Vísir - 23.11.1968, Blaðsíða 12

VÍSIR . Laugardagur 23. iróvember nrro.

V E 13 IC HF
p R E m T
í-íVæíííÍ'!vW
ið og áreynsluna, og getur ekki
veitt lögreglunni neinar upplýsing-
ar... hætta á, að hún sé alvarlega
sködduð innvortis.... lögreglan
heldur áfram rannsókn á slysinu ..
Hann hallaði sér fram á borðið
og hugleiddi þessar fáoröu upplýs-
ingar, einbeittri allri sinni hugsun
aö þeim í von um, að eitthvað kynni
að rifjast upp fvrir honum. Ef
hann hefði sjálfur setið undir
stýri, þegar slysið vildi til, hugsaði
hann, þá hefði ekki getað hjá því
farið, að hann kannaðist við mynd-
ina af stúlkunni, yrði þess á ein-
hvern hátt var, að hann þekkti
hana. Þetta var í sjálfu sér ósköp
venjuiegt, frítt andlit ungrar konu
eöa stúlku — um háralitinn varð
ekki dæmt af myndinni — brosið
var hversdagslegt, staðnað uppgerö
arbros, gersvipt allri gleöi, en fór
henni þó vel í sjálfu sér. Og eftir
nána athygli fannst honum andlit-
ið svo hversdagslegt og laust við,
að það talaði til hans á nokkurn
hátt, að hann furöaði sig á því aö
Charles hinn skyldi hafa veriö þar
á annarri skoðun — ef því var þá
til að dreifa. En þegar hann svo
starði í augu henni, fann hann
skyndilega vakna með sér annar-
lega ástríðu, eða þó öllu heldur
samúö .... á bak við þetta augna-
tillit, sem í fljótu bragði virtist
tortryggið og kalt, lá einhver dul-
in þrá, einhver vanlíðan, orðvana
bæn. Þetta ruglaði hann undarlega
í rí'minu, vakti með honum kyn-
lega óvissu ... var þetta einungis
ímyndun hans?
Þaö skipti ekki máli. Hann kann
aðist ekki neitt viö neitt, myndin
rifjaði k’': neitt upp fyrir honum.
Stúlkan var honum algerlega fram
andi.
Hann las dagsetninguna á blað-
inu. Fimmtudagur, 3. október, 1963.
Þá vissi hann líka vikudaginn.
Hann lagðí frá sér blaðið. Sama
sjálfheldan. Engu að síður varð
hann gripinn einhvers konar ó-
kyrrð. Hann mátti ekki evða tím-
anum í að standa þarna lengur og
hafast ekkert að.
Han- tók lykilinn að bíl Alex-
andríu. En um leiö hvarflaöi hugur
hans upp á loftið.... ég aetla að
lesa eitthvað, þangað til þú kemur
upp, vinur minn. Hjartað tók við-
bragð í barmi hans.
Samt sem áður gekk hann i
áttina að útidyrunum. Hann gat
ekki farið upp £ herbergið t.il henn-
ar eins og á stóð. Ekki fyrr en
hann gæti sagt henni sannleikann.
Eða að hann hefði fengið minnið
aftur. Hvernig mundi Charles hin-
um hafa liðið í sporum hans nú?
Mundi hann hafa gripizt sömu við-
kvæmni og ástúð? Sams konar
knýjandi þörf? Hann opnaði úti-
dymar, og það var sem blóðið
br/nni í æðum hans.
Kaldur vindurinn stóö í fang
honum. Hann hélt eftir mjóum
hellulögðum stíg út að lágri, hvítri
byggingu, sá það á hurðunum, að
þaö hlaut að vera bílaskýlið.
Hann gat ekki farið upp til Alex-
andríu, eins og á stóð, fyrst og
fremst vegna þess, að hann vissi
nú þegar nægilega mikið til þess
að hata og fyrirlíta sjálfan sig, eða
öllu heldur Charles hinn, án þess
að hann færi að lengja þann svarta
lista með blekkingum og hálflyg-
um.
En ísköld nepjan megnaði ekki
að má brott mynd Alexandríu úr
huga hans, megnaði ekki að draga
úr þeim heita varma, sem stafaöi
af henni. Hann opnaði dyrnar aö
skýlinu og gætti þess vandlega að
líta ekki um öxl, ekki svo að hann
sæi ljósin úr gluggunum á efri hæö
hússins.
FJÓRÐI KAFLI.
Það var haustkalt, himinn dimm
ur, enginn máni, engar stjörnur.
Og þegar hann kom út á veginn,
sveiflaðist foklaufið í trylltum
hringdansi i bjarmanum af ökuljós
unum. Hann treysti á aö hann
myndi leiðina, sem leigubíllinn haföi
fariö fyrir nokkrum klukkustund-
um, svo að hann kæmist niður í
miðborgina. Það var fljótiö, sem
hann þurfti að finna.
Þegar hann var kominn í hvarf
við húsið, fannst honum sem hann
yrði frjálsari, eins og hann heföi
smeygt af sér í bili einhvers konar
fjötrum. Um leiö fann vakna með
sér nýja von. Ef hann léti ekki
nein vonbrigöi aftra sér, en héldi
áfram athugunum sínum, hlýddi
þessari undarlegu, knýjandi löngun,
sem ekki lét hann í friöi, þá var
aldrei að vita ... ef til vill hefði
honum tekizt að opna þessar harð-
læstu dyr að hugarfylgsnum sínum.
þegar hann sneri aftur heim að
setrinu? Og honum datt það i hug,
að þeir væru fáir, sem fengju þann
ig tækifæri til að leita sjálfa sig
uppi, freista þess að ganga á vit
við fortíð sína, standa auglti til aug
Iitis við sitt eigið sjálf. Þeir voru
áreiðanlega teljandi, sem einhvem
tíma höfðu gert sér það ómak.
En undarlegt var þetta — að
hann skyldi ekki kannast neitt við
bílinn, sem hann ók í, ekki muna
að hann hefði nokkum tíma séð
hann eða slíkan bil áöur. Annað
undarlegt atvik hafði komið fyrir
hann, þegar hann var að opna
dymar á bílaskýlinu, honum haföi
ekki tekizt það, fyrr en hann fann
Iítinn hnapp fyrir neöan læsinguna,
sem hann varð að styðja á. Að sjáíf
sögðu hafði hann opnaö þessar
dyr oft og mörgum sinnum áður.
Og nú þegar hann ók niður bugð-
óttan veginn, skrikuöu afturhjólin
eilítiö fil og á samri stundu minnt-
ist hann orða Conways, þegar hann
spurði hvort hann myndi eftir fok
laufi á veginum, þar sem bíllinn
rann út af í fljótið, og brot úr
andrá varð hann gripinn skelfingu.
Verzlunin VALVA
ÁHtamýri 1
AUGLÝSIR: Telpnakjólar, úlpur, pils, peys-
ur. Drengja-buxur, skyrtur, úlpur, peysur og
náttföt einnig gjafavörur o. fl.
SlMB
S 21 43
Bolholti 6 Bolholti 6 Bolholti 6 Bolhdti 6
Boiholti 6 Bolhoíti 6

