Vísir - 18.08.1966, Blaðsíða 3

VfSIR . Fimmtudagur 18. ágúst 1966.
TBŒŒS
Hann kom daginn áður og horfði alvarlegum augum á umhverfiö.
Heimili fremur ea stofmm
Við Dalbraut er bygging,
hrein í sniðum og nýtizkuleg.
Snýr hún á einn veg að stórri,
grænni grasflöt, sem virðist
vera upplagöur leikvangur fyr-
ir böm. Ekki langt frá sést
til Lauganna og marglitra
tjalda á tjaldstæði borgarinnar.
Þessi bygging, sem er of stór
í sniðum til þess að vera venju-
legt einbýlishús er samt heim-
ili — fyrsta vist- og upptöku-
heimili borgarinnar.
Þangað er farið í heimsókn
einn daginn, þegar rignir og
bömin em að leik inni í ró-
legheitunum nema stærstu
telpurnar eru í sundi.
f anddyri skólans er stór
mósaíkmynd, sem á að hcngja
upp, „Kirkjuhóll“, heitir verk-
ið, sem nokkur böm i barna-
deildum Myndlistarskólans
gerðu í vetur, en „Örkin hans
Nóa“ annað verk þeirra á að
koma á annan stað í húsinu.
Borðsalurinn er stór, bjartur
og vistlegur og þar tekur hús-
ráðandi á móti komumönnum,
forstöðukona heimilisins Kristín
Pálsdóttir. Hún segir:
— Börnin eru tekin inn á
heimilið um lengri eöa skemmri
tíma. Flest þeirra dvelja héma
um skemmri tíma. Heimiiið er
ætlað bömum frá heimilum
þar sem veikindaforföll móður-
innar eða aðrir erfiðleikar koma
í veg fyrir þaö, aö hægt sé að
sinna börnunum eins og þörf
er á. Heimilið er ætlað bömum
á aldrinum 3—16 ára, en núna
eru hérna böm frá tveggja og
hálfs árs aldri til ellefu ára
aldurs. Fyrsta álma heimilisins
er fullgerð að mestu, en tvær
aðrar álinur á eftir að byggja
áður en heimlliö er fullgert,
verður næsta álma byggð í
fyrsta lagi næsta ár.
Þegar heimilið er fullgert
verður bömunum raðað niður í
þrjár deildir eftir aldri, hin
fyrsta þeirra er ætluð fyrir
3—7 ára böm þó við höfum
núna tekið böm til ellefu ára
aldursins, næsta deild er ætluð
bömum á aldrinum 8—12 ára
og hin þriðja bömum á aldr-
inum 13—16 ára.
Heimilið var opnað í júní-
byrjun s.l. og er núna 21 barn
á heimilinu.
Þetta hefur allt gengið vel,
bömin una sér vel og það er
fyrir mestu. Þeim hefur geng-
ið furðuvel að aðlaga sig og
þau sem hafa verið lengur taka
vel á móti þeim nýju.
Að þau hafi kunnað vel við
sig héma sannast bezt á því,
að þau koma hingað í heimsókn
hvað eftir annað eftir að þau
em farin af heimilinu.
Hér á heimilinu er alltaf yfir-
fullt og sannar það að þörfin
var brýn fyrir það. Heimilið
var fullsetið um miðjan júli.
Það má segja, að starfsemin
héma sé á byrjunarstigi ennþá,
hér er starfandi sálfræðingur,
en það hefur lítið komiö til
hans kasta sem komiö er. Þeg-
á en á sumrin.
Það verður stefnt að því að
ar skólamlr byrja reynir meira
gera stofnunina sem eðlilegast
heimili eftir þvi sem hægt er
af svo stórri stofnun, lýkur
Kristin máli sínu.
Þau eru flest í leikherberg-
inu og dettur allt í dúnalogn,
þegar gestina ber að garði.
Lítill hnokki, sem kom á heim-
ilið daginn áður, horfir alvar-
legum augum á umhverfið, en
bömin hafa þegar tekið hann
í hópinn og segja í óspurðum
fréttum, að hann heiti Friðjón.
Baðherbergin bera vott um
það að þama eiga margir litlir
einstaklingar aðgang, hólf eru
fyrir handldæði og glös fyrir
tannbursta og tannkrem fylgja
hverju hólfi sem eru merkt
hverjum einstökum.
Eftir nokkra stund er tekið til
við leiklna að nýju og hávaðinn,
sem berst út úr leikherberginu,
þegar gengið er fram hjá því á
leiðinni út er alveg eins og frá
stórum krakkahóp á venjulegu
... og farið í bilaleik
Ingl var í rólegheitum að skoða Andrés Önd inni á herbergi.
Hópurinn, sem samankominn var f leikstofunni unir sér vel í umsjón þeirra Kristínar, Gerðar og
Helgu.

K.I