Dagur - 07.10.1997, Blaðsíða 11

ÞRIÐJUDAGUR 7.0KTÓBER 1997 - 27
LÍFIÐ í LANDINU
Jón FreyrÞómrinsson
erskólastjóri Laugar-
nessskóla og hefur
starfað þar óslitiðfrá
árinu 1956. Hann var
ir Jón Freyr.
Aður fyrr gat skólastjórinn
leyft sér að fara öðru hvoru
heim uppúr klukkan þrjú, en
það er ekki hægt lengur. Vinnu-
dagurinn er langur og oft fer Jón
Freyr með verkefni heim, fyrir
utan ýmsa fundi sem eru á
kvöldin og tilheyra skólastarfínu.
Jón Freyr hefur verið skólastjóri lengi og margir þeklýa hann í gegnum þaðstarf. Hann er líka mik-
ill dansmaður, enda dans eitt afaðaláhugamálum hans mynd: hilmar
yfirkennarifrá 1965-
1973, erhann tók við
skólastjómstöðu.
„Það hefur geysimikið breyst á
þessum árum, en stærsta breyt-
ingin er sú, að áreitið er svo
miklu meira. Það þarf að hafa
samskipti við svo marga nú,
mun fleiri aðila en áður var. Það
gefst varla tími til að ljúka
nokkru verki því það koma
stöðugt upp ný verkefni, oft á
tíðum eitthvað sem þarf að
ganga í samstundis. Þá þýðir
ekkert að vera upptekinn við
annað og komast ekki til að
sinna því sem bráðliggur á,“ seg-
Gainan að hitta
nýja neniendur
Foreldrar koma nú í auknum
mæli með börnin sín í heimsókn
og vilja skoða skólann og aðstöð-
una, það er starf sem skólastjór-
inn sinnir yfirleitt. Jón Freyr
hefur ákaflega
gaman af að
hitta nýja nem-
endur og sýna
þeim skólann
eitt af mörgum
verkefnum sem
hefur bæst við
upp á síðkastið.
Heilsdagsskól-
inn er Iíka nýr, í upphafi taldi
Jón að nemendur í honum yrðu
um 20 en þeir eru 150 í dag.
Þetta kallar á stjórnun og um-
sjón, það eru 10-12 manns sem
sinna börnunum, starfsmenn
sem hafa bæst við starfslið skól-
ans.
„Mér fínnst
svo ánægjulegt
hvað fólk er orð-
meðviðtaðra
um sam-
skipti skóla og
heimila og sér-
staklega áber-
andi að það
kemur og talar
við mig út af ýmsu sem fyrir
nokkrum árum hefði bara verið
látið eiga sig. T.d. f hvaða bekk
börnin lenda, með hvaða krökk-
um og hvort einhverjir úr göt-
unni séu í sama bekk og svo
framvegis.
Þetta er eitthvað sem fólk
skipti sér hreinlega ekki af og
taldi sér ekki koma við hér áður
fyrr.
Þetta starf er nokkuð erilsamt,
eins og ég sagði áður, en það er
skemmtilegt og gefandi og ég er
á þeirri skoðun að það sé ekki
hægt að sinna þessu starfi ef
maður er óánægður segir Jón að
iokum.
„ VinnucLagurinn er
langurogégstendmig jjj
oft að því aðfarn með
verkefni heim. “
NÝJAR ÍSLENSKAR ÞJÓÐSÖGUR
„Haldlði kjafti í Haganesvík“
Sr. Lámsi i Miklabæ ofbauð sá dæmalausi kjaftagangur sem ómaði á símalínum í Skagafirði og hann sagði
íbúum á Hofsósi að éta skft svo hann sjálfur gæti hringt á Krókinn.
Sveitasími landsins þótti
mikið þarfaþing þegar
hann kom fyrst til sög-
unnar, snemma á öldinni.
Ekki einasta þýddi hann
að menn gátu talað í
hann, heldur ekki síður
það að menn gátu hlust-
að. Fengið helstu fréttir
um það sem var að gerast
í þeirra sveit, og jafnvel
víðar. Þóttu einstaka
sveitabæir áhugaverðari
en aðrir í því sambandi,
og geta fjölmargir sem nú
eru komnir til vits um ára
vitnað um það. Eða
einsog gamli maðurinn í
Fljótshlíð sagði þegar
sjálfvirki síminn kom:
„Það er ekld hálft gagn af
símanum lengur, núna
getur maður bara talað í
hann en ekki hlustað."
