Dagur - 03.10.1997, Blaðsíða 2

'2 - föst ut) a G't/'S‘ íf. öiítÓ"b’f:FC'í 9Pt
FRÉTTIR
Draugagangur!
11 skólakraúkkar og eiiin
fullorðiim segjast vitni að
mögnuðum draugagangi í
Viðfírði í vor. Hvítklædd
kona dansaði í kringum
eld sem þó aldrei brann!
Hópur krakka í unglingadeild björgun-
arsveitarinnar Gerpis í Neskaupstað
ásamt fararstjóra á fertugsaldri, stað-
hæfir að yfirnáttúrulegir atburðir hafi
átt sér stað þegar hópurinn gisti á bæn-
um Viðfirði við Norðíjörð í vor. Allir í
hópnum segja sömu sögu en jarðeig-
andi dregur sannleiksgildið í efa. Við-
fjarðarundrin eru kunn úr sögu Islands
eins og Þórbergur Þórðarson hefur
skráð, en ástæðan fyrir þvf að þessi
saga er ekki sögð fyrr en nú, tengist
hörmulegu sjóslysi sem varð 1. október
árið 1936.
Bærinn Viðfjörður er mjög afskekkt-
ur og hefur ekki verið búið þar frá um
1950. Björgunarsveitin í Neskaupstað
hefur haft aðstöðu í kjallara hússins og
gista meðlimir hennar tíðum þar, ekki
síst unglingadeildir. Dagur fékk einn
ferðalanganna frá í vor til að segja sögu
sína, en hann vill ekki koma fram und-
ir nafni, m.a. vegna ótta um stríðni.
Mikil skelfing greip um sig
För ungmennanna var farin 25.-27.
apríl og dró strax til tíðinda í upphafi
ferðar þegar talstöðin datt út. Eftir það
gerðist fátt fréttnæmt uns Ieið að mið-
nætti, laugardaginn 26. apríl. Hópur-
inn hafði þá tekið á sig náðir að öðru
leyti en því að viðmælandi blaðsins sat
ásamt fararstjóranum niðri í kjallara og
skiptust þeir á draugasögum. Lagði þá
skyndlega ramman steikingarþef að
vitum þeirra sem minnti mjög á kleinu-
Jykt. Stuttu seinna, um miðnætti, Ieit
fararstjórinn út um glugga og sá þá
bálköst í ljósum logum og hvítklædda
veru dansa í kringum. Bálköstinn hafði
hópurinn hlaðið fyrr um daginn en
gefist upp við að kveikja í honum þar
sem viðurinn var votur eftir rigningu.
Til að sannfærast um að tvímenning-
arnir sæju ekki ofsjónir, vöktu þeir upp
FRÉTTAVIÐ TALIÐ
allan mannskapinn og greip mikil
skelfing um sig. Veran steig dans í um
fjórar klukkustundir en hvarf svo í dög-
un. Þegar svefnlaus hópurinn þorði
loks út og kannaði málið, kom í ljós að
nánast ekkert sá á kestinum eftir sex
stunda brennu.
Trúi þessu ekki
Talstöðin komst nú í lag og var náð í
hópinn. Krakkarnir sögðu tíðindin og
vöktu athygli Ríkisútvarpsins á Aust-
fjörðum. Ættmóðirin f Viðfirði kom
hins vegar í veg fyrir að sagan vrði
sögð. Sonur konunnar er Freysteinn
Þórarinsson og hann útskýrir af hverju:
„Það er alltaf verið að bendla sjóslysið
við draugagang þegar faðir minn og
þrír bræður hans fórust á fjórða ára-
tugnum. Mömmu er illa við allt sem
rifjar það upp. Sjálfur legg ég engan
trúnað á þessa frásögn, það er uppvíst
að menn hafa farið í Miðljörð til að
hrekkja unglinga áður. Það gerðist síð-
ast íyrir nokkrum árum,“ segir Frey-
steinn.
Sjá viðtal við dreng úr hópnum á bls.
19 i Lífinu í landinu í dag.
- BÞ
Föðursystir Freysteins Þórarinssonar situr á stól við glugga i bænum Viðfírði en vofan á glugganum kom í Ijós
fyrst eftir að myndin var framkölluð. Freysteinn segir myndina ófatsaða en útilokar ekki sjálfur að andlit frænku
hans hafi speglast i glerinu með þessum hætti. Myndin er úr bókinni Sveitir og jarðir i Múlaþingi og er tekin á ár-
unum 1930-1935.
í potttnum á Akureyri ræða menn að sjálf-
sögðu um skrímslafundinn á Flateyjardal. Einn
pottverja kunnl limru um málið eftir Hjálmar
Freysteinsson, heilsugæslulækni á Akureyri, og
skemmti félögum sínuni mcð því að fara með
hana. Hún er svona:
Efhagnað aftúristum liámarka skal
þeim hljótum að bjóða semfjölbreyttast val
efþeirsækja í sport má selja þeim kort
í sæskrímslaveiðina á Flateyjardal.
