Vísir - 18.02.1967, Qupperneq 4

FRAKKLAND. Bindindismenn
í Frakkladi þykjast nú hafa feng-
ið nýtt vopn í hendumar í bar-
íttunni gegn ofdrykkju. Samkv.
skýrslum lifa franskar konur að
afnaði sjö árum lengur en fransk
:r karlmenn og er það m. a. ástæð
an til þess að í dag eru franskar
konur einni milljón fleiri en karl-
menn. Ástvðan er sú að franskir
karlmenn drekka mun meira
alkóhól en franskar konur.
SAUTJÁN, danska kvikmyndin
sem sýnd var hér á landi í fyrra
hefur verið bönnuð í Bretlandi,
og segir kvikmyndaeftirlitið að
hún sýni „einum of mikið“. Mynd
in hefur verið sýnd á öllum Norð
urlöndunum við góða aðsókn og
er nú verið að sýna hana í Banda
-íkjunum,.
SVfÞJÓÐ. Þegar hægri akstur
verður tekinn upp í Svíþióð í
■or verður hámarkshraði lækkað-
ir mikið og samkvæmt könnun,
em framkvæmdanefnd hægri
tksturs í Svíþjóð gerði ,kom í
'iós að um 70% fbúanna sögðu
tð þessi hraðatakmörkun yrði að
■ilda að minnsta kosti eirin til
‘■vo mánuði eftir H-daginn‘,eins
t? þeir kalla daginn, sem réglur
■■’.m hæt«ri aksturinn ganga í gildi.
I
Söngkonan, Cilla Black upp-
■ötvaði fyrst vindlareykingar nú
•im daginn. Á tlmabili leit út fyr-
> að hún mundi hverfa f reykj-
■rsvælunni, en svo dreifði vindur
on reyknum og hún birtist ljós-
myndaranum aftur. Hér á mynd-
mni er hún í fylgd með vanari
vindlareykingamönnum, þeim
David Warner leikara og Peter
Hall leikstjóra, en þeir starfa við
kvikmyndina, sem hún leikur í
um þessar mundir. Cilla öðlað-
ist tvenns konar reynslu þennan
dag. Vindlareykingar og kvik-
myndaleik.
Synir Willy Brandts, Lars og Peter Brandt í hlutverkum sírium í
myndinni.
Þessi mynd er tekin við upptöku kvikmyndarinnar og er af hinu hálf-
sokkna skipi, scm strákamir halda til i.
SYNIR WILLY BRANDTS
í ÞÝZKRI KVIKMYND
Varla hefur nokkurn tima verið
horft með jafn mikilli eftirvænt-
ingu fram tii neinnar þýzkrar
eftirstríðs myndar eins og horft
hefur verið fram til upptöku
myndarinnar á smásögu Giinters
Grass, „Köttur og Mús“, en hún
verður frumsýnd í Berlín á næst
unni. Það er kannski ekki mest
myndin sjálf, sem beðið hefur
verið eftir með svona mikilli ó-
þolinmæði, heldur frekar aðal-
leikendumir tveir, þeir Lars og
Peter Brandt, synir Willy
Brandts. Leikur þeirra i mynd-
inni hefur nú þegar vakið upp
mótmælaöldu.
Saga myndarinnar fjallar um
hóp drengja, sem halda til i
hálfsokknu skipi i höfninni í
Danzig á stríðsárunum. Leiðtogi
strákanna er hinn ungi Joachim
Mahlke, sem hefur það líkams-
lýti, að barkakýli hans er ákaf-
lega stórt. Til þess að hylja það,
stelur hann járnkrossinum, heið-
ursmerki liösforingja nokkurs,
og ber það um hálsinn við öll
tækifæri.
Þeir í Þýzkal. æsa sig mikið
upp yfir að synir Brandts skuli
leika í myndinni, en þeir leika
bræðurna, Mahlke. Þeir hafa vilj
að gera Brandt ábyrgan fyrir
myndinni, þar sem hann hafi leyft
sonum sínum að leika í henni.
