Dagur - 17.12.1997, Blaðsíða 7

MIBVIKUDAGUR 17. DESEMBER 1997 - 7
ÞJÓÐMÁL
Ungir íhaldsmerai
dæma sig úr leik
fyrirtækjum og einstaklingum
sem fylgja ábyrgri stefnu í um-
hverfismálum. Hættulegustu
þrýstihóparnir í þessu sambandi
eru samtök á borð við unga
íhaldsmenn sem vilja Ieyfa hverj-
um sem er að menga umhverfið
að vild.
Tveggja ára frændi minn átti í
erfiðleikum með að læra að fara
á koppinn og brást þannig við að
þræta fyrir að hann þyrfti yfir
höfuð að kúka. Þegar honum
síðan varð mál skipaði hann fólki
að láta sig í friði og fór út í horn
og kúkaði í buxurnar. Mér dettur
þetta í hug eftir að hafa lesið
dæmalausa ályktun stjórnar
Sambands ungra sjálfstæðis-
manna um umhverfismál frá 5.
desember sl. Alyktun sem þessi
er þörf áminning til ungs fólks
sem vill taka ábyrgð á lífi sínu og
athöfnum og skila börnum sín-
um betri heimi en það tók við.
Upphafsorð þessarar lönguvit-
Ieysu ungra íhaldsmanna eru
þessi. „Samband ungra sjálf-
stæðismanna mótmælir harðlega
hugmyndum um skatta sem á að
leggja á í þágu unthverfisverndar
eins og umhverfisráðherra Guð-
mundur Bjarnason hefur látið í
veðri vaka... Slík neyslustýring er
úr takti við nútímann."
Neyslustýring sjálfsögð
Eg mótmæli. Að sjálfsögðu eig-
um við stýra neyslunni þannig að
hún valdi sem minnstu tjóni á
umhverfinu. Við eigum að draga
úr útblæstri frá bílum með því að
skattleggja óþarflega stóra bíla
sem valda mikilli mengun. Við
eigum að leggja lága skatta á far-
artæki sem menga lítið s.s. raf-
bíla og vetnisbíla. Ríkið á að
beita þeirn aðferðum sem það
Árni segir í grein sinni að neyslustýring sé nauðsynlegt tæki til að sporna gegn mengun. Hann vill skattleggja óþarflega stóra
bíla sem valda mikilli mengun en leggja lága skatta á bíla sem lítið menga s.s. rafbíla eða vetnisbfla.
hefur yfir að ráða til þess að
draga úr mengun á öllum svið-
um.
ílialdsmeim hættulegir
Framhald ályktunar ungra
íhaldsmanna er í samræmi við
upphafið. „Skattheimta eða um-
hverfisgjöld eru eins og önnur
ríkisafskipti líkleg til að markast
af hagsmunum þrýstihópa frem-
ur en hagsmunum umhverfs-
ins...“
Að ganga vel um náttúruna og
leitast við að spilla ekki umhverf-
inu er skylda okkar allra og þjón-
ar fyrst og fremst hagsmunum
komandi kynslóða. Gjald á þá
sem menga umhverfið er aðferð
til að ná þessu markmiði. Til
þess að koma í veg fyrir að um-
hverfisgjöld hækki skatta má
draga úr skattheimtu á öðrum
sviðum, t.d. með því að umbuna
Umhverfisráðstefnur
óþarfar
Réttlæting SUS fyrir áherslum
sínum í umhverfismálum minnir
óneitanlega á söguna af frænda
mínum litla. Orðrétt segir í Iok
ályktunarinnar: „Staðreyndin er
sú að vísindamenn greinir á um
þær breytingar sem eru að verða
á umhverfi okkar. Ljóst er að
áhrifin er erfitt að meta og margt
bendir til þess að þau séu mjög
lítil, en fréttaflutningur af hækk-
un hitastigs er oftast frekar í
anda æsifréttamennsku en vand-
aðrar hlutlausrar umfjöllunar."
Með þessu segja ungir íhalds-
menn á Islandi að vandamálið sé
raunverulega ekki til staðar.
Mengun bara af hinu góða og
ráðstefnur á borð við loftslags-
ráðstefnu SÞ í Kyoto - þar sem
allar helstu valdablokkir heims
lögðu dag við nótt til þess að
móta sameiginlegar tillögur til að
sporna við þeirri geigvænlegu
hættu sem stafar af sívaxandi út-
blæstri mengandi lofttegunda -
óþarfar. Næst þegar Iitlir íhalds-
menn uppi á Islandi leggja orð í
belg um umhverfismál ættu þeir
að gera tilraun til að líta á málið
frá öðrum sjónarhóli en grágrýt-
ishæðum óheftrar markaðs-
hyggju. Með núverandi afstöðu
hefur forysta þeirra dæmt sig úr
leik í umræðunni um umhverfis-
mál - þangað til hún ratar á
koppinn.
