Alþýðublaðið - 26.06.1966, Blaðsíða 6

Valdimar Sveinbjörnsson leikfimikennari 03 iiornið sem honum var ffert að gjöf.
KVIKMYNDIR
Brezk frá 1963. United Artist.
Leikstjóri: Terence Young.
Framleiðendur: Harry Saltz-
mann og Albert R. Broccoli.
Handrit: Richard Maibaum
eftir samnefndri sögu Ian
Flemmings. Kvikmyndataka:
Ted Moore, BSC. Tónlist: John
Barry, Monty Norman og Lion-
el Bart. íslenzkur texti. Tóna-
bíó. 110 mín.
007 — James Bond er aftur kom-
inn á kreik. „From Russia with
Iove” er svipuð ,,Dr. No” og senni-
lega eru næstu myndir, „Gold-
finger” og „Thunderball,” svip-
aðar hinum fyrri. En það skiptir
ekki máli. Það er aðeins James
Bond, sem fólk vill fá að sjá. Ein-
kenni mynda hans er hröð at-
burðarás, stuttar setningar, oft
mjög gamansamar, fláráðar konur
og harðsnúnir njósnarar, atvinnu-
morðingjar og gáfaðir glæpamenn,
leyniþjónustur og glæpahringir.
Og til þess að bæta upp það, sem
persónurnar vantar, eru notuð
mjög nýtízkuleg vópn, sem komið
er fyrir á ólíklegustu stöðum. —
Eitraðir rýtingar í skóm, henging-
arreimar í armbandsúrum og hag-
0 ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 26. júní 1966
lega gerðar vopnatöskur gegna
stóru hlutverki í myndinni.
Það er enginn vafi á því, að
James Bond (leikinn af Sean
Connery) er vinsælasta hetjan á
kvikmyndatjaidinu í dag. Enda er
það engin furða. Hvaða karlmaður
vill ekki, innst inni, vera eins og
James Bond, skjótráður og djarf-
ur, lenda í lífshættulegum ævin-
týrum um allan heim og sífellt
umkringdur af fallegum stúlkum?
Það má segja, að Bond sé persónu
gervingur frumhvata mannsins,
þeirra hvata, sem bældar eru nið-
ur í nútímaþjóðfélagi.
Leikstjóri Bond-myndanna, Ter-
ence Young, nýtur sín greinilega
betur hér lieldur en við farsa-
kenndar gamanmyndaeftirhermur
eins og Moll Flanders. „From
Russia With Love” er tæknilega
vel gerð, enda engu til sparað.
Hröð atburðarás, snöggar klipp-
ingar og spennandi söguþráður
heldur áhorfandanum föngnum.
Gamansemi myndarinnar byggist
mikið á stuttum setningum, sem
Bond læðir út úr sér við ótrúleg-
ustu tækifærj. Um leið og hann
lemur einhvern sveinstaulann nið-
ur á hann til að segja „afsakið”,
eins og hann hafi gert þetta alveg
óviljandi. Og alltaf er Bond í
sparifötunum og bindið er ná-
kvæmlega á réttum stað, sama á
hverju gengur. Aflagist fötin eitt-
livað í ryskingum er það hans
fyrsta verk eeftir að hafa lamið
andstæðinginn „út” eða slétt úr
hrukkunum og lagfæra bindið.
„From Russia With Love” var
mest sótta kvikmyndin í Bret-
landi 1964, og þó að hún risti
ekki djúpt og margt sé með ólík-
indum í henni er það skemmtileg
dægradvöl að horfa á hana.
Sig. Sverrir Pálsson.
Koparpípur oje
Rennilokar,
Fittings,
Ofnakranar,
Tengikranar
Slöngukranar,
Blöndunartæki,
Burstafell
byggingarvöruverzlu*,
Héttarholtsvegi S.
Síml 3 88 40.
r VALDIMÁR SVEINBJÖRNS-
'SON,- r leíkfimikennari,1 hætti;nú i'
vor fyrir aldurs salur kennslu við
Menntaskólann -í Reykjavik - eftir
38 ára starf þar. Alþýðublaðlð
hitti hann að máli nýlega og rabb-
aði við hann um starf hans, en
Valdimar hefur unnið mjög mik-
ið að íþróttamálum almennt.
