Dagur - 26.05.1998, Blaðsíða 6

6 Þ RIÐJ UDA GU R '2 6 . M AÍ 1998
ÞJÓÐMÁL
Utgáfufélag:
Útgáfustjóri:
Ritstjórar:
Aöstoöarritstjóri:
Framkvæmdastjóri:
Skrifstofur:
Símar:
DAGSPRENT
EYJÓLFUR SVEINSSON
STEFÁN JÓN HAFSTEIN
ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
BIRGIR GUÐMUNDSSON
MARTEINN JÓNASSON
STRANDGÖTU 31, AKUREYRI,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
460 6100 OG 800 7080
Netfang ritstjórnar: ritstjori@daaur.is
Áskriftargjald m. vsk.: 1.680 kr. á mánuði
Lausasöluverö: 150 kr. og 200 kr. helgarblað
Grænt númer: soo 7080
Símbréf auglýsingadeildar: 460 6161
Símar auglýsingadeildar: (reykjav(k)563-1615 Amundi Ámundason
(AKUREYRI)460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdóttir
Netfang auglýsingadeildar: omar@dagur.is
Simbréf ritstjórnar: 460 6i7i(AKUREYRl) 551 6270 (REYKJAVÍK)
Merk tímamót
í fyrsta lagi
Sannfærandi sigur Reykjavíkurlistans er merkilegasta niður-
staða sveitarstjórnakosninganna á laugardaginn. Þótt það hafi
vissulega verið mikið pólitískt áfall fyrir Sjálfstæðisflokkinn að
tapa borginni fyrir fjórum árum, er höggið núna enn þyngra.
Það eru söguleg tímamót í íslenskum stjórnmálum að sjálf-
stæðismönnum skuli hafa mistekist að endurheimta meiri-
hlutann - og voru reyndar langt frá því. Annað kjörtímabilið í
röð treystir verulegur meirihluti kjósenda samstarfi „litlu“
flokkanna í borgarstjórn betur en sjálfstæðismönnum og veit-
ir þar með Sjálfstæðisflokknum pólitískt kjaftshögg.
1 ððru lagi
Það er líka einkar jákvæð og merkileg niðurstaða kosninganna
í Reykjavík að kjósendur höfnuðu því að láta neikvæða kosn-
ingabaráttu að amerískum sið gegn einstökum frambjóðend-
um ráða gjörðum sínum í kjörklefanum. Þær þúsundir kjós-
enda Reykjavíkurlistans sem höfðu áhyggjur af fyrirliggjandi
upplýsingum um fjármálaferil Hrannars B. Arnarssonar létu
það ekki verða til þess að hræða sig frá því að kjósa listann -
en nýttu sér hins vegar rétt sinn til að strika nafn hans út á
kjörseðlinum. A þeim skilaboðum hlýtur Reykjavíkurlistinn að
taka fullt mark.
í þriðja lagi
Kosningarnar eru að sjálfsögðu persónulegur stórsigur fyrir
Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, borgarstjóra. Mikill meirihluti
kjósenda treystir henni betur en Arna Sigfússyni til að stjórna
borginni næstu Qögur árin. Sú staðreynd réði miklu á kjördag.
En það skipti einnig miklu máli fyrir úrslitin að flokkarnir sem
standa að baki Reykjavíkurlistanum stóðu þétt saman. Með
því að senda sjálfstæðismenn í stjórnarandstöðu í borgarstjórn
í önnur fjögur ár staðfestu kjósendur að Reykjavík er ekki
lengur pólitískt erfðagóss Sjálfstæðisflokksins. Það mun fyrst
og fremst ráðast af forystu, samheldni og stefnufestu Reykja-
víkurlistans hvort eyðimerkurganga borgarstjórnarflokks sjálf-
stæðismanna verður jafnvel enn lengri.
Elías Snæland Jónsson.
Listi með óbragði
Davíð Oddsson var fúll eftir að
kosninganiðurstaða lá fyrir í
sveitarstjórnarkosningunum á
laugardag. Hann sagðist efast
stórlega um að foringi Reykja-
víkurlistans, Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir, myndi sitja út kjör-
tímabilið sem borgarstjóri eins
og hún hefur þó sagst munu
gera. Þrátt fyrir yfirlýsingar
um annað muni hún láta sig
hafa það að skipta um skoðun
og gerast landsforingi
jafnaðarmanna. Aug-
Ijóst er að Ingibjörg fer
í taugamar á forsætis-
ráðherra og þá ekki síst
að hún skuli alla tíð
hafa komist upp með
að segja að það „standi
ekkert annað til“ en að
hún verði borgarstjóri
út kjörtímabilið. Enda mátti
vart á milli sjá í viðtalinu við
Davíð hvort honum var ver við
Ingibjörgu sjálfa eða fjölmiðl-
ana - sérstaklega ríkissjónvarp-
ið - sem ekki hafi krafist þess
að hún svaraði þessar spurn-
ingu með endanlega bindandi
hætti.
