Alþýðublaðið - 23.08.1966, Blaðsíða 4

[3Œ5SXXS)
Ritstjorar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal — RitstjómarfuH-
trúi: ifiður Guðnason. — Símar: 14900-14903. — Auglýsingasími: 14906.
Aðse'.ur Alþýðuhúsið við Hverfisgötu, Reykjavík.Prentsmiðja Alþýðu
blaðsins. — Áskriftargjald kr. 105.00 — í lausasölu kr. 5.00 eintakið.
Útgefandi Alþýðuflokkurinn.
Boðin að austan
íslenzkir kommúnistar brydda ævinlega á því með
nokkuð regiulegu millibili, að samfylking allra
vinstri afla í þjóðfélaginu sé það eina, sem dugi, ef
eitthvað á að miða fram á við í baráttunni fyrir
bættum lífskjörum og aukinni velmegu'n íslenzkrar
alþýðu. Ékki eru þeir þó á eitt sáttir um ágæti sam-
fylkingarstefnu, frekar en annað. Ekki eru heldur
allar hugmyndir um samfylkingu upprunnar hjá
þeim sjálfum heldur hefur sagan sannað, að þar hafa
þeir verið að framkvæma skilaboð að austan, og þá
hefur það ekki verið hagur íslenzkrar alþýðu, sem
þeir báru fyrir brjósti.
Þegar kommúnistar á sínum tíma gengust fyrir
stofnun Sameiningarflokks alþýðu, Sósíalistaflokks-
ins, þá átti þar að verða um nýja og breiða sam-
fylkingu að ræða. En hver varð árangurinn? Komm-
únistar urðu einráðir og þeir, sem ekki störðu blind-
ir í austur, fengu engu ráðið og drógu sig flestir í
hlé. Samfylkingin varð því aðeins nafnbreyting á
Kommúnistaflokki íslands.
Nýjasta samfylkingartilraunin er Alþýðubandalag,
og er ekki enn séð fyrir endann á henni, en víst er
þó, að þar hafa kommúnistar tögl og hagldir. Höf-
uðprestur þeirra segir í nýlegri grein í tímariti sínu
Rétti, að Alþýðubandalagið sé því aðeins gott að
vissum skilyrðum sé fullnægt. Þar er hver höndin'
upp á móti annarri og engar líkur á að sú sam-
fylking verði nokkuð annað en nafnið eitt.
Kommúnistum tókst tvisvar að kljúfa Alþýðu-
flokkinn og fá allmarga fylgismenn hans í sínar rað-
ir. Þótt þeir með þessu hafi getað tafið fyrir vexti
og viðgangi flokksins, hafa þeir ekki getað komið í
veg fyrir mikil og heillavænleg áhrif hans á lands-
málin. Sjálfir geta þeir ekki bent á spor í líkingu
við þau, sem Alþýðuflokkurinn hefur skilið eftir
sig, í íslenzku þjóðlífi, til góðs fyrir íslenzkan verka-
lýð. Alþýðuflokkurinn er löngu kominn yfir þá
■erfiðu hjalla, sem klofningur kommúnista skapaði.
Margir af þeim, sem héldu sig gera rétt 1930 eða
1938, hafa nú snúið við og fylla á ný raðir Alþýðu-
flokksins.
Alþýðuflokkurinn stendur einhuga eftir hálfrar
aldar starf, en þeir, sem klufu sig frá honum eru
margklofnir og vita vart í hvorn fótinn þeir eiga að
stíga. Alþýðuflokkurinn hefur komið mörgu góðu til
leiðar einn og í samstarfi við aðra.
Það er ekki klofningsliðið, sem íslenzkir vinstri
menn eiga að snúa sér til. Þeirra flokkur er Alþýðu-
flokkurinn og um hann verða þeir að fylkja sér, sem
vilja að íslenzkt þjóðfélag einkennist af hugsjónum
frelsis, jafnréttis og bræðralags.
