Vísir


Vísir - 30.04.1966, Qupperneq 2

Vísir - 30.04.1966, Qupperneq 2
SíÐAN Samvaxnar í fyrra—á reiihjólum nú Ar er Biðið síðan síomstvíburasysturnar Santina og Giuseppina voru aðskildar og nú leika þær sér eins og önnur börn jy/Jargir minnast þess vafalaust A er ítölsku síamstvíbura- systurnar, Santina og Giusepp- ina voru aöskildar í maí í fyrra, en þaer höföu verið samvaxnar frá fæðingu. Eins og alltaf í slíkum tilfellum voru bæöi aö- standendur og læknar mjög ugg andi — átti að reyna aö aö- skllja þær og eiga kannski á hættu aö önnur eða báðar létu lífið, eða átti að láta þær lifa samvaxnar áfram, sem fram að þessu? Foreldrar Santinu og Giu- seppinu voru þó ákveðnir — þeir vildu að læknamir freist- uðu þess að skilja stúlkumar litlu að. Þær voru iagðar inn á sjúkrahús — og aðgerðin heppnaðist vonum framar. Kannski minnast einhverjir les endur 2.-síðunnar myndar, sem birtist af syst'runum I kringum jólin, þar sem þær stóðu í fyrsta skipti hvor sínum meg- in við jólatréð. fyrstu eftir uppskurðinn áttu systurnar litlu í nokkrum erf- iðleikum meö að halda jafn- vægi — þær voru svo vanar að hafa stuðning hvor af ann- arri. En nú er útlit fyrir að þær hafi alveg yfirunnið þann erfiðleikg, og fyrir einu ári, er verið varvað búa þær undir upp skurðinnvhafa víst fáir látið sig dreyma um svo skjótan og góð- an bata. Santina og Giuseppina eru í heimavistarskóla skammt fsá Gardavatni á Ítalíu, en þær fá alltaf að fara heim öðru hverju og mesta tilhlökkunarefnið er þá að sjá litla bróðurinn, Fui- vio, sem er á fyrsta ári. Ful- vio litla var beðið með mikilli eftirvæntingu, en eftirvænting in var kvíða blandin, því að í huga móðurinnar hljómaði stöð ugt spurningin: — Skyldi barn ið verða heilbrigt? Um þetta leyti í fyrra var verið að búa systurnar undir uppskurðinn mikla. í fyrstu eftir aðskilnaðinn voru þær dálítið valtar á fót- unum, þær vantaði stuðning, en í dag hafa þær yfirunnið þann erfiðleika en þó er vissara að hafa stuðningshjól á reiðhjólunum Barniö varð heilbrigt og frú Elide Foglia og maður hennar horfa björtum augum til fram tíðarinnar. Það er gaman að koma heim í litla bróðirinn, Fulvio. skólafriinu og hitta mömmu og Kári skrifar: það er nú svo, að Kára ber- ast nú fleiri bréf með hverj um deginum sem líður um hin ýmsu efni og er því miður ekki hægt að birta þau öll, en hér kemur eitt nýtt af nálinni, að vísu nokkuð blandað stjóm- málum, sem Kári vill sem minnst nálgast, en það fer hér á eftir örlítið stytt. Tvær fréttir Forsíðuefni dagblaðanna og innmatur þeirra mestur hefur undanfamar vikur litazt æ meira af baráttugleði flokk- anna fyrir yfirvofandi bæjar- stjórnarkosningar. Þykja mörg- um þær fréttir miður skemmti- legar aflestrar margar. Eru þar eins og einatt þegar nær dregur kosningum rekin upp örvænting arvein til þess ætluð að binda athygli og ná samúð hins al- menna borgara. Neyðiaróp Tímans Það er ekki siður minn að vasast í stjórnmálum, en ég get þó ekki orða bundizt, eftir að hafa lesið það örverpi í frétta- mynd, sem birtist á forsíðu Tímans og á eitthvað skylt viö sálarástand Framsóknar í kosningabramboltinu. Hvílík hálmstrá gerir Fram sóknarmálgagnið að haldreip- um sínum í kosningabaráttunni Þaö hefur sjaldan verið talið mönnum til hróss að gera sig að fundarfíflum. En Tíminn hefði varla hampað Vigfúsi gamla meira, þótt hann hefði orðið fyrstur manna til tunglsins, fyr ir það athæfi að gerast elliær á almennum fundi um borgar- mál í Lido á fimmtudaginn. Fara þar að gjamma um í- myndaðar eiturgufur fram í fyr ir ræðumanni, sem var að tala um íþróttamannvirki og annað slíkt, en neita þó að ganga í pontu til að skýra mál sitt. Finnst mér að ungu mennirnir hafa firrt manninn meiri skömm en orðið var með því aö leiða hann af fundinum. Enda hefur framkoma þeirra verið hin prúðmannlegasta eftir því sem fram kemur i Tímanum, en þar er þetta haft eftir Vigfúsi um þessa ungu menn: ,,... þeir gengu rólega til mín og sögðu að ég væri að trufla fundinn . . “ Oft hefur ritstjóri Tímans ver ið seinheppinn í skrifum sínum, en varla trúi ég að honum hafi verið sjálfrátt um þessi, og er það að vonum að hann birti ekki stafi sína með fréttinni, enda varla á færi annarra en landsfífla að blása upp slíkar sápukúlur á prenti og þann tit il hefur Indriði þó ekki átt hing að til. Sjálfshroki Svo er það forsíðugrein í Þjöðviljanum, þar sem æra Kristmanns Guðmundssonar er yfirlýst 5 þús. kr. virði. En í dóminum sem kveðinn var upp í máli þeirra Kristmanns og Thors Vilhjálmssonar, var Thor gert að greiða Kristmanni þessa upphæð fyrir „hneisu og álitshnekki." — En Þjóðvilj- inn lætur sér ekki muna aC ganga eitt sporið enn í því a? niðurrakka Kristmann í sam- bandi við þetta leiðindamál og verðleggja æru hans lágu verði. Gætir nokkurs sjálfshroka í tali Thors um þessi mál í sömu grein, þar sem hann kallar að- gerðir dómsins fáránlegar. Enda er eins og hann hafi notað tæki færið til þess að auglýsa sjálf an sig sem mest í sambandi við málaferlin. — Það er kannski betra að vera frægur að endem um heldur en engu. — J.J.

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.