Vísir - 24.08.1967, Blaðsíða 3
Kvöldganga
Laugarnesfjöru
Ekki eru þelr staðir í Reykja-
vík margir þar sem ósnortin
náttúran hetur fengið að halda
sér. Alls staðar er fyllt upp í
vlkur og voga og lagðir þar
vegir. — Þar sem eitt sinn hét
Selsvör, er nú mikil breiðgata.
Vatnagarðarnir hafa verið fyllt-
ir af sandi, og gömlu, skemmti-
legu skipsskrokkamir eru horfn
ir þaðan. Þar sem fyrir tíu ár-
um var hægt að reika um móa
og meia í hcimspekilegum hug-
leiðingum, em nú fjölbýlishús
og malbikaðar götur.
Á einum staö má sjá náttúr-
una ósnortna. — Leggðu leiö
þina þangað, sem nefnt er Laug
ames. Þér finnst þú vera kom-
inn langt út úr skarkala borg-
arinnar, og þó er hann allt i
kring um þig. — Leggöu lelð
þína þangaö á heiðskím sumar-
kvöldi, hvergi er fegurra sól-
arlag en þar. Innan um leifam-
ar af gömlu hermannahverfi,
sem var byggt fyrir vestan býl-
iö Laugames, býr einn af okkar
fremstu listamönnum, Sigurjón
Ólafsson, fyrir framan húsið
hans em nokkur listaverk úr
grágrýti. — En forvitnin rekur
þig áfram, þú vilt sjá Laugar-
nesfjöruna Gakktu framhjá
húsi Sigurjóns þar til þú sérö
af lítiili hæð ofan i fjömna,
hina gömlu Norðurvör. Þama
leika bömin sér frjáls og ó-
hindruö. Og margt má finna í
fjömborðinu, sem gaman er aö:
skeljar og kuðungar, þari og
hrúðurkarlar, skrýtnar spýtur
og fallegir steinar. — Fyrir
ofan fjömna, uppi í grasinu,
Iiggja fjórir bátar. Þeir eiga
eflaust marga aflaferöina út á
sundin, en nú liggur aðeins fyr-
ir þeim að grotna niöur, fúna.
Gott fólk. Ef þiö hafiö yndi
af náttúmfegurö, þá leggið leið
ykkar sem fyrst niður f Laugar-
nesfjöru, (og skoöið um leið
fögur listaverk), því innan tíðar
verður fyllt upp í hana líka,
hún hverfur inn í hina miklu
Sundahöfn. — En bátarnir
fjórir, sem liggja þarna á kafi
í grasi, fá ekkl að gæla við
báruna í þeirri höfn, og iista-
verkin verða að víkja fyri^ upp-
skipunarkrönum.
íbúðarhús og vinnustofa Sigurjóns Ólafssonar myn dhöggvara. Tvö listaverkanna sjást á myndinni sitt
hvomm megin við húsið.
Séð yfir Norðurvör og Esja í baksýn.
Sjórinn og fjaran hafa löngum haft aðdráttarafl fyrir hrausta stráka, en athafnasvæði þeirra fer sí-
fellt minnkandi um leið og athafnasvæði fullorðna fólksins eykst.