Alþýðublaðið - 24.12.1966, Blaðsíða 13

Síml £018$,
Leðurblakan
Spáný dönsk litkvikmynd. íburð
armesta danska kvikmyndin í
mörg ár. Hafnarfirski listdansar
í myndinni.
inn JÓN VALGEIR kemur fram
PAILADIUIVI præsenterer:
árets festl/gste farvefilm
POULREICHHAROT
GHITANBRBY:
HOLGERJUULHANSEN GRETHF NIOGENSEN DARIO CAMPEOTTO
BIRGIT SADOLIN POULHAGEN KARLSTEGGER OVE SPROG0E
tnstfuktioh:Annelrse Meineche
Sýn^ kl. 7 og 9.
Sigiingin mikia
Sýnd kl. 5
Teiknimynda-
syrpa
14 teiknimyndir sýnd kl 3.
'Sýningar 2 jóladag.
GLEÐILEG IÓL-
Ein sfúlka og
39 sjjémenn
Bráðskemmtileg ný dönsk lit-
rnynd um ævintýralegt ferða-
lag til Austurlanda.
Sýnd á 2. jóladag kl. 5 og 9.
— Prinsessan á bauninni. —
Teiknimynd eftir sevintýri H. C.
Andersen.
Sýnd kl. 3.
SMURT BRAUÐ
Snittur
BRAUÐSTOFAN
Vesturgötu 25
SÍMI 16012.
Opið frá kl. 9—23,30-

_ eem
39s0Bncesid
y iscenesat af ANNELISE reehberq
: BIRQIT fiADOUN • MORTEH 6RUNWALD
AXEL STK0BYE- POUL BUNDGAARD
•farver: 'EASTMAHCOLOR.
T-PK-
FRAMHALDSSAGA
eftir Dorothy Saviiie
HYLDU TAR ÞÍN
i m
og það var léttir að setjast.
—Ég ætlaði að segja þér í
dag, að Ivy er komin aftur, sagði
Jííl, — en ég hafði ekki tækifæri
til þess. —
—Komin aftur? Það hlaut að
vera þreytan, sem hamlaði því
að hún gæti einbeitt sér.
— Úr fríinu, sagði Jill. — Hún
fer ekki að vinna fyrr en á mánu
daginn en hún hringdi til mín í
gærkvöldi og hún hefur haft það
dásamlegt og er orði fallega brún
Hún kemur heim til mín annað
kvöld en liun var með frétt sem
ekki gat beðið — hún rakst á
Miles.
— Miles? Heather fékk hjart
slátt.
— Á Miles Tennant. Segðu nú
e.kki að þú hafir gleymt honum.
Ég hélt hann hefði áhuga fyrir
þér, svo það var slæmt að liann
fór óður en . . .
.— Hvað er með hann? Heath
er vissi að hún hafði gripið helzt
til ákaft fram í fyrir Jill og hún
sá á undrun hennar að hún hafði
tekið eftir þessu. Svo hún neyddi
sig til að brosa og bætti við: —
Þú talar svo hratt.
—Fyrirgefðu. Þegar Ivy var í
Cannes voru þau öll í mat og
dans á einu risahótelanng og
hvern heldurðu hún hafi séð ann
an en Miles Tennant. Ivy sagði
að harin hefði litið afar vel út og
hann var að dansa við einhverja
stórglæsilega dömu. Þegar hann
sá Ivy kom hann til hennar og
kynnti dömuna, sem Colette eitt
hvað. Ivy er næstum viss um að
þetta er sama stúlkan og sú sem
hann bauð á Árshátíðina í fyrra.
Heather þoldi ekki meira en
glaðvær rödd Jill hélt áfram.
— Ivy spurði hann hvenær hann
kæmi aftur í vinnuna og liann
sagði að Tennant yrði að vera án
hans því hann hefði ákveðið að
vera í ár.
—í Cannes?
— Nei flónið þitt. í Grasse.
—En hann ætlaði að koma eft
ir þrjá mánuði. . . Hún þagnaði
þegar hún só svipinn á Jill.
