Alþýðublaðið - 30.09.1966, Qupperneq 10

♦
PHIUPS
KÆUSKÁPAH
Höfum fyrirliggjandi
5 stærðir af hinum
heimsþekktu PHÍLIPS
kæliskápum.
137 L 4,9 cft.
170 L 6,1 cft.
200 L 7,2 cft.
275 L 9 8 cft.
305 L 10,9 cft.
Verð við allra hæfi.
Gjörið svo vel að líta
inn. .
VgrOÐiNSTORS
SI M I 1 0322
Grein Heiga
Fra-TQhald 6. síðu
andi sjómannsefni, Við áttum að
yísu slíkt skip fyrir nokkru, en
s'ökum áhugaleysis þess opinbera
Cjg útgerðarmanna hefur rekstur
þess lognazt út af Reykjavíkur
tíorg hafði forgöngu um það að
gera út skólaskip í nokkur sumur,
<jg hafði Æskulýðsráð allan veg
o'g vanda af þeirri útgerð, Fyrst
ijistað voru ýmsir fiskibátar tekn
if á ‘leigu, til þessarar starfsertfi,
en síðustu sumrin var varð- fog
þjorgunarskipið Sæbjörg notað
sem skólaskip og kynntist ég
þeirri starfsemi þar um boib.
var það sannarlega ánægjulegt að
íliynnast hinum ötula framkvæmda
Stjóra Æskulýðsráðs, Reyni Karls
3yni og kennara ungu piltanna
Herði Þorsteinssyni, sem voru full
ir af áhuga um gott og gifturíkt
uppeldi piltanna. Ég sá að pilt
arnir lærðu ekki aðeins hina al
mennu vinnu til sjós, sem bæði
tíðkast á fragt- og fiskiskipum,
iheldur lærðu þeir einnig al
menna kurteisi, aga og stundvísi
sem ég tel vera undirstöðu allr
ar menntunar. Og hvaða foreldri
vill ekki eiiga börn sín undir
slíkri stjórn? Það var því sorg-
legt, þegar útgerð skólaskipsins
var lögð niður þar sem Reykja
víkurborg taldi sig ekki geta stað
ið ein undir útgerðarkostnaðin-
um. Ef þeir aðilar, sem ég hef
nefnt, tækju sig nú saman oig
keyptu hentugt skólaskip, efast
ég ekki um að þeir peningar sem
til þess væru notaðir myndu
margfaldast í annarri mynd; í'
og betri nýtingu aflans. Það værj^
l'ka til athugunar hvort ekki
mætti nota þetta skólaskip á vet
urnar fyrir nemendur Sjómanna
skólans til verklegra æfinga, og
væri það þá fullnýtt bæði sum
ar og vetur.
Nú fer vetur senn að ganga í
garð, með öllum þeim hættum
VILL RÁÐA
blaöamann
Sendlar
óskast strax, hálfan eða allan daginn.
Alþýðublaðið sími 14900.
Keflavík
Börn eðo unglingar
óskast til að bera Alþýðublaðið til áskrifenda I Keflavík.
— SÍMI 1122.
10 30. september 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
' Zi'
sem honum er samfara, bæði til
sjós og lands. Að vísu er veður
far hér á landi það rysjótt, að
allra veðra er von, allt árið um
kring. Og þótt öldur hafsins hafi
stundum risið hátt, er langt síð
an að þær hafa náð að valda veru
legu tjóni og vonandi að svo verði
áfram. Þess er líka farið að gæta
hj'á þeim sem halda eiga vöku
sinni í öryggismálum sjómanna
því nú er t.d. langt síðan Slysa
varnafélagið hefur haldið nokkr
ar æfingar í meðferð gúmmíbjörg
unarbáta, og er leitt til þess að
vita, því aldrei er góð vísa of
oft kveðin. Þekkimg á meðferð og
notkt»n gúmmlíbjörgunarbáta er
einn af öryggishlekkjum sjómanns
ins, sem sannarlega þarf að halda
við. Menn sjá það aldrei nógu oft
hvernig á að Láta gúmmíbjörgun
arbát opna sig, og alltaf eru nýir
menn að hefja sjósókn. Maður
nokkur sem mikið hefur unnið
að öryggismálum sjómanna, sagði
mér fyrir nokkru, að hann hefði
fekið augun í nýja tegund um
búða um igúmmíbjörgunarbát, um
borð í einum fiskibáta okkar, sem
iá hér í höfninni. Hann sagðist
aldrei hafa séð þennan umbúnað
áður og fór því að athuga hann
nánar, sérstaklega með það fyrir
augum hvernig ætti að opna hann
ef í nauðir ræki. Hann fór því að
spvrja skioveríaua að bv: hvernig
beir myndu haea cAr ' h'”' tilfelli
”ð nota þyrfti gúmmíbjörgunar-
i-'Vtmn. Þeir fullyrtu að það þyrfti
ekkert annað að gera en að
varpa bátnum fyrir borð kippa
síðan í spotta og þá mundi bát
urinn opnar sig. Ekki leizt manni
inum á það, en hinir fullyrtu að
þeir hefðu lært þetta hjá Slysa
varnarfélaginu og það væri því
alveg öru'ggt. Við nánari athugun,
sem maðurinn gerði á bátnum kom
