Vísir - 21.06.1968, Blaðsíða 12

V1SIR . Föstudagur 21. júní 1968
72
í ’LÆiEM.
ANNE LORRAINE
Þegar hún haföi lokið samtalinu
gekk hún út að glugganum og
horföi yfir garðinn. Hún var eirðar-
laus. Jafnvel faöir hennar hafði
ekki getað gefið henni þá sálarró,
sem hún þráöi meir en nokkuð ann-
að. Hvað hafði eiginlega komið fyr-
ir í dag — annað en þessi óþægi-
legu orðaskipti við Kenning lækni
— sem hafði gert hana svona ó-
ánægða og óvissa um allt það, sem
henni hafði áður fundizt vera svo
öruggt og óumbreytanlegt?
Mary gekk að starfi sínu með al-
vöru, hingað til hafði það verið það
eina sem hún óskaði og þurfti. En
nú hafði efinn fest rætur í henni
og gróf undan öllum hennar áform-
um og hugsjónum. Hún hafði helg-
að líf sitt þessu, og henni fannst
eðlilegt að afsala sér öllu því, sem
gat: tafið fyrir henni að ná því
marki, sem hún hafði sett sér. Hún
hafði engan tíma haft til ástar-
ævintýra og skemmtana.
Alla æsku sína haföi hún verið
önnum kafin við námiö, og fannst
það vera fullt endurgjald fyrir gam-
anið, sem hún fór á mis við. Hún
og faðir hennar höfðu unnið saman.
Hún hafði hrifizt af starfi hans og
afráðið að feta í fótspor hans. Hann
var starfandi sem læknir í smábæ
uppi í sveit, og Mary hafði fund-
izt hann vera öllum sjúklingum
sinum eins og faðir. Þeir komu
til hans meö vandamál sín og sjúk-
dóma. Hún hafði þráö að verða lík
honum, með þeim mismun, að hún
vildi verða „móöir“ sjúklinga sinna.
Hún haföi sagt honum frá þess-
um óskum sínum þegar hún var
bam, og hann hafði tekið hana
á hné sér og strokið henni um
hárið. — Ég efast um að þú vit-
ir hvers þú ert að óska, hafði hann
sagt. — Ég held að ég mundi deyja
sæll, ef ég vissi að barnið mitt
fetaöi í fótspor mín. Nei — fet-
aðu ekki í fótspor mín, Mary, ég
vil ekki að þú gerir þaö. Þú verður
að komast lengra — komast miklu
lengra en ég hef komizt! Ég ætl-
aði mér að komast langt, en örlög-
in voru mér erfið. Ég var væng-
stýfður. Þú ert of lítil til að skilja
það, en þú verður aö helga þig alla
þessu stafi, ef þú tekur það fyrir
á annað borð. Mary — viltu lofa
mér því? Allt eða ekkert — lækn-
islistin krefst þess af öllum, sem
vilja ganga þá leiðina. Ég átti svo
stór áform og hugsjónir.
Hann hikaði um stund. Svo
bætti hann við meö beiskju: —
Það fór eins og ég hélt, Mary.
Hefði ég veriö frjáls ...
Hún hafði ekki skiliö bvaðibann
átti við, en oröin höfðu fest sig í
minni hennar. Það var móðir henn-
ar sem hafði orðið þrándur í gðtu
hans og hindrað að hann gæti gefiö
sig allan að verkefninu sem honum
var svo kært. Móðir hennar dó þeg
ar Mary var fjórtán ára, en Mary
hafi verið nógu þroskuö til þess
ÝMÍSLEGT ÝAAISLEGf
ESttll
30435
Tökum aö oKkur hvers konai múrbr;u
og sprengivinnu l húsgrunnum og ræs
um. Leigjum út loftpressui og víbra
sleöa. Vélaleiga Steindórs Sighvats-
sonai Álfabrekku við Suðurlands-
braut. simi 10435
GÍSLl
JÓNSSON
Akurgerði 31
Slmi 35199
Fjölhæf jarövinnsluvél, annast
lóöastandsetningar, gref hús-
grunna, hoiræsi o.fl.
