Vísir - 30.03.1968, Blaðsíða 8

Vísir - 30.03.1968, Blaðsíða 8
8 VISIR Útgefandi: Reykjaprent hf. Framkvæmdastjóri: Dagur Jónasson Ritstjóri: Jónas Kristjánsson Aðstoöarritstjóri: Axel Thorsteinsson Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson Auglýsingastjóri: Bergþór Úlfarsson Auglýsingar: Þingholtsstræti 1. Símar 15610 og 15099 Afgreiðsla: Hverfisgötu 55. Sími 11660 Ritstjórn: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 línur) Áskriftargjald kr. 115.00 á mánuði innanlands f lausasölu kr. 7.00 eintakið Prentsmiðja Vísis — Edda hf. Leiöinleg fljótfæmi Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna hefur sætt harðri gagnrýni á opinberum vettvangi undanfarnar vikur og mánuði. Nú síðast hafa dagblöðin skrifað fréttir og greinar um umbúðakaup Sölumiðstöðvarinnar. Vísir birti einfalda frétt um þau, Morgunblaðið frétt með stuttum viðtölum við báða aðila, en Alþýðublaðið og Þjóðviljinn gengu lengra og gagnrýndu Sölumið- stöðina harðlega. í flest skipti, sem Sölumiðstöðin verður fyrir slíku aðkastij kemur fulltrúi hennar fram fyrir skjöldu með sérkennilega skrifaðar greinar í Morgunblaðinu. Síð- asta greinin birtist á fimmtudaginn. Þar fjölyrðir full- trúi Sölumiðstöðvarinnar um ýmsa vonda menn, sem hafi reynt að græða á Sölumiðstöðinni. Þeir gangi svo langt að eiga í „dagblaðsútgáfu, sem er notuð sérstak- lega í þeim tilgangi að skrifa niðrandi leiðaraummæli um sjálfstæða atvinnurekendur í útgerð og fiskiðn- aði“. Ekki fer á milli mála, að hér á fulltrúinn við Vísi. í tilefni af þessu lét Vísir kanna alla leiðara sína undanfarið hálft annað ár. Á þessu tímabili hefur Vís- ir birt 21 leiðara um sjávarútveg og fiskiðnað. Aðeins einn þessara leiðara var gagnrýni á þessu sviði. Það var í janúar s.L, þegar Sölumiðstöðin og Sjávarafurða- deild SÍS settu verkbann á frystihúsin og Sölumið- stöðin setti umbúðabann á þau frystihús, sem ekki vildu hlýða. Þessar aðgerðir gagnrýndi Vísir í leiðara eins og önnur dagblöð á þeim tíma. Á þessu tímabili hefur Vísir hins vegar birt nokkra leiðara, þar sem varin eru fyrirtæki og samtök í þess- um atvinnugreinum. Flestir af þessum tuttugu leið- urum fjalla hins vegar um ýmis framfaramál útgerðar og fiskiðnaðar. Vill Vísir halda því fram, að á þessu tímabili hafi ekkert dagblað í leiðaraskrifum sínum stuðlað jafn eindregið að framförum og velgengni í útgerð og fiskiðnaði. Ef fulltrúi Sölumiðstöðvarinnar væri maður, sem almennt væri tekið mark á, mundi Vísir að sjálfsögðu höfða mál á hendur honum fyrir ofangreind ummæli, sem sannanlega eru tilefnislaus og raunar hrein öfug- mæli. En grein hans dæmir sig sjálf, eins og lesendur hennar geta séð, því að hún er greinilega skrifuð af fljótfærni. Þess vegna er óþarfi að elta frekar ólar við hana. Hins vegar þarf Sölumiðstöðin að reyna að fá dreg- ið úr greinaskrifum af þessu tagi, þar sem þau spilla mjög málstað fyrirtækisins. Gæti ekki verið, að eitt- hvað af þeirri andúð, sem almenningur hefur á Sölu- miðstöðinni, stafi af öfgafullum áróðri í greinum starfsmanna hennar? Meðal ráðamanna Sölumiðstöðvarinnar eru vissu- lega menn, sem ekki sætta sig við, að fyrirtæki þeirra sé bendlað við ummæli af því tagi, sem hér um ræðir. ( )) VI S IR . Laugardagur 30. marz 1968. 'iIWíiéhi Listir-Bækur-Menningarmál Loftur Guðmundsson skrifar leiklistargagnrýni: Þjóðleikhúsið: Bangsimon Sviðsmynd úr Bangsimon. Kengúran, Jakob (Valur Vífilsson) Bangsimon (Hákon Waage) Kanika (Jónína H. Jónsdóttir) og Uglan (Marrgrét Jóhannsdótíir). Bamaleikrit, samið úr söguþáttum eftir A. A. Milne af Eric Olsson Þýðing Hulda Valtýsdóttir Leikstjóri Baldvin Halldórsson Tjjóðleikhúsið sýnir bamaleik- ritið „Bangsimon“ um þessar mundir, að sjálfsögðu við mjög góöar undirtektir yngstu leikhúsgesta. Þýðandi er Hulda Valtýsdóttir, hvað ó- bundið mál snertir, en Kristján frá Djúpalæk hefur þýtt