Vísir - 16.03.1967, Blaðsíða 4

ÞEGAR RÍKISARFI Danmerkur,
ivíargrét prinsessa, veitti opin-
berlega móttöku hirömeistara sín-
um fyrir stuttu, fékk hún í þjón-
ustu sína mann með nokkum veg
inn meöaigáfur, hlýtt hjartalag
og hraustan maga. Þannig lýsir
fyrrverandi ambassador Dana í
Bangkok, Ebbe Muncks, sjálfum
sér.
Aðrir kynnu ef til vill að vera
ósparari á lýsingarorðin, því þaö,
aö Ebbe Munck skuli nú klæö-
ast hirðmeistarabúning er jafn-
mikið undur og fortíö hans er
samansett af kraftaverkum.
Það er öruggt mál, að Ebbe
Munck stendur undir verndar-
væng æöri máttarvalda, annars
væri hann löngu kominn undir
græna torfu. Annaðhvort á ryk-
uðum, sólsteiktum gangstéttun-
um í Spænsku borgarastyrjöld-
inni, í Berlín, þegar Brúnstakkar
Hitlers fóru með ægishjálm um
göturnar, eöa í skotgröfum Finna,
meöan rússneskar sprengjuvörp-
ur kváðu vií. Oft og tíðum hefur
hann veriö hætt kominn í ísnum
á Grænlandi, í manndrápsveðr-
um í Norðursiónum við hval- og
síldveiðar, stíffrosinn í fjallgöng-
um, að maður nú ekki minnist
á neðanjarðarbaráttuna undir her
setu Þjóðverja á árum seinni
heimsstyrjaldarinnar. Og nú hef-
ur þessi ævintýramaður kortlagt
hálft konungsriki og unniö hyili
sinnar prinsessu. Þvílíkt ævintýri!
Ebbe Munck, sonur meðeigánd-
ans í fyrirtækinu „Lemvigh-Mull-
er & Munck“ lagöi í fyrstu stund
á hagfræði, fór síöan í siglingar
m. a. meö Einari Mikkelsen, hin-
um heimsþekkta Grænlandsfara.
Hann var t. d. á síldveiðum á mót
orbátnum „Glað“. Hafði á prjón-
unum ásamt Lofti Bjarnasyni á-
ætlanir um að stofna dansk-ís-
lenzkt fiskveiðifélag, en skarst úr
leik vegna fjárhagsörðugleika.
Sigldi með „Pourquoi Pas“, sem
seinna fórst svo hér við íslands-
strendur. Starfaði sem stríðs-
fréttaritari hjá Berlinske Tidende,
ambassador Dana í Bangkok og
margt er það fleira, sem hann
hefur lagt stund á.
HIRÐMEISTARI
MARGRÉTAR
RÍKISARFA
FYRRVERANDI
Æ VINT ÝRAMAÐ UR
Stundaði síldveiðar við íslandsstrendur.
Sigidi i Grænlandsísnum með Einari Mikkeisen.
Stríðsfréttaritari á styrjaldarárunum

Lengst til vinstri Ebbe Munck sem kyndari á skipi Einars Mikkelsen.
Ambassador og nú hirömeistari. Ebbe Munck ásamt konungshjónunum dönsku.
Símar slökkviliðsins
Aösent bréf.
„Kæri Þrándur, veizt þú hvaöa
símanúmer lögregian og slökkvi
liöið í Reykjavík hafa? — Ég
velt það núna, en vissi það ekki
fyrir nokkrum dögum. — Brun-
inn í Lækjargötu vakti mig tii
umhugsunar um þaö, aö mjög
getur veriö aðkallandi að kunna
þessi simanúmcr, ef voða ber
brátt aö höndum, og gerðist ég
því svo forsiáll að fletta þeim
upp. — Vegna þess að ég er
frekar drjúgur með mig og hefi
gaman af að spyrja náungann
nærgöngulla spurninga, hefi ég
veriö aö kanna það undanfama
daga, hvort allur almenningur
er eins vel aö sér, að því er
varðar þekkingu á þessum síma
númerum. — Hefi ég komizt aö
hinni furðulegustu niðurstöðu.
