Vísir - 24.07.1968, Blaðsíða 4

y
Negrablóð 2
i æðum ? 2
•
„Fyrir eKki allöngu skrif-e
aði bandaríski leikritahöfund J
urinn Tennessee Williams nýlega*
í blaðagrein, „var ég I veizlu i*
New Orleans. Méð geðjaðist litt að J
beim gestum, sem voru mín meg-e
in í salnum, svo að mér hug-J
kvæmdist að dreifa þeim. Ég lok»
aði augunum í nokkrar sekúndurj
og sagði síðan af alvöru: „Ég°
barf að skýra ykkur frá dálitlu, J
er mig varðar, þvf að ég held, að»
bað sé ósanngjarnt að segja það J
ekki, Ég er svertingi að einumj
áttunda." Ég hef sannarlega veriðe
í essinu mínu sem leikari á þeirrij
stundu, þvl að einni eða tveimur®
mínútum sfðar var ég aleinn, mér J
til óblandinnar ánægju. Ég gekkj
út á svalirnar til að íhuga hið®
dularfulla, unaðsfagra kvöld íj
borginni og minnast þeirra glöðu*
stunda, er ég hafði átt þar.“ J
>f I
Filippus prins á J
erfiðum aldri J
•
Þótt þáttur brezka sjónvarpsins J
nefnist „Blaðamannafundur", en8
ekki „Hvað starfa ég“, var gestur*
inn beðinn að skilgreina starfj
sitt. „Ég starfa alls ekki“, sagði®
Filippus Bretaprins, sem nú er 46 J
ára að aldri „Ég er sjálfstæður." •
Vilji einhver ráða eiginmann*
drottningarinnar í vinnu sem sér-J
stæðan heimspeking kynni hann»
að spjara sig, ef miða má viðj
vangaveltur hans í sjónvarpinu.J
„Við erum aö komast á miðjan*
aldur“, sagði hann er hann ræddij
rýrnandi áhuga fólksins á þeim»
hátignum. „Ég er handviss um, aö J
værum við lítið eitt fornari, bæri»
almenningur meiri virðingu fyrir#
okkur að nýju. Nú lifum við þaðj
skeið ævi okkar, sem er hvað»
minnst skemmtilegt af annarsj
glæsilegu lifi. Nú sem stendur •
líta menn á okkur sem sjálfsagð-#
an hlut. Annaðhvort hefur fólk á ’
okkur hina megnustu fyrirlitningu »
eða þvi finnst við svo sem I lagi“.
HJÓNASKILNAÐIR
• •
Charley Hayman er svindlaði á
hjónaskilnaðarmálum, sést hér
fluttur til yfirheyrslu.
Ávísanafalsarinn Charley Hay-
man frá ríkinu Arizona í Banda-
ríkjunum hafði áður komizt undir
manna hendur, en nú er hann i
verulegum vanda staddur. Hann
hefur verið handtekinn, sakaður
um að hafa staðið fyrir svindli i
hjónaskilnaðarmálum. Ásamt hon-
um bárust böndin að allmörgum
kvensniftum, og nú er skriðan
kominaf stað. Ýmslr héraðsdómar
ar í Árizona munu eiga andvöku
nætur á næstunni.
Ef til vill færi betur, að Charley
hefði aldrei verið handtekinn. Þvi
er þannig farið, að þetta er aðeins
upphaf málsins. í kjölfar hans
sigla margir smærri og stærri
glæpamenn. Taka verður marga
hjónaskilnaði til gagngerðrar end-
urskoðunar. í lögum í Arizona eru
ákvæði um það, að um hjúskapar
brot verði að vera að ræða, áöur
en hjónaskilnaður er veittur. Vitni
þurfa að vera aö brotinu, það er
að segja, standa veröur aðilann
að verki! Charley Hayman komst
að þessu og hugðist færa sér það
i nyt.
