Alþýðublaðið - 25.01.1966, Blaðsíða 9

hefur það tjón, sem af þessu hefur
leitt verið ómælt. Ber því vissu-
lega að fagna þeirri staðreynd, að
nú undanfarin nokkur ár liefur
ýmislegt gerzt, sem bendir til, að
þrátt fyrir mismunandi stjórnmála-
skoðanir, sé vaxandí skilningur
á því innan verkalýðshreyfingar-
innar, að sundruð eru félögin van-
máttug, en sameinuð geta þau
fengið ki'öfum sínum framgengt.
Klofningurinn er, og hefur verið,
ógæfa ísl. verkalýðshreyfing-
ar og ber mjög. að fagna hinni
vaxandi samstöðu í kjaramálum,
sem einkennt hefur undanfarin
misseri.
Verkamannafélagið Dagsbrún
hefur lengst af verið stærsta verka-
mannafélag á landinu. Innan vé-
banda þesS eru nú um 3300 með-
limir. Félagið hefur oftar en ekki
verið brimbrjótur annarra félaga,
sem síðan hafa átakalaust fengið
í samninga sína ýmis ákvæði, sem
Dagsbrúnarmenn fyrst fengu eftir
löng og ströng verkföll.
í dag er dagvinnukaup Dags-
brúnarmannsins lægst kr. 41,04
í dagvinnu, en. hæst kr. 55,09 mönn
um er skipt í ótal flokka, eftir því
hvaða störf þeir vinna. Dagsbrún
hefur nú opna skrifstofu, þar sem
oftast starfa 4 karlmenn og ein
vélritunarstúlka. Þangað leita Dags
brúnarmenn í ýmsum erindum og
til að fá leiðréttingu mála sinna,
séu þeir misrétti beittir. Skrif-
stofa félagsins er í glæsilegum
húsakynnum að Lindargötu 9, sem
eru sameign Dagsbrúnar og Sjó-
mannafélags Reykjavíkur.
Hinum eiginlegu verkamönnum
fækkar nú óðum. Sérgreining og
sérhæfing hefup einnig haldið inn
reið sína inn á vinnusvið verka-
mannsins eins og svo fjölmörg
önnur svið. Dagsbrún var upphaf-
lega félag verkamanna sem unnu á
eyrinni áður en höfnin kom. Nú
eru innan vébanda félagsins menn
við mörg og ólík störf um allan bæ,
þótt sterkur kjarni sé enn við
höfnina.
Þaðí breytist margt á skemmri
tima en sextíu árum. Það er ólíku
saman að jafna, aðstöðu verka-
manna í dag og, var fyrir sextíu
árum. Það er eins og svart og
hvítt. Margt af því sem einu sinni
þurfti að heyja baráttu fyrir, er
nú talið sjálfsagt og eðlilegt og
ekki lengur ágreiningsefni og rétt-
indi verkafólks hafa í mörgu til-
liti verið tryggð.
En á tímamótum hæfir ekki
einungis að horfa til baka, helaur
einnig fram á við. í kjarabarátt-
unni er ekkert endanlegt mark.
Baráttan fyrir bættum launum og
betri lifskjörum mun alltaf halda
áfi'am. í þeirri baráttu skiptir
miklu, að vel sé á málum haldið
og annarleg sjónarmið ekki látin
ráða. íslenzk verkalýðshreyfing
má ekki við því að eyða kröftum
sínum irmbyrðis sundrung og
deilur. Er vel, ef skilningur er
nú loks fyrir alvöru að vakna á
gildi samtakamáttar vei'kalýðs-
hreyfingarinnar í heíld.
í lokin færum við svo Dags-
brúnarmönnum öllum árnaðarósk-
ir í tilefni þessara tímamóta í
sögu félagsins, og látum í ljós þá
von, að vegur félágsins mégi verða
sem mestur og þar megi ævinlega
veljast til forystu hinir hæfustu
menn.
E. G. (Stuðzt við greinar
eftir VSV og Eðvarð Sigurðsson).
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOC OO.OOOOOO’OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOÓOOOOO
<>oooooooooooo<ooooooooooooooc>oooooooooooooooooooooooooooooo<c>oooooooo
0
0
0
0
DAGS-
BRÖNAR-
MENN
AÐ STARFI
Á MORGUN eru liðin
sextíu ár frá því að
V erkamannaf élagið
Dagsbrún í Reykjavík
var stofnað. í tilefni
af því brá Ijósmynd-
ari blaðsins sér í smá
ferðalag um bæinn og
tók myndir af Dags-
brúnarmönnum við
störf sín hér og þar
um borgina. Á Klöpp
við Skúlagötu var
einn af félagsmönn-
um Dagsbrúnar að af
greiða benzín á' bíla,
á öðrum stað í bæn-
uin hitti hann verka-
menn sem starfa að
sorphreinsun á vegum
Reykjavíkurborgar og
loks bar hann að
garði, þar sem tveir
menn unnu kaldsamt
starf í nepjunni í
gær. (Myndir J.V.)
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 25. janúar 1066 ®