Vísir - 16.08.1965, Síða 15

V1SIR. Mánudagur 16. ágúst 1965.
:r>.--fcs=s spí?acfl -J=rcc£--.=s. tfs-liHrcisY
V,- -h >. rcc-ya?; r s =;fr~ . -
DIXAN ER SÉRSTAKT ÞVOTTADUFT FYRIR
ALLAR TEGUNDIR ÞVOTTAVÉLA.

JENNIFER AMES:
Mannrán
og
ástir
SAGA FRA BERUN
Það var orðið svo dimmt að þau
írðu að kveikja á lampanum meðan
þau voru að binda hann. Linda
fann ekki lengur til nokkurrar
meðaumkunar með honum. Hann
hafði logið að henni — hann bar
ábyrgð á dauða Frankie Dixie og
kannski margra annarra.
Þau höfðu rétt lokið við að
binda Hans og draga hann inn í
búrið ,er aftur heyrðist fótatak fyr
ir utan kofann. Það var barið létt
á dyrnar. David benti henni að
víkja sér undan. Svo opnaði hann
og leit út f myrkrið.
— Kom inn, sagði hann svo.
Þungu fargi var létt af brjósti
Lindu, því að það var Karl, sem
kominn var.
— Guði sé lof og þökk, hvíslaði
hún ,en David flýtti sér að segja:
— Hefurðu frétt nokkuð?
— Ég heyrði, að einhver eða ein
hverjir hefðu komizt undan inn í
Vestur-Berlín. Það voru ekki nefnd
nein nöfn, en við höldum að það
hafi verið prófessorinn. Það má
segja að allt hafi verið f uppnámi |
síðan er það fréttist, að þið hefð j
uð flúið. Yfirhershöfðinginn i
hringdi tili Rudolfs Manheim og
sagði honum að hann hefði ekki
getað haft tal af dr. Reiohmann —
og þá komst skriður á. Rudolf;
Manheim ók í skyndi á eftir ykkur
en kom ekki aftur. Hanr. fannst j
dauður á þjóðveginum. Verðirnir
sem með honum voru, voru viti i
sínu fjær af hræðslu, og höfðu1
ekki árætt að segja frá hvað gerð ;
ist. Yfirhershöfðinginn kom heim
og lét sem óður væri þar til hann i
hvarf fyrir rúmri klukkustund eða :
svo.
David kinkaði kolli í átt.ina til
búrsins.
—Hann er þarna inni, Karl.!
1-Iann vaknar ekki næstu tvær
klukkustundir. Og nú verðum við
ungfrú Redfern að reyna að kom- j,
ast í skyndi til Vestur-Berlínar.
Geturðu látið'þér detta nokkuð í
hug um hvað við gætum reynt?
— Já, og ég kom hingað til þess
að útskýra fyrir ykkur hvað mér
datt í hug.
- Fórstu sylluna enn einu
sinni? skaut Linda inn í.
Karl brosti.
— Já, ég er orðinn nokkuð fim-
ur að þessu. Ég get sagt ykkur, að
það er nú loks svo komið, að bænd
ur eru í nokkrum uppreistarhug.
Þeir ætla í kröfugöngu til þess að
mótmæla samyrkjukerfinu, sem
þeim er meinilla við, og vilja að
minnsta kosti sýna hug sinn til.
Mér datt í hug, að þið gætuð tek
ið þátt í göngunni dulklædd, og þá
yrði ekki’ auðvelt að uppgötva ykk
ur. Svo má búast við að allt kom
ist í uppnám í bænum — lögregl-
an getur ekki haft augun alls stað
ar.
— Fyrirtak, fyrirtak, sagði Dav
ið og skók hönd hans. Þetta voru
sannarlega góðar fréttir. Þú ert
mér ávallt boðberi góðra tíðinda
Karl. í þetta skipti veit ég ekki
hvernig ég hefði getað bjargast
án þinnar hjálpar.
- Ef ég get orðið að liði
vitneskjan um það, sagði
hrærður. Ég þori ekki að .vei
lengur. Þeir hafa veitt því athygli
j\ð ég hver? úr höllinni endrum og
eins. Það fer hópur bændaflokks
í kröfugönguna úr næsta þorpi,
sem er í nokkurra kin. fjarlægð
héðan. Mér datt í hug að þið gæt
uð slegizt í hóninn.
— Fyrirtak sagði David enn og
var auðséð að lifnað hafði yfir
honum og að baráttukjarkur hans
var endurvakinn. Linda horfði á
hann undrandi. Hún hafði fyrir
skammri stundu séð hann í æðis-
gengnu handalögmáli, en það var
ekki að sjá á honum, að hann
hefði þreytzt hið minnsta.
— Ég kom með dálítið af fötum
handa yður og ungfrúnni, sagði
Karl. Nú dugar ekki fiskimanns-
gervið lengur, herra Riddari. Og
enginn myndi ætla ungfrú Redfem
sveitastúlku, eins og hún er klædd
nú.
— Þetta kalla ég nú hugulsemi,
Karl, sagði David.
Karl var með fötin í bakpoka
— Ég verð að hraða mér í höll-
ina. Ekki má ég auka grun þeirra
Gangi yður vel, herra Riddari, og
yður, ungfrú Redfern.
Hann kvaddi þau bæði með
handabandi og hvarf út 1 myrkrið.
— Lofaðu mér að þvo sárið á
andliti þínu, David, sagði Linda.
Hann brosti.
—Ég lít víst hræðilega út, ég
maka bara farða á þetta.
— En ég verð að þvo það og
hreinsa fyrst, sagði hún með mót
mælahreim.
