Dagur - 15.10.1997, Blaðsíða 3

MIDVIKUDAGUR ÍS.OKTÚBER 1997 - 19
Ðugur
LÍFIÐ í LANDINU
L
f
Uppsagnimarhrann-
ast upp og allt stefnir í
verkfall einaferðina
enn. Eitthefurbreyst,
foreldrablokkin virðist
ætla að láta verulega
til sín taka eftil verk-
falls kennara kemur
eins og áhyggjufullir
foreldrarláta í Ijós hér
á síðunni.
Þannig var eftirfarandi ályktun
samþykkt á fundi Fulltrúaráðs
grunnskólanna á Akureyri 23.
september síðastliðinn og send
til Samninganefndar sveitarfé-
laga: „Við lýsum yfir áhyggjum
okkar vegna þess ófremdar-
ástands sem yfirvofandi verkfall
grunnskólakennara og fjölda-
uppsagnir þeirra munu hafa í
för með sér í skólum landsins.
Við skorum á samninganefnd
sveitarfélaga að skoða vel kröfur
kennara svo varanlegur friður
komist á svo hægt verði að
byggja upp öflugt skólastarf.“
Þá lýstu menn á aðalfundi
foreldrafélags Glerárskóla á Ak-
ureyri yfir áhyggjum sínum
vegna verkfallsins sem hefst, ef
til kemur, hinn 27. þessa mán-
aðar.
Vonlaust
að vera
keiuiari
„Audvitað eru þeir sem nota pössun
barnanna sem rök i þessari umræðu á al-
varlegum villigötum en stundum fínnst
manni umræðan því miður snúast um
það, “ segir Manfred Lemke fyrrum kenn-
ari og foreidri.
„Ég hef haft áhyggjur af þessum
málum í mörg ár,“ segir Man-
fred Lemke, sem er menntaður
sem kennari en hætti í kennslu í
kjölfar síðasta verkfalls stéttar-
innar árið 1995. „Arangur verk-
fallsins var enginn og því hætti
ég þegar skólaárinu lauk, mér
bauðst ný vinna og hækkaði í
launum.“
Manfred er frá Sviss og
kenndi þar áður en hann kom til
Islands. „Þar eru launin um 350
þúsund á mánuði og vel að
merkja skólaárið aðeins tveimur
vikum Iengra, 36 vikur. Haust-
önnin var t.d. ekki nema sex vik-
ur. Þetta sýnir hve ruglið sem
menn halda fram um skóla í út-
löndum er yfirgengilegt."
Hvað ættu kennarar hér ú
landi að hafa í laun að þínu
mati?
„Kennari ætti að þurfa að
kenna einum bekk, það væri
kennsluskyldan og til að lifa
sæmilegu fjölskyldulífi þyrfti
hann að minnsta kosti hálf laun
til viðbótar við
það sem hann
hefur í dag. “
Hvað held-
urðu að gerist
núna?
“Það er mjög
einfalt mál. Það
verður farið í
verkfall og á
meðan á verk-
falli stendur
segir Kennara-
sambandið að
við fáum aldrei nóg og viðsemj-
endur segja þetta er alltof mikið.
Síðan verður samið og þá segir
Kennarasambandið að þetta var
næstum því það sem við vildum
og hinir segja að þetta var nán-
ast ekki neitt enda snýst þetta
allt um að halda höfði. Ætli
þetta endi ekki bara eins og
alltaf með einhverjum blekking-
arleik. “
Manfred á þrjú börn á skóla-
aldri, 12 ára, 10 ára og 9 ára í
Stóru-Tjarnaskóla.
Sem foreldri, hefurðu áhyggj-
ur af verkfallinu?
„Það fer eftir þvf hvernig ég
lít á skólann. Ef ég lít á skólann
sem pössunarstofnun fyrir mín
börn, þá hef ég
áhyggjur því þau
verða á lausa-
gangi. - Ef ég
hins vegar lít á
skólann sem
menntunar-
stofnun fyrir
mín börn þá hef
ég haft áhyggjur
í mörg ár. Færir
kennarar hverfa
úr skólunum,
það er bara svo
einfalt mál. Auðvitað eru þeir
sem nota pössun barnanna sem
rök í þessari umræðu á alvarleg-
um villigötum en stundum
finnst manni umræðan snúast
um það.“
„I Sviss em launin um
350þúsund á mánuði
og vel að merkja skóla-
árið aðeins tveimurvik-
um lengra, 36 vikur. “
Foreldrar að átta sig
Erna Gunnarsdóttir er fram-
haldsskólakennari við Verk-
menntaskólann á Akureyri og
segir sína afstöðu til kennara-
verkfalls því tvíeggja þótt hér sé
um grunnskólakennara að ræða.