Charles tók aö athuga blaðið.
Um leið og honum varð litiö á for-
síðuna, tók hann eftir mynd af
ungri stúlku undir stórletraðri fyr-
ir sögn: „Stúlka hættulega slösuð.“
Hann virti fyrir sér andlitið —
ung kona með aðlaöandi en eilítið
tvírætt bros á fríðu andliti — áður
en hann fór að lesa fréttina.
En þaö reyndist ekkert á frétt-
inni að græða, umfram það, sem
hann vissi áður, nema nafnið á
stúlkunni, Holly Mitchell, heimilis-
fang hennar, sem festist ósjálfrátt
í huga hans, Rosartstræti 1038 og
,'Ioks aldurinn, tuttugu og tveggja
ára. Oröalag frásagnarinnar var
þyrrkingslegt og hlutlaust.... sjö
I mílur suður af Shepperton....
| beygjan á Fljótsveginum við Lan-
casterflúöir .. . engin vitni aö þessu
! óvenjulega og sviplega slysi...
klukkan um hálfsex ... sennilega
ein í bílnum, þegar slysið vildi til
... hefur misst stjóm á bílnum,
sem ef til vill hefur skrikað á
hrúgu af regnblautu foklaufi...
komst sjálf út úr bílnum í kafi á
botni fljótsins ... lögreglan flutti
: hana samstundis í sjúkrahús, þar
sem hún liggur nú, ýmist meövit-
| undarlaus eða með óráði eftir lost-
TEKUR ALLS KONAR KLÆÐNlNGAR
FL4ÓT OG VÖNDUÐ VINNA
ÚRVAL AF AKLÆÐUM
LAUOAVEG Í2-SIMI10823 HEIMASlMI 03634
BOLSTRUN
Svefnbekkir i úrvali á verkstæðisverði
GÍSLI
WHY 5HOULD THE
BVIOUS 5URPRI5E
VOU—AFTER I HAD
rHEM SAVE YOU IN
THE THRONE ROO,*A?
Jæja? Era karlmennirnir af þinni hala-
lausu ætt svo vilitir og ótamdir, að þú
getur ekki notið imaðssemda skuggsæls
garðs?
Þú lézt prestana ýta mér hingað inn.
Hvers vegna ættir þú að undrast hið auð-
séða ... eftir að ég lét þá bjarga þér í
krýningarherberginu.
Þakka þér mjög vel fyrir það ... en ...
hvers vegna? Það er einfalt mál, fallegur.
Þér var bjargað fyrir mig.
aJiCL.::. tj.-.izzszaz,:
JÓNSSON
Akurgerði 31
Smi 35199.
Fjölhæt larðvinnsluvél ann-
ast lóðastandsetningar, gref
húsgrunna, holræsi o.f).
THANK YOU...
VEKY MUCH-.
FOR THAT!
8UT... WMY-7
Tökum að okkur ails konar
framkvœmdír
bœði í tíma- og ókvœðisvinnu
Mikil reynsla í sprengingum
LOFTORKA SF.
SÍMÁR: 21450 fit 3 01-9 0
v v AA \ < ; 1 C/'T VIA IC 1
YMI: ýlcvj 1 Y AAioL EV3 1 %
rðkuro aC aKkui nvers Kona. rournr
os sprengivinnu i húsgrunnum og ræs
um Leigjum úl loftpressiu og rfbr
sleöa Vélaleiga Steindórs Sighvats
sonai AlfabrekkL viC Suðurlancií
braut siml 30436