Alþýðublaðið - 24.11.1966, Síða 13

'r
mim\
hJST- — Sími B(
Siml 50184.
RICHARO
HARRISON
irrvirif DOMINKSUE
TkXTI S EOSCHERO
Sérlega spennandi og við-
burðarík ný, ensk-frönsk n.iósna
mynd í litum og CinemaCsope.
Ein af þeim allra beztu.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl_ 7 og 9.
Leðurblaðkan
Ný söngva og gamanmynd í lit
um -
Marika Rökk
Peter Alexander.
Sýnd kl. 7 og: 9.
ASKUK
t, BÝÐUR
p YÐUR
1GRILLAÐA
KJÚKLINGA
GLOÐAR
STEIKUR
HEITAR &
K/ALDAR
SAMLOKUR
s SMURT
BRAUÐ
& SNITTUR
ASKUK
suðurlandsbraut IJi
sími 38550
Auglýsið í Aiþýðublaðinu
Framhaldssaga eftir Carol Strange
perlum og þeigar íhún leit í speg-
ilinn sá hún að nú var hún eins
og hún átti að vera — róleg og
glæsileg eiginkona dr. Roger Sax
ons.
Hann virti hana lengi fyrir sér
áður en þau fóru. — En hve
þú ert fögur Candy, sagði hann
að lokum. — En hve þetta er
fallegur kjóli — þú hefðir aldrei
getað valið betur.
Hrósyrði hans glöddu hana og
sænsku vinir hans voru einnig
mjög elskulegir við hana og hrós
uðu henni og ekkert benti til
þess að þau bæru hana saman við
Mariu, konuna sem Roger hafði
elskað.
Danssalurinn var stór og falleg
ur, hljómsveitin góð, gestirnir
vel búnir og skemmtilegir og
Candy fór að skemmta sér vel.
Þegar hún var sízt undir það
búin og stóð við hlið Rogers í
danssalnum kom hún auga á konu
sem starði á hana. Konan virtist
eitthvað svo spennt að Candy
kipptist við. Allar hennar vondu
grunsemdir urðu réttar þegar
hún sá þessa rólegu, Ijóshærðu
konu.
Hún leit á Roger en hann var
að slökkva í sígarettu sinni.
Nú leit Candy aftur á konuna
en konan horfði ekki lengur á
þau. Hún leit til dyra eins og
hún hefði í hyggju að flýja.
Roger leit á konu sína og
sagði hlæjandi:
— Við skulum dansa elskan
mín.
Þegar hann tók Candy í faðm
sér sá hún að konan hvarf og eft
ir fáein dansspor sagði Candy við
sjálfa sig að það væri engin á-
stæða til að hengja sig í augna
ráð einhverrar konu og halda
að það boðaði henni ógæfu.
Eftir smátíma var hún að
dansa við vin Rogers Olid þegar
þjónn opnaði út á svalirnar.
— Hvert snúa þessar svalir
spurði Olid.
—Út á The Mall — viltu
liorfa?
— Hvort ég vil. Það er eftir
lætisgata mín hérna í London ef
þá er hægt að kalla það götu.
Himininn var eins og stjörnum
stráð slæða yfir London en mjög
fáir voru á svölunum.
— Viltu eitthvað að drekka
spurði Olid?
— Já þakka þér fyrir, svaraði
hún.
Hún gekk að svalabrúninni og
leit yfir The Mall. Nú var svo
til engin umferð þar. Hún horfði
á gömlu fögru liúsin umhverfis
og velti því fyrir sér hve marg
ir fáein dansspor sagði Candy við
þar.
í fjarlægð lieyrði hun danslög
in annars var allt kyrrt og likast
ævintýri . . . svo heyrði hún
karlmannsrödd af svölunum fyr
ir ofan. Þetta var rödd Rogers.
— Mér kom ekki til hugar að
þetta jtöí. Þá hefði ég aldrei
komið hingað.
— Maðurinn ininn fór í verzlun
arferð til Englands og fékk mig
til að fara með sér. Það varð
löng þögn og svo var sagt festu
lega: — Hann fær mig aldrei til
neins eftir þetta.
— Við hvað áttu?
— Börnin mín eru stór orðin
Þau eru eins og hann lagleg oig
tillitslaus en þú mátt til með
að skilja að ég reyndi að gera
þau hluta af mér líka. Þau eru
það bara ekki — og verða það
aldrei. Þau vilja vera stór, vera
mikil, þau eru óstýrlát og vita
ekki hvað ást er. Blíð, hikandi
röddin var gráti næst.
— Hvað ertu að reyna að
segja mér?
Að ég er frjáls Barney —
frjáls fyrir þig.
— María — María mín. En ég
er kvæntur. Það var óendanleg
þrá og sársauki í rödd hans.
Candy stóð eins og mynda-
stytta. Barney — Roger Barney
Saxon. Nú vissi hún því hún hafði
ekki mátt nefna hann því nafni.
Það var fleira fólk á svölunum
og hún snéri sér við og geklc eins
og í blindni að dyrum danssalar
ins.
