Dagur - 31.03.1998, Blaðsíða 10

26 - ÞRIDJUDAGUR 31. MARS 1998
LÍFIÐ í LANDINU
L

BÍLAR
Subaru Forester sker sig úr Subaru iínunni. Hábyggdur og jeppa/egri en frændur hans. - myndir: ohr.
Netfang umsjónarmanns bílasíðu er: oIgeirhelgi@islandia.is Sfminn: 437 2360
Subaru Forester er búinn mörgum geymsluhólfum i mælaborðinu.
Jeppalegur Subaru
Subaru Foresterkom á ís-
lenskan markað í haust.
Þetta er ný útfærsla af
Subaru, "jeppalegur
Subaru" efsvo má að orði
komast. Subaru skapaði sér
sterkan sess sem fjórhjóla-
drifinnfólksbíll þegarhann
kom á fyrst markað hérlend-
is seintá áttunda áratugn-
um. Þó ýmsir aðrir bíla-
framleiðendurhafi boðið
Jjórhjóladrifna fólksbíla
virðist Subaru halda þess-
um sterka sessi mikið til.
Olgeir Helgi
Ragnarsson
skrifar
Subaru Forester sker
sig nokkuð úr Subaru
línunni. Utlit bílsins og
svipur er annar en
maður á að venjast frá
þessum framleiðanda.
Heildarsvipurinn er
jeppalegur, eða jepp-
lingalegur væri e.t.v.
réttara að segja, yfir-
byggingin há og hjól-
barðarnir stærri en á fólksbílunum.
Framendinn er svolítið gamaldags, í já-
kvæðri merkingu. Hann minnir mig
a.m.k. svolítið á fimmta, sjötta áratug-
inn, án þess að ég geti kannski tilgreint
tilteknar tegundir.
Forester venst vel við kynningu. Bíll-
inn sem var reynsluekið var sjálfskiptur
með 2.0 lftra bensínvél. Eg var mjög
hrifinn af hurðarhúnunum. Maður tek-
ur utan um þá og togar út, myndarlegir
og traustlegir. Það er þægilegt að setjast
inn í bílinn, há yfirbyggingin gefur gott
rými og maður situr tiltölulega hátt.
Það fer vel um mann í bílstjórastólnum
og stjórntækin eru einföld og innan
seilingar. Það þrengir hvergi að manni
og það er nóg pláss fyrir vinstri hönd-
ina. Það er ágætis rými fyrir aftursætis-
farþega og nokkuð rúmgott farangurs-
rými þar fyrir aftan.
Tveggja lítra vélin vinnur fantavel og
það þarf ekkert að kvarta yfir vinnsl-
unni þó bíllinn sé sjálfskiptur. Þetta var
að vísu einn rólegasti reynsluaksturinn
til þessa, enda buðu aðstæður ekki upp
á hraðakstur; vetrarfæri, hálka og m.a.s.
blindbylur um tíma. Aðstæðurnar voru
hins vegar kjörnar fyrir fjórhjóladrifinn
fólksbíl, enda naut Foresterinn sín á-
gætlega í skafrenningnum.
Þetta er lipur bíll í innanbæjarakstri.
Fjöðrunin fer ágætlega með mann á
malarvegi og hljóðeinangrun bílsins er
nokkuð góð. Hann er einnig tiltölulega
hár undir lægsta punkt.
A heildina litið er Subaru Forester
ágætur valkostur fyrir aðstæður hér.
Þetta er fjórhjóladrifinn fólksbíll með
svolitla jeppaeiginleika, meiri jeppaeig-
inleika en sá hefðbundni Subaru sem
við eigum að venjast. Verðið er í sam-
ræmi við það, rúmar 2,3 milljónir fyrir
reynsluakstursbflinn, eða hátt í það sem
ódýrari jeppar í fullri stærð kosta.
Mundi ég?
Eg verð að viðurkenna að eftir að hafa
reynsluekið Subaru Forester kemur bíll-
inn sterklega til greina. Eiginkonan var
reyndar enn hrifnari af honum en ég,
enda líður manni mun betur að vera á
fjórhjóladrifnum bíl þegar maður lendir
í vetrarveðri og byl, þó aldrei hafi komið
til þess að það reyndi á ljórhjóladrifið
að neinu gagni. Þetta er rúmgóður
hábyggður fjölskyldubíll með fjórhjóla-
drifi og kemst flest það sem maður þarf
að fara, í búðina, sveitina og auðfarnari
fjallslóða og fer þar að auki vel með
mann á vegi. En eins og áður hefur
komið fram er ég dulítið meira fyrir
fjórhjóladrifinn díselbíl en bensín.
