Dagur - 07.03.1998, Blaðsíða 6

6-LAUGARDAGUR 7.MARS 1998
ÞJÓÐMÁL
Útgáfufélag:
Útgáfustjóri:
Ritstjórar:
Adstoðarritstjóri:
Framkvæmdastjóri:
Skrifstofur:
Símar:
Netfang ritstjórnar:
Áskriftargjald m. vsk.:
Lausasöluverð:
Grænt númer:
Simbréf auglýsingadeildar:
Símar auglýsingadeildar:
Netfang augiýsingadeiidar:
Simbréf ritstjórnar:
DAGSPRENT
EYJÓLFUR SVEINSSON
stefAn JÓN HAFSTEIN
ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
BIRGIR GUÐMUNDSSON
MARTEINN JÓNASSON
STRANDGÖTU 31, AKUREYRI,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
460 6100 OG 800 7080
ritstjori@dagur.is
1.680 KR. A MANUÐI
150 KR. OG 200 KR. HELGARBLAÐ
800 7080
460 6161
(REYKJAVÍKJ563-1615 Ámundi Ámundason
(AKUREYRIJ460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdéttir
omar@dagur.is
460 6171 (AKUREYRI) 551 6270 (REYKJAVÍK)
Sverrir, í guðs bænum...
í fyrsta lagi
Þegar Landsbankinn lýsir yfir batnandi afkomu eigum við að
trúa því að hluti batans sé vegna laxveiðidugnaðar. Rökin fyr-
ir 40 milljóna króna laxveiðiferðum bankastjórnenda: Stórvið-
skiptavinir (einkum erlendir) verða svo ánægðir með boðsferð-
irnar að þeir láta bankana njóta þess í viðskiptum. I alvöru?
Ráðast vaxtakjör á heimsmarkaði, lánaskilyrði og samningar af
persónulegum greiðum? Ef satt er kallast það mútur - í Níger-
íu. Staðreyndin er þessi: ekki er nokkur leið að staðreyna full-
yrðingar bankastjórnenda um ábatann af laxveiðum - á meðan
eru þær fráleitar.
í öðru lagi
Hitt er nær að hægt er að staðreyna einlægan og persónuleg-
an áhuga margra helstu bankastjóra á þessu dýra áhugamáli.
Þeir sem borga vaxtamuninn og þjónustugjöldin í landinu og
standa undir alveg sæmilegum launum stjórnenda hafa engan
áhuga á að fjármagna áhugamál þeirra líka. Þessi taumlausa
ofneysla á annarra kostnað sprengir upp veiðileyfamarkaðinn
og svertir hugljúfa íþrótt og dýrmætar vinastundir; alveg eins
og róninn kemur óorði á brennivínið.
1 þriðja lagi
Utan við þessa umræðu standa meint viðskipti Sverris Her-
mannssonar, bankastjóra Landsbankans, við Sverri Her-
mannsson leigutaka Hrútu, um viðskiptavildaraflandi ferðir
Sverris Hermannssonar laxveiðimanns í sömu á. Sé málið
eins og fréttir gefa til kynna er um hreina og klára brott-
rekstrarsök að ræða. A ársfundi bankans sagði Kjartan Gunn-
arsson, fyrrum bankaráðsformaður: „... það verða allir á hvaða
þrepi sem þeir standa í bankanum að vera reiðubúnir til þess
að leggja til hliðar persónuleg áhugamál sín eða metnað sem
ekki er í þágu sameiginlegra hagsmuna fyrirtækisins. Séu þeir
ekki reiðubúnir til þess mun fyrirtækið gjalda þess og það
verður auðvitað ekki hægt að sætta sig við til lengdar." Til
lengdar? Rétta svarið er, Kjartan, aldrei. Hvað gerir stjórn
bankans í málinu? _. T > „ „ . .
Stefan Jon Hafstem.
Veitt í gruggugu
vatni á gráu svæði
Garri er ekki mikill veiðimaður
en hlustar gjarnan andaktugur
þegar laxveiðimenn eru að tala
um veiðiskap. Þeir sem kaupa
veiðileyfin sín sjálfir eru eins
og börn þegar þeir segja manni
hróðugir að fyrstu vikuna í
ágúst eigi þeir eina stöng í
hálfan dag á einhveiju agalega
fínu svæði í ennþá fínni á,
Hver er smum
gjöfum likur
Garra er þetta latína en af
sinni alkunnu mann-
gæsku gleðst hann
hjartanlega með
veiðimönnum yfir
góðum feng og slær
ekki hendinni á móti
Iaxi, soðnum, reykt-
um eða gröfnum.