Rökhugsimin
Garri á í sjálfu sér auðvelt með
að skilja að Davíð sé dálítið
geðvondur - hann er jú eini
flokksformaðurinn sem hefur
tapað borginni tvö kjörtímabil í
röð. Hins vegar er hann aug-
Ijóslega farinn að Iáta gremju-
na fara svo með rökuhgsunina
hjá sér að hann er í fráleitri
mótsögn við sjálfan sig. Davíð
var nefnilega einhver sá fyrsti
sem benti á að sameginlegu
framboðin víða um Iand komu
vægast sagt illa út í kosningun-
um. Yfír þeim óförum hlakkaði
hann dálítið og gerði grín að
sameiningarsinnunum á for-
mannsstólum A-flokkanna sem
reyndu að sjá eitthvað jákvætt
út úr niðurstöðunni. Svo held-
ur Davfð að Ingibjörg Sólrún
ætli að fara úr áhrifamiklu sæti
borgarstjóra í Reykjavík til þess
að leiða það sem hann er sjálf-
ur búinn að skilgreina sem
flopp!? Hvers vegna í ósköpun-
um ætti hún að gera það Dav-
íð?
Með óbragð í
muiuii
En Davíð lét ekki
þarna við sitja í um-
mælum sínum um nið-
urstöðuna. Hann benti
á að um þriðjungur
kjósenda hefði kosið
Reykjavíkurlistann
með „óbragð í munni“.
Vísaði hann þar til út-
strikana á þeim Helga
Hjörvar og Hrannari B. Arn-
arssyni. Garri sér hins vegar
hvað felst í raun og veru í þess-
ari harkalegu yfirlýsingu Dav-
íðs. Hann er nefnilega ekki að
gagnrýna R-listann eins og
virðast kann í fyrstu. Formað-
urinn er auðvitað að fella ótrú-
lega harðan dóm um lista
sjálfstæðismanna og oddvita
hans Árna Sigfússon. Davíð er
einfaldlega að segja að allur
þessi fjöldi hafí frekar viljað
kjósa Reykjavíkurlistann með
óbragði, en að kjósa Sjálfstæð-
isflokkinn. Enda er formaður
Sjálfstæðisflokksins hlynntur
því að Árni taki pokann sinn
eins og hann var búinn að lofa.
Spurningin nú er þá sú hvort
Davíð muni ekki handvelja
með eigin hendi næsta oddvita
og þorra nafnanna á nýjan lista
í Reykjavík. Það hlýtur hann
að gera fljótlega - það gengur
einfaldlega ekki að púkka upp
á pólitíkusa sem eru svo slakir
að þeir eru verri en pólitíkusar
með óbragði. GARRI.
JÓHANNES
SIGURJÓNS-
SON
skrifar
Kosningar eru e.t.v. ekki beinlín-
is brauð og leikir eða ópíum fyr-
ir fólkið, en virðast hafa svipaða
virkni og lyfið prozak, a.m.k.
kosningar á Islandi. Fyrir kosn-
ingar eru allir sem styðja flokka
eða framboð út og suður um
stafrófið uppfullir af bjartsýni,
berjandi sér á brjóst í belgingi og
yfirgripsmikilli sigurvissu.
I ljósi þess skyldi maður ætla
að eftirköstin og vonbrigðin hjá
þeim sem tapa verði gríðarleg,
fjöldi manns legðist í þunglyndi
og apótek hefðu ekki undan að
dæla út prozaki handa þúsund-
um lúsera.
Og þannig væri þetta auðvitað
ef ekki væri sú undarlega náttúra
íslenskra kosninga að þar eru all-
ir sigurvegarar. Þegar upp er
staðið og talið hefur verið upp úr
kjörkössunum, kemur sem sé
ævinlega í ljós að enginn flokkur,
ekkert framboð, enginn fram-
Þar sem allir sigra
í kosningiun
bjóðandi, hefur í raun tapað, að
minnsta kosti ekki að eigin mati.
Blekkingarb j artsýni
Það er nokkuð auðskilið að þeir
sem auka fylgi sitt, bæta við sig
atkvæðum og
fulltrúum, líti
á sig sem sig-
urvegara. En
hitt vefst auð-
vitað fyrir
talnaglöggum
að allir þeir
sem tapa fylgi
og fulltrúum
geti á sama
hátt fagnað
glæstum kosn-
ingasigrum.
Jafnvel þeir sem guldu afhroð í
kosningunum ganga fram fyrir
alþjóð og fagna sigri. Hvernig má
þetta vera?