Ungi Sviinn kom til hennar
með tvö glös en hún afsakaði
sig með lasleika og þrátt fyrir
mótmæli hans fór hún út í forstof
una en þar sótti hún kápu sína
og sagðist ætla ein heim í leigu
bíl.
— Segðu Roger bara að ég
hafi fengið höfuðverk og farið
heim. Þakka þér fyrir Olid og
fyrirgefðu — hvað ég hegða
mér undarlega.
Hún heyrði aftur rödd Rogers
fyrir sér. Rödd þrungna af þrá
og tilfinningasemi. Nú gat hún
ekkí lengur efast um að hann
elskaði Mariu og hafði aldrei
hætt að elska hana.
Ég átti að vita þetta fyrir. Það
lá við að hún segði þessi orð
upphátt. En hve menn voru
heimskir. — Þeir héldu að ástin
hyrfi með því að traðka á henni
og ýta henni til hliðar. Þeir
héldu að þeir gætu kæft ástina
með skynseminni jafn létt og
að þeir gætu kæft líf úr hálsi
manns með fingrunum.
En konur vissu meira og liún
sagðí við sjálfa sig að hún hefði
átt að vita að þetta myndi gerast
fyrr eða síðar. Heimurinn er
stór en einhver ósýnilegur kraft
þau eru eins og hann lagleg og
ur dregur sálir, sem elskast hvor
að annarri.
Hana langaði svo óstjórnlega
til að fela sig og fara eitthvað
þangað sem Roger hitti hana aldr
ei. Hún óttaðist að hitta hann^
og heyra liann viðurkenna allt.
Þegar hún kom heim hringdi
hún þvi til Beverley sem hafði
tekið sér íbúð á leigu og fékk
að fara til hennar. Svo lét hún :
niður í töskurnar og skrifaði I
bréf til Rogers:
„Ég skildi i kvöld hve mjög
okkur hefur skjátlazt og því yfir
gef ég þig. Ég er ekki reið. Þetta
hlaut að verða . — Candy.
Hún lagði bréfið á rúmið tók
töskuna sína og fór.
— Við giftum okkur ón þess ;
að elska hvort annað. Við vild |
um bæði fá frið og tilheyra ein
hverjum en við máttum við að
það væri betra að vera einmana
en lifa í ástlausu hjónabandi.
— En þú hefur alltaf vitað að
þú elskaðir hann ekki.
— Eg hélt að ég myndi Iæra
það með tímanum og ég vildi
reyna.
— Getur nokkur reynt að
elska annan með góðum árangri?
— Ég held það þegar gruna
völlurinn er gagnkvæm virðing
væntumþykju og sameiginleg á-
hugamál. Þó ég elskaði hann ekki
vildi ég að hjónaband okkar
væri áfram gott.
— Það vilja víst allir að það
sem er gott verði. Veit Roger
að þú ert hér?
Þegar hún kom heim til Bev-
erly sagði hún henni hvað hefði
gerzt og bætti svo við:
—Nei, ég skildi aðeins eftir
bréf þar sem ég sagðist vera
að fara frá honum ekkert annað
— Hann hringir áreiðanlega.
—Það vona ég ekki sagði
Candy — ef hann skildi gera
það hef ég ekki tíma til að tala
við hann. Þú mátt ekki svara í
símann ef hann hringir — eða
þá segja að ég geti alls ekki tal
að við hann. Hún var orðin dálít
ið æst.
— Vertu nú róleg, sagði Bev
erley hughreystandi. — Þú þarft
alls ekki að tala við hann.
Candy gat ekki sofnað. Hún
bylti sér fram og aftur í rúm
inu, alla nóttina og reyndi að
finna einhverja vonarglætu sem
hún gæti huggað sig við, en
fann enga.
16. kafli.
Það var heppilegt fyrir Candy
að daginn eftir var svo mikið
að gera á vinnustofunni að hún
fékk engan tíma til að hugsa
Dan mætti ekki og því var helm
ingi meira að gera en ella.
Klukkan sex þegar hún var í
þann veginn að fara hringdi af
greiðslustúlkan ungfrú Grant
inn til Candy.
— Maður yðar er hér frú Sáx
on. Má ég vísa honum inn?
— Nei, hún varð skelfingu
lostin og var hrædd við að
hitta hann einan. — Segið að
ég sé ekki við — segið að ég
sé farin — nei annars. Nei, seg
ið að ég sé að koma.
Hún var í fáeinar mínútur að
búa sig undir að tala við hann
en öll sú ró hvarf henni þegar
liún kom inn í móttökuherbergið
og sá hann.
— Ég hef hringt stanzlaust í
allan dag, sagði hann, en mér var
sagt að þú mættir ekki vera að
því að tala við mig.
— Það var satt Roger. Ég hef
Endurnýjum gömlu sængurnar,
Eigum dún- og fiðurheld ver
gæsadúns- og dralon-sængur og
kodda af ýmsum stærðum.
Dún- og
fiðurhreinsun
Vatnsstíg 3. Sími 18740.
(Örfá skref frá Laugavegi).
24. nóvember 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ l*