—Það lítur út fyrir að þú vit
ir heilmikið um fyrirætlanir
hans, sagði Jill, en þetta sagði
liann Ivy. Hann óskaði henni góðr
ar skemmtunar og hvarf með döm
una og Ivy sá hann ekki meira.
— Minntist hann ekkert á hve
nær hann kæmi heim? Heather
gat ekki stillt sig.
— Ekkert frekar, svaraði Jill.
—en um daginn var verið að
tala um Miles, í matstofunni og
þá sagði einhver að liann hefði
skrifaði pabba sínum og sagzt
verða í ár.
—í 'heilt ár! Það gat ekki ver
ið satt. Heather lagði bollann var
lega frá sér. Hávaðinn ætlaði að
j kæfa hana. Andlit Jill hvarf. Mil
es kom ekki aftur til hennar. . .
Miles og Colette. . . .
15. kafli.
Heather heyrði rödd Jill sem
úr fjarlægð — Fljótt vatn í glas
Það er að líða yfir vinkonu mína.
Jæja nú batnar þetta.
—Mér líður betur. Hún settist
með erfiðismunum upp. Hún fann
að svitinn perlaði á enni hennar
og hún tautaði. — Óttalegur asni
get ég verið. — Þú gerðir mig
12
dauðhrædda. Ég hélt að það hefði
liðið yfir þig. Hvað var að?
Drekktu vatnið svo þér líði betur.
Heather drakk — Ég held það
sé hitinn og svo fé,kk ég mér
ekkert að horða í hádeginu.
— Þú getur ekki lifað án þess
að borða eittlivað í hádeginu,
sagði Jill en áhyggjusvipurinn
hvarf ekki af andliti hennar. —
Þú hefur ekki litið vel út. Farðu
til læknis .
— Til læknis?
— Já gerðu það í fyrramálið.
Þú átt frí. Læknirinn býr rétt
hjá verzluninni. Hann gefur þér
áreiðanlega eitthvað til að hressa
þig upp.
— Ég held ég geri það ekkl.
Mér vei-ður sjálfsagt batnað á
morgun.
Hún drakk kaffið og þær borg
uðu og fóru svo hvor sína leið.
Tvö bréf lágu á borðinu en hvor
ugt var til hennar. Miles kæmi
ekki heim í ár. . . .
— Ekkert bréf frá Frakklandi
spurði frú Fisher, sem stóð í
gættinni. — Það er svei mér
langt síðan þú hefur fengið bréf.
Heather svaraði ekki. Á þess
ari stundu hataði hún þessa konu
með viðbjóðslega hrosið og for
vitnilegu augun.
—Alan sá síðasta bréfið,
sagði liún. — Það var stílað til
þín og hann sagði að skriftin
milnnti á skrift Miles Tennants og
Miles Tennant væri í Frakklandi.
Heather varð æ reiðari og
þreytan þjáði hana ekki lengur.
— Hvernig dirfist þér að sýna ó-
kunnugum bréfin, sem hingað
koma? spurði hún bálreið.
—Alan Parker er ekki ókunn
ugur. Ég var búin að segja þér að
mamma hans er frænka mín.
— Því þóttist hann þekkja rit
hönd — Miles Miles Tennant?
— Hann sagðist iðulega hafa
séð undirskrift hans á skrifstof
unni. — Nora trúði mér fyrir
þér og ég ber ábyrgð á þér.
Ég held ég ætti að fara til Fir
lands og tala við hana. Þú ert
alltof ung og óreynd til að haga
þér svona,
Heather missti stjórn á skaps
munum sínum. — Þér og þessi
ógeðslegi Alan Parker, hyæsti
hún. — Ég vil ekki búa hér og
láta kjafta um mig og njósna um
mig. Ég fer eftir matinn á
morgun og kem aldrei aftur.
— Það væri heimskulegt af
þér að gera það. sagði frú Fish
er rödd hennar skalf einnig af
reiði. — Þú færð ekki annað
herbergi í Wayford fyrir þetta
verð. Ég lét þig fá sérstakan af
slátt af því að ég hef þekkt móð
ur þína svo lengi.
— Mér er alveg sama. Ég finn
mér eitthvert herbergi. Nú fer ég
upp að p'akka.
