Vísir - 09.12.1967, Qupperneq 4

Knútur Bruun hdl.
Lögmannsskrifstofa
Grettisgötu 8 II.
Sími 24940.
Kjör og vísindi.
Rannsóknir eru framkvæmdir
til aó drana fram ýmsar stað-
reyndir varöandi ólíkiegustu
hiuti. Þegar staöreyndir vísinda
legra rannsókna eru lagðar á
borð fyrir almenning, þá þykir
mörgum oft sem niöurstööur
séu furöulega umfangsmiklar og
nákvæmar, þó oft sé langsótt
til rannsókna. Má i þessu sam-
bandi minna á ýmsar söguleg-
ar rannsóknir, sem hafa í för
meö sér niðurstöður um kjör
fólks og lifnaðarhætti fyrir
mörguré öldum.
En þegar um er að ræöa nær
tækari aðstæður, eins og t. d.
lifnaðarhætti og kjör fólks i
þjóöfélaginu í dag, þá eru menn
aldeilis ekki á eitt sáttir. Hin-
ir mætustu aðilar komast á
mjög öndverðar skoöanir. svo
aö miklu munar um niðurstöð-
ur. Þetta hefur bezt komiö í
ljós nú, þegar miklar umræöur
hafa farlö fram um kaup og
Herratizkan
idag
fyrir herra á öllum aldri, cr
frá árinu 1890. Fallegt sniS,
margar stærðir, munstur og lit-
ir. Lágt verð. Einnig úrval af
klassiskum herrafatnaði á hag-
stæðu verði.
Fatamiðstöðin er miðstöð
herratízkunnar og lága verðs-
ins.
Fatamiðstöðin
Bankastræti 9.
Andrés
Laugavegi 3.
andi tilburðum
Johnny Hollydaý eýkur enn v/ð vinsældi rsinar
„San Francisco" heitir lag, sem
mikið hefur verið raulað undan-
farna daga í útvarpi, á skemmti
stöðum og annafs staðar. Þeir úti
í löndum kalla það líka s(n á
milli „Blómasönginn‘‘ og hafa þá
í huga um leið blómadelluna, sem
á dögunum greip um sig meðal
ungs fólks ýmissa stórþjóðanna.
í Paris er þetta lag mikið raul
að núna. síðan uppáhaldið þeirra
Frakka, hann Johnny Hollyday,
söng það fyrir 6500 áheyrendur
um daginn. Eitt gagnrýnið stór-
blað komst nú revndar þannig að
orði um þann viðburð, að „hann
hefði stunið og andvarpað sig í
gegnum þessa heimsþekktu tóna“,
en þeir tóku samt ekki margir
í þann streng.
Svona tónlistarviðburðir finna
kannski ekki náð í allra augum.
enda fara þeir þannig fram, eins
og sjá má hér á meðfylgjandi
mynd, að skoðanir hljóta að
verða skiptar um þá. Áhorfendur
virtust þó mjög gripnir af því,
sem fram fór. Stunur andvörp
og grátur heyrðust innan um
öskur, vein og skræki, þegar eitt
hvað dró niður i hljójnsveit og
söngvara.
Átrúnaðargoðið fetti sig og
bretti á sviðinu, eða lagðist á
sviðsgólfið, þegar söngurinn
þurfti sérstakrar túlkunar við.
Þetta var auðsjáanlega að skapi
þeirra, sem heyrðu og sáu, og
var það Iátið óspart í ljós.
Að honum var beint 720 ljós-
kösturum, svo hann var baðaður
alla vega litaflóði Salurinn ang-
aði af blómalykt, því margir voru
þarna áhangendur blómadellunn-
ar og sjálfur söngvarinn greip
einhvern tíma upp rauða rós,
sem fleygt hafði verið upp á
sviðið, en um leið bar kona hans.