„Ég styð kennara svo sannarlega
alla leið í sinni kjarabaráttu og
tel reyndar að það sé forsenda
þess að skólamálum vegni eitt-
hvað fram á veginn. Hlutirnir
hafa verið að fara afturábak síð-
ustu árin. — En að sjálfsögðu
finnst mér líka alveg ótækt ef
kemur til verkfalls og vísa
ábyrgðinni þá alfarið til viðsemj-
endanna vegna þess að kröfurn-
ar eru auðvitað fullkomlega rétt-
lætanlcgar."
Erna segir Islendinga aftur í
grárri forneskju með kennslu
barnanna. „Ég á ekki orð, við
erum með fulla skóla af ófag-
lærðu fólki og auðvitað er þessi
staða óviðunandi með öllu.“
„Mér er mjög heitt i hamsiyfir þessu
máli, “ segir Erna Gunnarsdóttir foreidri,
söngkona og framhaldsskólakennari.
Erna hetúr oft staðið í kjara-
baráttu kennara og hefur síð-
ustu vikurnar orðið vör við
breytingu á viðhorfum almenn-
ings. „Líklega má segja að í
gegnum árin hafi almenningur
síst haft samúð með okkur og
oft á tíðum hefur foreldrum
fundist kröfurnar mjög fram-
hleypnar af okkar hálfu. Ég hef
hins vegar ekki heyrt þetta núna
og er að vona að foreldrar séu að
átta sig á því að það fari nú
kannski saman sæmileg Iaun og
gæði skólastarfs. Það hafa líka
verið að koma fram sláandi
dæmi eins og þetta þar sem
skólastjórinn gat boðið ganga-
verðinum sínum hærra kaup en
kennurunum."
Hvemig stendur þú að vígi
sem foreldri að hafa hörnin
heima ef til sex vikna verkfalls
kemur eins og varð síðast?
“Ég er kennari sjálf og get
ekki látið mig vanta í vinnuna
en við hjónin eigum góða að,
foreldra á eftirlaunum sem hafa
reynst haukar í horni.“
Óttast fjöldauppsagnir
„Krakkarnir eru ískólanum frá átta til tvö
sem er kannski helmingurinn afvökutíma
þeirra á sólarhring og auðvitað vill fólk þá
hafa gott fólk við stjórnvölinn, “ segir Ell-
ert Gunnsteinsson foreldri, sem situr í
fulltrúaráði grunnskólanna á Akureyri.
Ellert Gunnsteinsson er í
fulltrúaráði grunnskólanna á Ak-
ureyri.
Hefur dlyktun frá foreldrafé-
lagi eitthvað að segja?
„Það er ekki svo gott að vita
en ef fólk Iætur almennt í sér
heyra vonar maður að það hafi
áhrif. Menn eru orðnir verulega
uggandi yfir ástandi mála þar
sem óánægjan hjá kennurum er
greinilega mikil og menn óttast
einfaldlega að þeir komi ekkert
til starfa aftur eftir langvarandi
verkfall. Nú hafa uppsagnirnar
hrunið inn, sex í Síðuskóla, ein í
Glerárskóla, tvær í Lundarskóla
og menn bíða bara eftir samn-
ingum, ef þeir eru ekki góðir þá
hættir fjöldinn allur."
Ellert segir að ástandið í skól-
unum sé algjörlega óviðunandi.
Hann bendir á að í Síðuskóla
séu 30% kennaranna ófaglærðir.
„Hlutfallið er alltof hátt og þess-
ir sex sem hafa sagt þar upp eru
auðvitað af þeim tíu sem eru
lærðir.
Aðstaðan sem kennurum er
boðin upp á í dag er alveg skelfi-
leg. Þeir eru með allt að 30
nemendur í bekk. Síðan er þetta
tveggja kennara kerfi algjört
neyðarúræði, þ.e. einn mennt-
aður og einn leiðbeinandi sem
eiga að vinna saman. Alagið
hefur aukist jafnt og þétt á sama
tíma og kennarar fá alltaf minni
og minni laun. Þetta getur auð-
vitað ekki gengið til lengdar."
Telurðu að foreldrar verði
virkari nú þegar sveitarfélögin
hafa tekið við rekstri grunnskól-
anna, telji þar með auðveldara
að hafa einhver áhrif á gang
mála?
„Væntingarnar voru auðvitað
miklar þegar breytingin átti sér
stað og bjart yfir þessu í vor.
Menn voru ásáttir um ákveðin
vinnubrögð og stefnu en síðan
er allt komið í hnút núna. - Mín
skoðun er sú að það sé kominn
tími til að skipta út báðum
samninganefndunum. Sveita-
stjórnarmenn hafa lýst því yfir
að þeir vilji gera betur við kenn-
ara og þá setur Samninganefnd-
in sig upp á móti. Þetta er líka
komið út í tómt rugl þegar
minnst er á samninga einstakra
sveitarfélaga." -MAR