Vísir - 30.04.1966, Side 9

Vísir - 30.04.1966, Side 9
V ! SIR . Laugardagur 30. apríl 1966. VISIR ræðir við prófessor Hákon Stangerup, sem staddur er hér á landi i hoði Háskála íslands og flytur erindi um dönsk menningarmál. Prófessorinn er einn þekktasti bók- menntamaður Dana. Hann er varaformaður danska sjónvarpsins og einn af helztu ráðgjöfum í menningarprógrami þess. Fyrrverandi og núverandi blaðamaður — Boðberi danskrar menningar — Bókmenntir: „Stórt orð hákot“ — Sjónvarpið vekur mannlega forvitni og örvar lestrarhneigð — Kröfustigið í dönskum bókmenntum fer hækkandi — Stefnan í dönskum bókmenntum er ný raunsæisstefna — Heinesen er lík- legur Nóbelsverðlaunahafi, en hann er frá Færeyjum. — Enginn núlifandi danskur höfundur jafnast á við Laxness. u 1 t u r — þetta kurteislega danska hug- tak datt manni í hug, þegar prófessor Hákon Stangerup kom út úr lyftunni á Hótel Borg; þess má geta í byrjun, að hann er fyrrverandi blaðamaður; kveðst hann sjálfur hafa farið i gegnum frábreytileg stig í faginu frá unga aldri. Prófessorinn er kominn hing- að til lands £ boði Háskóla Is- lands og flytur hér fyrirlestra um danskar bókmenntir og menningarmál. Hann var reykjandi digran vindil, sem logaði þó illa í, og sagði, að því miður væri barinn boðberi danskrar menningar, var strax komið að efninu. Hann hefur skrifað fjöldann all- an af bókum um þetta efni, en einkum bókmenntir, sem er hans fræðigrein, ef svo mætti kalla, og raunar meira. Fyrir hann eru bókmenntir heilagur hlutur, trú á æðra plani, eða eigum við að segja regla, sem hann hefur svarið hollustu við. Stangerup tók doktorsgráðu sína árið 1936 frá Hafnar- háskóla — auðvitað í bókmennt um. Hann var Kulturschef- redaktör — menningarritstjóri — hjá íhaldsblaðinu National- tidende, og siðar hjá Dagens Nyheder, sem var beinn arftaki fyrmefnds blaðs. Vöktu kjall- aragreinar hans óskipta athygli og skipuðu honum í fremstu fylkingu ábyrgra danskra gagn- rýnenda. Síðan Dagens Nyheder lagðist af, hefur prófessor Stangerup verið bókmenntagagn rýnir fyrir „tabloidið" B. T., en aðalstörf hans undanfarið fólk og afsiða það og slæva fróðleiks- og menntunarþörf þess. En hvað hefur gerzt? Hið undarlega hefur gerzt, að sala á bókum er aldrei meiri en nú, hefur stóraukizt — hið ritaða orð er í hávegum haft. Þegar sjónvarpsnotendur sjá eitthvað á skerminum, sem vekur áhuga þeirra, langar þá jafnframt til að vita meira um það, lesa um það. Sjónvarpið hefur að þesu leyti örvandi áhrif, vekur mannlega forvitni. I framtíðinni verður hægt að vanda æ meira og meira til efnis. Sjónvarpið er eitt bezta kennslutæki, sem um getur. Ég er ekki mikið kvíðinn fyrir því, að það verði drag- bítur í menningarlegu lífi nema síður sé.“ Ctuttur tími var til stefnu — því að prófessor Stangerup á:ti að fara að flytja annan fyrirlestur sinn í Háskólanum eftir rúman hálftíma. Fjallaði Próf. Hákon Stangerup oRÐsrns iist oe sjóhvarp lokaður, og því væri ekki um annað að ræða en láta sér nægja kaffi inni í „Gyllta saln- um“. I matsalnum var allt á tjá og tundri, þvi að verið var að mála og lagfæra þar. Pró- fessor Stangerup bað blaða- Inann Vísis að velja borðið, þar sem honum fyndist bezt að fá hugmyndirnar, en það var ekki margra kosta völ, því að vegg- borðin voru öll setin. Þetta var kl. 4 e. h. og stammgestimir: kaupsýslumenn, bankamenn, húsasalar með lögfræðimenntun og aðrir náungar voru mættir, og borðið, sem varð fyrir val- inu, var náttúrlega fast upþ við fastagestina í síðdegiskaffinu. Dróf. Stangerup var vingjarn- legur frá upphafi samtals- ins eins og margra danskra er háttur og var annað veifið að kveikja í vindlinum sínum, sem hann handlék með kúltúr. Elds- neytið á kveikjaranum hans rann fljótlega til þurrðar, og þá komu klunnalegu Grýtu-eld- spýturnar í góðar þarfir. Það glöði á gulli sleginn doktors- hringinn, þegar hann bar logann að vindlinum. Þar sem prófessor Stange- rup hefur árum saman verið hafa verið prófessorsembætti