Garra finnst líka fal-
Iegt að bjóða þeim sem
hafa gaman af laxveið-
um í góða á og ennþá
fallegra er að bjóða í ána á
kostnað einhvers annars. Há-
mark örlætisins og göfug-
mennskunnar er auðvitað að
selja þriðja aðila veiðileyfi sem
maður býður svo vinum og við-
skiptamönnum í.
Þetta gerir Sverrir Her-
mannsson og ber honum fag-
urt og höfðinglegt vitni. Þetta
sýnir líka að Sverrir býr yfir
miklu viðskiptaviti sem nýtist
honum sjálfum. Skattborgarar
þessa lands kunna að hafa
áhyggjur af því að Sverrir sé
ekki að nota þetta vit sitt í
þágu þeirra, en Garri hefur
aldrei haft mikið álit á skatt-
borgurum. Menn eiga fyrst og
fremst að hafa vit á því að
V
skara eld að eigin köku. Nú
geta veiðimenn, þökk sé
Sverri, fengið að veiða á gráu
svæði í Hrútafjarðará.
Afglöp í uppeldi
Garri er eindregio þeirrar
skoðunar að forystumenn í ís-
lensku þjóðlífi eigi f)Tst og
fremst að hugsa um eigin hag.
Þess vegna lítur Garri upp til
manna eins og Hermannsson-
anna Steingríms og Sverris og
vildi sjálfur vera eins og þeir.
Menn sem þora að taka til sín
það sem réttilega er
þeirra og vita að rík-
ishítin var búin til
handa þeim.
Vandamál Garra,
fyrir utan það að
kunna ekki með Iax-
veiðistöng að fara, er
að Garri er þvílíkur
vesalingur að honum
hefur aldrei tekist að
hafa fé út úr neinum,
ekki einu sinni skattborgurum.
Þess vegna verður Garri aldrei
stjórnmálaskörungur og því
síður bankastjóri ríkisbanka.
Það er dapurlegt þegar foreldr-
um tekst að eyðileggja börn
sín í uppeldinu, drepa í þeim
alla sjálfsbjargarviðleitni með
áherslu á dyggðum eins og
heiðarleika, ósérplægni og
virðingu fyrir eigum annarra.
Garri getur fyrirgefið foreldr-
um sínum flest annað en það
að hafa eyðilagt möguleika
hans til að standa góðglaður
með stöng í hendi á gráa svæð-
inu í Hrútafjarðará. GARRI
Stundum bærist í manni gamall
starfsmaður fréttastofu útvarps.
Sá náungi glaðvaknaði einn
morguninn í vikunni þegar heyra
mátti pistil í morgunfréttum
klukkan sjö. Ekki gamalt rykfall-
ið fréttaritaraefni frá útlöndum
sem farið var að slá svo rækilega
í að ýldufylan var að drepa alla á
morgunvaktinni - nei: pistil um
nýja frétt. Eða það grunaði
mann. Broddi Broddason var að
rekja sögu ísknattleiks á tslandi.
Broddi...
...útskýrði svo út á hvað ísknatt-
leikur gengi. En íslenska ung-
lingaiandsliðið hafði verið að
keppa við einhverja Kákasus-
sveppi á móti, og „annað liðið
unnið“ eins og Broddi sagði í
upphafi - og með meiri mun en
áður hafði þekkst. Síðan fór
hann að rekja sögu ísknattleiks.
Sextíu og sex norður
Sextíu og sex norðux og nið-
ur
Leikurinn fór 66-0 fyrir
Kákasussveppina - kom í Ijós í
lok fréttarinnar. Ef
einhvern tíma hefur
verið framið hlut-
leysisbrot þá var það
þarna. Hlutleysisbrot
í þágu frásagnar-
tækni og ískrandi
glaðhlökkunar yfir -
ekki óförum - heldur
yfir því að hafa nú
frá einhveiju mark-
verðu að segja. Sá
sem hefur gengið
morgunvakt á frétta-
stofu útvarps þekkir
þá tilfinningu.
Einhvers staðar...