— Þú hefur StUndað leikfimi-
kennslu lengi, Valdimar.
— Ég byrjaði að kenna leik-
fimi árið 1919 við Miðbæjarskól-
• fræðideild, og-,þá kenndi, ég-öllum.
stúlkum ieikfimt lika.^Rut Hans-
son - kenndi þeim reýndar. fyrsta
árið, sem ég kenndi þár, en ég
kenndi svo stúlknahekkjunum,
allt þar til Friða Eyfjörð kom að
skólanum. Eirikur Haraldsson
kom svo al skólanum 1956—‘57
og nafni minn Örnólfssoh ‘57-‘58
og þeir hafa verið síðan báðir.
Síðan þeir komu að skólanum hef
ég aðeins kennt þriðja bekk, og
voru það þó tuttugu tímar á viku,
enda er þriðji bekkur nú mann-
ann, og þar kenndi ég eiginlega
þangað til 1935, og árið 1928 hóf
ég leikfimikennslu við Mennta-
skólann, svo að ég kenndi í 7 ár
við báða skólana, tók við kennslu
í Menntaskólanum af Birni heitn
um Jakobssyni. Fyrsta árið mitt
við Menntaskólann kenndi ég og
í Kenaraskólanum, en það hafði
áður ;verið sama starfið, íþrótta-
kennarastaðan við Menntaskólann
og Kennaraskólann.
— Og leikfimihúsið, sem nú er
notað, er það sama og þú hófst
kennslu í, er það ekki?
— Leikfimihúsið er það sama,
en það hefur oft verið lagfært,
fatageymslurnar voru t. d. byggð-
ar eftir að herinn sleppti skólan-
um, áður var fatageymsla aðeins
eitt herbergi og baðkrókur var
þar irm af. Þar var aðstaða mjög
slæm. !
— Hvar lærðir þú til kennara-
starfsins?
— Ég lærði fyrst í Kennaraskól
anum hérna og síðan var ég á
íþróttaskóianum í Kaupmanna-
höfn, Statens Gymnastik Institut
1920—1921. Reyndar kenndi ég
eitt ár áður en ég fór þangað.
— Hafa kennsluaðferðir í leik-
fimi breytzt?
— Þær eru náttúrlega alltaf að
breytast. Það, sem var einna mest
breyting, var þegar boltaleikirnir
voru teknir upp í leikfimitímun-
unr. Áður fyrr þekktust engir
boltaleikir í skólunum. Ég tók sér-
stakt námskeið í leikjum eftir að
ég lauk íþróttakennaraprófi og
byrjaði á að kenna boltaleikina.
Þegar þrír tímar voru í viku,
þá hafði ég yfirleitt boltaleik í
einum tímanum, en undanfarna
tvo vetur hafa aðeins verið tveir
leikfimitímar í viku hjá hverjum
bekk og þá ekki tími til leikja
nema endrum og eins.
— Það hefur orðið mikil breyt-
ing á fjölda nemenda, síðan árið
1928?
— Já, nemendafjöldi hefur auk
izt mjög. Ég held, að þegar ég
byrjaði, hafi aðeins verið tveir
bekkir í máladeild og einn í stærð
fleiri en skólinn allur var, er ég
kom að honum fyrst. í vetur voru
15 deildir í þriðja bekk.
— Keppa ekki bekkirnir árlega
sín á milli í handbolta?
— Jii, bekkjakeppnin í hand-
bolta er enn við líði. Meðan ég
hafði svolítið rýmra í húsinu,
æfði ég handboltaflokka og þeir
urðu margir mjög sterkir, — og
bekkirnir kepptu svo sín á miili.
Leikfimisálurinn er þó of lítill
fyrir handboltakeppni og hef ég
þurft að breyta reglunum aðeins
til að samræma leikinn og húsið.
Menntaskólanum ríður mjög á að
fá nýtt og gott leikfimihús af
hæfilegri stærð. Aðstaða í gamla
húsinu er alls ekki nógu góð til
að hægt sé að leika réttan hand-
bolta, og einnig vegna annarra
íþrótta.
— Margir menntaskólanemend-