AKNI GUNN-
ARSSON
formaður sambands
ungra framsóknar-
manna,
skrifar
Gninnskólaim í fyrsta sæti
ÞORLÁKUR AXEL
JÓNSSON
SKRIFAR
Við gerð fjárhagsáætlunar Akur-
eyrarbæjar þarf að taka ákvörðun
um að á næstu árum njóti
grunnskólarnir forgangs. Tvennt
er mikilvægast að ákveða nú þeg-
ar, að byggja kennslustofur og að
bæta kjör kennara. Til framtíðar
þarf að marka heildarstefnu,
sem fær grunnskóla okkar það
hlutverk að vera burðarás í varð-
veislu menningar og samfélags.
Nú er svo komið að valdið til
þess að tryggja grunnskólunum
hæft starfsfólk, að halda í það
ágæta fólk, sem þar hefur starf-
að, er hjá okkur sjálfum. Nýgerð-
ur kjarasamningur getur aðeins
verið fyrsta skrefið í því efni.
Frumkvæði bæjarins gæti t.d.
falist í því að fjölga kennslu-
stundum strax á næsta skólaári.
Slíkt hefur marga kosti, það
tryggir börnunum betri mennt-
un, það dregur úr þörf fyrir
gæslu, styrkir stöðu fjölskyld-
unnar eins og sagt er.
íþróttamannvirki bíði
Bæjarfélagið á að vinda bráðan
bug að því að byggja kennslu-
stofur, engin ástæða er til annars
en að líta á það sem forgangs-
verkefni, því væri ekki einu sinni
erfitt að ljúka á svo sem eins og
tveimur árum. En þá verður
annað að bíða á meðan. íþrótta-
mannvirki verða að bíða síns
tíma, hann mun koma. Eg þykist
vita að þetta nýtur ekki náðar hjá
mínum mönnum í Þór og kanns-
ki ekki hjá öðrum íþróttafélögum
heldur. Skautafélagið þarf,
finnst mér, að sýna betur fram á
þörfina fyrir 100 milljóna króna
höll áður en slíkum fjármunum
er varið í skautasvell. Að mínu
mati væri nóg í fyrstu umferð að
gera þær ráðstafanir sem dygðu
til þess að þeir gætu „haldið
svellinu" eins og þeir orða það,
allan veturinn.
Borgarbraut, sem „fæst endur-
greidd", eins og Jakob Björnsson
bæjarstjóri segir, ætti ekki að
Það verður að takast
á við að gruimskdliim
hlýtur í framtíðiimi
kosta okkur meira fé
heldur en haun hefur
gert hingað til.
Gruunskóliim á að
geta hetur siunt því
hlutverki sínu að
vera hömum okkar
skjól til menntunar
og þroska.
vefjast fyrir framkvæmdaglöðum
mönnum. Dalsbraut getur beðið.
Það verður líka að teljast glæfra-
stefna að byrja á mörgþúsund
rnanna hverfi, sem er „útúr“ að
sögn bæjarskipulagsins, Nausta-
hverfi, þegar hægt er að halda
árfam með byggðina, sem hin
nýja Borgarbraut tengir háskóla-
svæðinu og miðbænum. Þar eru
skólar og þar mætti í framtíðinni
fela íþróttafélaginu Þór, að bygg-
ja og reka íþróttahús.
Rannsóknarhús fyrir HA
Rannsóknarhús fjMr Háskólann
á Akureyri verður ekki byggt fyr-
ir afrakstur af peningaspili eins
og Háksóli Reykjavíkur verður að
gera með sín hús. Auðvitað er
það ein af mörgum skyldum Ak-
ureyrarbæjar að hlú að háskólan-
um okkar en þetta vandræðalega
ástand varðandi byggingarfé til
æðri menntastofnana er á ábyrgð
Alþingis og ríkisstjórnar og þeir-
ra að leysa það. I þessu tilfelli
finnst mér þó að fyrirtæki ættu
að fá tækifæri til þess að leggja
fé í byggingu rannsóknarhúss
Háskólans á Akureyri og það
væri sanngjarnt að á móti fengju
þau skattaafslátt hjá miðstjórn-
arvaldinu þarna fyrir sunnan.
Þrátt íýrir allt er forgangur
grunnskólans í byggingarfram-
kvæmdum ekki hinn erfiði hluti
þeirrar nýju stefnu, sem verður
að marka. Það verður að takast á
við að grunnskólinn hlýtur í
framtíðinni að kosta okkur meira
fé heldur en hann hefur gert
hingað til. Grunnskólinn á að
geta sinnt betur því hlutverki
sínu að vera börnum okkar skjól
til menntunar og þroska. Sér-
kennsla, samfelldur skóladagur,
tónlistarkennsla í grunnskólun-
um, skólaskylda frá fimm ára
aldri, skólamáltíðir, Ijósritunar-
pappír. Svona mætti lengi telja
það sem koma skal. Vonandi nýt-
ir bærinn það tækifæri sem nú er
grunnskólanum til eflingar og
sýnir með fjárhagsáætlun sinni
fyrir árið 1998, að horfið hefur
verið frá sveltistefnu fyrri ára.
Vonandi yrði það kennurum,
sem hafa sagt upp störfum sín-
um að undanförnu, lilefni til
þess að endurskoða þá ákvörðun
sína.