4 23. ágúst 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Loftleiðir bjóða íslenzkum við-
skiptavinum sínum þriggja til
tólf mánaða greiðslufrest á allt
að helmingi þeirra gjalda, sem
greidd eru fyrir flugför á áætl-
unarflugleiðum félagsins.
Skrifstofur Loftleiða í Reykja-
vík, ferðaskrifstofúrnar og um-
boðsmenn félagsins úti á landi
veita allar nánari upplýsingar
um þessi kostakjör.
Sívaxandi fjöldi farþega stað-
festir, að það sé engu síður
vegna frábærrar fyrirgreiðslu en
hagstæðra fargjalda, að þeir
ferðist með Loftleiðum.
OfTLEIOIS mm
ANDAMILLI FARMEBFYWARA
krossgötum
★ ÓLYKTIN ÚR ÖRFIRISEY
„Miðborgarbúi“ hefur sent okkur
svohljóðandi bréf:
„Mér fannst góð skrif ykkar um ólyktina í Örfir-
isey og borgarstjórann í blaði ykkar á dögunum,
og trúi ég ykkur betur en honum í sambandi við
tilraunir að ná tali af honum.
Annars er ekki meiningin að hafa þetta aðalatr-
iðið í þessum fáu línum, sem ég sendi ykkur.
Ég bý í miðborginni og er nú svo komið að ekki
er hægt fyrir okkur íbúana á þessum stað að þola
öllu lengur þessa óþverra lykt sem dag hvern núna
leggur yíir og niður í miðborghia.
Ég hélt að til væru reglur í sambandi við vinnslu
fiskimjölsverksmiðjanna. — Það leynir sér ekki að
nú þessa dagana er verið að vinna úr mesta ó-
þverra efni — kasúldnu.
Það hljóta að vera til takmarkanir fyrir ósvífni
eins og öðru, en það virðist ekki vera hjá eigend-
um þessara verksmiðju.
Þessir „athafnamenn“ ættu að athuga það að á
heimilum sínum hefur fólk verðmæti uppá stóríé,'
sem það er búið að vinna sér fyrir á löngum tíma,
svo sem húsgögn, teppi o.s.frv. sem allt er í hættu
fyrir þessum ósóma, því ekki er nóg þó fólk liafi
alla glugga lokaða, sem auðvitað er mjög óheppilegt
og sem dugir ekki til þess að forðast óþverra þenn-
an.
Þið ættuð að halda áfram við borgarstjórann og
minna hann á a8 hugsa um borgarana sína sem
honum var svo umhugað um að hlúa að a.m.k.
sagði hann það fyrir nokkrum vikum, en hann hef-
ur ef til vill gleymt því núna.
Vona að þessar línur geti haft einhver áhrif á
að eitthvað verði reynt að gera í þessu máli.
„Miðborgarbúi".
★ ÚRBÓTA ER ÞÖRF
Það hefur sýnt sig að mikil og
almenn óánægja ríkir meðal borgaranna vegna ó-
lyktarinnar frá Örfiriseyjarverksmi'ðjunni. Er því
sýnt, að hér verður þegar í stað að gera ráðstaf-
anir til úrbóta, ekki sízt ef það er haft í huga að
nú mun eiga að fara að reisa aðra bræðslu þarna
í grenndinni og varla er von til þess að lyktin
minnki við þa’ð.
Upphaflega var aldrei gert ráð fyrir að bræða
þarna síld eða fiskúrgang með þeirri aðferð, sem
nú er notuð í verksmiðjunni. Heldur átti þar að
nota einhverja nýja og fullkomna aðferð. En sér-
fræðingarnir feilreiknuðu sig, síldin hvarf og
aldrei varð neitt úr neinu og verksmiðjan stóð auð
og ónotuð um árabil.
Hlutaðeigandi yfirvöld geta varla lengur humm-
að fram af sér framkvæmdir í þessu máli.
Karl.