TtKUR ALLS KONAR KLÆÐNlNGAR
FLJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
IJRVAL AF ÁKLÆÐUM
LAUGAVEG 62 - SlMI 10825 HEIMASlMI 83634
BOLSTR U N
að hafa samúð með föður sfnum.
Hún skildi að hjónabandið hafði
orðið orsök þess að líf föður hennar
náði ekki tilgangi sínum. Henni
hafði þótt vænt urn móöur' sína.
en hún hafði andúö á léttúðinni,
sem haföi spillt svo mörgum tæki-
færum fyrir föður hennar.
— Þú verður aö halda áfram
þar sem ég hætti, góða mín, sagði
hann, þegar hún var orðin svo göm
ul, aö hún vissi hvaö hún vildi. —
Ef ég hefði átt son ...
Mary haföi aldrei gleymt þessum
oröum. Faðir hennar hafði ekki
eignazt góða konu, og honum haföi
ekki heldur orðið að þeirri ósk sinni
að eignast son, sem hefði fetað í
fótspor hans og lokið því, sem hon-
um haföi ekki tekizt. En hann átti
aðeins dóttur, sem honum þótti
innilega vænt um. Það var þá, sem
hún hafði strengt þess heit að faðir
hennar skyldi einhvern tíma hafa
ástæðu til að þakka guði fyrir þessa
dóttur og hætta að harma þaö, aö
hann hafði ekki eignazt son.
Hún hafði sökkt sér niður í það
sem hann lagði fyrir hana, og
aldrei hefur nokkur kennari haft
áhugasamari nemanda. Allt gekk
vonum framar, og nú var hún
hér — ein af yngstu læknunum á
St. Pétursspítalanum og með bjarta
framtíð í vændum. Hvers gat hún
óskað frekar? Faöir hennar dáði
hana og virti — hvað eftir annað
hafði hann sagt henni, hve glaður
hann væri yfir því hve vel henni
vegnaði. Nú gæti hann dáið sæll...
Loks fór hún að hátta, en hún
svaf ekki vært.
TRUFLANDI ATRIÐI.
Mary vaknaði snemma morgun-
inn eftir og fékk sér kalda steypu,
i þeirri von að geta hrist af sér
depruna. Síðan fór hún út í garð-
inn&i gráum bómullarkjól og með
breiðan hvítan kraga, sem setti á
hariaeins konar nunnusvip. .Hún
gekk hægt um garðinn og vonaði
að morgunloftiö mundi hafa góð
áhrif á sig. — Læknir að lækna
sjálfan sig, muldraöi hún í hálfum
hljóðum án þess aö vita að orö-
in komu yfir varirnar.
— Afsakið þér — voruð þér að
tala við mig?
Hún leit við og sá ungan mann
með dökkt hár og dimm augu sitja
á einum bekknum. Hann horföi á
hana meö auðsærri aðdáun, og hún
fann að hún roðnaði.
— Afsakiö þér, sagöi hann og
brosti eins og krakki. — Ég hef
líklega gert yður hverft við. En ég
fullvissa yöur um aö yður hefur
ekki brugðið nærri eins mikið og
mér. Mér, datt sem snöggvast í
hug að'-þáma Væri kvekarastúíka
aö koma á móti mér — beina leið
inn í tilveruna mína! Ég hafði ekki
hugmynd um að svona fallegar
hjúkrunarkonur væru héma í
sjúkrahúsinu — annars hefði ég
komið hingað miklu oftar.
Hún opnaði munninn og ætlaði
að fara að skýra honum frá hver
hún væri, en einhverra hluta vegna
sem hun skildi ekki sjálf hætti hún
við þaö.
— Hvað eruð þér að gera héma?
spuröi hún forvitin og tók nú eft-
ir hvé hörundslitur hans var bjart-
ur og augun skær. — Þér mun-
uö ekki vera sjúklingur, sem hefur
brotið reglurnar og farið út 1 garð
inn fyrir morgunverð?
