Vísir - 15.10.1966, Qupperneq 15

VlSIR . Laugardagur 15. október 1966.
15
y\ J. B. Pristley.
Mæturgestír

Passamyndir
Teknar í dag — Tilbúnar á morgun.
Sér tímar eftir samkomulagi.
Ljósmyndastofa Péturs Thomsens
Ingólfsstræti 4. Sími 10297, eftir kl.
7 sími 24410.
14. KAFLI
Margaret tók í handfangið á dyr-
unum.
Hann hefur iokað okkur inni,
veinaði hún og starði á Gladysi.
— Já, um það var ég ekki í nein
um vafa, sagði hún. Hann hefur
læst okkur inni til þess að forða
okkur frá allri hættu.
Margaret greip aftur í snerilinn
og hristi hann.
— Ég vil vita hvað gerist, — ég
vil vera hjá Philip — manninum
mínum.
— Já, en skiljið þér ekki, sagði
Gladys áköf og tillit hennar var
blandað harmi og reiði... hvers
vegna Penderel bfður þarna — og
hvers vegna hann kom okkur und-
an áður en brjálaði maðurinn kæmi
Þér skiljið vfst ekki hvað það er
sem fyrir honum vakir, hélduð þér
ef til vill, aö hann mundi fela sig
fyrir honum? Ó, guö minn góður.
— Jú, ég hélt það fyrst í stað,
sagði hún nú róleg og biíðri röddu
Og er hún horfði á fölt andlit stúlk
unnar fékk hún samúð með henni,
sjálfri sér, með þeim öllum.
— Eins og hann gæti hagað sér
þannig, hélt Gladys áfram og var
röddin beiskju þrungin. Það veit
guð, að ég vildi að hann feidi sig
— að ég hefði ekki farið aftur inn
í þetta hús. Vitaniega verður allt
að bitna á honum. Ófreskja beið
hans f myrkrinu. Og nú er hann
þama einn og bíður — og það er
ógurlegt, sem getur gerzt.
— O, það fer allt vel, sagði
Margaret róandi, hinir koma aftur
og þá eru þeir þrír.
— Já ,en kerlingin læsti hinum
'+yrunum.
— Þegar þeir hafa yfirbugað
Morgan tekst þeim vafaiaust að ná
'vkiinum frá henni. Henni fannst
''etta eins og illur draumur, að i
''essu húsi var aiitaf verið að læsa
,'Vrum . . . Hún leit f kringum sig
' dvfnandi birtunni og sagði skjálf-
■mdi röddu:
— Hvar erum við?
— Ég veít það ekki og það skipt
ir ekki neinu.
Gladys reis á fætur, gekk að dyr
unum og lagði við hlustirnar.
Margaret tók upp kertið og steig
fram eitt eða tvö skref, en nú
slokknaði á kertinu, það var út-
brunnið. Hugrekkið dvínaði, er hún
fann myrkrið lykjast um sig. Hún'
fálmaði sig að dyrunum til Glad-
ys, beygði sig fram og spurði'í
— Hvað er að gerast?
— Ég heyri ekki neitt, sagði j
Gladys.
Þær stóðu þarna drykklanga
stund og hlustuðu, en heyrðu ekk-
ert.
— Við getum ekkert gert — að-
eins beðið, hvíslaöi Margaret. -
— Nú heyri ég hann hreyfa sig
þama uppi, sagði Gladys. Það lítur
út fyrir að William og maðurinn
yðar;,séu komnir aftur.
— Jú, það er hann, sagöi Marga-
ret, sem líka var farin að hlusta
aftur. Þær stóðu enn um stund
þögular og hlustuðu.
— Nú heyrist ekkert. Kannski
hann bfði uppi, sagði Margaret. Af
hverju kemur Philip ekki? Þessi
bið er hræðileg.
— Það er verra að bíða þarna —
eftir honum, brjálaða manninum.
Þér skiljið vonandi hvemig mér
er innanbrjósts, annars hélduð þér
að ég væri gengin af vitinu.