í ljós, að bátinn þurfti að taka
fyrst úr umbúðunum áður en hon
um væri varpað fyrir borð. Það
er því rétt hægt að ímynda sér
hvernig hefði farið ef skipverjarn
ir hefðu þurft á gúmmíbjörgunar
bát að halda í neyð, Annars er
það merkilegt hversu margir að
ilar hafa með öryggismál sjómanna
að gera. Það hlýtur alltaf hlekkur
að vera brotinn, þegar margir að
ilar eiga að sjá um eitt mál, ög
enginn þeirra virðist bera fulla
ábyrgð. Af hverju ekki að láta
einn aðila t.d. Landhelgisgæzluna
sjá um þá hliðina sem að öryggis
málum sjómanna snýr. Landhelg
isgæzlan ætti að vera miðdepjll
allra þeirra tilkynninga sem send
ar væru sjófarendum um siglinga
'hættu, þannig að allar þær stofn
anir sem núna senda, hver í sínu
lagi, tilkynningar til sjófarenda,
í gegnum Ríkisútvarpið, sendu
þær til Landhelgisgæzlunnar, sem
síðan kæmi þeim áfram til allra
loftskeytastöðva á landinu, og þær
sendu það síðan út til allra skipa
á íslensku og ensku. Með þessu
móti myndum við veita skipum
sömu þjónustu og erlendar loft
skeytastöðvar gera, og um leið
tengja einn þann öryggishlekk
sjómannsins sem brotinn er, því
það hlýtur hver maður að sjá að
það er ekkert öryggi fyrir erlend
skip að sigla meðfram ströndum
landsins óafvitandi um það hvaða
siglingahættur geta leynzt þar.
Það yrði bæði sorgleg saga og
leiðinleg til afspurnar, ef erlendu
skipi myndi hlekkjast á við strend
ur landsins, sökum siglingahættu
sem það hafði engar upplýsingar
fengið um. Mér er kunnugt um
að Farmanna- og fiskimannasam
band íslands, höfuð-vígi sjómanns
ins hefur fyrir löngu gert sam-
þykktir þetta varðandi, en árang-
urinn hefur enginn orðið, og
verður það að teljast merkilegt
að ek'ki skuli vera tekin til greina
sú ályktun sem forystumenn sjó
manna gera. Hvar eru öll fögru
orðin og fyrirheitin sem sjómenn
fá að heyra einu sinni 'á ári? Það
er vonandi að Farmanna- og fiski
mannasambandið fylgi á eftir á
lyktun sinni, í þessu máli, svo og
öðrum, þannig að ýmsir aðiiar
geti ekki svæft þau í fæðingu.
Annað er það sem mér finnst að
LandheLgisgæzlan ætti að hafa
með höndum, og það er eftiriit
með öryggt(sútbúmdði skipa og
báta, þar sem starfsmenn hennar
framkvæmdu ekki aðeins hina ár
legu skoðun á örygigisútbúnaði
þeirra, heldur gætu varðskipin
stöðvað skip og báta við strend
ur landsins til þess að gera
skyndiskoðun á öryggisútbúnaði
þeirra. Með því myndi útgerðar
mönnum og skipstjórnarmönnum
verða veitt gott aðhald til þess
r,ð halda björg^nartækjum sín
um vel við. Það er von mín að
öryggismúl sjómanna komist fljótt
í það horf, að þau þurfi ekki að
verða fyrir neinu aðkasti, og gæt
um við í því sambandi tekið Strand
gæzlu Bandarkjanlna okkur til
fyrirmyndar hvað varðar stjórn,
öryggismála sjómanna. Banda-
ríska strandgæzlan hefur með öll
þau mál að gera, sem lúta að
öryggi sjómanna, bæði við strend
ur Bandaríkjanna o'g 'á hafinu þar
um kring, og hefur hlotið alþjóða
lof sjómanna, fyrir vel skipulagt
öryggiskerfi.
Ég óska svo öllum starfsfélög
um mínum á hafinu allrar blessun
ar í baráttu sinni við öldur hafs
ins og hlustendum býð ég góða
nótt.
161 ára
Framhald af 1 síffu.
sögusagnir um andlát hans væru
mjög ýktar.
Á sama tíma og Voice of Amer
ica tilkynnti andlát elzta manns
heims tíndi hann epli af trjánum
í garðinum heima hjá sér. Þetta
er ekki auðvelt verk, því að rúm
lega 100 eplatré eru í garðin
um. En gamli maðurinn vildi ekki
fá aðstoð.
Sjirali Mislimov, sem býr í þorp
inu Barsavu í Azerbaidsjan segist
líða betur með hverju árinu sem
líður. Hann notar engin læknis
lyf og fer aldrei tii læknis. Hann
gengur dag hvern marga kíló
metra í fjöllunum. Honum finnst
hinn hái aldur ekki umtalsverður
cg bendir á, að faðir hans varð
120 ára og móðir hans 110 ára.
SMURSTÖÐIN
Stetúni 4 — Sími 16-2-27
BilUnn er smurffúr fljóft ofT Vél»
SéSJmn allar tcguadlr áf smurfllíu.