...i þokumóðu vinnudagsins kom
svo framhald. Þetta var ekkert
fyndið. íslensku strákarnir (eng-
inn sagði „okkar") höfðu verið að
keppa við eitthvert alsnjallasta
meistaralið sögunnar (útskýring)
sem hafði fyrir einhverja ömur-
lega gráglettni örlag-
anna (frekari útskýr-
ing) lent í þeim
hraksmánarlegu
hremmingum að
spila í c-riðli - riðli
okkar manna.
(Óréttlæti). Fréttin
hélt áfram og var
skýrt frá því að ís-
lensku strákarnir
hefðu „verið stoltir"
af því að fá að Ieika
við þessa náunga.
Fjallasveppaliðið,
sem kom innan úr
ómælisvíddum fyrr-
um Sovétríkjanna - með eigin
fána og ekta þjóðarstolt til að
heiðra íslensku strákana. Ein-
hver Skautasambandsfulltrúi
hafi sem sagt hringt í fréttastof-
una sem var að bæta ráð sitt.
Lokavers...
...fréttastofunnar kom svo í
kvöldfréttum. Þórdís Arnljóts-
dóttir. Hún er fréttamaður sem
sjaldan leynir hugljúfri geðs-
hræringu þegar við á og varpaði
öndinni allshugar fegin út í eter-
inn, sinni hljómþýðu rödd lét
hún vita af upprisu íshokkíholds-
ins og eilífs lífs hinnar miklu sig-
urstundar: íslenska strákalands-
liðið hafði unnið Lúxemborg. 4-
3. Þórdís ljómaði af feginleika
um landið og miðin: „Og hefnt
þannig harma sinna frá fyrri
leik“. "
Er 40 millj. kr. fjárfest-
ing ríkisbíinhíinmi í
veiðileyfum til kaupa á
viðskiptavild góðfjár-
festing?
Stemgrímur Hermannsson
seðlabankastjóri.
“Ég held að í
sumum tilvikum
geti það verið.
Þetta er oft á
tíðum mikils
metið af erlend-
um gestum og
viðskiptavinum
bankanna - og
áreiðanlega áhrifarík leið í því að
afla og viðhalda tengslunum við
þá. En það má síðan alltaf deila
um hvað sé nauðsynlegt. Frá því
ég kom hingað í Seðlabankann
hefur bankinn boðið erlendum
gestum sínum í eina veiðiferð á
ári - og það eru gestir sem okkur
er mikilvægt að halda góðu sam-
bandi vdð.“
Pétur H. Blöndal
“Fjárfestingin er
alveg út í hött.
Ég hef ekki trú á
því að þetta
breyti viðskipt-
um Landsbank-
ans á nokkurn
hátt til hins
betra, fólk og
fyrirtæki eiga viðskipti vegna
þess að báðir aðilar hafa hag af
því, en ekki vegna þess að menn
séu að veiða lax saman.“
Ólafur B. Thors
forstjóri Sjóvár-Almenttra og í barika-
ráði Seðlabanka íslands.
“Svo getur verið.
Þáð er ekki svo
margt sem ís-
lendingar hafa
upp á að bjóða
sem erlendir
menn meta mik-
ils, nema helst
það sem tengist
náttúru landsins. Laxveiðar eru
vissulega á því sviði. Því tel ég að
þctta geti verið áhrifarík leið til
að öðlast persónuleg tengsl, sem
geta komið - í þessu tilviki bönk-
unum - ákaflega vel, og þarna
erum við að tala um tengsl sem
væri erfitt að mynda á annan
hátt. Hvað upphæðina varðar, 40
millj. kr., þá treysti ég stjórnend-
um bankanna til að meta hvaða
peningum skuli varið til þessa -
ég hef ekki forsendur til að meta
slíkt.“
Sigrún Stefánsdóttir
kvennalistakona á Akureyri.
“Ég geri mér
ekki grein fyrir
hvernig bank-
arnir kaupa sér
viðskiptavild.
En þetta lítur út
fyrir að vera enn
einn skandall-
inn í bankakerf-
inu; þar sem verið er að sólunda
almannafé. Það er ótrúlegt hve
miklum Ijármunum er veitt (
sporslur handa toppum banka-
kerfisins og alltaf er það Lands-
bankinn sem eyðir hlutfallslega
mestu og gengur á undan með
slæmu fordæmi."
alþingismaður.