hans við Handels Höjskole — Verzlunarháskólann í Khöfn — og ennfremur er hann varafor- maður danska sjónvarpsins, sem er mikið starf. Hann sagði, að hann hefði kynnzt sextán ungum íslenzkum tækni- nemum, sem hefðu verið í læri hjá danska sjónvarpinu. „Ég dáist að því, hvað þeir sýndu mikinn áhuga og dugnað, og það var undravert, hvað þeir voru fljótir að setja sig inn í fagið“. Þetta var notalegur vitnis- burður — hughreysting hins danska gests, sem þekkir til hlítar erfiðleika við að koma á fót sjónvarpi. „Cíðan sjónvarpið kom til sög- ^ unnar í Danmörku", segir prófessorinn. „hefur orðið sprenging í menningarprógrami þjóðar minnar. Hugsið yður bara, að í Danmörku eru ein milljón og eitt hundrað þúsund sjónvarpstæki í notkun og sam kvæmt því má reikna með því, að 64% allra landsmanna hafi sjónvarp. Margir spáðu illa fyrir sjónvarpinu heima í Dan- mörku á sínum tíma. Menn héldu, að það mundi forheimska fyrirlesturinn um danskar nú- tímabókmenntir. „Er eitthvað að gerast í dönsk um bókmenntum — hefur kröfu stigið hækkað eða lækkað?“ „Þér meinið standardinn. Hann hefur hækkað að minni hyggju, og er ég bjartsýnn á nýjustu dönsku bókmenntimar. Rithöfundar okkar og skáld skrifa undir sterkum áhrifum frá nýja franska rómaninum, og hefur tilhneiging þeirra verið sú að skapa nýja raunsæisstefnu, en talsvert á kostnað formsins i sumum tilfellum. Skáldsagan nýja danska byggist meira á því að fjalla um „situationen" — kringumstæðumar — heldur en spinnast um atburðarásina og persónusköpunina. Með þessu eru höfundarnir að leit- ast við að fá sannari tón í verk ið.“ „Á sama hátt og gerist í öðr um listgreinum kannski — í abstrakt-myndlist og últra-ný- tízkulegri tónlist mér er spurn?“ „Danskar samtíðabókmenntir eru sem betur fer komnar yfir tilraunastigið. Á tímabili voru bókmenntir okkar barmafullar af alls konar abstrakttilraunum — þér megið kalla það pop-list — sem ég verð að viðurkenna að ég er ekki yfir mig hrifinn af. Nei, munurinn er sá, að það er ekki hægt að skapa lífvænleg ar bókmenntir um óhlutkennda — abstrakt — hluti nema að vissu marki. Hins vegar er hægt að semja tónverk vegna tón- verksins sjálfs, og gera litasam setningu vegna litanna einna.“ „XJvaða nöfn ber nú hæst á AJLhimni í samtíðarbókmennt um ykkar?“ „Af lýrikkerum eru þeir Klaus Rifbjerg og Jörgen Sonne einna stórbrotnastir. Rifbjerg er mikið skáld — hann skrifar líka smásögur. Hann hefur orðið fyr ir djúpstæðum áhrifum frá T. S. Eliot og þá einnig Ezra Pound, Rifbjerg yrkir í þeim dúr. Af skáldsöguhöfundum kveður mest að fjórum nöfnum: Áge Doun, sem er 62 ára — hann er alþjóðlegur höfundur, stór í sniðum. „Brænde til mit bál“ er eitt nýjasta verk hans, sérstætt. Willy August Linnemann (45 ára), sem hefur skrifað fjögurra binda verk (Bogen om det skjulte ansigt") — það er mikið skáldverk. Hans Lvngby Jepsen er þekktur fyrir þriggja binda skáldverk sitt, „Træerne“, hann er raunsærri en hinir að sumu leyti. Og þá er það Aalbæk Jen sen, höfundur hinnar óvenju- legu skáldsögu, „Pærleporten.“ „Hafði heimsstyrjöldin síð- asta ekki áhrif á penna höfund anna?“ „Þeir misstu margir trú á til gang lífsins. Mottóið" heimurinn er án tilgangs" var þeim tamt, en jafnframt köfuðu þeir kannski dýpra í leitinni að mann legum verðmætum.“ „Hvað um íslenzku höfund- ana, sem hafa skrifað á dönsku — eru þeir metnir í Danmörku nú?“ „Jóhann heitinn Sigurjónsson verður alltaf stórt nafn, og Gunnar Gunnarsson er að min um dómi stór rithöfundur. Hann hefur þetta „dype episke ánde drag“ eins og Hamsun og skrif ar tæran fagran danskan stíl. Nú er verið að gefa Gunnar út f Danmörku í nýrri útgáfu.“ „Hvaða álit hafið þér á Lax ness?“ „Hann er meistari nútíma- skáldsögunnar. Við eigum engan höfund í Danmörku, sem jafn ast á við hann, engan, sem er líklegur Nóbelskandídat nema ef það væri Heinesen, en hann er, sem kunnugt er, frá Fær- eyjum — það er nú lóðið.“ stgr.

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.