Vísir - 26.05.1967, Blaðsíða 4

~~ r'
nútímalegasta merki þess að sum-
ar sé gengið í garð í Parls er að
„bftnikkarnir" hafa komið sér fyr
ir I hópum á bökkum Signu.
Nýlega sendi lögreglan I París
út talnayfirlit, sem gert var síð-
.-.stliðið sumar yfir þetta fyrir-
brigði.
Lögreglan talaði í fyrra við eitt
þúsund „bítnikka", þar af voru
11% karlkyns, 537 voru undir
21 árs aldri. Samtals áttu 23 þjóð
r fulltrúa á Signubökkum, flest-
ir voru Þióðverjamir þá Sviar og
Danir, næstir voru Englendingar,
Kollendingar og Bandaríkjamenn.
Nærri ailar stéttir þjóðfélags-
ins áttu fulltrúa við Signu, þó
voru % hlutar þeirra frá milli-
stéttarheimilum. Aðeins einn
hafði enga mennturr- en flestir
höfðu hætt snemma skólagöngu
og höfðu ekki lokið prófum.
Þegar „bítnikkamir" voru spurð
ir hversvegna þeir sætu þama,
svöruðu 38% að þeir væru þreytt
ir á fjölskyldum sínum og um-
hverfi heima fyrir. 25% höfðu
komið sér þangað vegna þess að
þangað var ódýrt að ferðast, 12%
svömðu að þeir væru þama vegna
þess að þeir elskuðu frelsið, 10%
sátu þama vegna stjómmálalegra
eða hugsjónaástæðna, en 15 prós.
sögðu ástæðu sína fyrir því að
vera þama, stafa af þvf, að
þeir löðuðust að félagsskapnum
og að „þeir vildu vera með", eða
að þeim Ifkaði vel við andrúms-
loftið.
BITLA-
PLATA
BANN-
FÆRÐ
Ennþá stendur styrr um Bftl-
ana þótt þeir hafi ólíkt hægara
um sig núna en áður. BBC,
brezka útvarpið hefur sett á svart
an lista sfðustu plötuna þeirra
á þeirri forsendu, „að hún geti
orðið til þess að eiturlyfjaneyzla
aukizt.
Um er að ræða Iagið „A day
in the Iife“, sem er á Bítlaplöt-
unni „Sergeant Peppers lonely
hearts club band“. Þetta er f
fyrsta sinn sem BBC hefur bann-
að Bítlaplötu.
í kvæðinu við forboðna lag-
ið syngja John Lennon og Paul
McCartney um það, þegar þeir
fari í strætisvagn, reykja og sofna
og dreymir vært.
Nýja platan þeirra kemur út
þann fyrsta júnf.
Um bann BBC segir Paul Mc
Cartney: — BBC hefur misskil-
ið vísuna. Hún hefur ekkert með
eiturlyf að gera, hún snýst að-
eins um draum.
John Lennon: — Þetta er stór-
hlægilegt. Paul og ég ortum vís-
una eftir úrklippu úr blaði. Hún
var um árekstur og fómardýr
hans.
Bítlarnir em sannfærðir um
geysilega sölu á plötunni þrátt fyr
ir bannfæringu BBC og nú þegar
er búið að panta fyrirfram eina
milljón eintaka af plötunni.
í FRÍI
Hún er þekkt hún Nancy Sin-
atra, nærri því þekktari en fað-
ir hennar, Frank Sinatra. Núna
dvelst hún á Italíu í sumarfríi
með kærastanum sínum Ron Voy,
sem er ljósmyndari. Hann verður
að bfta í það súra epli að vera
í skotlínu „kolleganna" þegar
hann er í fylgd með svo þekktum
ferðamanni sem auk þess geng-
ur um í allra stytztu tízkunni.
■ . ■
Saknið þið einhvers á myndhmi? Aðeins yfirvaraskeggsins hans Paul McCartney, sem hanin rakaði
af sér nýlega, Hinir féiagamir halda ailir „gamla útlitinu“.
HILTON-flughótelið við Orly-
flugvöllinn í Parfs hefur getið sér
þann orðstír, aö vera staðurinn
þar sem hin nýgiftu geta dvalizt
brúðkaupsnóttina. Hótelið hefur
núna stungið því að þeim gestum,
sem boðnir em í brúðkaupsveizl
ur og vita ekki hvað þeir geta
gefið í brúðargjöf, að borga hótel
herbergi fyrir brúðhjónin.
Verðið á herbergi er frá 800 —
900 kr. og innifalið í verðinu er
kampavín og blóm við komuna.
