Dagur - 30.10.1997, Page 6

22 — FIMMTUDAGUR 30.OKTÓBER 199 7
Ðggur
HEIMILISLÍFIÐ í LANDINU
L
Fjölburarþurfa meirapláss
undirsig en einburareða ein-
bimi og sjálfsagt erþörfá mik-
illi skipulagsgáfu efallt á að
komastfyrir, hvortsem um tví-
bura,þríbura eðajafnveljjór-
Rúmin eru sérsmíðuð
Þríburarnir Sif, Sara og Guðjón, 7 ára, hafa
þijú herbergi út af fyrir sig, eitt til að sofa í,
annað til að leika og læra í og það þriðja er
niðri í kjallara. Þar er tölva, dúkkuvagnar og
allt stóra dótið. Það myndu ekki öll systkini
geta deilt herbergi en þetta gengur auðveld-
lega hjá þríburunum.
„Lausnin varð sú að Iáta þau sofa öll í
sama herbergi. Þau vakna á misjöfnum tíma
á morgnana og geta vakið hin þegar þau
kveikja ef dótið er inni herberginu. Það er
miklu þægilegra að geta farið út og inn í
næsta herbergi til að leika sér þannig að það
hefur reynst mjög vel. Það er þá friður fyrir
þá sem eru sofandi ef eitt þeirra vaknar
langfyrst," segir Guðbjörg Gunnarsdóttir,
þríburamóðir í Kópavogi.
Sofa saman í herbergi
Þríburarnir hafa alltaf sofið saman í her-
bergi frá því þau fæddust fyrir tæpum átta
árum. Þau hafa nú þrjú herbergi út af fyrir
sig, tvö uppi í risi og eitt niðri í kjallara. Þau
sofa í öðru herberginu í risinu og hafa dót
og aðstöðu til að læra í hinu. I svefnher-
berginu hefur rúmunum þeirra verið raðað
upp við veggina svo að hægt sé að athafna
sig á miðju gólfi. Rúmin voru sérsmíðuð svo
að þeim yrði öllum komið fyrir inni í her-
berginu og þau hafa þann stóra kost að
hægt er að stækka þau um Ieið og eigend-
urnir þurfa á stærri rúmum að halda. Þá er
bara hliðarbríkin tekin úr og lengri sett í
staðinn.
„Það er mjög algengt hjá þríburafjölskyld-
um að bömin sofi öll saman í herbergi og séu
svo með annað herbergi undir dótið. Reynsl-
an hefur verið góð af þessu," segir hún.
bura erað ræða. Dagurfékk að
kikja inn í herbergi hjá tvibur-
um og þríbumm og komst að
raun um að skipulagsgáfunnar
eralltafþörf
Guðbjörg býst við að þurfa að skipta þeim
upp þegar unglingsaldurinn fari að nálgast
og þá fái Guðjón sennilega sérherbergi en
stelpurnar verði kannski saman í herbergi,
að minnsta kosti til að byija með.
Læra á eldhúsborði
„Þegar þau byrjuðu í skóla kom upp vanda-
mál því að þá fór ég að spekúlera í því hvort
ég ætti að hafa þrjú skrifborð í herberginu
þeirra eða eitt langt eftir miðjunni. Her-
bergið er ekki það stórt að það var ekki um
mikið að velja. Svo duttum \dð niður á að
kaupa eldhúsborð og þá geta þau setið með
góðu móti þrjú. Ef það eru fleiri þá er hægt
að draga það fram og sitja við hinn endann
á því þannig að þetta var frábær lausn og
hefur dugað vel hingað til. Þetta á örugg-
Iega eftir að duga þeim töluvert," segir Guð-
björg.
Skápaplássið er skipulagningunni háð
enda er reynt að grisja reglulega og skipu-
Ieggja vel í allar skúffur og hillur. Þríburarn-
ir ganga jafrít í öllum fötum og eiga því ekki
hvert sína skúffu.
Stóru leikföngin eru í Ieikherberginu niðri
í kjallara, þar er líka tölva, dúkkukerrur,
körfur og borð til að sitja við. Ef krakkar
koma í heimsókn þá getur hópurinn skipt
sér, verið í leikherberginu uppi eða niðri í
kjallara.
-En eru þau farin að hafa skoðanir á því
hvernig herbergin séu r
„Þau eru ekki farin að skipta sér af því
sem hefur verið gert, ekki ennþá,“ segir
hún. -GHS
Þríburarnir Sif, Sara og Guðjón hafa þrjú herbergi út af fyrir sig. Þau sofa öll í sama herbergi og hafa
si'o hin sem leikherbergi. Ef einhver vaknar langfyrstur getur hann farið fram að leika án þess að vekja
hin. Rúmin eru sérsmíðuð og þau er hægt að stækka þegar aldurínn færístyfir.
myndir: hilmar þór
Þegar plássið er lítið getur verið erfitt að skipuleggja vinnuaðstöðu. Það leystist þó þegar þetta eldhús-
borð fannst því að nú geta þríburarnir setið öll við það í einu og lært.
Skríða upp í hjá bróður
Tvíburarnir Sindri Már og Andri
Orn Hjartarsynir skríða stund-
um upp í rúm hvor hjá öðrum.
Það er því gott fyrir þá að sofa í
sama herbergi.
„Þetta er ekkert annað en
skipulagning fram og til baka,
frá A til O. Það fylgir helmingi
meira tveimur börnum en einu.
Þeir deila öllu nema kannski
rúminu en það er stundum
skriðið upp í ef það er ekki
skriðið upp í hjá mömmu og
pabba,“ segir Guðrún Jóna Val-
geirsdóttir tvíburamóðir.
DeUa öUiun leUdöngiun
Guðrún Jóna og Ijölskylda henn-
ar hafa búið í gömlu einbýlis-
húsi við Laugarnesveg í 13 ár.
Börnin eru Ijögur, tvö uppkomin
og tvíburarnir, sjö ára. Þeir sváfu
fyrstu tvö árin inni hjá pabba og
mömmu en allir fylgihlutir voru
í öðru herbergi, skiptiaðstaða,
grindur og svo framvegis. Þegar
þeir urðu tveggja ára fóru þeir í
sérherbergi og hafa verið í sér-
bergi síðan. Þegar stóra systir
flutti að heiman fluttu tví-
burarnir niður í kjallara í gamla
herbergið hennar og þar hafa
þeir bæði rúmin sín og leikföng.
- Það hefur ekki verið höfuð-
verkur að koma inn stærri rúm-
um þegar skápurinn er fyrir
öðru rúminu?
„Bróðir þeirra er í helmingi
stærra herbergi þannig að við
erum að spá í að svissa. Það er
þó fjarlægara í tíma, við ætlum
að bíða í smá tíma,“ svarar hún
og neitar því að þeir hafi sýnt
nokkra tilburði til að hafa áhrif
á það hvernig herbergið þeirra
sé skipulagt. Þeir séu sennilega
of litlir til þess enn sem komið
er.
Það er mikið af leikföngum
sem fylgir strákunum en Guð-
rún grisjar dótið reglulega og
endurnýjar eftir þörfum. Það
eru alltaf einhverjir pokar með
dóti úti í bílskúr. Strákarnir
fylgjast voðalega mikið að, deila
öllu jafnt þó að auðvitað slettist
stundum upp á vinskapinn hjá
þeim eins og öllum öðrum systk-
inum. -GHS
Sindri Már og Andri Örn Hjartarsynir sofa ísama herberginu. Þegar þeir stækka skipta
þeir kannski á herbergi við stóra bróður sem hefur nú helmingi stærra herbergi til um-
ráða.