■••••••••••••••••••■•••
í þessu skyni gerði hann banda
lag við nokkrar dömur, sem voru
til I tuskið. Síðan náði hann sam
bandi viö vellauðuga eiginmenn
sem þannig var ástatt um, að þeir
vildu gjarna losna við kerlingarn
ar sínar. Jafnvel „siðleysið" var
fremur lílilfjörlegt. Það gerðist
svo sem „ekkert sérstakt". Er
Charley hafði orðið sér úti um
viðskiptavin, fékk hann herbergi
á gistihúsi fyrir hann og eina ,
dömuna. Stúlkan lagðist upp I*
rúm klædd nærklæðum einum og*
karlmaðurinn settist á stól viö,
rúmstokkinn, er hann hafði lagt '
frá sér jakkann á stólbak og los J
að um bindi sitt. Svindlarinn *
hringdi svo til eiginkonunnar og
hún flýtti sér á staðinn og „upp-
götvaði" allt saman. ‘‘
Hjónaskilnaðurinn fékkst vegna J
bjúskaparbrots, og Charley og vin J
kbnur lians fengu í ómakslaun *
upphæð, sem nemur um 35 til 50 J
þúsund dönskum krónum hverjuj
sinnj. Þetta hefði getað gengið#
mörg ár enn, ef ekki hefði viljaðj
svo til, að eiginmaður einnarc
Frakkar hafa haft ýmis ráð meö
að ergja Bandaríkjamenn I seinni
tíð. Svo hefur virzt, sem þeir
stefndu markvisst að því að fella
gengi Bandaríkjadollars. Það er
þó ef til vill ekki I samræmi viö
þessa stefnu, að á Parísarflugvelli
hefur komið fram ný „teg-
„vinkonunnar", frú Rose Alvers
var gripinn heiftarlegri afbrýði-
semi og skýrði lögreglunni frá
öllu saman. Frú Rose hafði um all
langt skeið haft meiri tekjur en
eiginmaður hennar, sem er vél-
fræðingur að starfi. Margir viö-
skiptavinir falsarans kvæntust aft
ur, er þeir höfðu fengið skilnaö,
og nú spyrja menn: „Eru þeir sek-
ir um tvikvæni?"
Frú Rose Alvers hagnaðist um
120 þúsund krónur danskar sem
„sönnunargagn" I skilnaðarmálum
Er Richard Burton
orðinn leiður á LIZ?
Veslings Richard Burton! Ólán-
ið eltir þennan heimsfræga kvik-
myndaleikara í seinni tíð. Fyrir
nokkrum árum virtist hamingjan
honum hliðholl, og hann hlaut
sína óskadís, Elisabeth Taylor. Nú
virðist það ekki nægja honum.
Fyrst bárust fréttir um, að kvik-
myndastjórinn Tony Richardson
hefði rekið Burton úr vinnu og
fengið öðrum hlutverk þaö, sem
honum var ætlað í myndinni
„Hlátur í myrkri’’ (Laughter in
the Dark). Ástæðan var óstund-
vlsi Burtons og ósæmileg hegð-
um. Þá birtist I ítölsku tízkuriti
að hiö reikula velska auga Burt-
ons hefði heillazt af brazilísku
þokkagyðjunni Florindu Bolkan,
sem er aöeins 26 ára. Þau hittust
fyrst I Feneyjum I september í
fyrra. Svo virðist, sem leikstjarn
an hafi laumazt til Rómarborgar
••••••••••••••••••••••■
und“ dala. Þaö eru hinir svo
nefndu „súper“dalir. í auglýs-
ingu Orly-verzlananna segir svo:
„í búðum okkar er sérhver „súp-
er“dalur 120 senta virði. Það er
þó ek’ki allur sannleikurinn um
hinar tollfrjálsu verzlanir okkar.
Hafið þér ígrundað hagkvæmni
þess að eyöa öllum dölunum í
einni allsherjar verzlun? Verður
það koníak eða flibbar, ostur,
myndavélar eða súkkulaði, eða
bara handfylli af leikföngum? Allt
þetta fæst í tollfrjáisu búðunum
hjá Oriy.“
og dvalizt þar I tvo sólarhringa.
Mestan tímann var hann hjá Flor-
indu, unz eiginkonan, Liz Taylor
hringdi til hans I bræði. Þá hypj-
aði Burton sig heim til London
Þau hjónin hafa ekkert sagt um
þetta mál að svo komnu, en kunn
ingi þeirra I Róm sagði, að að
þetta væri hiægileg fjarstæða. —
Florinda væri alls ekki sú kven-
gerð, sem Richard Burton hrifist
af. „Hann vill, að konur hans séu
litlar, feitar og í aöalatriðum ljót
ar“, sagöi vinurinn! Sá er vinur,
sem i raun reynist.