Hótelið hefur einnig reynt við
ferðaskrifstofurnar, þannig að
þær ráðgeri dvöl á Hiltonhótel-
inu í brúðkaupsferðalaginu. Það
hefur þó komið í ljós að hafa
vissa ókosti — það er að segja,
ef flugvélarnar eiga ekki að þurfa
að bíða eftir farþegunum. Allt of
mörg þeirra nýgiftu koma of
seint til flugvélarinnar, sem þau
hafa pantaö sér far með.
Bréf um unglingavanda-
málin á hvítasunnu
„Kæri Þrándur. Fyrir nokkru
las ég 1 dálki þínum bréf, eöa
öllu heldur skrif um hvítasunnu
ferðlr unglinga, og var sérleyf-
ishafinn að Laugarvatni þar
nefndur. Já, það kann aldrei
göðri lukku að stýra, þegar þeir
fuilorðnu ganga á undan með
slæmt fordæmi.
Það er eitt, sem ég vlldi spyrj
ast fyrir um, og kannski fá rétt
ir aðilar að svara spumingu
minni í dálki þinum: Hver eru
viðurlög við þvf, að aka ung-
lingom upp f sveit og skilja þá
þar eftir í reiðileysi? — Eru
kannski engln viðurlög við
slfku?
Mér finnst satt að segja anzi
skrýtið, ef sérleyftshafar og
þeir sem hafa hópferðaréttindi,
geta auglýst ferðir út um hvipp
inn og hvappinn, og farið með
unglinga um ailar trissur, án
þess að hugsa svo nokkum skap
aðan hlut um, hvernig þeim reið
ir af.
Er ieyfilegt að fara með stóra
hópa til dæmis f Þórsmörk um
Verzlunarmannahelgina og
senda bílana tóma i bæinn til að
verða uppvisir að þvi að skilja
eftir unglinga f malargryfjum
eða á öðrum slikum stöðum í
aigjöru reiðileysi.
Ferðalangur.“
og Verzlunarmannahelgi munu
endurtaka sig á meðan almenn-
ingsálitið fordæmir ekki þessa
atburði svo hart, að viðkomandi
aðilar sjá sér ekki fært að láta
þá viðgangast lengur.

sækja fleiri, og geta svo ekki
séð þeim fyrlr fari heim aftur ?
Mega þessir sérleyfis- og hóp-
ferðahafar haga sér eins og þá
iystir. Það er alveg auðséð, aö
þeir hugsa margir hverjir að-
eins um það eitt að ná sem
mestum peningum frá fólkinu,
en hugsa ekkert um hvort þelr
þurfa að láta nokkra þjónustu
f staðinn.
’lér finnst að svipta ætti slíka
menn öllum réttindum, sem
Ég þakka „Feröalangi“ bréf-
ið, en get sagt honum strax, að
ekki munu vera til hegðunar-
reglur fyrir sérleyfishafa né
aðra þá, sem stunda fólksflutn-
inga. Þá myndu ekki fara fram
stórkostlegir fólksflutningar ár
hvert, t. d. í Þórsmörk, en þeir
aðilar sem fyrir því standa
hirða ekki um að kosta hvorki
læknishjálpina né löggæzluna,
sem þar er látin í té.
Atburðirnir um hvítasunnu
Ein leiðinleg hlið er einnig á
þessum málum, og hún er sú
sem snýr að æskulýðsfulltrúum
og ráðgjöfum. — Þeir virðast
hvorki nenna, né hafa hug-
myndaflug til að skapa holl
verkefni fyrir þessa unglinga á
þessum löngu helgum, — Þetta
væri nauðsynlegt, því ég held
að slark unglinganna komi mik
ið af því að þeir eru í vandræð-
um með sjálfa sig og hina miklu
innibvrgðu athafnaþrá, sem verð
ur að fá útrás. Upp úr þessu
skapast reiðileysið, og þessar
vandræðaferðir út úr bænum í
algjöru stjómleysi.
Æskulýðsráðgjafar, skátar, í-
þróttaleiðtogar og ungmennafé-
lög ættu að sjá um að á hinum
stóru ferðahelgum, séu stórmót
haldin, þar sem séð væri fyrir
nægum verkefnum við hæfi ung
linganna, og þar væri reynt að
hafa hæfilegan hemil á vand-
ræðafólkinu, sem auðvitað er
alltaf til staðar. Slík mót þyrfti
að halda á nokkrum stöðum
samtímis t. d. á Verzlunar-
mannahelginni. Og auðvitað
ætti ekki að beina viðskiptun-
um til þeirra ,sem ekki eru tald-
ir þeirra verðir.
Eini möguleikinn til að þau
mál batni, sem allir eru sam-
mála um, að séu i algjöru skipu
lagsleysi, er aö taka málin upp
og reyna að hamla á móti. Ef
enginn finnur hjá sér hvöt til
að gera neitt, mun allt sitja
við þaö sama. ^
Þrándur í Götu.