Alþýðublaðið - 25.01.1966, Blaðsíða 13

Hfúkrunar-
maðurinn
Nýjasta myndin með Jerry Lewis.
Sýnd kl. 7 og 9.
Síml 22140
BECKET

I conflicí and conspiracy...murder and madness. .revefry
J3ECKET "
Heimsfræg amerísk stórmynd tek-
ín í litupi og. Panavision með 4
rása segultón.
Myndin er byggð á sannsögu-
legum viðburðum í Bretlandi á
12. öld.
Aðalhlutverk:
Richard Burton
Peter O’Toole
Bönnuð innan 14 ára
ÍSLENZKUR TEXTI
Sýnd k. 5 og 8,30
Þetta er ein stórfenglegasta
mynd, sem hér hefur verið sýnd.
Grafararnir
Mjög spennandi og grínfull ný
Cinema-Scopelitmynd með
Vincent Price — Boris Karloff
og Peter Lorrie.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Tik aB mér hvers kanar þýðlnss'
ir og á ensku
EIÐUR 6UÐNAS0N
liggiltur dðmtúlkur og skjalfr
býðandi
Skipholti 51 - Síml
Sigurgeir Sigurjóussen
Óðinspötn 4 - Síml 110«.
hæstaréttarl ö^maSui
Mál a fln tn ih esskrif stof n
— Viiftu gerg það? spurði
Pennycuik,
Hún ætlaði einmtt að fara að
lofa því þegar dyrnar opnuðust
og lítil dökkiiærð stúlka birtist.
Lagleg stúlka með stór flauels-
brún augu og fagrar varir. Hún
var í reiðbuxum og bar svipu í
hönd.
• — Elskurnar, sagði hún. —
Ég var að enda við að kaupa
þann dásamlegasta. . .
Hún sá Jem og þagnaði.
— Þetta er Diana Pinehon,
sagði gamli læknirinn. — Di
ana þetta er Jem Jedbro sem
vinnur um stundarsakir sem skrif
stofustúlka í Vinriery. Hún er
gömul vinkona Drammocks lækn
is og kom hingað að beiðni hans.
— Hugo er svo dásamlegur
að hann getur fengið hvem sem
er til að redda sér, sagði Dlana.
— Það gera augun á honum
snertu- mig -ekki -framkoman.
Hún barði léttilega með svip
tinni á mjöðm sér og leit á
Richard. — Eins og ég var að
segja ykkur var ég að enda við
að kaupa þann dásamiegasta hest
sem ég hef séð.
Dá^amlegt virtist vera það orð
sem hún notaði mest. Bæði Hugo
og hesturinn voru dásamlegir.
— Þú hefur keypt köttinn í
sekknum ef þú- keyptir hestinn
af Danilov, sagði Pennycuik ró-
lega. — Þú komst ekkf á góðri
stundu Di-di. Ég ætla einmitt
að aka Jem niður í Vinnery og
eftir bað verð ég að fara og at
huga hvenær Dunn tvíburarnir
birtast.
— Þú getur að minnsta ko=ti
kysst mig, sagði liún og setti
stút á faerar varimar.
— Éff er gamaldags, sagði Rich
ard. — Écr kvssi engan fyrir fram
an áhorfendur. Sé þig :• kvöld.
Mér skilst að ég eigi að fara með
þisr á siúkrahúsdansleikinn. Við
skub'rn vnna að Dunn tviburarn-
ir viU' h'ða t.il morguns.
— Þfr getur Tátið hann Lane
siá nm hnn. mótmælti hún. — Þú
getii- eVki verið þekktur fyrir
að svi'fcia mig núna.
— Það er nóg af herrum,
sagði bann. — Þú getur valið
um háifa tvift. Öll Dunn börn
hafa haft Pennycuik til að lijálpa
sér í heiminn og þannig hefur
það verið frá 1850 eða 1066 eða
jafnvel enn fyrr og það verður
Pennyeuik sem tekur á móti
þessum Dunnbömum.
— Þú ert samvizkusamur og
leiðinlegur, sagði hún. — Er það
ekki elsku Pennycuik læknir.
Gamli maðurinn sýndi engin
svipbrigði. — Eins og faðir hans,
sagði hann.
— Ef þú ert tilbúin, sagði Rich
ard við Jem, skulum við koma
okkur.
— Ég get farið úr við brúna,
sagði Jem.
— Já hún getur það vel Ric-
hard sagði Diana.
— Ég veit það en hún gerir það
ekki sagði hann glaðlega.
— Ef þú vilt skal ég líta á
þennan dásamlega hest þegar ég
kem aftur heim.
— Ef ég verð ekki farin, sagði
hún.
— Ef þú verður farin sé ég
hann á morgun.
Jem brosti til gamla læknisins
og/Diönu.
— Góða skemmtun, sagði hún.
Iss ég skemmti mér ábyggi
lega, svaraði Diana. — Sumir
læknarnir hérna eru dásamlegir.
— Di-di veit ekkert um þetta
sagði Pennycuik á heimleiðinni.
— Hún hefur ekki orð á sér fyrir
þagmælsku.
