Vísir - 10.10.1968, Blaðsíða 12

VISIR . Fimmtudagur 10. október 1968
Og gamla konan tók aö skýra
rniðmyi;dina, sem hún kallaði
„Synd og útskúfun". Á þessari
mynd var jökulöldin hjá liöin, fja.ll
ið og rifið hafði tekið á sig núver-
andi form og þama voru mannver-
ur í tugatali, allar með nútímalegt
andlit. Frú Bean kvað -synd þeirra
fólgna í því, að allar þessar mann
verur hefðu ástundað að.stela hver
frá annarri, haft hugann bundinn
við jarðneska hluti, myrt og drepið
'þeirra vegna og það hefði verið
óttinn, sem knúði þær til allra
sinna misgjörða, og afskræmilega
og tröllaukna gríman, sem mest bar
á miðri myndinni, væri tákn þess
ótta. Óttinn var synd, sagði frú
'Bean, ef til vill mest synd allra
synda. Hvemig attu mennimir að
geta orðið eitthvað annað og meira
en aðeins menn, ef þeir voru stöð-
ugt á valdi óttans?
Laura kinkaði kolli við öllu, sem
gamla konan sagði, hugsaöi um það
eitt að komast sem fyrst á brott
frá henni. Regnið buldi á þak-
gluggunum og það var hálfrökkur
í vinnusalnum. Ef til vill var það
einungis guðleg náð, sem réði því
að helsjúk kona, haldin sjúklega
,beizku hatri á öllu og öllum, skyldi
bíða bana á þennan voveiflega hátt,
samt sem áður virtist það helzt til
langt gengið aö setjast að súkku-
laðibúðingi strax eftir að maður
hafði orðið sjónarvitni að öðru eins.
Og nú stóð hún andspænis þeirri
ÝMISLEGT YMISLEGT
íy EDGAR RKX A t ^
Buraouohs- \vt f
I DO NOT ThANK You
FCJK SAV1N6 ME; DOR
UL-OTHO! BETTER
THAT I HAD PIEO...(
Ég þakka þér ekki fyrir bjf ;',a,
Dor-Ul-Otho, það hefði verið beira að
ég hefði dáið.
(JMflJJ
n Hnlu
mm
tilgátu, sem hún hafði þó veriö
að foröast: hafði það verið ætlunin
að Christian félli fyrir skutlinum?
„Eins og þú sérð, góða mín, þá
eru mannverurnar á þriöju mynd-
inni að byrja að taka á sig fast
form“.
Laura lokaöi augunum andartak,
það var ekki laust við, að rödd
gömlu konunnar væri orðin eilítið
drafandi og þegar hún opnaði augun
aftur og sá skýrt andartak, þrátt
fyrir rökkrið í vinnusalnum, sann
færðist hún um að allur fölvi var
horfinn úr andliti hennar, þess í
stað var kominn heitur roði í vang-
ana.
„Endurlausnin er á meðal okkar.
Það er gagnslaust að vænta hennar
af himnum ofan, frá yztu enda-
mörkum, því að eins og þú veizt
er enginn umheimur til. Hann er
einungis okkar eigin ímyndun“.
„Frú Bean, sagði Laura, þegar
stormsveipirnir buldu á þakglugg-
unum „ef þér hafið jafnað yður ..
þessi stormur ..
„Stormur?" greip gamla konan
fram í fyrir henni. „Góða min ..
þetta er enginn stormur, aðeins
forspil . . “
„Það sem ég vildi sagt hafa, ef
yður líður vel aftur þá er ég að
hugsa um að kveðja yður og halda
niður í herbergi mitt “
,.En viltu ekki bíða eftir súkku-
laöibúðingnum, góða mín ... ertu
viss um að þig langi ekki í hann?“
„Þakka þér fyrir, ég er viss um
það.“
Hún gekk niður stigann meðfram
lyftustókknum niður á þriðju hæð
og síðan aðra. Þegar hún kom inn I
herbergi sitt afklæddist hún Venus
arskrúðanum og fór í síðbuxur og
peysu. Þrátt fyrir regndropana, sem
buldu á glugganum gat hún séð að
allt hafði verið tekið af borðunum
undir kýprustrénu og geitarskinns-
belgurinn var horfinn úr liminu.
