Vísir - 19.05.1965, Blaðsíða 15

VÍSIR . Miðvikudagur 19. maí 1965.
11

eftirMarvinAlbert,byggð ásamnefndri kvikmynd
„Hárrétt,“ hrópaði Clouseau lög-
reglustjóri upp yfir sig. „Guli par-
dusinn. Þá freistrii fær Vofan vissu
lega ekki staðizt. Hann hlýtur a.
m.k. að gera tilraun. Hann er þann
ig gerður, hver svo sem hann er,
að hann tekur slíkt sem áskorun."
„Sé hann hérna, eins og þér
Virðizt álíta, er ég hrædd um að
hann verði fyrir vongbrigðum.
Bleiki pardusinn liggur í öryggis-
hólfi mínu í......“
„Ekki að segja það,“ greip lög-
reglustjórinn höstuglega fram í
fyrir henni. Hann svipaðist um í
salnum.
Sir Chrales svipaðist líka um.
„Hvað er um að vera lögreglu-
stjóri — hafið þér komið auga á
hann?“
Dala prinsessa gat með naum-
'ndum stillt sig um að hlæja.
Herra Tucker frá Lundúnum
setti upp vandlætingarsvip. „Lög-
reglustjóranum er fyllsta alvara,
yðar hátign. Það er meirá en lík-
iegt að Vofan geri tilraun til að
ræna yður demantinum mikla.“
Dala prinsessa brosti til þeirra
hinna. „Það er ekk'i nema eðlilegt
að herra Tucker sé áhyggjufullur.
Demanturinn er tryggður hjá fé-
lagi hans fyrir álitlega fjárupp-
hæð.“
Simone færði sig nær hennar há-
tign og mælti af nokkurri forvitni:
„Ég vona að ég gerist ekki of nær-
göngul, prinsessa, en einhvers stað
ar sá ég þess getið, að einhver
deila væri risin út af eigendarétt-
, inum á Bleika pardusinum ...“
„Ég á hann“, sagði Dala prins-
essa ákveðið. „Faðir minn gaf mér
hann, og ég læt hann aldrei af
hendi“.
Hún sá þó bersýnilega eftir því
að hafa gefið tilfinningum sínum
of lausan tauminn, því að hún
sneri sér að Sir Charles og sagði,
eins og til skýringar. „Þegar nú-
verandi stjórn hrifsaði til sín völd-
in, hélt hún því fram að demantur
inn væri þjóðareign — og vitanlega
skoðar þessi api í hershöfðingja-
húningi sjálfan sig sem þjóðina.
t>að hefur heyrzt að þéir muni
leggja kröfu sína fyrir Alþjóðadóm
stólinn I Haag“.
Sir Charles klappaði á arm henni.
„Ég veit ráð. Ég stel demantinum
og skil eftir hvítan hanzka ... síð
an skiptum við með okkur vá-
tryggingarfénu".
„Allt f lagi“. Dala brosti blíðlega
til hans.
George fannst sem hann hefði
nógu lengi staðið þögull og hreyf-
ingarlaus. „Mig langar.í dansinn.
Hvað um yður, yðar hátign?“
„Svo sannarlega er ég sama sinn-
is“.
Hún reis úr sæti sfnu og George
leiddi hana í dansinn.
Sir Charles sneri sér-að Simone:
„Má bjóða yður í dansinn frú
CIouseau?“ spurði hann.
„Já, ekki hef ég neitt á móti
því“.
Þau stóðu upp og Sir Charles tók
brosti Simone til hans. „Þetta virð
ist ganga vonum framar“, sagði
hún.
„Það eina, sem við höfum feng
ið að vita, er það, að demanturinn
er ekki hérna“, svaraði Sir Charles.
„Þér ætti ekki að veitast erfitt
að afla þér vitneskju um hvar
hann er niðurkominn, vinur minn.
Hennar hátign virðist algerlega á
þínu valdi“.
„Þetta eru ýkjur, telpa mín“.
„Annað hvort ertu tekinn að
gerast gamlaður, — eða þú þarft
að fá þér gleraugu, ef þú sérð það
áreiðanlega reynast góður faðir.
Hann er gæddur mörgum góðum
eiginleikum í þá áttina".
Sir Charles lézt verða forvitinn.
„Nefndu mér einhvern til dæmis.
Þó að ekki sé nema einn .. .“
,Hann er trúr og tryggur, góður
og hlýðinn.“
„Ertu að lýsa skátadreng eða
fjárhundi?“
„Hrotti.. Og hann sér ekki sól-
ina fyrir mér ...“
„Jæja — það útilokar skátadreng
inn...“
Þau bar í dansinn framhjá þeim,
Dölu prinsessu og George, sem
virtust í innilegum samræðum, þar
sem þau svifu um gólfið. Sir George
hleypti brúnum; hvað skyldu þau
vera að tala um af svo miklum
áhuga?
f rauninni var það George sem
spurð'i „Hvenær gerið þér ráð fyr
ir að halda á brott, yðar hátign?“
„Ég veit það ekki með vissu. Það
getur verið að ég verði hér
enn nokkra daga um kyrrt“.
„Já, einmitt það... Charles
frændi...“
„Hvað eigið þér við?“
„Yður fellur vel við hann, er
ekki svo?“ George brosti.
Dala prinsessa furðaði sig
,V.,A‘.W.V.Y.Y.,AY.,ASSV
!; VÍSIR í
•■flytur daglega m. a.: •.
I" «[
nýjustu fréttir í máli og J,
[■ myndum ■[
[■- sérstakt efni fyrir unga ■[
fóikis
[|- íþróttafréttir \
![- myndsjá [I
■
■[- rabb um mannlífið, séð [.
I; í spegilbroti j[
I[- bréf frá lesendum [I
■:~ stjomuspá :■
myndasögur
[I- framhaldssögu
jí- þjóðmálafréttir Ij
í og greinar ![
;!l- dagbók :■
í * ■:
> VI $ IR
;: í
.;er ódýrasta dagblaðið ;!
;jtil fastra kaupenda. ;!
— áskriftarsími í I;
;. ■.
.; Reykjavík er: !;
116 6 1
AKRANES

