Vísir - 22.08.1968, Blaðsíða 9

Vísir - 22.08.1968, Blaðsíða 9
VÍS'IR . Fimmtudagur 22. ágúst 1968. 9 Tjessir geigvænlegu atburðir í Tékkóslóvakíu hafa vaidið mér miklum vonbrigðiim. Það vantar að vísu ekki að ég hafi oft á undanfömum árum skamm azt út í Rússa, ofbeldiskenr.Ja stefnu þeirra og fyrirlitningu á okkur þessum þjóöum, sem telj umst smælingjar í samfélagi þjóðanna. Og jafnvel í síðustu grein minni var ég að hrópa árangurslausri rödd í eyði- mörkinni, aö við íslendingar ætt um ekki þó við værum fáir og smáir að líða Rússum þá lítils- viröingu á okkur sem sjálfstæðri þjóð, að stunda hér upp við strendur landsins ógnandi flota æfingar og njósnir. Samt hafa þessir siðustu at- burðir komið mér óskaplega á óvart og valdiö mér vonbrigð um, af því að ég gat bókstaflega ekki ímyndað mér, að Rússar væru þvílíkt illþýði, þvílíkir griðrofar, morðingjar og stríðs- glæpamenn, sem nú hefur komið í Ijós. Auðvitað vissum við um skelf ingarnar og ofbeldiö á dögum Stalins, en það var kannski fyr- irgefanlegt, því að það er marg- sannað af ótal vitnisburðum, að hann var ekki heill á geösmun- um. Við fráfall hans ímyndaöi maöur sér, að kæmi betri tíð. Nú eru allar vonir um það hrundar. Ná fremja Rússar morð sín ekki lengur í laumi, eins og þegar þeir sendu flugumenn NKVD hermdarlögreglunnar til að myrða Jan Masaryk, og kerpptu frelsi tékknesku þjóöarinnar í fjötra. Nú framkvæma þeir glæp inn opinberlega. PVrir mig og okkur íslendinga er það hins vegar hryggi- legast aö vita til þess, að hópur samborgara okkar, nágrannar okkar, frændur og vinir skuli um áratuga skeið hafa getað haldið uppi vörn og lofsöng fyrir glæpamennina I Kreml. Hvað lengi á sá svívirðilegi leikur ís- lenzkra manna að ganga, að leyfa sér að koma fram fyrir samborgara sína, benda á óarga dýrið rauða og ætla að telja mönnum trú um að það sé sak- laust lamb. Ég vil segja um þessa menn, að bölvun svikarans og land- ráðamannsins hlýtur að hvíla yfir þeim mönnum íslenzkum, sem leyfa sér að halda áfram blekkingaleiknum um sæluríki sósíalismans. Nú ættu loksins að opnast augu manna, þau heföu átt aö vera búin að því fyrir löngu hvert eðli hins rússneska komm- únisma er. Höfuðatriðið er þetta: Það er ekki nokkur éðlismunur á honum og nasismanum á sín- um tíma. Kommúnisminn ber öll hin sömu einkenni ofbeldis og strfösæðis. Enn sem fyrr vil ég hamra á því, að þátttaka Bandarikjamanna í stríðinu i Víetnam er ekkert annað en eðli leg og óhjákvæmileg viðbrögð við útþenslu og ofbeldi komm- únismans þar, Það.er óðs manns æði, þegar maður sér í klærn- ar á heimskommúnismanum, aö gagnrýna varnaraðgerðir Banda ríkjamanna gegn honum í Asíu. Ástæðan fyrir því, að Rússar dirfast nú að hegða sér eins og mannýgt naut er einfaldlega sú, að þeir hafa síðustu tvö til þrjú ár styrkt hemaðarstöCu sfna. Fyrir þann tíma voru þeir ánægður. Hann kallaöi nú þjóð emissinnaforingja Slóvaka (þ.e. austurhluta Tékkóslóvakíu) á sinn fund og skipaöi þeim að gera kröfur um aðskilnað f-5 