Sveitasíminn í Skaga-
fírði þótti mikið þarfa-
þing, rétt einsog
annarsstaðar, þó hann
væri frumstæður til að
byrja með. Þannig var
símtöðin á Miklabæ í Blöndu-
hlfð þriðja flokks símastöð sem
kallað var, það er að símtöl frá
henni þurftu að víkja fyrir sím-
tölum frá öðrum hærra skrifuð-
um stöðvum annarsstaðar í hér-
aðinu.
Svo bar einhverju sinni við að
menn kjöftuðu fjandann ráða-
lausan á öllum stöðvum í Skaga-
firði. Sr. Lárusi Arnórssyni, sem
þá sat í Miklabæ, var þá orðið
verulega mál að komast í sím-
ann til að bera áberandi skila-
boð út á Sauðárkrók. En út með
öllum firði heyrðist stanslaus
kjaftagangur, þannig að á end-
anum kallaði Lárus svo undirtók
á símalínunum og það sem hann
hafði yfir enn en í minnum haft
og sagt manna á meðal á góðum
stundum.
„Haldiði kjafti í Haganesvík,
étiði skít ú Hofsósi,
Krókur, Krókur, Krókur."
Umsjón:
Sigurður Bogi Sævarsson.
j
lJ j tji
llfTTiffl MlílWl || [;p;| íiyifiilliy
Smátt og stórt
Hunda
áLand-
spítal-
ann!
Hundar eru
tryggir og
ekki að
ástæðulausu
sem þeir eru
kallaðir bestu vinir mannsins.
Nú hafa fréttir borist af því að
hundar flýti fyrir bata sjúklinga
og létti öldruðum lífið, gefí
lífsfyllingu og auki á lífsviljann
og kemur engum á óvart. Þetta
hefur gengið svo langt að
meira að segja nokkrar sjúkra-
stofnanir í Noregi hafa ákveðið
að leyfa gæludýr með sjúkling-
unum. Þetta er kannski ágætis
hugmynd fyrir ríkisstjórnina og
heilbrigðisráðherrann okkar á
þessum sífelldu niðurskurðar-
tímum: leyfum hunda á Land-
spítalann! Það yrði vissulega
nýbreytni í hundljandsamlegu
þjóðfélagi Islendinga og
kannski myndi það spara pen-
inga. Eru þetta ekki fyrirbyggj-
andi aðferðir?
Hundar lækna?
„Bjark-vættur“
Bjarki Guðmundsson, hinn
duglegi markvörður Keflvík-
inga, var maður helgarinnar
þegar hann varði þtjár víta-
spyrnur og tryggði þar með Iiði
sínu bikarinn í fótbolta. Ibúar
Bítlabæjarins urðu að vonum
kátir enda mikill sigurvilji í lið-
inu þeirra. Þetta gekk svo vel
að hið víð-
lesna dag-
blað DV sá
ástæðu til
að kalla
Bjarka
„bjark-vætt“
Keflvíkinga.
Ekki ama-
legt það.
„Bjark-vættur“
We are the
Champions!
Og að lokum vakti frétt um
fjölmiðlamótið í knattspyrnu á
Stöð 2 sérstaka athygli á laug-
ardagskvöldið enda hafði
knattspyrnufélagið þeirra sigr-
að í mótinu. Stöðin sýndi
myndir af duglegu fótbolta
strákunum sínum á vellinum
og að sjálfsögðu var Haukur
Hólm þar valhoppandi í svört-
um lafafrakka með pípuhatt.
Og talandi um húmor. Það var
greinilegt að Stöðvar 2-menn
gátu ekki stillt sig um að gera
smá grfn því að hljómsveitin
Queen sá um músíkina með
myndunum og þá kom auðvit-
að ekkert annað til greina en
„We are the Champions".
Hefur sigurinn stigið einhverj-
um til höfuðs?
„Champions"