Nokkurt andartak horfði hún á
brimlöðrið, sem gekk yfir rifið,
leit í áttina til fjallsins, en síðan
hélt hún fram á ganginn og ofan að-
alstigann niður í borðsalinn.
Eldur skiðlogaði i aminum með
braki og brestum. Þær, hertogaynj-
an og Winifred sátu við arininn
og báru enn hátíðarskrúða sinn.
Skákgarpamir sátu við taflborð
sitt og studdu höndum undir kinn,
venju samkvæmt, nema hvað nú
voru ekki neinir taflmenn á reitun
um á milli þeirra.
Merriday hafði tekið af sér lak-
ið. Bindið sat skakkt, hárið féll
niður á ennið, hann reykti vindil
og starði í óveðrið út um gluggann.
I skugganum úti viö dyrnar lá lík
uppi á borði undir hvítu laki. Hawk
ins læknir sat við borðið og fól
andlitið í höndum sér. Hún kom
ekki auga á Gail Kerr fyrr en hún
var komin niður á neðsta stiga-
þrepið og varð litið þangað sem
fjærst var og myrkast í hinum
víða sal, þá sá hún að Gail sat þar
í djúpum hægindastól hjá plötuspil
aranum. Hún sá þá Christian og
Kahler koma fram úr borðsalnum.
Christian var með heftiplásturs-
snifsi á öðm eyranu. Hr. Bean kom
fram úr borðsalnum á eftir þeim,
kom auga á hana og gekk rakleitt
til móts við hana, en þeir Christ-
ian og Kahler tóku sér sæti skammt
frá dyrunum.
„Hvemig líður henni?“ spurði hr.
Bean.
„Það var ekki annað að sjá en
að henni liði vel“. Ræddi um súkku
laðibúðing, útskúfun og endurlausn.
Minntist ekki á það, sem gerzthafði,
það kom henni ekki við.
Hringing kvað viö inni í símaklef
anum. Hr. Bean fór þar inn, kom
út aftur og benti Kahler að koma,
sem auðsjáanlega hafði búizt við
því.
„Fógetinn yfirheyrir alla, þykist
ég vita“, mælti hr. Bean hugsi og
horfði á eftir Kahler inn f símaklef
ann. „Ég vona nú samt, að hann af-
saki konuna. Ég ætla að skreppa
upp til hennar og vita hvernig
henni liður.“ Hann hvarf inn í
borðsalinn og andtaki síðar heyrð
ist lyftan halda upp á við.
Laura veitti því athygli að storm
urinn hafði enn færzt í aukana,
og veðurhljóðið var uggvænlegt.
Það var því líkast sem stormurinn
hefði tekið þá ákvörðun að sópa öll-
um hindrunum úr vegi á leið sinni
suður á bóginn. Feikngnýr brims-
ins undir björgunum og úti við rif-
ið myndaði eins konar tröllaukinn
undirleik við stormsveipina.
Hún og Christian horfðu hvort til
annars þvert vfir anddyriö. Henni
varð enn hugsað til skutulsins, fyrir
hugskotssjónum sínum sá hún
Christian negldan upp við tréð meö
skutulinn gegnum sig, og allt í
einu fannst henni sem vitund henn-
ar væri að leysast upp, fölna út
eins og sjá má við atriðaskipti á
kvikmyndatjaldinu,. þegar þannig
myndast stutt hlutlaust bil, sem
hvorki telst til atriðisins, sem var
að Ijúka eða hins, sem á að fara
að byrja. Henni fannst sem hún væri
stödd á slíku millibili einmitt þessa
stundina.
Kahler kom út úr símaklefanum
og hélt aftur til Christians. Úti-
dyrnar opnuðust, hún sá Aldo koma
inn, setja öxlina í hurðina og hrinda
henni aftur að stöfum móti átaki
stormsins, strjúka rennvott, úfið
hárið og fara síðan úr yfirhöfn-
inni, blimskakka augunum á líkiö
undir lakinu uppi á borðinu,
Svo kom hann auga á hana og
hélt í áttina til hennar. Hún settist
á legubekkinn og horfði í eldinn.
