Dagur - 30.10.1997, Qupperneq 1
| m n g & Ib I i^M « B r'jfja I m ■ ■BgVÚáJjG^f' S \
Fimmtudagur 30. október 1997
Sextug smíðakona
Hér stendur Birgitta fyrir innan
tvöföldu hurðina sem hún smíð-
aði sjálf. mynd: b.ól.
„Húsið henmr
Birgittu ereins og
dúkkuhús, “ sagði
kom nokkur. „Og
veistu hvað, hún hef-
ursmíðað þctð næst-
um allt sjálf.“
Þegar Birgitta Puff var á sex-
tugsaldri lærði hún smíðar og
hófst svo handa: húsið hennar er
Iítill ævintýraheimur.
Birgitta var fyrst í 5 ár á Akur-
eyri og átti þar litla íbúð. Sá litla
húsið í Hafnarfirði auglýst og
fannst það koma til greina. Það
var reyndar í mikilli niðurníðslu
og nánast óíbúðarhæft, en hún lét
það ekki á sig fá, kom með dýnu og
sæng og flutti inn. Hóf svo endur-
bætur á húsinu smám saman. Hún
þurfti að klæða tvær hliðar undir
eins að utan, vegna þess hve mikið
Iak inn og fór svo í að taka húsið að
innan.
Smíðanám á sextugsaldri
Birgitta er alin upp við handmennt,
amma hennar og
afi voru bæði
handlagin og
unnu mikið
heima. Afi hennar
góður smiður
og sífellt að smíða
eitthvað. Henni
fannst því
eðlilegt að
| ráðast í að
vinna þetta
sjálf og átti
þar að auki ekki mikla peninga til
að borga öðrum fyrir vinnuna. Til að
gera sér það auðveldara, fór hún í smíða-
nám, að verða sextug. Hún tók 6 annir
og segist hafa Iært mikið á því. Arangur-
inn er auðsýnilegur í húsinu, þar sem
Birgitta hefur nánast þurft að rífa húsið
að innan og endurbyggja það.
Smíðaði stigann og hurðina
Birgitta hefur smíðað stigann upp á efra
Ioftið, pallinn undir rúmið, gólfið á bað-
herbergið, útidyrahurðina á húsið og
tvöfalda útidyrahurð á kjallarann. Hún
setti sjálf panelinn á veggina, bjó til
hornhillu og bókahillur ásamt því að
mála eldhússkápana með fallegu blóma-
mynstri.
Lítið og sætt
Húsið er Iítið, aðeins 43 fermetrar að
grunnfleti. I kjallara hefur Birgitta
gestaherbergi/vinnuherbergi, baðher-
bergi, geymslu og inngang sem seinna
verður kannski smíðastofa. Þaðan er far-
ið upp háan stiga, upp í eldhúsið. Eld-
húsið er lágt undir loft, eins og raunar
allt húsið og þar eru eins litlar innrétt-
ingar og hægt er að komast af með. „Það
voru skápar á veggnum og ísskápur við
hliðina á þeim og svo var eldavél og
þetta var bara allt of mikið í eldhúsið,"
segir Birgitta. Hún reif niður skápana,
tók ísskápinn og er með hillur á veggn-
um í staðinn. Þannig myndaðist gott
pláss í eldhúsinu, sem áður var varla
hægt að snúa sér við í. Inn af eldhúsinu
er borðstofa, frekar Iítil, og stofa. Á gólf-
inu er teppi, því gólfið er einfalt, óein-
angrað á milli hæða. Forstofan er líka á
miðhæðinni og pínulítið salerni. Ur eld-
húsinu er farið upp stigann sem Birgitta
smiðaði og upp á efri hæð. Þar er einn
geimur, með upphækkuðum palli fyrir
rúmið. Utsýnið er alveg frábært og segist
Birgitta oft sitja á svölunum og dást að
útsýninu.
Hún smíðaði stigann,
útidyrahurðina og
gólfið og settipanel í
loftogáveggi.
Þröngt mega sáttir
sitja
Birgitta er hjúkrunarkona
að mennt, fædd og uppal-
in í Þýskalandi, en kom
hingað til lands fyrir 14
árum. Vinur hennar, kaþ-
ólskur prestur Ágúst að
nafni, bauð henni í heim-
sókn og hún heillaðist svo
af landinu að hún ákvað
að setjast hér að. „Litirnir voru svo fal-
legir," segir hún. „Hraunið og grjótið og
náttúran hér yfirleitt er svo falleg. Ég
hef aldrei saknað þess að hafa tré hér
fyrir vikið.“
Um helgina hélt Birgitta upp á sex-
tugsafmæli sitt og komu á milli 50 og 60
manns í veisluna. Það sannar máltækið
gamla að „þröngt mega sáttir sitja“, því
við að skoða húsið, þykir ótrúlegt að 10
manns komist fyrir í einu, hvað þá 50.
En þetta er hennar hús. -vs
Reiknaðu með
TSP SP-FJÁRMÖGNUN HF
UéítitíiiiUSÆmáám
Lífið í landinu í dag er Hver er listin vid
helgað húsbúnaði og að hengja upp
heimilum. listaverk? Bls. 24