Hann stóð upp og hló. — Nei,
ég er bara vesæll læknissonur,
sem bíð eftir að aka föður mínum
heim, sagði hann glettnislega. —
Ég heiti Tony Specklan, ef þér
kannizt við það nafn.
Hún hrökk við og nú ljómuðu
augun, er hún heyrði nafnið.
í þann svipinn var hún mjög lag-
leg, og ungi maöurinn virtist enn
hrifnari.
— Er Specklan læknir faðir yö-
ar? spurði hún forviöa. — Það var
stórfenglegt!
— Fyrir mig? spurði hann. —
Eða fyrir hann föður minn? Nei —
þér skuluð ekki svara því. Svarið
mundi eflaust særa mig. Er til of
mikils mælzt aö ég biðji yður aö
setjast og rabba viö ungan ein-
stæöing, systir?
—Jú, geriö þér það! sagði hann
þegar hann sá aö Mary hikaði. —
Ég er búinn aö kynna mig, en þaö
er meira en þér hafið gert! Ég
lofaöi aö sækja pabba í dag —
hann hefur gert nokkra erfiöa upp-
skuröi pg vill síður aka sjálfur,
þegar hánn er þreyttur. Ég átti
leið hérna framhjá og bauðst til
að sækja gamla manninn.
Hún settist en þagöi enn.
— Jæja? Hann sneri sér aö henni.
— Talið þér yfirleitt aldrei?
— Mér brá svo mikið viö, sagöi
hún afsakandi. — Einhverra hluta
vegna á maður erfitt með að hugsa
sér að frægir menn eins og Speckl-
an læknir, lifi fjölskyldulífi eins
og fólk flest. Það kann að þykja
óviðeigandi að segja .það, en ég
meinti ekkert illt með því. Þetta
stafar af því, að maður sér aðeins
John Specklan einan ...
Hún þagnaði og roðnaði. — Af-
BIFREIÐAEIGENDUR ATHUGIÐ!
Bónstöð, bifreiðnþjónusta
LAUGAVEGI118 (ekið inn frá Rauðarárstíg).
Veitir yður aðstöðu til að þvo og bóna bif-
reið yðar, einnig tökum við að okkur þvott,
hreinsun á sætum, toppum, húrðarspjöldum
(leðurlíki). Bónum og ryksugum.
SÍMI 21145.
sakið þér, ég get líklega ekki skýrt
það sem ég á við...
Hagstæðustu verð.
Greiðsluskilmálar.
Verndið verkefini
íslenzkra iianda.
FJÖLIÐJAN HF.
Sími 21195
Ægisgötu 7 Kvk.
Róðið
hitanum
sjálf
með ...

MeS BRAUKMANN hitastiUi á
hverjum ofni gelið þér sjálf ókveS-
iS hitastig hvers herbergis —
BRAUKMANN sjálfvirkan hitastilli
er hægt aS setja beint á ofnihn
eSa hvar sem er á vegg f 2ja m.
fjarlægS frá ofni
SpariS hitakostnaS og aukiS vel-
liSan ySar
BRAUKMANN er sérstakiega hent-
ugur á hitaveitusvæSi
SIGHVATUR EINARSSON&CO
SÍMI24133 SKIPHOLT 15
FÉLAGSLÍF
Knattspymudeild Víkings.
Æfingatafla frá 20. mai tU 30.
sept. 1968:
1 fl. og meistaraflokkuK
Mánud. og þriðjud. kl. 7,30—9.
miðvikud og fimmtud. 9—10,15.
2. ilokkun
Mánud. og 'iriðjud. 9—10,15.
Miðvikud og fimmtud. 7,30—9.
3. flokkur:
Mánud. 9,—10,15, þriðjud. 7.30-
9 og fimmtud. 9—10,15.
4. flokkun
Mánud og priðjud 7—8. Miö-
vikud. og fimmtud. 8—9.
5. flokkur A. og B.:
Mánud op þriðjud 6—7. Mið-
vikud. op fimmtud 6,15—7,15.
5 flokkur C. og D.:
Þriðiud og fimmtud. 5,30—6,30
Stjðmin.