Vigdís
Stefánsdóttir
skrifar
„Ef ég aðeins hefði nægan tíma,“ segir í
vinsælu dægurlagi. Tíminn fer aðeins
eina leið, fram á við og oft Iiggur okkur
svo á að við notum hann ekki til þess sem
er mikilvægast af öllu, samveru við ástvini
okkar. Við þurfum að flýta okkur í vinn-
una, fara á fund, kaupa í matinn... verk-
efnin eru óþrjótandi. En tíminn líður og
einn daginn vöknum við upp við það að
tíminn er floginn frá okkur. Við getum
ekki lengur sagt það sem við vildum við
ástvini okkar, þeir eru farnir í burtu og
koma aldrei aftur. Við getum ekki huggað
litla barnið okkar, því það er orðið stórt.
Við getum ekki stöðvað hjól tímans og því
er nauðsynlegt að staldra við í erli dagsins
og hugsa um það hvort það sem við erum
að gera er svo nauðsynlegt að það geti
ekki beðið smástund. Þessa smástund
sem er svo ógnarmikilvæg þegar fram Iíða
stundir.
HVAÐ Á É G A Ð GERA
Afbrýöisemi
Sæl Vigdís.
Þannig er mál með vexti að kærastan
mín treystir mér ekki til eins eða neins.
Ég er að vinna á tveimur vinnustöðum og
hún er síhringjandi til þess að athuga
hvort ég sé í vinnunni og ef ég er ekki á
staðnum þá brjálast hún við mig og hellir
yfir mig skömmum þegar ég kem heim.
Mér finnst þetta mjög óþægilegt en get
ekki komið henni í skilning um það.
Kærastan þín er afbrýðissöm úr hófi
fram greinilega. Sennilega er hún mjög
óörugg með bæði þig og sig og sam-
band ykkar beggja. Kannski hefur hún
orðið fyrir einhverri þeirri reynslu sem
orsakar það að hún treystir ekki fólki,
hversu vænt sem henni þykir um það.
Best væri íyrir ykkur að Ieita til hjóna-
bandsráðgjafa eða félagsfræðings og
Iáta leiða ykkur áfram varðandi sam-
bandið, því þetta ástand er óþolandi.
Vigdís svarar í símairn!
Ertu með ráð, þarftu að spyrja,
viltu gefa eða skipta?
Vigdís svarar í símann kl. 9-12.
Símiun er 563 1626 (beiut)
eða 800 7080
Póstfang: Þverholt 14 Rvk.
eða Strandgata 31 Ak.
Netfang: ritstjori@dagur.is
Rabarbara og perubúðmgur
Þessi búðingur er ljúffengur og ekki of
sætur, þar sem hið milda bragð af perun-
um blandast við súrt bragðið af rabarbar-
anum.
900 g rabbabari, skorinn i bita
4 perur afhýddar
1 matskeið sítrónusafi
100 gflórsykur
2 tsk. blómavatn (mú sleppa)
2/ dl rjómi
fersk myntublöð til skreytingar
Látið rabarbarann og perurnar í bitum í
pott ásamt sítrónusafanum og vatninu.
Sjóðið við lágan hita í um 15 mín. Látið
renna af ávöxtunum og geymið safann.
Setjið í matvinnsluvél ásamt 6 msk. af
safanum og mixið. Látið kólna. Blandið
blómavatninu samanvið. Þeytið rjómann
og blandið við maukið. Setjið í skálar og
skreytið.
Bæn litla drengsins
LítiII drengur tók þátt í kapp-
hlaupi. Hann drógst í sífellu
meir aftur úr og lítil von virt-
• ist til þess að hann sigraði.
Allt í einu tóku varir hans að bærast
mjög reglulega og hann herti á sér og
vann hlaupið. Er hann var spurður að
því síðar hvað hann hefði verið að tauta
við sjálfa sig, sagðist hann hafa verið að
tala við Guð og sagt aftur og aftur: Guð,
þú lyftir þeim upp, ég skal setja þá nið-
ur, þú lyftir þeim upp, ég skal setja þá
niður.
Og sú samvinna dugði.