Vísir - 12.04.1966, Blaðsíða 4

4
V i s IK . Prrojuaagur iz. apru xaoo,
I ÖLLUM KAUPFELAGSBUÐUM
Færeyingar —
Framh. af bls 9
tonn að stærð hann var ánægð
ur með aflabrögðin. Síðustu þrjá
mánuðina hafði hver bátur að
meðaltali 2100 tunnur. — En
við megum ekki láta hjónin
missa alveg af matnum og þess
vegna fáum við ekki að heyra
meira um útgerðina. Frúin er
lika orðin dálítið óþolinmóð. og'
er það að vonum, þar eð varla
er nokkuð eftir af máltíðinni
nema eftirrétturinn.
Að skoða náttúruna
og kynnast íslenzkri
menningu
J^oks tökum við tvenn hjón
tali. Þau heita: frú Jóhanna
og Kristjan Jensen, fullorðin
hjón, hann er verkfræðingur í
Þórshöfn og hefur mikið haft
með hafnarframkvæmdir að
gera. Hitt eru ung hjón, frú
Maud og Jens Pauli Heinesen.
Jens Pauli er náskyldur
þekktasta rithöfundi Færeyinga
og ber raunar sama ættamafn
og hann.
Jens Pauli Heinesen er einn-
ig rithöfundur, hann skrifar á
faereysku og hafa komið út eftir
hann fjórar sögur tvær í flokki,
sem hann kallar sögusafnið:.
Deningsælið og Hin vakra kvirr
an og skáldsögumar tvær
Afokjarin úr Selvík og Tú upp
havsins heimur, sem er í þrem
hlutum og kom seinasti hluti
þess út rétt áður en þau lögðu
upp í þessa ferð. — Þau segjast
vera komin til þess að skoða
landið, „Sögueyjuna" og nátt-
úrufegurðina. — Syo eigum yið
kunningja héma, ségir frú
Heinésen, okkur hefði t.d. þótt
gaman að heilsa upp á Hannes
Pétursson skáld, en hann var
um þriggja mánaða skeið i Fær
eyjum í fyrrasumar og dváldi þá
hjá okkur. — Við spyrjum rit
höfundinn hvort Færeyingar lesi
islenzkar bókmenntir. Jú, það
er mikið um það Sumar af ís-
lendingasögunum hafa verið
þýddar á færeysku eins og t.d.
Laxdæla, Gunnlaugssaga orms-
tungu, Víga-Glúmsraga, einnig
Heimskringla svo og nokkuð af
nútímabókmenntum. Og talið
berst að skólamálum, en Heine-
sen er jafnframt kennari. Hann
segir okkur að þeir hafi, auk
skóla fyrir skyldunámið,
menntaskóla, iðn- og tækniskóla
og vísi að háskóla, þ.e. mál-
fræðideild, svo eru nokkrir sér-
skólar. Kennaraskóiinn þeirra
er orðinn 90 ára eða rúmum 30
árum eldri en okkar og útskrif
ar hann nú um 30 nemendur
annað hvert ár. Konumar
spyrjum við um húshaldiö. Þær
halda því fram aö þaö sé ósköp
líkt og tíðkast hér á ísl. Þær
segjast hafa öll nýtízku þægindi
rafmagnsáhöld og slíkt. Frú Jen
sen minnist á ísl. lambakjöt-
ið og segir okkur að það sé
tálsvert borðað af því f Fær-
eyjum, enda sé það ódýrara en
innlenda kjötið. Við förum nú
hálfpartinn hjá okkur við þess-
ar fréttir, en þegjum kunnáttu-
samlega um allar uppbætur og
niðurgreiðslur. Frú Jensen trú-
ir okkur fyrir því, að íslenzka
kjötið sé alveg sérstaklega gott
í skerpukjöt. En skerpukjöt er
Færeyingum það sama og hangi-
kjötið er okkur, það er bara
vindþurrkað en ekki reykt.
Og þá komum við aftur að
menningarmálunum. — Islend-
ingar hafa verið Færeyingum
fyrirmynd í frelsisbaráttunni,
segir Kristjan Jensen og við
vildum gjarnan margt af þeim
læra. Og Heinesen bætir við:
Færeyingar þekkja meira til Is-
lands heldur en íslendingar til
Færeyja, það stafar í og með
af því hve margir Færeyingar
hafa verið héma í atvinnu. Það
mætti gjarnan vera meira menn-
ingarsamband milli þjóðanna,
gagnkvæmar heimsóknir lista-
fólks og slíkt. — Og við minn
umst þá á leikför Leikfélags
ins til Færeyja sumarið 1964,
þar sem félagið sýndi Hart í bak
eftir Jökul Jakobsson í öllum
helztu kauptúnum við mjög góð
ar móttökur. — Jú, þau höfðu
séð sýninguna og luku öll upp
einum rómi um ágæti hennar
og sögöust hafa hrifizt mjög af
hinum íslenzku leikurum. I Fær-
eyjum er enginn atvinnuleikari,
en þar er nú verið að byggja
nýtt leikhús, sem reiknað er
með að rúmi um 500 manns. —
Við segjum þeim að nú sé ver
ið að sýna leikrit hjá Leikfélag
inu eftir sama höfund og Hart í
bak, og það vill etnmitt svo til að
það er verið að sýna leikritið
í Iðnó þetta kvöld. Heinesen
hjónin hafa mikinn áhuga á þess
ari sýningu, svo að við bjóðumst
til að aka þeim upp í Iðnó og
það verður úr að við skilum
þeim á „Sjóleiðina til Bagdad“.
Samkeppnin
Framh af bls. 8
endurkaupahlutföllum jafnvel
oft á ári, ef aðstæður kreföust.
Þróunina þarf að móta
Ég er þá kominn aö lokum
þessa máls. Enn á ný hafa treg
RAF-VAL
Lækjarg. 6 A, sími 11360,
EKCO-SJÓNVARPSTÆKIÐ
SEM VEKUR ATHYGLI.
aflabrögð og erfitt tíöarfar
minnt íslendinga á hina margvís
legu óvissu, sem afkoma þjóðar
innar er háð. Meö bættri tækni
vísindalegum rannsóknum og
fjölbreyttari atvinnuháttum hef-
ur á undanförnum árum tekizt
að draga stórlega úr þessari ó-
vissu. En það tekst aldrei til
fulls, og þá kemur til kasta
stjórnar efnahagsmálanna að
jafna sem bezt þær sveiflur, sem
eiga sér stað, þrátt fyrin alla
tækni og þekkingu nútímans. í
því skyni, að Seðlabankinn geti
gegnt hlutverki sínu í þessum
efnum er tvennt mikilvægast,
annars vegar aö bankinn eigi
yfir að ráöa gjaldeyrisvarasjóði
er veiti þjóðarbúinu traust og
öryggi, en hins vegar að hann
hafi í höndum tæki til að móta
þróun peningamálanna á hverj-
um tíma á heilbrigöan hátt.
Þrátt fyrir öll vandamál líðandi
stundar, held ég megi segja um
þetta hvort tveggja, að miðað
hafi að mun í rétt átt, síðan
bankaráð Seðlabanka íslands
kom saman til fyrsta fundar
síns fýrir réttum fimm árum.