Vísir - 21.09.1968, Blaðsíða 4

Lánið eltir ekki
söngvarann
Þeir skemmtikraftar sem mast >
fá greitt fyrir að koma fram íí
New York eru auðvitað bandar. \
En hverjir eru það? Það eru söngv S
arinn Harry Belafonte og gaman- í
leikarinn Red Skelton. Þeir fá fyr (
ir að skemmta í 20 mínútur á)
kvöldi í eina viku upphæð sem ’
samsvarar 2,4 milljónum íslenzkra ,
kr. Þetta er ótrúlegt, en satt engu )
að síður. (
Það verður ekki sagt að lánið
elti söngvarann heimsfræga, Roy
Orbinson. Hann hefur að vísu afl
að sér heimsfrægðar fyrir söng
sinn og er mjög eftirsóttur
skemmtikraftur. En það er ekki
allt fengið með því. í fyrrasumar
missti hann konu sína í bifreiða
slysi, en þau höfðu alla tíð verið
óaðskiljanleg. Þau áttu þrjá syni
og var heimili þeirra mjög til fyr
irmyndar, að sögn. Roy hætti að
syngja í nokkra mánuði, en vinir
hans ráðlögðu honum að halda á-
fram til þess að hann hugsaði ekki
eins mikið um atburðinn. Hann
fór að ráði þeirra og hefur síðan
skemmt i mörgum löndum. En
fyrir nokkrum dögum, er hann
var á ferðalagi í Engiandi, kom
upp eldur í húsi hans, sem er í
Hendersonville í Tennessee f
Bandaríkjunum. Þar bjuggu synir
söngvarans, ásamt ráðskonu. Eld-
urinn kom upp um miðja nótt og
brann húsið til kaldra kola. Tveir
sona hans urðu eldinum að bráð
en sá elzti komst undan ásamt
ráðskonunni.
=53!
Bjargað
Nokkrar sekúndur skildu á milli
lífs og dauða hjá Ijónatemjaranum
John Carr frá Oklahoma, þegar
Ijónynja, sem hann var að temja,
réöist á hann og felldi hann.
Hann hefur fengizt við Ijónatamn
á elleftu stundu
ingar í tvö ár, án þess að verða
nokkurn tímann fyrir óhappi. —
Tveir samstarfsmenn hans við f jöl
leikahúsið komu strax á vettvang
og urðu að drepa Ijónið.' John
höfuðkúpubrotnaði og fékk auk
þess skrámur viðs vegar um lík-
amann, en slapp þó lifandi. Þegar
félagar Johns komu var ljónynj-
an að byrja að gæða sér á höf-
uðleðri hans og var þá myndin
tekin.
Félagar Johns Carr koma honum til hjálpar, áður en ljónynjan hafði gætt sér á honum.
ALÞJÓÐLEG
STULKA
Claudie Lange er 23 ára gömul og verður að teljast fremur alþjóð-
leg. Hún er ættuð frá Belgíu, á lögheimili í Róm, en heldur til
í London. Nú á hún að fara að leika í kvikmynd í Bandaríkjunum,
en Bandaríkjamenn segja hana hafa mikla möguleika. Kvik-
myndin sem Claudie á að leika í ber nafnið „Crossplot“.
Mistök í iðnaði.
Iðnaðurinn berst fyrir lffi
sínu, og hafa iðnrekendur hafið
áróðursherferð fyrir þvi, að
landsmenn kaupi innlendar iðn-
aöarvörur öiiu iöfnu. Iðnrek-
endur leggja áherzlu á sam-
keppnishæft verð og gæði. Þessu
hefur verið náð á mörgum svið
um, en hins vegar hefur öðrum
brugðizt bogalistin herfilega.
Fyrir 3-4 árum auglýsti inn-
Ient iðnfyrirtæld vöru sína í
byggingariðnaði með 5 ára á-
byrgð. Húsbyggjandi einn keypti
vöru þessa og taldi það meðal
annars kost, að það væri inn-
lendur aðili semi tæki svo langa
ábyrgð á vörunni. Kaup þessi
námu nokkurri upphæð.
Þegar liðin voru 2-3, ár taidi
húsbyggjandi að alvarlegir gail
ar hefðu komiö ! ljós, sem rekja
mætti til galla í framleiðslu og
þess vegna bæri framleiðanda að
bæta tjónið samkvæmt hinni 5
ára ábyrgð sem lofað var við
sölu. En nú bregður svo við, að
sá aðili sem verið hafði forstjóri
fyrirtækisins og haft hafði með
söluna að gera, hann svarar því
til, að nú sé fyrirtæki þetta ekki
iengur við lýði, hafi orðið að
hætta störfum og því sé ekki
hægt að taka ábyrgð á um-
ræddum göllum.
Þetta þóttu húsbyggjanda harð
ir kostir, enda fjármagn af skom
um skammti eins og gengur oft
með húsbyggjendur.
Þetta atvik sýnir, að þama
vantar löggjöf, sem skyldar
framleiðendur og sellendur vara
með ábyrgð, til aö leggja fram
ábyrgðarfé, svo að öruggt sé að
ekki séu höfö í frammi loforð,
eins og hið 5 ára ábyrgöarloforö,
sem svo sé ekki hægt að standa
við. Það er ekki löggjafinn einn
er þama þyrfti að setja undir lek
ann, heldur þyrftu iðnrekendur
sjáifir að gera ráðstafanir í sam-
tökum sínum, að sem flestir fél.
þeirra standi við auglýsingalof-
Annars rekur innlend fram-
orð sín gagnvart neytendum —
í þessu sambandi má minna á,
að til dæmis feröaskrifstofur
verða að leggja fram þrjú hundr
uö þúsund krónur sem trygging
arfé, sem almenna tryggingu fyr
ir skuldbindinum sínum. Ef i
ljós kemur, að ganga þurfi að
þessu fé til lúkningar kröfum, þá
er rekstrarheimild tekin af, þar
til kröfum er fullnægt. Það væri
ekki fráieitt, að framieiðendur
sem taka ábyrgðir gagnvart
neytendum, leggi fram trygging-
arfé fyrir hluta af andvirði
þeirra ábyrgða, sem þeir taka á
sig, þar til tryggingartíma er
lokið. Slíkt mundi jafnframt
öðru auka traust fólks á því að
kaupa íslenzkt. Því miður ganga
einstök mistök svo mjög út á
heildina, bó aö hitt sé stað-
reynd að á mörgum sviðum séu
íslenzkir framleiðendur iðnaðar
vara orðnir samkeppnisfærir við
innfluttar vörur. Auglýsingar og
áróður er ekki alveg nóg, al-
menningur vili sannfærast um
að iðnrekendur vilji og reyni að
standa vig gefin Ioforð, enda er
viðleitnin í þá átt að standa við
loforð um gæði áhrifaríkara sölu
meðal en nokkurt annað og vafa
laust áhrifaríkara í harðari sam
keppni við erlendar, innfiuttar
vdrur.
Þrándur í Götu.
*
%
*
I
I
s
f)