I fyrsta lagi þá er það auðvitað
þrákelknislenska hér að viður-
kenna aldrei ósigur, flatír liggj-
um vér og jöplum svörðinn Iengi
dags en þykjumst reistir og upp-
réttir vel. I annan stað horfum
við fremur á björtu hliðarnar,
a.m.k. hvað
okkur sjálf
varðar þó
svartnættið
eitt ríki í garði
grannans að
okkar mati.
Blekkingar-
björtu hliðarn-
ar.
Vici
Því er það að
þeir sem tapa
vinna í raun stórkostlega varnar-
sigra. Ellegar felst sigurinn í því
að í tapinu býr vinningsvon fyrir
næstu kosningar. Nú eða tapið
var mun minna en skoðanakann-
anir höfðu gert ráð fyrir, stór-
kostlegur sigur vannst því á G-
lista Gallups. Einnig hafa sumir
náð betri árangri en þeir svart-
sýnustu í hópnum höfðu gert ráð
fyrir og það er auðvitað sigur út
af fyrir sig.
Ef hinsvegar afhroðið er svo
afgerandi, tapið svo tröllaukið,
að útilokað er að finna á því sig-
urfleti nema gera sig að fífli í
augum alþjóðar, þá er fræðilegur
möguleiki á að viðurkenna tap,
en með því fororði að framboðs-
listinn hafi, þrátt fyrir allt, verið
skipaður efnilegasta og
reyndasta fólkinu sem vann vel
og fagmannlega fyrir kosningar
og mun koma tvíeflt í þær næstu
og þá muni listinn örugglega fá
það brautargengi sem hann á
skilið og átti skilið nú, en fyrir
misskilning kjósenda fékk ekki.
Veni, vidi, vici.

Hverá að t;ika við af
Árna Sigfússyni sem
leiðtogi sjálfstæðis-
manna í Reykjavík?
Júlíus Hafstein
jv. borgarfulltrúi Sjálftæðisflokks.
„Miðað við borg-
arstjórnarfíokk-
inn einsog hann
er skipaður
núna teldi ég
heppilegast að
Júlíus Vífill tæki
við. Þá skoðun
byggi ég á því að
nú er breytinga þörf og byggja
þarf upp frá grunni. Þeir sem
eldri eru og fyrir; einsog t.d. Vil-
hjálmur Þ. Vilhjálmsson, sem er
góður borgarfulltrúi, hefði undir
flestum kringumstæðum verið
sjálfsagður sem Ieiðtogi borgar-
stjórnarflokksins, en ég tel heppi-
legra nú - þegar flokkurinn hefur
tapað borginni tvisvar að fram
kom nýr maður sem leiði flokkinn
næstu ár. Eg vil taka fram að
þetta er ekki vantraust á þá sem
eldri eru og reyndari í borgarmál-
um.
Guðmimdiu1 HaUvarðsson
„Eg held að
menn verði að
skoða málið í
ljósi þess sem
gerðist um helg-
ina; það er borg-
arstjórnarflokk-
urinn og stjórn
Varðar - fulltrúa-
ráð Sjálfstæðisflokksins í Reykja-
vík. Nei, að óathuguðu máli sé ég
ekki nýjan leiðtoga fyrir mér. Nú
þarf vel til þess að vanda að velja
leiðtoga í stað Árna.“
Snorri Hjaltason
skipaði 13. sæti á lista Sjálfstæðis-
Jlokksins í Reykjavtk.
„Því er ekki
hægt að svara
nú, við eigum
eftir að fara yfír
mál og ræða
stöðuna og Árni
er svo sem ekki
búinn að yfir-
gefa okkur þó
hann ætli að víkja úr oddvitasæt-
inu. Nei, ég er ekki farinn að spá
í það hver framtíðarleiðtoginn sé,
en við eigum mikið af hæfu fólki.
Maður kemur manns í stað og ég
veit að í næstu borgarstjórnar-
kosningum teflum við fram sterk-
um manni sem vinnur fyrir alla
sjálfstæðismenn. Þá munum við
sigra. Um það er ég sannfærður."
Guðrún Pétursdóttir
skipaði 10. sæti á lista SjálJstæðis-
flokks í Reykjavík.
„Eg tel ekki
tímabært að
ræða það. í Árna
Sigfússyni
kynnst
myndaríkum og
heiðarlegum
stjórnmála-
manni, sem ég
met mikils. Það væri mikill skaði
að missa Árna úr stjórnmálum.
Þó svo hann hafi lýst því yfir að
hann ætli ekki að leiða lista sjálf-
stæðismanna í kosningunum eftir
fjögur ár, vona ég og reikna með
að hann leiði borgarstjórnarflokk
sjálfstæðismanna vel á veg.“
hef ég
hug-