Jem kinkaði kolll. Dl-di skipti
þó dálitlu máli. Auðvitað kom
það henni ekkert við. Ef hún yrði
áfram í Vinnery var það vegna
þess að það var þýðingarmikið
og skylda hennar. Hún hugsaði
alls ekki rökrétt. Ástarævintýri
Pennycuiks komu henni ekkí við.
Þetta sem var á milli þeirra
átti ekkert skylt við á«t. Það
hafði hún alltaf vitað. En. . .
Pennycuik leit á hana og augu
hans ljómuðu.
— Hætt við allt, spurði hann.
— Ég veit það ekki, sagði hún
alvarleg. — Ég verð að hugleiða
málið til morguns og þá skal ég
svara þér.
— Di-di, sagði hann skyndilega
og þagnaði svo. Alla leiðina þagði
hann en samt héldu áfram þess
ir undarlegu straumar milli
þeirra.
Hún ætlaði að vera áfram í
Vinnery en hún ætlaði ekki að
isegja honum það fyrr en á morg
un.
Henni fannst allir gluggar
vera augu sem störðu á hana
þegar hún steig út úr bifreiðinni
og gekk inn í húsið.
5. kafli.
— Óhó, sagði Dollv, sem var
að draga glugraatiöldin fyrir í
herbergi Jems. Óhó ungfrú Jem
Það er ekkl talað um annað en
hvað þér hafið verið lengi úti
með Pennycuik lækni. Dramm
ock læknir var að verða vi*laus.
Alveg satt.
— Segðu Tvetta ekki, sagði
Jem glaðlega. Hún hafðj ánægju
af að tala við Dolly sem hver ung
og fersk og stakk miög í stúf
við þvingað andrúmslóftið í
Vinnery.
— Alveg satt, endurtók Dolly
— Það byrjaði með frú Keith.
Gajgg, gagg — Ö Drammock
læknir fallega skrifstofu'túlkan
okkar er strax búin að finna að
dáenda. Hún hitti hann niður við
ána og þau fóru út að aka saman.
Hann hefði getað dreoið hana.
Ég var að bera fram teið í stóru
setustofunni. En hann sagði bara
— Já, því ekki það? og labbaði á
brott.
— Ég hugsa að hann hafi
meint það sem hann sagði. Því
ekki það? Jem fór úr kápunni
og Dolly tók hana og setti hana
á herðatré og hengdi hana inn
í skáp. Það eina sem skyggði á
aðdáun hennar á Jem var aðdá
Un hennar á fötunum hennar.
— Nei, hann var að deyja úr
afbrýðissemi, Dolly ljómaði við
tilhugsunina. — Því skyldi hann
ekki vera afbrýðissamur? Ha?
Ég veit að ungfrú Hurn er að
deyja úr ást en hún er svo Ijót.
Þetta gekk of langt og Jem
sagði snöggt: Segðu þetta ekki
Dolly. Þú talar jafn mikið um
annað fólk og gömul piparkerl
ing.
— Ætlarðu ekki út með Dramm
ock lækni í kvöld? spurði Dolly.
— í hverju ætlarðu að vera ung
frú Jedbro? Má ég hjálpa þér
að klæða þig?
— Það er óþarfi sagði Jem
jafn snöggt upp á lagið og áður.
— Ég er enn fær um að klæða
mig hjálparlaust. Farðu nú og
og lagfærðu hin herbergin- Ég
er orðin sein og veslings ungfrú.
Drake ætti að vera farin heim
til sín fyrir löngu.
— Iss vertu ekki að hugsa um
ungfrú Drake, sagði Dolly glað
lega. — Hr. Dean er héma og
hún er alveg vitlaus í' homrm.
Ég hugsa að hún hafi ekki éinu
sinrifí tekið eftir því að þú ert
ofsein. i
Jem greiddi sér, málaði varir
sínar og fór hugsandi niður stig-
ann. Þegar hún var ekki undir á-
hrifum frá hirrum sterka persónu
leika Riehards fannst henni harla
ótrúlegt að dauðinn vofði yfir
höfði einhverrar gömlu kvenn-
anna. Hún skyldi vel að hann Óg
faðir hans skildu álíta þennán
möguleika líklegan eftir það sém
kom fyrir veslings ungfrú Penfiy
cuik. Á Vinnery úði og grúði af
kjaftasögum og leyndarmálum ög
frú Keith virtist virkur þátttak
andi í þeim.
— Ant gert sér til gamans,
eins og Dan var vanur að segja
Af hverju hafði Richard ekki sagt
henni hvað frú Keith hafði að
segja sem gerði hann svona ó
rólegan. Nei, kannski hafði ver
ið rétt að segja henni það ekki.
Ef hún ætlaði að vera eins og
hann hað liana um þá var það
bezt að hún væri ekki tindir
neinum áhrifum og hefði ekkert
að fara eftir.
Þegar hún gekk yfir forstof-
una að skrifstofunni hristi hún
FATA
VIÐGERÐÍR
Setjum sklnn & jakka
ank annarra fata-
viðgcrða.
Sanngjarnt verð.
Skipholt 1. - Síml 16341.
ALÞÝÐUBLA0IÐ - 25. j'anúar Í966