Fiorinda og Richard Burton.
Öryggismál nýrra tíma
IÁÖur fyrr urðu hörmuiegustu
slysin til sjós, þegar hvert áfall
ið rak annað, sumpart vegna
lélegs umbúnaðar skipa og báta
i og vankunnáttu að nota björg-
I unarbúnað alis konar. En óhöpp
j in kenndu mönnum að búa sig
Ibetur, og ennfremur var lagt
ofurkapp á það við strendur
landsins aö auka öryggið meö
bættum vitum og siglingarmerkj
Íum og ennfremur með skipulagn
ingu björgunarstarfseminnar til
að freista þess að lækka tölu
þeirra sem urðu sjónum að bráð,
stundum í stórhópum.
Þetta tókst, því að öryggi á
sjóntim hefur stórbatnað, þar
• aéia alis konar öryggisútbúnaö-
' ur ‘hefur verið stóraukinn og
V kunnáttan f að nota hann hefur
í verið upp á hið bezta. Einnig
þykir ekki lengur vera orðin
skömm að því, aö hafa á alla
gát.
Svo hafa tímarnir breytzt
þannig, að aukin notkun vélknú
inna tækja á götum og vegum
hefur krafizt sinna fóma. Enn
hefur verið brugðið við og ör-
yggi hefur verið stórbætt, enda
fylgt eftir af festu og raunsæi.
En ennbá myndast nýir slysa-
valdar með nýrri tízku, en
mikil aukning hefur orðið á
notkun smábáta til skemmtunar.
Það er eðlilegt að fólk sem vinn
ur dags daglega vinnu innan
húss, að þaö hafi þörf fyrir að
hrista af sér sleniö og þá er
nærtækt að róa eða sigla tii
skemmtunar. En það er stað-
reynd að öryggisútbúnaði smá
báta alls konar er stórlega á-
bótavant og þess vegna hafa
orðið nokkur slys. Notkun
björgunarbelta og sundvesta,
sem nóg er til af á markaðnum
er alls ekki almenn, og þeim bát
um, sem knúnir eru vélum ætti
ekki að vera ýtt frá iandi án
þess að árar séu hafðar með í
ferðum. Það er jafnfáránlegt að
fara á flot á áralausum og
björgunarvestalausum bát og að
aka á bremsuiausum bíi. Hvort
tveggja býður hættunni heim
og hlýtur að enda með ósköp-
um fyrr eða síðar.
Og svo er eitt atriði, sem þarf
aö taka tii gaumgæfilegrar
athugunar og það eru þær gerð-
ir báta, sem almcnnt eru seld
ar. Sumir þessara báta, sem eru
fluttir inn og seldir á markaði
hér, hafa svo lélegan stöðug-
leika að þaö verður aö hreyfa
sig með varúð, svo aö ekki
hvolfi.
Það á að vera óbarfi fyrir inn
flytjendur að einbeita sér að
innflutningi á slíkum fleytum,
þegar framboðið erlendis er eins
gífurlegt og raun ber vitni.
Það er kominn tími til að taka
þessi smábátamál alvarlega til
athugunar, áður en fleiri óhöpp
verða, því aö slys á þessum smá
bátum eru ætíð að henda, eða að
hurð skellur nærri hæium.
Aukning á smábátaeign. fólks
hér í Rvík hefur verið gífur-
leg, enda má flytja margt þess-
ara báta hvert á land sem er og
nota á sió og vötnum. Vafalaust
á þessi smábátaeign enn eftir
aö aukast, því að það er í senn
hollt og skemmtiicgt að róa til
fiskjar frá innisetum eöa vinnu
í rykugum verksmiðjum. Þess
veröur bara að • gæta að smá-
bátar séu ekki svo léttir eða
„handhægir" að þeir séu stór-
hættuiegir til síns brúks.
Öryggismál á pessum smá-fleyt
um hafa vissulegt þróazt á þann
hátt að nauðsyn er að grípa i
taumana með upplýsingastarf-
semi eða áróðri, eða á annan
hátt, sem tiltækur þykir, áður en
fleiri slys henda. Öryggi á veg
um er talin nauðsyn og öryggi
á sjó er talið sjálfsagt þegar
skip hafa náð tiltekinni stærð.
Er ekki röðin komin að smá-
bátunum?
Þrándur í Götu.