Heather stökk upp stigann en
þegar hún kom inn á herbergi sitt
lagðist hún niður á rúmið skelfd
yfir því sem hún hafði gert.
Mamma hennar yrði æf af reiði
og það var rétt sem frú Fisher
sagði herbergið var ódýrt — mun
ódýrara en nokkuð annað. Ef
hún færi eldsnemma á fætur gæti
hún tekið vagninn til og frá Fir
lands, en þá þyrfti hún að flytja
heim aftur. Þá yrði hún að segja
móður sinni um hvað þær höfðu
rifizt og það gat hún ekki gert
nema minnast á Miles í leiðinni.
Hún gat beðið frú Fisher afsökun
ar en það gat hún ekki hugsað
sér. Hún reis á fætur og fór að
taka saman föt sín.
—Þetta er hitinn, sagði hún
við sjálfa sig. En hún var hrædd.
Alan Parker stóð á bak við þetta
allt. Alan hafði komið í heim
sókn til að hitta hana og svo
hafði hann ákveðið að gera henni
lífið erfitt. Alan sem hafði reiðst
svo mjög þegar hún vildi ekki
fara út með honum og sem hafði
séð hana í bílnum hans Miles.
Þegar hún var búin að láta
niður ákvað hún að laga sér te-
bolla. Kannski róaðist hún við
það og hún setti ketilinn í sam
band og gekk eirðarlaus um gólf
meðan hún beið þess að vatnið
syði. Hvernig gat hún útskýrt fyr
ir móður sinni að hún væri ákveð
in í að yfirgefa frú Fisher nema
með því að segja henni alla sög
una? Ef foreldrar hennar skip
uðu henni nú að fara frá Tenn
ants? Og bréfin frá Miles kæmu
til frú Fisher án þess a@ hún vissi
um það.
— Ég hagaði mér ehxs og asni,
sagði hún upphátt meðan hún
drakk teið. Það bragðaðist henni
ekki og hún hellti því í vaskinn
og fór að hátta. Það getur ekki
orðið verra, hugsaði hún. Það
lilýtur að líta betur út á morgun.
En svo var ekki því um morgun
inn var henni mjög óglatt. Þetta
hlaut að vera hitinn. Hún varð
að fara til læknis.
Þegar hún -kom niður í for
stofuna kom frú Fisher með þung
an bakka. Hún nam staðar og leit
á fei-ðatöskuna. Svo sagði liún —
Bíddu ég kem.
Heather heið og henni leið illa
en frú Fisher sagði aðeins þegar
hún kom til baka. — Svo þú ætl
ar að fara? Ég er vön að fá viku
uppsagnarfrest.
— Ég skal borga fyrir þá viku
Má taskan mín vera hérna smá-
stund? Ég sæki hana á eftir. J6
liér er greiðslan fyrir þessa viku
— Þú ert stff. Já, taskan getur
beðið þangað til eftir mat.
— Takk fyrir, Sælar frú Fish
er.
— Svo þú ætlar ekki að skipta
um skoðun? Þú sérð eftir þessu
góða.
Heather dró andann djúpt þeg
ar hún kom út. Hún fór inn í sim'
klefa og hringdi þaðan í mömmu
sína og sagðist koma lítið eitt
seinna en venjulega. Svo fór
hún til læknisins.
Hjúkrunarkonan, sem opnaði
fyrir henni sagði. — Þér eruð
fyi-star. Hvað heitið þér?
—Sinclair, Heather Sinclair.
—Fáið yður sæti. Læknix-inn
sendir eftir yður eftir augnablik
Heather beið þolinmóð þangað
til hjúkrunarkonan sagði: — Gjör
ið svo vel ungfrú Sinclair. Þessa
leið.
Svo varð hún spurð — nafn
heimilsfang. Hugsunarlaust svar
Kópavogur
Blaðburðarbörn vantar í Vesturbæ.
SÍMI 40753.
Aíun/ð Jólamarkaðinn
í Blómaskálanum við Nýbýlaveg og
Blómabúðinni, Laugavegi 63.
MIKIÐ ÚRVAL.
\
Blómaskálinn
24. desember 1966 -~ ALÞÝÐUBLAÐIÐ 13