Og í heita pottinum er líka verið að ræða
mál Steingríms Hennannssonar. Gamalgrónir
andstæðingar hans í voru fjótir að benda á að
það væri nú ekki nýtt að hann væri umhverfis-
vemdarsinni - maður scm léti híl ganga fyrir
grænutn baunum ætti skilið að hljóta umhverf-
isverðlaun...
Framhoðsraunir em nú talsverðar hjá íylk-
ingunum tvcimur í Reykjavík - Reykjavíkurlist-
anuin og Sjáflstæðisflokknum. Eftir stórfund í
fulitrúaráði framsóknannamia í vikunni lieyr-
ist í pottinum að þar sé fótgönguliðið farið að
efast um gildi þess að halda áfram samstarfinu
í R-Iistanum. Heyrðist sá tónn að framsókn
væri að verða liálfgert varadekk í öllu umræðu-
flóðinu um sameiningu jafnaðarmanna og eðli-
legast væri að þeir stæðu utan við slíkt samflot
í Reykjavík eins og víðast annars staðar....
í pottinum höfðu menn spumir af því að rík-
isstjómin yrði nánast öll ofan í Hvalfjarðar-
göngunum í dag þegar Halldór Blöndal sprengir
síðasta haftið. Þetta mmi hafa valdið öryggis-
sinnuðum mönnum nokkrum áhyggjum enda
stutt síðan fyrirmenni lokuðust inni í lyftu á
biskupsstofu.....
Loðnuraimsóknir
á suinrm á óskalista
Iljálmar Vil-
njálmsson
fiskifræðingur hjá Hajfannsókmstofiiun.
Fjögurskip; Beitir, Þor-
steinn, Víkingur og Hólma-
borg, hafa undanfama daga
leitað að loðnu allt vesturfrá
Homi austurfyrir Langanes,
en algjörlega án áratigurs.
Tvö skip Hafrannsöknastofnunar halda til
loðnuleitar 25. október nk. og verður byrjað
norðvestur af Látrabjargi og síðan haldið
austur með Norðurlandi. Ef farið er af stað
snemma í október næst ekki almennilega á
loðnunni til mælinga. En hafa þeirfjórir bát-
ar sem leitað hafa að loðnu síðustu daga leit-
að á réttum slóðum?
„Það er erfitt að segja hvort leitað hafi
verið á réttum slóðum þó ekkert hafi fund-
ist. Það hefur verið töluverð umferð á beit-
arsvæði loðnunnar milli Grænlands, fslands
og Jan Mayen (Islandshafi) en rannsóknar-
starfsemi að sumarlagi mundi skýra breyt-
ingar á göngum og fæðuvenjum frá einu ári
til annars. Þær rannsóknir hafa hins vegar
eldd verið gerðar."
— En eru rannsóknirnar þá ekki ómarkviss-
ar og tilgangslitlar?
„Rannsóknir á þessum tíma hafa lengi
verið á mínum óskalista en það er svo mik-
ið að gera á sumrin að ég hef ekki séð
smugu til að sinna þessu. Á níunda áratugn-
um voru Norðmenn með leit og sjórann-
sóknir á þessu svæði og frá þeim fengust
ýmsar gagnlegar upplýsingar þótt hún
beindist ekki að ætinu. Það er því ekki vitað
um framvindu mála frá vori til sumars á
þessu kalda svæði sem er ætisvæði loðnunn-
ar. Það er því brýn þörf á rannsókn á þessu
svæði. Botninn datt úr veiðunum um miðj-
an ágústmánuð sl. og þá gekk hún inn á
sundið milli Vestfjarða og Grænlands, en
síðan vitum við ekki hvað gerist, enda eng-
inn til að fylgjast með því.“
— Það þyrfti þvi að fylgjast með loðnunni
mest allt árið til þess að geta „kortlagt“ henn-
ar hegðun ogferðir?
„Já, alveg tvímælalaust, en til þess þarf
fjármuni, mannskap og skip. Það er ekki
óeðlilegt að nú finnist ekkert af Ioðnu þó
töluvert hafi fundist af loðnu um þetta leyti
í fyrra, jiað var frekar undantekning. Árið
1978 þegar við hófum að bergmálsmæla
stofnstærðina var ástandið þannig að það
fannst ekki nokkur skapaður hlutur. Síðan
fannst loðna norður af Kögri 10. október og
það haust færðist leikurinn í norðvesturátt,
eða út af ísafjarðardjúpi og þar var hún
fram til jóla er hún þokaðist í austurátt."
— Breytir hlýr sjór í yf irboróslögunuin fyrir
Norðurlandi hegðunarmynstrinu?
„Loðnan gæti verið miklu vestar og nær
Grænlandi heldur en á síðustu árum, en
það hefur enginn kannað það. Hún getur
líka verið djúpt austur af landgrunnskantin-
um en þar fékkst góð Ioðna í ágúst. Nær
landinu er töluvert af smáloðnu, en ég hef
þá trú að bátarnir hafi ekki fundið neitt af
veiðanlegri loðnu á þeim slóðum þegar þeir
héldu norður fyrir landið. Til að koma í veg
fyrir veiðar á smáloðnu lagði Hafrannsókna-
stofnun til veiðibann á henni innan íslensku
fiskveiðilögsögunnar frá Víkurál norður um
land að Glettinganesi."