari!- Tuðmuridsdóttir) Laugavee 13 sim> 14656 Nuddstofa a sama stað Domuhargreiðsla við allra hæf, T I4RM4RSTOFAN Tiarnargött. 11 Vonarstrætls megin slmi 14662 ____ Hargreiðslustofan Asgarði 22. Slmi 35610 HARGREIÐSLU STOFAN ÁSTHILDUR KÆRNESTEDi GUÐLEIF SVEINSDÓTTIR SIMI 12614 ( HÁALEITISBRAUT 20 \ wmKamauammaammmm VENUS Grundarstlg 2a Sími 21777 Hárgreiðslustofan S^.vaílagötu Sími 18615 Omar glæpamennirnir fjórir eru mjög undrandi þar sem þeir bruna niður^eftir fljótinu eftir að hafa undirbúið árásarferðir á Uru-Uru ættflokkinn við að sjá hjúkrunarfánann yfir verzlunar- stöðinni og skiltið, sem hefur ver- ið málað upp aftur. Glæpamenn Bulvos eru komnir aftur og það með bát segir Tshulu. Inn fljótt, þeir mega ekki sjá okkur segir Tarzan, fáninn okkar og skiltið gefur þeim til kynna að eitthvað hefur breytzt meðan þeir voru burtu. Óhepp’''- "'Hr okkur segir Tshulu, ef þeir hefðu komið nær þá hefði ég getað náð færi á þeim og drepið þá þar sem þeir voru um borð í bátnum. ■.■.V.'.'.V.V.V.V.V.V.W.V SÆNGUR REST-BEZT-koddat Endumýjum gömlu sængumar eigum dún- og fiðurheld ver Selium æðardúns- og gæsadúnssængur — og kodda af ýmsutn stærðum OCTN- OG FIÐURIIREINSUN Vatnsstlg 3 Síml 18740. .■•V.VAV.S'.V

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.