söngv- ana. Leikstjóri er Baldvin Hall- dórsson. Svo segir £ leikskrá, að Eric Olsson hafi fært þama í leik- sviðsbúning efni úr sögum eftir enskan rithöfund, A. A. Milne. Fyrir nokkrum árum var Bangsi- mon kær vinur íslenzkra barna um allt land, þegar þær systur, Helga og Hulda Valtýsdætur fluttu sögurnc.' af honum og fé- lögum hans í barnatímum ríkis- útvarpsins af mikilli snilld. Kannski þykjast elztu börnin, sem hlustuðu á þann flutning, upp úr því vaxin nú að fara í Þjóðleikhúsið til að heilsa upp á þessa gömlu kunningja sína, og kannski eru þau þaö líka. Leikritið er, eins og flutning- urinn í barnatímunum var, miðaður við yngri börnin fyrst og fremst. Yfirleitt hefur það og verið þannig með þau barna- leikrit, sem hér hafa veriö flutt, að þau hafa verið miðuð við börn innan tólf ára aldurs. Slíkt er að vissu leyti réttlætan- legt; börn, sem komin eru yfir þann aldur, eiga alltaf völ á nokkru skemmtiefni við sitt hæfi í skólunum, og eru jafnvel sjálf farin að leggja þar stund á leikstarfsemi. Samt sem áður væri það athugandi fyrir for- ráðamenn leikhúsanna aö leita uppi endrum og eins leikrit, sem líklegt væri að börn á aldrinum 12—15 ára heföu gaman af; það væri ekki ónýtt að geta dregið þannig huga þeirra, ef vel tækist, frá sumu því skemmtiefni, sem þeim aldursflokkum er boðið bæði í kvikmyndahúsum og sjónvarpi. Ekki má taka þetta sem gagn- velja „Bangsimon“ til sýningar, Það er í alla staði skemmtilegt leikrit fyrir þann aldursflokk, sem það er ætlað. Þjóðleikhúsið virðist hafa vandað vel til þessarar sýning- ar, hvað alla umgerð snertir. Birgir Engilberts hefur gert skemmtilegar leikmyndir og búninga, Fay Wemer sér um dansatriðin og Carl Billich stjórnar hljómsveit, en hann hefur einnig annazt útsetningu sönglaganna eftir Bruno Jubel- sky, sem flutt eru. Haldi einhver, að vandaminna sé að leika fyrir börn en full- orðna þá er það skökk ályktun. Það er aö minnsta kosti ekki vandalaust að klæðast gervi einhvers dýrs frammi fyrir þeim og haga leik sínum þannig, að þau láti „blekkjast", ef þannig má að orði komast. Mér kom það ekkert á óvart, þegar ég heyrði litla telpu segja við mömmu sína meðan á sýning- unni stóð: „Þetta er ekki neinn alvöruasni, mamma ... þetta er bara strákur, sem þykist vera asni“. Þetta er ekki sagt til að niðra leik þess, sem var f hlut- verki asnans, einungis til að benda á hve hann og aðrir á sviðinu áttu þarna erfiðan leik. Það leynir sér ekki, að leikstjór- inn hefur gert sér einmitt þetta Ijóst; leikendurnir vanda vel flutning sinn, og undantekning- arlítiö eiga þeir þakkir skildar fyrir greinilegan og skýran framburð. Valur Jóhann Vífils- son leikur Jakob, drenginn; Há- kon Waage Bangsimon; Þór- hallur Sigurðsson Grísling; Jón- ína H. Jónsdóttir Kaninku; Jón Júlíusson Asnann; Margrét Jóhannsdóttir Ugluna; Auður Guömundsdóttir Kengúruna og Halla Magnúsdóttir Kengúru- barnið. Auk þess var þarna hóp- ur barna og unglinga f gervi alls konar smádýra í skóginum. Dálítið finnst mér það vafa- Grislingurinn (Þórhallur Sig- urðsson) og Kengúran (Auður Guðmundsdóttir). undantekningarlítið mikið far um að líkja sem mest eftir út- varpsflutningi þeirra systra, hvað rödd og raddbrigði snertir. Fyrir það verður framsetningin þeim ekki alltaf eiginleg, eins og að líkum lætur. Hreyfingar leikenda voru yfirleitt skemmti- legár, einkum var grfslingurinn sjálfum sér samkvæmur hvað það snerti. Óþarft er að taka það fram, að söngvamir era vel gerðir, en þó bregður þar fyrir orðalagi, sem börn hér skilja varla, og unnt hefði verið að komast hjá — t.d. þar sem rætt er um skógarguöinn Pan. En það er smámunasemi að vera að minnast á slíkt. Eflaust verður þessi leiksýn- ing mörgu baminu kær skemmt- un, ekki síður en flutningur söguþáttanna í barnatímum út- varpsins, a.f Bangsimon og fé-

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.