Sylvie Vartan. sem stödd var
úti í sal, rós með svinuðum lit
að vörunum og ætlaöi söngvar-
inn þá alveg af göflunum að
ganga. Hann greip stóran blóma-
vönd, reytti úr honum blómin
og fleygði til áheyrenda, eða
stráði kringum sig á sviðið. Þá
keyrði um kverbak.
Enginn tolldi í sæti sínu. Allir
stóðu upp og stöppuðu, orguðu
og allt komst á annan endann.
Söngvarinn lagðist aftur niöur á
kjör, og um hag og horfur.
Það er talað um að nú syrti i
álinn, og bví verði aö draga
saman seglin í bili, en aðilum
kemur ekki saman um
lngu þeirra, sem hafa með vöru
dreifingu að gera. Þeir virðast
því vera aflögufærir að dómi
þeirra, sem setja Iög á álögur.
En kaupmenn mótmæla kröftug
hlutlausa rannsókn á raunveru-
legum kjörum fólks og lifnaðar
háttum? Hverjir bera hinar
raunverulegu byröar í dag?
Hverjir eru bezt aflögufærir til
Jtíktóft&iGoíti
hvemig á að rifa seglin, því
það telja sig ekki allir vera af-
lögufæra tii að taka á sig fóm-
ir, bvi þeir sömu telja sig þeg
ar lifa við lágmarkskröfur til
lífsgæða og þæginda, svo að
lengra verði ekki gengið. Yfir-
leitt er ekki hikað við að slá
fram tölum til sönnunar um
versnandi hag, en sjaldnast er
ljóst við hvað er miðaö.
Þessa dagana er einmitt mjög
til umræðu að ganga á álagn-
lega og telja á ráðizt, þar sem
ekki sé af neinu að taka, og
vitna í almenn greiðsluvand-
ræði, sem stafi af of miklum
kostnaði.
Sama ástand ríkir varðandi
ýmsar launastéttir og eru árs-
laun jafnvel talin nokkru lægri
en neyzlan almennt. Hvernig
getur legið í þessu? Geta nú
ekki hin rómuðu vísindi komiö
til hjálpar og rannsakaö nær-
tæka hluti, og látlð fara fram
að taka á sig auknar byrðar?
En þó við spyrjum, þá myndum
við ekkl fá viðhlitandi svöt, því
að þeir sem teldu sig umkomna
að svara, myndu gefa okkur svo
sundurleit svör, að cnginn vissi,
hverju skyldi trúa. En óneitan
lega hlytu slíkar neyziurann-
sóknir og rekstrarrannsóknir að
vera fróðlegar og myndu gefa
þeim, sem ráða málum og veita
eiga fjármagni í farvegi afvinnu
lifsins, , vfsbendingar um hvar
þarfir eru að hlaupa undir
bagga, eða hvar má af taka,
þegar í harðbakkann slær.
Þetta hlýtur að vera raunveru-
legra, en að gera sér far um
að mætast bara á miðri leið til
að fleyta áfram þangað til stopp-
ar næst.
Með sama stríðsástandi og
stöðugu karpi um kaup og kjör
og hlunnindl er stundum hljóta
að vera byggð á öfugum forsend
um vegna vanmats eða ókunn-
ugleika þá minnir þjóðfélagið
helzt á bilaðan bíl sem er drasl-
að áfram með því að ýta upp
brekkurnar, svo hann geti runn-
ið undan hallanum, þegar svo
vel býðst að hallar niður i móti.
Þetta getur gengið, en er erfitt
og tafsamt. Farsælla væri að
gera við bílinn, svo að hægt
væri áreynslulaust að láta bílinn
ganga jafnara upp í móti sem
undan brekkunni, sem sagt í
meðlæti og mótlæti.
Þrándur í Götu.
sviðsgólfið og iðaði þar og engd-
ist. Sviðið leit orðið út eins og
jurtagarður.
Þegar lagið var á enda gekk
söngvarinn út af sviðinu og
skildi æpandi lýðinn eftir inni.
Kaldur og rólegur settist hann
í Rolls-Roycinn sinn og 6k á
brott með konu sinni, sem hafði
komið sér út í tíma.