— Gott og vel, sagði hann og
brosti, ég þarf engrar hjúkrunar
með, en af því að það ert þú ...
Hann hallaði sér út af á rúmið
og leyfði henni að þvo sárið og
svo greip hann báðar hendur henn
ar og kyssti þær.
— Þakka þér fyrír, ástin mín, nú
líður mér eins og ég væri nýr og
betri maður.
— Ég vona að ég verði alltaf
nálæg þér og ég hafi alltaf sömu
áhrif á þig — þegar þú þarfnast
þess.
— Ef til vill, sagði hann ,ef til
vill, en þótt þú verðir fjarri ein-
hvern tíma, verðurðu alltaf f huga
rhér, hjartans elsku Linda mín.
Þrátt fyrir hlýlegu lokaorðin var |
eins og köld hönd gripi um hjarta
hennar. Yrðu þau að skilja? En það
var ekki tími til þess að krefjast
neinna skýringa, David var búinn
að draga fram kistilinn. Og svo
henti hann til hennar blússu eins
og sveitastúlkur nota og pilsi, en
hvort tveggja hafði Karl komið með
Farðu í þetta — mér þykir leitt,
að það skuli ekki vera sér klefi
hér fyrir þig til að hafa fataskipti
— Það skiptir engu máli, sagði
hún rólega.
— Djarfa, litla Linda, sagði hann
ertnislega.
— Þú ættir að fá kinnhest fyrir
þetta, sagði hún stutt í spuna.
— Gott og vel, sláðu — svo skal
ég snúa mér undan.
Þegar hún sneri sér við, klædd
eins og sveitastúlka var ekkert er
minnt’i á hvorki David, dr. Reich-
man eða gamla fiskimanninn, held
ur var þarna komir.n austur-býzk-
ur bóndi sem helzt líktist Gerhardt
Hellmann. Stuttklippt ljóst hárið,
rjóðar kinnar, klæddur köflóttum
brókum og vinnuskyrtu, sem var
helzt til þröng um herðarnar.
— David, hrópaði hún undrandi
hvílík breyting, ef ég Vissi ekki að
þú hefir ekki farið út úr her-
berginu, hefði ég getað svarið, að
þetta værir ekk’i þú.
— Þakka þér fyrir gullhamrana,
ungfrú Redfern. Og nú er röðin
komin að þér. ég verð að laga á
þér andlitið, þú ért alltof fínleg og
alltof falleg — ég á við — þú ert
faiieg eins og borgardama. Þú verð
ur að líta út eíns og sveitastúlka.
Og þegar hann hafði lokið við að
farða hana og breyta útliti hennar
hefðu kunningjar hennar ekki
þekkt hana aftur, þótt Séð hefðu,
sveitastúlku, brúna á hörund,
rjóða 1 k’innum — sðeins hárið
hélt sínum jarpa lit.
— David, sagði hún himinlifandi |
erum við ekki „flott par“? Ég þori
að veðja, að enginn þekkir okkur.
SNYRTISTOFA
STELLA ÞORKELSSON
■ Snyrtisérfrxðingnr
Hlégcrði 14. Kópavogi
Sími40613
VISIR
ASKRIFENDAÞJONUSTA
Askriftar-
Kvartana-
simmn er
<1661
virka daga Kk. 9 — 20, nema
(augaidaga (U. 9—13.
AUGLYSING
eykur viðskipfin
HÚSMÆÐUR
Véliji yðar þarfnast sérstaks
þvottaefnis — þessvegna
varð DIXAN til.
DIXAN freyðir lítið og er því
sérstaMega gott fyrir sjálf-
virkar þvottavélar.
DIXAN fer vel með véiina og skilar beztum
árangri, einnig hvað viðkemur gerfiefnum.
DIXAN er i dag mest keypta efni í þvotta-
vélar í Evrópu.
DIXAN er framleitt hjá HENKEL í Vestur-
Þýzkalandi.
r.ncr.1
í þessu þorpi töfralæknanna
virðist vera meiri velmegun en
ég hef séð í öðrum Tarzan.það er
mjög snyrtilegt og vel varið. Fjár
sjóðurinn, sem er fólginn hér
Yeats hershöfðingi er hin mikla
vitneskja, sem þeir hafa um jarð
ávexti, börk, safa, rætur, fræ og
járnefni sem geta læknað marga
sjúkdóma, sem læknismenntaðir
vísindamenn halda að séu ólækn
anlegir. Fjarlægir ættbálkar
senda Medu þá sjúku og leið-
angra með gjafir í staðinn fyrir
læknisgefandi Iyf hans. Ef ég fæ
máttinn í fætuma aftur mun
Medu ekki segja jafnvel mér vini
sínum leyndardóm lækningarinn
ar.
WISIR
KOPAVOGUR
Afgreiðslu VÍSIS í Kópa
vogi annast frú Birna
Karlsdóttir, sími 41168.
Afgreiðslan skráir
nýja kaupendur og
þangað ber að snúa
sér , ef um kvartanir
er að ræða.
HAFNARFJÖRDUR
Afgreiðsiu VÍSIS í
rlafnarfirði annast frú
Guðrún Ásgeirsdóttir5
•iími 50641.
Afgreiðslan skráis
nýja kaupendur og
þangað ber að snúa
sér, ef um kvartanir
er að ræða
tfCEFLAVÍK
Afgreiðslu VlSIS í Kefla
vík annast Georg Orms-
jon, sími 1S49.
Afgreiðslan skráir
nýja kaupendur og
þangað ber að snúa
sér, ef um kvartanir
er að ræða.