Tékkóslóvakfu. Þeir höföu í fyrstu engan áhur á þvi, vildu lifa í friði við landsmenn sfna. En þá brást Hitler hinn versti við og tilkynnti þeim að ef þeir ekki gerðu svo vel að krefjast frelsis, þá skyldi hann láta Ung verja ráðas' inn í Slóvakíu og innlima hana f Ungverjaland, en Hitler hafði bersýnilega áður undirbúið Ungverja, jafnvel þvingað þá til að taka þátt 1 þessum hryggilega hráskinna- leik. Slóvakar sáu sér nú ekki ann- ars úrkostar, en hlýða fyrirmæl um Hitlers og báru fram óskir við stjórnina í Prag að fá að- skilnað. Tékknesku stjórnina grunaöi hvaö undir byggi og var þvf komin á fremsta hlunn meö að beygja sig. Þá var Ed- vard Benes forseti landsins flú- inn úr landi og við embætti hafði tekið maður að nafni Emil Hacha, sem talinn hafði veriö hlynntur Þjóðverjum. En nú var það Hacha sem spyrnti á móti, hann vildi ekki að landiö sundr aöist. Hann óskaði nú eftir viðræðu fundi með Hitler og tók það nokkra daga að koma honum i kring, sfðan ferðaðist Hacha með fylgdarliði til Berlínar og var, væg að! nPékkunum var fylgt til Ríkis- kanslarahallarinnar i Wil- helmsstrasse og þar bar Hacha upp erindi sitt við Hitler. En er hann hafði lokið því, tók Hitler til máls og flutti þrumandi ræðu yfir honum, þar sem hann skýrði frá því að þýzkar her- sveitir hefðu þá um morguninn ráðizt inn í Tékkóslóvakfu frá öllum áttum og væri tilgangur- inn sá að styðja frelsiskröfur Slóvaka. Þegar Hacha heyröi þessar fréttir af munni Hitlers, brá hon- um svo við, að hann hneig f ó- megín. Hann hafði hlotið aö- kenningu af hjartaslagi. Lfflækn ir Hitlers, dr. Morell var tilkall- aður. Hann gaf Hacha sprautu, svo hann raknaði úr rotinu. „Hér er síminn" sagði Hitler, „þér eigiö aö hringja til Prag og tilkynna samlöndum yðar, að öll mótspyma er þýðingarlaus." T7'ið vitum ekki af fréttum ’ núna um einstaka atburði hinnar rússnesku innrásar. En hitt vitum við fyrir víst, að hún felur í sér griðrof, brot á öllu vel sæmi og umgengnisreglum milli þjóða. Við vitum líka, aö hvorki Tékkóslóvakfa né Víetnam eru fjarlæg sviö, sem koma okkur ekki viö. Við ættum að vera farn ir að sjá op skilja ofbeldiseðli kommúnismans og finna til ó- geös og hryllings í hjarta okkar í hvert skipti sem nafn hans er nefnt. Þorsteinn Thorarensen. Ljósmynd, sem rifjar upp ofbeldisaðgerðir fyrir 29 árum. — Hermenn úr þýzku innrásarliði í Prag. Fylkingin gengur inn í garð forsetahallarinnar Hradsjin. ur vígbúnaður Vesturveldanna nú dregizt aftur úr vegna sundr ungar f járskorts og sífellds blað- urs um Víetnamstríðið. Upp úr þessu Iágmarki verða vestr. þjóð ir aftur aö risa, alveg eins og þær risu upp úr niðurlægingunni og uppgjöfinni fyrir nasistum fyrir 30 árum. Gegn ofbeldis- mönnum eins og rússneskum kommúnistum þýöir ekkert ann- að en styrkleika. Þegar þeir sjá að ofbeldi þeirra í Tékkóslóvak- íu ber árangur, þá munu þeir færa sig upp á skaftið. Eina lffsbjargarvon vestrænna þjóða er nú að styrkja og efla Atlants hafsbandalagið og hverfa af þeirri uppgjafar og