— Ekki frekar þér en við hin
— þetta er eins og mara fyrir okk-
ur öll. Það hræðiiegasta er aó
geta ekki reitt sig á néitt. Finnst
yður þaö ekki líka?
— O, jú, sagði Gladys áköf. Ég
fann þessi þyngjandi áhrif og ég
reyndi að koma bonum í skilning
um það, en hann skildi það ekki.
Kannski var þetta tilfinning, hug-
boð — þér skiljið hvað ég á við.
— Fyrir hverjum reynduð þér
að útskýra það?
— Penderel vitanlega. Þegar við
vorum saman úti tvö ein. Það var
það, sem ég v_r að reyna að segja
yður, fá yður til að skilja, ég
spurði hvort þér skilduð ekki hvern
ig mér er innanbrjósts, því að, skilj
ið þér ekki, að ég elska hann. Jæja
nú getum við talað saman ,ekki satt
Sjáið þér til, þegar við fómm út
saman og þegar við sátum þama
og röbbuðum saman uppgötvaöi ég
það. Þessu laust niður eins og
eldingu, og þótt þetta gerðist
svona snöggt, var enginn vafi, allt
var vissa, alveg öruggt, að svona
var það og óhagganlegt. Þér skiljið
þetta, því að vitanlega elskið þér
manninn yöar.
— Já, ég elska hann, sagði
Margaret, en fannst hvorki staður
né stund til þess að ræða þau
einkamái, öll vandamálin, sem ekki'
v.oru vandamál lengur, því að hún
vissi nú, að þau elskuðu hvort ann
að ,en hún bætti við:
— Ég hef kannski villzt dálítið
en ég elska hann.
— Það var þaö sem mér hafði
dottið í hug, sagði Gladys, þetta
sér maður alltaf, en nú er ekkert
sem veldur kvalræði iengur og vafa
gæti ég trúað.
— Nú heyri, ég eitthvað sagði
Margaret.
— Furöulegt, byrjaöi Gladys ...
en svo heyrðist mikiil hávaði.
— Guð minn. góður, hélt hún á-
fram, og við getum ekkert gert.
Skyldi sá brjálaði vera kominn nið-
ur og skyldu þeir vera famir að ...
— Það held ég, það er hræðilegt.
— Og hann er þama einn og þeir
koma ekki, sagði Gladys og neri
saman höndunum f örvæntingu.
— Ég veit ekki hvernig stendur
á því. Eitthvaö hefur komið fyrir
þá. Ó, þessi skepna, þessi Morgan
og þessi Rebekka. Ég þoli þetta
ekki lengur, ég geng af vitinu.
Hún hneig grátandi niður á gólf-
ið,
.Gladys kraup á kné viö hliö henn
ar og hallaði henni að sér.
— Verið þér nú rólegar, frú Wav
erton. Þetta er hræðilegt, en þetta
fer allt vel fyrir yður. Það kemur
ekkert fyrir manninn yöar. Þær
hjúfmðu sig hvor að annarri og þær
hlustuðu ekki lengur, Þær gátu að-
eins beðiö og hughreyst hvor aðra.
— Þér getiö ekki gert yður í
hugarlund hver áhrif þetta hefur
haft á mig, snökti Margaret. Fyrst
varð ég að hlýöa á frásögn kerl-
ingarnornarinnar um systur sína í
þessu skuggalega herbergi hennar.
Og hræðilegast var það, þegar hún
snerti mig. Og svo Morgan, sem
kom á eftir mér eins og villidýr —
og Philip varð að slást við hann
f stiganum. Og svo stundin hjá
gamla manninum, sem liggur rúm-
fastur, og ofan á þetta allt þær
ógnir sem nú dynja yfir og við
hér inniluktar. Það er eins og allt
sem er tryggt og öruggt og skyn-
samlegt sé ekki lengur til. Þetta
hefur kannski haft önnur áhrif á
yöur, en ég vona, að þér skiljið
mig.