Langfæstir þekkja þessi síma-
númer, enda halda þeir því fram
að símaskráin sé til þess gerö
að losa mann við þá fyrirhöfn
að kunna símanúmer eins og
páfagaukur. — Þeir halda þvi
raunar fram ,að þó þeir læri
simanúmer einu sinni, þá séu
þeir svo friðsamir borgarar, að
þeir mundu fljótt gleyma þeim,
þar sem þeir hafi svo fá tæki-
færi til aö rifja þau upp.
Enginn þeirra, sem ég spurði,
haföi hugmynd um hvaða síma-
númer lögreglan né slökkvilið
annarra bæja hefur. Því spyr ég
þig, Þrándur minn góður, veizt
þú hvaða símanúmer lögregla
og slökkvilið eftirtaldra bæja
hafa: Akureyri, Hafnarfjörður
Kópavogur, Keflavík, Selfoss,
greindur. Þaö getur þó alltaf
gerzt, að ég þurfi skyndilega á
þeim að halda. Er þaö þá von
mín, að ég hafi þá við hendina
gleraugun mín, símaskrá og
að nægileg lýsing sé á stað
þeim, sem ég barf að hringja
frá, því að allt þarf að ske í
skyndi. Ég veti ekki hvernig
taugarnar gætu farið með mig,
ef ég þyrfti aö snúa símaskíf-
unni í myrkri.
landið. — Þannig er simanúm-
er lögreglunnar í Bretiandi 999
hvar í landinu sem er, enda man
hver heilvita Breti, hvert síma-
númer lögreglunnar er.
I öðrum löndum er líkt farið.
T. d. hefir þessu kerfi verið kom
ið á í flestum fylkjum Banda-
ríkjanna, nú á síðustu árum.
Það vill svo til, að símanúm-
erið 01 er laust hér í Reykja-
vík að minnsta kosti. Vil ég
Akranes, Grindavík, Gerðar,
Sandgerði Borgarnes, Vest-
mannaeyjar, Dalvík, Hrísey,
Húsavík, Siglufjörður og Raufar
höfn. — Ekki veit ég það
og hvarflar raunar ekki að mér
að leggja það á mig að læra
þau, þó ég sé bæði næmur og
Flestar þjóðir hafa raunar
leyst þennan símanúmera-vanda
eins og ég vil leyfa mér að kalla
þetta ástand. Þær hafa einfald-
lega valið símanúmer viðkom-
andi stofnana eins einföld og
mögulegt er, og hafa viðkom-
andi símanúmer gilt fyrir allt
leggja til, að það síwanúmer
verði valið handa lögreglu- og
slökkviliði í sameiningu, því
hvað mælir gegn því að þessar
stofnanir hafi sameiginlegt síma
númer? Önnur símanúmer gætu
þá að sjálfsögöu komið til
greina, en þau þurfa að vera
þannig, að hægt sé að taka þau
upp fyrir allar sjálfvirkar síma-
stöðvar í landinu, og höfuðskil-
yrðið er, að auðvelt sé að muna
þau.
Símanúmerið 01 hefir þann
kost, að tölurnar eru á endum
talnaraðar símaskífunnar og því
auðvelt að draga númerið í
myrkri og gleraugnlaust, ef
menn sjá illa. Númerið er stutt
og þess vegna er fljótlegt að
velja það. og jafnframt eru lítil
líkindi til að velja skakkt núm-
er. — Ég er sannfærður um, að
það er mikilvægara að símanúm
er lögreglu og slökkviliðs séu
auðlærð og stutt, heldur en t. d.
langlínustöövar. klukkunnar, rit
símans, bilanatilkynninga og
upplýsinga um ii*-evtt símanúm-
er“. — „Daddi“.
Þetta ér atyglisvert bréf og
vekur mann til umhugsunar nú,
vegna nýafstaðins stórbruna í
borginni. Væri ekki hentugt að
velja stutt og laggott símanúm-
er, sem númer slökkviliðs og
lögreglu ,eins og lagt er til í
bréfinu? Er það ekki hægt?
Þrándur í Götu.
\