Sat og horfði í brestandi logana og
hrökk við, þegar hún heyrði allt f
einu tónlist blandast veðurhljóðinu
og brimgnýnum.
Aldo hafði numið staðar við
plö.tuspilarann. Hann hallaði höfð
inu eilítið aftur á bak og það var
kyrrð og ró í svip hans. Honum
hafði ekki brugðizt smekkurinn,
hugsaði hún ósjálfrátt, er hann
valdi „Sinfonia Antarctica" — sú
tónlist átti fullkomlega við atbuTGÍ
dagsins, umhverfið, hin tröllauknu
átök höfuðskepnanna úti fyrir, svo
fullkomlega að engum kom til hug-
ar að Iáta í ljós vanþókmm sína
eða hreyfa mótmælum, að Hawkins
lækni ekki undanskildum, þegar
hann leit upp andartak, en fól and-
litið svo aftur f höndum sér.
Stundarkomi síðar komu lög-
regluvöldin ,frá Skeljavfk, héraðs-
fógetinn og fulltrúi hans, hörku-
legir menn að sjá báðir tveir, þai
sem þefr stóðu andartak við eld-
inn og vermdu sig, eftir að þeir
höfðu farið úr blautum yfirhöfnun-
um og tekið ofan höfuðfotin, því
næst ræddust þeir við i hSlfum
hljóðum, fógetinn og hr. Bean, sem
leiddi þá síðan inn f borðsalinn.
þar sem þeir tóku sér sæti. Þeir
Kahler og Christian voru kaflaðir
inn til þeirra fyrstir, og þegar þeir
komu út aftur að nokkurri stundu
liðinni, bað hr. Bean, Merriday at
ganga inn í borðsalinn til þeirra
en þeir Kahler og Christian yfir-
gáfu krána. Og þegar fógetinn hafði
lokið við að spyrja Merriday, var
Mayehof kallaður mn í borðsalinn
VELJUM ÍSLENZKT
■ 82Í28 |
rafvélaverkstædi
s.melsteds
skeifan 5
Tökum að okkur:
1 Mótormælingar
1 Mótorstillingar
^ Viðgerðir á raflcerfi
dýnamóum og
störturum.
Rakaþéttum raf-
kerfið
^arahlutir á staðnum
SÍMI 82120
Hmnwrtnetc a-i atut 22022
Höfum Qýtengið ROTHC hjólbörur. kt
1185— 1929, v-þýzk úrvalsvara. emnig úr
val at CAR-FA toppgrindum. þ á m. tvö
földu burðarbogana vinsselu á alla bíla
Mikiö úrval nýkomið af HEYCO og DURO
bfla- og vélaverkfærum, stökum og i sett
■ um, einnig ódýr blöndunarfæki, botnventiar og vatnslásar Strok.árn kr
405. — Málningarvörur. — Allar vörur á gamla verðinu. — Póstsendum
' INGÞÓR HARALDSSON H/F, Grensásvegi 5, slmi 84845.
Múit
f7 BÖLSTRUN
TEKUR ALLS KONAR KLÆÐNÍNGAR
FLJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
ÚRVAL AF AKL/EÐUM
LAUGAVEO 62 - SlMI 10629 HEIMASIMI (3636
Svefnbekkir í úrvali á verkstæðisverði
GÍSLI
JÓNSSON
Akurgerði 31
Smi 35199.
Fjölhæf jarðvinnsluvél ann-
ast lóðastandsetnlngar, gref
húsgrunna, holræsi o.fl.
rðkum af oKkui nvers Konai múrni
38 sprengivinnu i húsHrunnum >g ræs
um Leigium ú* loftDressui 38 rfhr
sleða Vélaleiga Steindórf SignvaL-
■onai AlfanrekkL vif Suðuriand*
nraut sim' >043»,
TÆRIFÆRISKAUP