jÍAfgreiðslu VÍSIS á Akranesi;:
■íannast Ingvar Gunnarsson, ■;
•Isími 1753.
:■ í
— Afgreiðslan skráir nýja .*
/ kaupendur og þangað ;>
;í ber að snúa sér, ef um[I
kvartanir er að ræða.
i AKUREYRL i i
:■" ■:
.;Afgreiðslu VISIS á Akureyri;.
;*annast Jóhann Egilsson, [I
%sími 11840. ■;
■: :■
Afgreiðslan skráir nýja .;
■; kaupendur, og þangað I;
ber at snúa sér, ef umj.
;■ kvartnir er að ræða. [I
:* í
.■.■.■.■.V.V.V.V.V.V.V.V.'.V.
ÍVfntun ?
prcnlimiðja & gámmlitimplagerð
Elnholtl Z - Slml S0969
undir arm hennar. Clouseau lög-
reglustjóri, sem aldrei gat fellt sig
við það að aðrir kæmu við hina
ungu og fögru konu hans, gat ekki
heldur fellt sig við það nú. „Yður
hefur skánað heltin, Sir Charles?“
j „Já, þakka yður fyrir“, sagði
■ Sir Charles og leiddi Simone út á
| gólfið.
Þegar þau voru komin £ dansinn,
i!
ekki“.
Sir Charles hló lágt. „Þegar ég
gerist gamlaður, verður þú farin
að leika þér við barnabörnin, kerli
mín“.
Simone setti stút á varirnar. „Til
þess að eignast barnaböm, verður
maður fyrst að eignast börn“.
„Ef þú dirfist..
„Því ekki það? Jacques mundi
sjálf, að hún skyldi segja afdrátt-
arlaust eins og satt var: „Já“, svar
aði hún.
George kinkaði kolli. „Það leyn-
ir sér ekki heldur“, sagði hann.
„Er það? Fróðlegt að heyra það,
| því áð margt hefur mér verið fund-
j ið til foráttu um dagana, en þetta
j er þó í fyrsta skiptið, sem gefið er
ií skyn, að ég sé opinská“, ■
T
A
R
Z
A
N
LOW’EP’ WITH HIS PKOálSEP CAKGO-OFSEEFS AWF
TOOLS-CHIEFMITI’S TKA7ING SAFARI LEAVES,
WITH TAKZAMi EOIK THE HIGH URUKU M0UNTA1NS...
■ ANF 'THE: VILLAGE'OF- THE .SP/PEZ FEOPLE. '

7m. R.g. U. S. Pol Off.—AII right. r.».rv.d
Copr, 19ól by Unlt.d F.otur. Syndlcot., Ine,
yOUK PISCOVERy 0F THESE stranse creatukes’I
you CALL SFIPEIE PEOPLE IS 'MOKff /
IIAFOKTANT, FRIEN7 MITIJHAN YOU THINK.! Á
SCIENTISTS, ALL OVER THE WORLK WILL t
WANT T0 SEE-AN7 EKAMÍNE- THEM1J
BUT-I HAVE YOUK W0R7, TARZAN, THAT )
y0U WILL NðT TELL WHAT YOU SEE...TO^'
othekmen! we urukús have kept theik
SECKET LONG-LONGTIME— SINCÉ MÝ
FATHEK FIKST SAW THEw!
jBtr.
CílAMÖ 1
Tarzan fer með verzlunarleið-
angri Miti höfðingja, sem ætlar
að færa ættbálknum fræ og verk-
færi þau, sem hafði verið lofað.
Köngulóarættbálkurinn býr í
þorpi sínu ,se mer í hinum háu
Ururufjöllum. Miti vinur að þú
skulir hafa fundið þessar éin-
kennilegu verur, sem þú kallar
köngulóarættbálkinn er mikil-
vægara en þú heldur. Vísinda-
menn um allan heim mun langa
til að sjá hann og rannsaka hann.
En ég hef loforð þitt fyrir því
Tarzan að þú ætlar ekki að
segja neinum frá því, sem þú
munt sjá. Við Ururumenn höfum
þagað yfir leyndarmálinu frá því
að faðir m'inn sá þá fyrst. .
Rest bezt koddar
Endurnýjum gömlu sængum-'
ar, eigum dún- og fiðurheld I
ver, æðardúns- og gæsadúns-
sængur og kodda af ýmsum
stærðum — PÓSTSENDUM. '
Dún- og fiður-
hre'n-'V'.
Va. .st.g U — Éa'rt. 1.6/4C
(Örfá skref frá Laugarvegj). I
m