undansláttar braut, sem þær hafa fetað i þeirri falsvon, að Eyjólfur væri nú loksins farinn að hressast. Tnnrás Rússa i Tékkóslóvakíu nú er þeim mun svívirði- legri að þeir leyfðu sér jafnvel aö láta þýzkan her taka þátt í hernaðaraðperðunum og her- nám’ þessarar ógæfusömu þjóö ar sem hefur fyrr kynnzt þýzku hernámi. í augum hennar skipt- ir víst litlu máli, hvort kúgararn ir beri merki hakakrossins eða hamars og sigðar. \ 1 ^ Þó var sá munurinn, aö Hitl- er beitti þó meiri kænskubrögð um, var ekki eins óskammfeil- inn i skýringarlausum ofbeldis aðgeröum eins og kommúnistarn ir núna. Hann gat þó beitt sundr ungaraðferðinni við tékknesku þjóðina, sem Rússarnir &omu alls ekki við nú, af þvf að hún stóð nú sameinuð. T/orsaga var þá sú aö Hitler A hafði meö heræfingum og ógn unum haustið 1938 þvingað fram samninga við hin veiku og varnarlausu Vesturveldi í Miinchen, að hann mætti skera stórar sneiðar af Tékkóslóvakíu Súdetahéruðin, sem voru byggð þýzkumælandi mönnum og inn- lima þau i Þýzkaland. En á móti þessu hét hann því við dreng- skap sinn að virða sjálfstæði og frelsi þess sem eftir var af Tékkóslóvakíu. En drengskaparyfirlýsing var honum ekki heilög, ekki frem- ur en þeim Breshnev op félög- um hefur nú verið heilög vfir- lýsingin og samkomnlsx’ið f CTerna og Bratiglava á dögun- um. Og Hitler var svo sem ekki illa settir/ áttu við matvæla- skort að stríða og höföu dregizt aftur úr Bandaríkjunum hernað arlega vegná endurvígbúnaöar þess, sem Kennedy forseti hóf eftir Kúbu-deiluna. Nú hafa Rússar hins vegar náð sér aftur á strik og þá sjáum við, hvernig þeir eru i eölinu. Hins vegar hef Hér skulu aöeins rifjaðir upp hinir dimmu dagar fyrir 29 ár- um þegar hinir þýzku nasistar hemámu Tékkóslóvakíu. Það er sláandi og skelfilegt aö bera þessa tvenna atburði saman, inn rásina í Bæheim og Mæri í marz 1939 og svo aftur nú í ágúst 1968. Glæpur framinn visffl'smi Atburðirnir í Tékkóslóvakíu urðu sannarlega til umræöu meöal fólks í gær og því er spurningin að þessu sinní: Hvað finnst yður um ástandið í TékkóslóvaK- íu? Haraldur Ingimarsson, verzlunar maður. Það er alveg nauösyn- legt aö gera svona nokkuö öðru hverju. Þaö þarf aö stjóma fólk- inu og öðruvísi veröur þaö ekki gert. Þetta þyrfti bara aö gerast hér á landi. Ragnar Björn Bjömsson, bifvéla- virki. Ég er alveg orölaus. Það eru alveg hreinar línur með það. Þetta eiga að vera menningar- þjóðir en hvað er það eftir slíka atburöi. Það á að reka sendi- nefndina sem hér er úr landi og slíta stjórnmálasambandi viö Rússa. Unnur Jensdóttir, húsmóðir. Þetta er alveg hræðilegt og ekki hægt að tala um þetta. Þama . finnst mér kommúnisminn vera farinn að sýna sitt rétta and- lit og fólk verður að fara að hugsa sig stórlega um. Thorolf Smith, fréttamaöur. Mér þykja þetta óvænt og hörmuleg tíðindi. Maður hélt að með/ Bratislava-fundinum hefði feng- izt skapleg lausn, þannig að Tékkar fengju að ráða sínum innanríkismálum í friði.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.