Málið hefur komið fyrir þingið í
Bonn og þar vakti það mikla
gremju, að myndin skyldi njóta
opinbers styrks- sem mjög þýð-
ingarmikil.
Myndin er ádeila á allar gaml-
ar víglínuhetjur og áróður gegn
þýzka hermanninum, segja ný-
nazistarnir. Og í samtökum vest-
ur-þýzkra uppgjafahenmanna er
rætt um að sækja myndina aö
lögum, eða réttara sagt forráða-
menn hennar.
Það er rithöfundurinn sjálfur,
Gtinter Grass, sem átti uppá-
stunguna á því, að synir Willy
Brandts léku aðalhlutverkin. Ó-
fús gekkst Brandt inn á það, að
synir hans fengju að leika í mynd
inni. Hann setti þó þau skilyrði
að þeir fengju engin laun, heldur
aðeins vasapeninga, og upptöku
myndarinnar yrði að vera lokið
áður en skólinn byrjaði hjá þeim
í haust sem leið.
„Köttur og Mús“ er sett á
svið af leikstjóranum og fram-
leiðandanum, Hansjiirgen Poh-
land. Hann hefur gert myndina
í félagi við kvikmyndafélagið,
Film Polski, í Warsjá. Otimynd-
irnar eru teknar í Gdansk. Það
er mælt, að Pohland hafi fylgt
bók Grass t mestu. Sú, sem leik-
ur stúlkuna, Tullu, í myndinni,
heitir Claudia Bremer.
Erlendir ferðamenn
Þess er getið í fréttum, að
7000 fyrirspumir um sumar-
leyfisferðir hlngað til lands,
hefðu borizt brezkum ferða-
skrifstofum vegna blaðaskrifa
og frásagna um ísland, sem voru
að einhverju leyti að tilhlutan
Flugfélags islands. Þetta sýnir
bezt hver framtið er hér á ferða
manastraumi, og ætti móttaka
ferðamanna og saie á alls konar
þjónustu til þeirra, að geta orð-
ið okkur nokkur tekjulind i
framtiðinni, og ætti að geta
orðið okkur hagstæð gjaldeyris-
lega séð.
Það er bersýnilegt, að ef viss-
um áróðri er beitt. og hæfilega
er búiö að móttöku ferðafólks,
þá ætti að vera auðýelt að gera
móttöku ferðamanna að einni
af meginstoðunum undir gjald-
eyrisöfluninni, við hliðina á
okkar gömlu og góðu atvinnu-
vegum.
I
Neytendasamtökin
í bréfum sem berast, þar sem
kvartað er yfir einni eða annarri
þjónustu, er oft skirskotað til
Neytendasamtakanna. Það er
því brýn nauðsyn, að samtök
neytenda séu sterk og leiðbein-
andi, og séu stöðugt vakandi
á verðinum. En neytendur geta
ekki búizt við að neytendasam-
tök hafi bolmagn til mikjllar
starfsemi, nema þeir styðji sam-
tökin, m.a. með því að kaupa
t.d. þau leiðbeiningarrit,' sem
samtökin gefa út. I einu bréfi
um Neytendasamtökin segir
„Á timabili gekk á með
fréttatilkynningum frá Neyt-
endasamtökunum um vörur og
verð. og gæði vara, sem var
stórfróðlegt fyrir neytendur. —
Svo gekk á með málaferlum
gegn Grænnpetinu út af kart-
öflunum, en siðan steinhljóð.
Væri ekki hægt að ýta við
Neytendasamtökunum og blása
lífi að nýju f starfsemina. Ef
undirtektir almennings vantar,
þá ættu samtökin að láta heyra
frá sér, bví aö það er nauðsyn
að þau lifi.
Þó að ferill Neytendasamtak-
anna sé ekki langur, þá er hann
merkur, og ber að halda merk-
inu á Iofti“.
Ég kem þessu hér með á fram
færi.
Þrándur f Götu
m.a.: