Vísir - 02.02.1967, Blaðsíða 8

8
VÍSIR
Utgetanclr Slaðaútgátan VISIK
Framkvæmdastjóri: Dagui Jónasson
P4tstjóri: Jónas Kristjánsson
Aðstoðarrltstjórt: Axei rhorsteinson
Fróttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Bergþór Úlfarsson.
Auglýsingar: Þingholtsstræti l, stmar 15610 og 15099
Afgreiösla: Túngötu 7
Rltstjóm: Laugavegi 178 Sim) 11660 (5 linur)
AskriftargjaJd kr. 100.00 á mánuöi innanlands.
I lausasölu kr. 7.00 eintakið
Prentsmiðjs Vfsis — Edda h.f
Nýjar íbúöir
JJér áður fyrr var íbúðabyggingum oft haldið í skef j-
um af ríkisvaldinu, enda hefur stundum gætt þeirrar
skoðunar, að íbúðabyggingar væru hálfgerður óþarfi.
Sérstaklega var þetta áberandi á haftatímanum, þegar
menn máttu varla snúa sér við án skriflegs leyfis op-
inberrar skrifstofu. Síðustu árin hefur ríkisvaldið
hins vegar stefnt ákveðið að því að stuðla að íbúða-
byggingum með lánveitingum og annarri fyrir-
greiðslu. Þrjú ár marka þessa þróun. Árið 1955 var
Húsnæðismálastjórn komið á laggirnar að undirlagi
Sjálfstæðisflokksins. Árið 1959 hófst ferill viðreisnar-
stjómarinnar og byrjað var að stórauka lánveitingar
Húsnæðismálastjórnar, þannig að þau tífölduðust á
næstu sjö árum. Árið 1964 var farið út á nýjar brautir
í húsnæðismálum í kjölfar júnísamkomulagsins marg-
fræga.
Júnísamkomulagið markaði á ýmsan hátt tímamót
og ekki sízt í húsnæðismálum. Hin góða samvinna,
sem þar náðist með stjórnvöldum og alþýðusamtök-
um, hefur síðan reynzt þjóðinni mjög gifturík. í kjöl-
fa'r júnísamkomulagsins voru hámarkslán Húsnæðis-
málastjórnar á hverja íbúð hækkuð úr 150 þúsund
krónum í 280 þúsund krónur. Fjáröflun til þessara
lána var með ýmsum aðgerðum komið á fastan grund-
völl, þannig að heildarlánaupphæðin hækkaði úr 91.1
milljón árið 1963 í 274.3 milljónir árið 1965, eða þre-
faldaðist á aðeins tveimur árum. Þessi glæsilegi ár-
angur sýnir hve mikils virði það er, að öll þjóðin
leggi hönd á plóginn við að koma framfaramálum í
höfn.
Þessi þróun undanfarinna ára hefur skapað gífur-
legar íbúðabyggingar. Samhliða aukningu Húsnæð-
ismálastjómarlána hafa lífeyrissjóðir eflzt verulega
undanfarin ár, og lána margir þeirra nú milli 200 og
300 þúsund krónur á íbúð. Þetta eru mikil lán, þegar
tekið er tillit til þess, að þ'riggja herbergja vandaðar í-
búðir í ódýrt byggðum fjölbýlishúsum þurfa ekki að
kosta yfir 700.000 krónur, eins og dæmi sanna. Enda
eru nú að þjóta upp ný hverfi í Reykjavík og nágrenni.
Stærsta vandamálið í íbúðabyggingum er nú bygg-
ingakostnaðurinn, sem í mörgum tilfellum fer ótrú-
lega hátt yfi’r sannanlegt lágmark. En einmitt nú er
unnið af meira kappi en nokkru sinni áður að fá þann
kostnað lækkaðan. Rannsóknastofnun bygginga'riðn-
aðarins hefur verið endurlífguð og komið hefur ver-
ið upp Framkvæmdanefnd byggingaáætlunar, sem nú
er að undirbúa stóriðju í húsasmíðum. Má á næstu
árum vænta gerb'reytinga í tækni og skipulagningu
íbúðabygginga eftir áratuga stöðnun í þeim efnum.
Baráttan við byggingakostnaðinn er dæmi um við-
leitni viðreisnarstjórnarinnar að ráðast að rótum
vandamálanna sjálfra, í stað hins sífellda stríðs við
afleiðingamar, sem áður tíðkaðist.
>)
V1SIR . Fimmtudagur 2. febrúar 1967.
Ekkert lát á svívirð-
ingum í Kína í garð
erlendra leiðtoga
Tilgangurinn oð /e/ðo athyglina
frá hættulegu innanlandsástandi
Um allan heim furða menn
sig nú æ meira á fréttum þeim.
sem berest frá Kina, um svigur
mæli Rauðra varðliða og annarra
og svívirðingar í garö þjóöa og
þjóðaleiðtoga.
Kemur þetta mjög fram í
fréttafyrirsögnum blaða, sem
birta m. a fyrirsagnir eins og
„Taumlaus kfnverskur munn-
söfnuður. Kreml-Ieiðtogar æru-
meiddir“ (Aftenposten í Oslo),
en þaö eru engan veginn sovét-
leiðtogarnir einir sem kallaðir
eru hýenur og slíkum nöfnum,
— hver fær sinn skammt og
hann vel úti látinn: Johnson.
De Gaulle, Tito og ýmsir aðrir.
Og eins og að líkum lætur hall-
ast menn æ meira að þvi, að til
allra þessara láta í Kína hafi
verið stofnð til þess að leyna
þjóðina hversu hættulegt innan-
landsástandið var orðið og er
— þvi að ekki verður annaö séð
en að viða eigi sér stað mikil
átök um yfirráð í borgum og
fylkjum og ástandið hættulegt
og ótryggt sem fyrr.
Hundshausar,
— hýenur
Það vakti mjög mikla at-
hygli sem vonlegt var, er Kín-
verjar fóru að ybbast upp á
Frakka — en enginn furðaði sig
á. að haldið yrði áfram að
sverta Rússa og Bandaríkja-
menn. Það er nefnilega tiltölu-
lega stutt síðan, að Frakkar og
Kínverjar tóku upp stjórnmála-,
Vináttu- og viðskiptasamband
sín í milli (1964) og samstarfiö
var að minnsta kosti með á-
um eftir það, miðað við sí-
versnandi sambúð við Sovét-
ríkin. En svo berast fréttir um,
að franska lögreglan hafi látið
kínverska stúdenta í Paris sæta
harkalegri meðferð, og eftir það
voru Frakkar settir í sama
flokk og skammaðir óbóta-
skömmum, og meðal vígorða
múgsins var: Niður meö hunds-
hausinn De Gaulle. Það er eitt
af uppáhaldsorðunum seinustu
dagana, að tala um hundshausa
og hýenur, og þá átt við helztu
þjóðaleiðtoga erlenda.
Milljón menn
fögnuðu...
I fréttum frá Peking i gær
var sagt, að vfir milljón manna
meö fána og áróðursspjöld —
með fjandsamlegum áletrunum
um sovézka leiðtoga — hefðu
farið í fylkingum til járnbraut-
arstöðvarinnar til þess að fagna
stúdentunum, sem hart voru
leiknir — að sögn Kínverja —
af Moskvulögreglunni á dögun-
um, en raunar munu þeir ekki
hafa hlotið alvarleg meiðsli í
þeim átökum. Þeir fóru að vísu
frá Moskvu með sjúkrabindi
um höfuö sér og ómeiddir fé-
lagar tóku óspart af þeim
myndir, en að sögn jámbrautar-
starfsmanna. sem fluttu þá til
landamæra Kína, sviptu þeir
fremur fljótt af sér sjúkrabind-
unum, eða áður en dagur var
liðinn frá burtför frá Moskvu,
og sá ekki á neinum þeirra.
Við heimkomuna var þeim
fagnað sem væru þeir þjóðhetjur
og segir í fréttum, að sennilega
hafi slíkur mannfjöldi. sem
þarna var saman lcominn, aidrei
fyrr hafa fagnað Kínverja við
heimkomu.
Hengingaról
Rauðir varðliðar voru þama
með feikna stóra mynd af Mao
Tse-tung, en aðrir með spjöld
með teiknuöum myndum, sem
áttu að vera af Brezhnev og
Kosygin, og var hengingaról
brugðið um háls beggja.
Mann fjöldinn var svo gífur-
legur, að vestrænir fréttaritarar
komust ekki nógu nálægt til
þess að geta fylgzt vel með því,
sem var að gerast.
Sendiráðsmenn
umkringdir
Meðal þess, sem gerðist i
fyrradag var, að Rauðir varð-
liðar umkringdu 4 sovézka
sendiráösmenn og slepptu þeim
ekki fyrr en eftir 4 klukku-
stundir. Rauðu varðliðamir
kváðu þá hafa gerzt brotlega
með heimsókn til jámbrauta-
starfsmanna í gistihúsi nokkm.
Höfðu rauðu varðliðamir í hót-
unum við sendiráösmennina og
hræktu í áttina til þeirra.
Hve lengi?
Það var sagt frá þvf í frétt
hér i blaðinu fyrir skemmstu
og stuözt við fréttir NTB og
Lundúnafréttir, að aldrei hefði
verið eins nálægt því og nú, að
til slita stjórnmálasambands
milli þessara landa kynni að
koma (þ.e. milli Sovétríkjanna
og Kína).
Um þetta segir m. a. i upphafi
fréttar frá Moskvufréttaritara
Norðurlandabiaðs: Sambúð milli
Sovétríkjanna og Kína versnar
greinilega dag frá degi og stjóm
málamenn Moskvu spyrja
sjálfa sig hversu lengi þessi
ríki geti haldið stjórnmálatengsl
um. Ásakanir og gagnásakanir
ganga á víxl og með æ meiri
hraða. í Peking er sovézka sendi
ráðið í umsát æðandi rauðra
varðliða og í Moskvu eiga svo-
ézsk stjómarvöld og kínverska
sendiráðið í deilu, sem ekki á
sinn líka, en þar sakar hvor að-
ili um sig hinn fyrir að bera á-
byrgð á atbnrðinum við graf-
hýsi Stalins, eða begar til slags-
mála kom milli Rauðu varðlið-
anna og Moskvulögreglunnar.
Og ennfremur segir þar: SI.
laugardag var svo langt gengið.
að sovézka utanríkisráðuneytið
ásakaði beint settan sendiherra
(charge d’affaires) Kína í
Moskvu fyrir slíka framkomu.
að þess Væru engin dtemi í
starfrækslu sendiráða og hefói
Framh. á bls. 13