— Jú, jú, Gladys sagðist skilja
þaö, þótt hún gerði það nú ekki
til fulls, en það stóð á sama um
það, nú var um það eitt að ræða
að láta kjarkinn ekki bila. Dymar
mundu opnast áður en langt liði.
— Þegar við sátum þarna viö
borðið, sagði Margaret, fannst mér
allt vera að komast í gott horf milli
okkar Philips — þaö hefði létt á
öllum ” tala út — og nú yrði auð-
velt aö sættast að fullu við þann,
sem maður eitt sinn hafði elskað.
— Æ, tilfinningum mínum var
kannski svipað varið, sagði Gladys
grátandi. Hví er ég annars að
gráta? Kannski hafði þetta enn
betri áhrif á mig. Fyrst hlustaði ég
á aðra, svo talaði ég um sjálfa mig
og svo við hann þarna úti. Við vor-
um vfst bæði leið á lífinu hvort
með sínum hætti, en svo komumst
við að raun um að við vorum svo
hamingjusöm saman, að það skipti
engu um allt annað. Og ég hugsaði
að ég mundi aldrei verða ein-
mana framar og aldrei óska þess,
að ég væri dauð, þegar ég hallaði
mér út af á kvöldin. Og jafnvel
þótt það yrði ekki framhald á þessu
hafði ég upplifað stóra stund, sem
ég mundi aldrei gleyma ...
Margaret hugsaði eitthvaö á
þessa leið, að þessi mikla ást hefði
vaknað furðu skyndilega, en svo
þegar Gladys þagnaði, fannst henni
allt trúlegra og eðlilegra, af því
að hún lýsti þessu svo blátt áfram
^ormaf-
ÞÝZKAR ELDHÚSINNRÉTTINGAR
úr harðplasti: Format innréttingar bjóða upp
á annað hundrað tegundir skópa og litaúr-
val. Allir skópar með baki og boroplata sér-
smíffuð. Eldhúsiff facst meff hljóffeinangruð-
um stólvaski og raftækjum af vönduffustu
gerff. - Sendiff effa komiff meff mól af eldhús-
inu og viff skipuleggjum eldhúsið samstundis
og gerum yffur fast verfftilboff. Ótrúlega hag-
stætt verff. Muniff aff söluskattur er innifalinn
í tilboffum fró Hús & Skip hf. Njótið hag-
stæðra greiffsluskilmóla og „ _
lækkiff byggingakostnaffinn. kÍ
HÚS&SKIPhf.
LAUGAVEGI 11 • St.MI 2151S
og henni fannst að ekkert gæci ve; *
ið eðlilegra. Og nú fannst henni
aö henni mundi finnast það éin
kennilegt, ef ekki kæmi ylur í
Orðsending
til bifreiða-
eigenda
Nú getið þið nýtt hjólbarða
ykkar til fullnustu með því að
Iáta okkur dýpka eða skera nýtt
munstur i hjólbarða ykkar. —
Opið virka daga kl. 8-12.C0 og
14 - 20, laugardaga frá kl. 8 -
12.30 og 14 -18, og sunnudaga
eftir pöntun i síma 14760.
MUNSTUR OG
HJÓLBARÐAR
Bergstaðastræti 15
(gengið inn frð Spítalastig)
— Mér datt svolítið
vera hérna í nött?
viljið þið
— Þakka þér fyrir, pabbi... það vill svo
vel til, að við tókum lök með okkur.
— Nú 'skulum við kveikja eid og spjalla
saman.
— Sybil. Var Tarzan ekki búinn að lofa
okkur að segja okkur meira af sjálfum sér?
— Tarzan, viltu gera það?
— Ha! ha! Já.
METZELER
hjólbarðarnir eru sterkir og
mjúkir, enda vestur-þýzk gæða-
vara. (
Hjólbarða- og benzinsalan
við Vitatorg. Sími 23900
Barðinn h.f.
Ármúla 7. Sími 30501
Ai "enna Verzlunarfélagið h.f.
Skipholti 15 Sími 10199