Alþýðublaðið - 07.01.1966, Blaðsíða 16

Nokkrar
.
j
•f
; j Fyrst svona er ástatt um
: ; ævintýrin í lífi okkar, fyrst
i flest fagurt og gott þarf að
hafna í göturæsi fallvaltrar
í l reynslu, er þá nokkur furða
i þó haldinn sé trúnaður við
það sem aldrei bregst; Esj
j una bláa og liljúða eins og
i [ rödd guðs í brjöstinu. . .
Íí
Morgunblaðið.
1 '
Mér hitnar alltaf um hjartaræt
urnar þegar ég les fyrirsögn eins
og þessa: „Seinagangur á uppsetn
ingu götuljósa við innanverða
Miklubraut." Þær bera nefnilega
með sér að einhver ber fyrir
brjósti hag hins almenna gang
andi manns og þekkir raunir hans
Bezt gæti ég trúað að höfundur
fyrirsagnarinnar . eigi heima í
Kópavogi.
Annars leiðir fréttagrein með
fyrrgreindri fyrirsögn ýmislegt í
ljós um gatnagerð í Reykjavík,
sem gæti ekki gerzt í Kópavogi,
einfaldiega vegna þess að þar er
ekki um neina gatnagerð að ræða.
Þegar borgin er loksins búin að
malbika 6—700 metra langan
spotta af eilífðinni (Miklubraut)
setja niður fína staura undir raf
magnsljós, til þess að gangandi
menn geti séð staurana og varað
sig á þeim, þumbast rafveitan við
að leggja til ljósin. Þessvegna er
ekki hægt að hleypa bílum á
brautina, vegna þess að bilstjór
arnir gætu keyrt á þá sem ganga
og þeir sem ganga verða eftir
sem áður að vera viðbúnir því að
reka höfuðið í steinsteyptan ijósa
staur.
Þá kemur í ijós í áðurnefndri
grein að verkfræðileg snilld er
á svo háu stigi í Reykjavík, að
hægt er að byggja holræsisbrunna,
sem ná langar leiðir upp úr göt
unni.. Þetta gæti ekki komið fyr
ir í Kópavogi, einfaldlega vegna
þess að þar eru engin liolræsi.
Of veikt væri það að orði kveð
ið, að mér hafi hitnað um hjarta
ræturnar, þegar ég las eftir far
andi fyrirsögn á íþróttasíðu Morg
unblaðsins: „„Sexþrautakeppni”
KR ,í frjálsum íþróttum Skemmti
leg nýjung til að auka þátttöku
í fjölbreytilegum æfingum."
Mér hitnaði eiginlega í liamsi.
Loksins hafði þá komið til sög
unnar íþróttagrein sem ég myndi
hafa gaman af að taka þátt í.
Ekki endilega til þess að vinna,
heldur til þess að vera með, eins
og það heitir á íþróttamáli.
En svo las ég fréttagreinina.
Sjónvarpið gaf þeim sem njóta
vildu stillimynd í jólagjöf. Fáir
viidu víst njóta að sinni, aðrir
en gefendurnir sjálfir og er ekki
bezt að hver búi að sínu? Þessi
stillimynd er víst aðallega línur
allskonar á svöatum fleti og það
merkilega við þetta allt saman
er að hún sást ágætlega í Hafnar
firði, sem sannar að það eru þó
til hreinar línur í Hafnarfirði.
Biöðin skrifa um það eins og
hvert annað afrek, að Austfirð
ingar hafi verið 9 klukkustundir
í fönn og fundist kátir og hress
ir. Svona eru nú samt allir Aust
firðingar. Jónas Árnason, sem er
Austfirðingur var dögum ef ekki
vikum saman „undir fönn”, komst
óskaddaður úr ævintýrinu og skrif-
aði bók.
Eitt blaðanna ræðir við forkonu
FÍSS, sem vill bætta saiyrti
mennsku sérfræðinga og við hlið
ina á viðtalinu er þessi óskorura
„FJÓRIR FALLEGIR Á FRÚNA“.
Þá liöfum við flett blöðum um
stund og orðið margs vísari, en
við viljum að endingu beina þess
ari fyrirspurn til bæjarstjórans í
Kópavogi:
Hvenær verður Álfhólsvegurinn
fær stórum bílum með drifi á
öllum hjólum?
"Ég fór að sjá refjarnar hjá
þeim í Sigtúni. Og sitthvað
er nú brúklegt hjá þeim,
þótt blöðin kalli það þunn
ildi, Eins og til dæmis þetta
Leifur heppni var víkingur og
fann nýjan heim. Sveinn Vik
ingur kallar sig lika víking
enda hefur hann fundið ann
an heim. . . .
— Nú og livatf metf það? Þú
ætlar þó ekki atf halda á þér sýn
ingu í þessum skrútfa.
2
Rátfningastjórinn: — Ungi matf
ur. Þatf var nú reyhdar ekki þess
konar „reynsla“ sem ég átti vitf.