Vísir - 30.03.1968, Blaðsíða 4

,/ t V J f

Keeler, eins og veröldin kynnt-
ist henni.
Ohristine Keeler — stúlkan,
sem áriö 1963 hafði næstum orö-
ið brezkri ríkisstióm að falli, er
nú aftur í sviðsljósinu Hún er
„Slepptu mér, pabbi! sýnist hún segja litla daman á myndinni
við föður sinn, hann Péter Sellers.
— Ég er vel fær um',að standa á mínum eigin fótum.
Einp kvikmyndatökumannanná, sem vinna við upptöku mynd-
arinnar „Ég elska þig, Alice B. T5oklas“ selur í laumi ljósm’yndir
til dagblaða, og hann sipellti beffiari mynd af leilsaranum fræga
og dóttur hans, Viktoríu Sellers, í einu leikhléinu.
Peter Sellers leikur þar á myndinni á móti Leight Táylor-
Young, ungri leikkonu, sem er á hraðferð upp á stjörnuhimin-
inn, en hún fer með hlutverk hippíabrúöar í myndinni.

CHRISTINE KEELER SKRIFAR
ENDURMINNINGAR SÍNAR
tekin til við að skrifa endurminn-
ingar sínar, sem eru væntanleg-
ar á bókamarkaðinn síðar á þessu
ári
Hún hefur þó tileinkað sér
meiri varkárni en hún sýndi, þeg-
ar hún lét sunnudagsblaðið
„News of the World“ birta eftir
sig söguna, sem kom Profumo-
hneykslinu af stað. Nú, segir
hún um endurminningar sínar:
„Fólk mun leita árangurslaust í
þeim að nöfnum vissra manna,
sem það þek-ki.
Bókin fjallar um mig, þegar
ég var ung stúlka nýkomin til
London. Að hluta til fjallar hún
einnig um, hvernig það er að lifa
undir þekktu nafni.“
Ohristine Keeler, sem er að-
eins 26 ára aö aldri, skildi við
mann sinn, verkfræðinginn James
Levermore, en honum giftist hún
1965. Þau eiga 20 mánaða gaml-
an son, Jimmie.
,,Ég lagði hart að mér til þess
að vera húsmóðir, en það átti
ekki við mig“, segir hún. „Ég
er sömuleiðis hætt við fyrirsætu
,starfið.“
Audrey Hep-
burn og Mel
Ferrer í Róm
Audrey Hepburn og Mel Ferrer
eru bæði um þessar mundir stödd
í Róm þeirra erinda að hvíla
sig frá önnum og erli dagsins,
eftir því, sem þessi nýskildu 'hjón
sjálf segja Að þessi fyrrum ham-
ingjusömu hjón eru þar stödd
samtímis, segja þau að stafi af
tilviljun einni og engu öðru
Þótt þau hafi ekki sézt þar sam
an, heldur sitt í hvoru lagi, eru
menn vantrúaöir á að það sé af
tilviljun einni, að þau eyði frí-
inu sínu í Róm svona um svipað
levti Þau ætla bæði að vera þar
yfir páskana
Hvort þeirra um sig segist
vera í heimsókn hjá kunningja-
fólki sínu, en ítölsk blöð hafa lát-
ið í veöri vaka, að þau hafi kom-
ið til Rómar í þeirri von, að hið
rómantíska andrúmsloft vorsins
þar gæti bjargað hjónabandi
þeirra
Audrey Hepburn sést hér leggja á flótta
undan ásókn blaðaljósmyndara.
eins vina sinna
Öryggisbeltin
Vegna ákvörðunar Alþingis
eigum við 1 vændum að skylt
verði, að sætisölar eða öryggis
heltl verði í bílum. Um leið og
Slík belti eru orðin almenn, er
ekkl að efa, að meiðsli, þegar
Úrekstra ber að höndum, munu
minnka. Er ekki að efa, að hér
er um að ræða hið merkilegasta
öryggismál, og ber að fanna á-
Irvörðuninni um notkun þeirra.
Skólabúningar
Athyglisverðar voru þær upp-
lýsingar um skólabúninga, sem
skólastjóri Gagnfræðaskólans á
Akranesi gaf um skólabúninga
1 Visi 26. marz. Kemur einmitt
fram, hversu mikinn sparnað
notkun skólabúninga gæti haft
f för með sér, en efniskaup
fóru fram í einu lagi. Eins og
oft hefur verið rætt um áður,
þá mundi notkun skólabúninga,
þó ekki væri nema að nokkru
búninga er virkilega mál, sem
taka ætti til gaumgæfilegrar at
bugunar.
ur, hvað kostar þá franskbrauð-
ið allt? Þarf þiónustán virkilega
að vera svona dýr?“
leyti til að byria með verða
töluvert kjaramál fyrir barna-
fjölskyldur, sem þurfa að fæða
og klæða mörg börn í skóla.
Og slíkar kjarabætur sem felast
í niðurskurði á útgjöldum hafa
þann meginkost, að þær brengla
ekki vísitölum né æsa upp verð
bólgu. Ég vil enn taka-jþndii'
þau ummæli, að notkun -Skóla-
Dýr þjónusta
Þeir sem oft þurfa að borða
eða fá sér kaffisopa á veitinga-
stöðum finna mikið til þess, að
þiónusta sé dýr. Bréfritari, sem
um þetta ræðir spyr meðal
annars:
j „Fyrst ein ristuð brauðsneið
af franskbrauði kostar 10 krón
Sparnaður
Það er mikið rætt um sparn-
að um þessar mundir og sýnist
sitt hverium. En hið opinbera
ætlar nú að ganga á undan með
góðu fordæmi með því að skera
niður ýmsan kostnað í rekstri
sínum. Er ekki nema gott um
það að segja. Auðvitað er oft
erfitt að hrófla við rótgrónu fyr
irkomulagi, en oft hefur það
hvarflað að manni, þegar inn á
ýmsar skrifstofur er komið, að
ekki gengur mikiö á við vinn-
una og vélritunarstúlkur virðast
íítið hafa fyrir stafni, en við-
komandi yfirmaður er víðs
fjarri á fundum í öðrum stofn-
unum. Væri ekki hægt að sam-
eina betta meira til dæmis að
vélritunarvinna væri fram-
kvæmd á einum stað fyrir marg
ar stofnanir og aðila, svo að
færri dauðir tímar mynduðust
inn í millum.
Kannski yrði betta erfitt í
framkvæmd, en maður fær þaö
á tilfinninguna, oft á tíðum,
þegar komið er inn í margar
merkar stofnanir, að verkefnin
séu ekki yfirþyrmandi.
Þrándur í Götu.