Dagur - 24.09.1998, Side 6

6- FIMMTUDAGUR 24. SEPTEMBER 1998
ÞJÓÐMÁL
Utgáfufélag: dagsprent
Útgáfustjóri: eyjólfur sveinsson
Ritstjórar: STEFÁN JÓN HAFSTEIN
ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
Aðstoðarritstjóri: birgir guemundsson
Framkvæmdastjóri: marteinn jónasson
Skrifstofur: strandgötu 3i, akureyri,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
Símar: 460 6ioo OG soo 7080
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk.: i.6so kr. á mánib
Lausasöluverð: iso KR. OG 200 KR. helgarbl®
Grænt númer: 800 7080
Simbréf auglýsingadeildar: 460 6i6i
Símar auglýsingadeildar: (REYKJAVÍK)563-i6i5 Ámundi Ámundason
(AKUREYRI)460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdóttir
Netfang auglýsingadeildar: omar@dagur.is
Símbréf ritstjórnar: 460 6171(akureyri) 551 6270 (reykjavík)
Marklaust hjal
í fyrsta lagi
Þegar Slobodan Milosovic, einræðisherra Serba, hóf stórfelldar
hernaðarárásir á skæruliða og almenning í Kosovo síðsumars
komu forystumenn vestrænna stórvelda hver á eftir öðrum fram
opinberlega, börðu sér á brjóst og lýstu því yfir að þeir hefðu
lært af mistökum sínum í Bosníu. Nú yrði tekið hart á móti þess-
ari tilraun kúgarans í Belgrad til þjóðernishreinsana í Kosovo.
Síðan eru liðnir tveir mánuðir. Allan þann tíma hafa vestrænir
„Ieiðtogar“ haldið áfram að mala á meðan Milosovic hefur feng-
ið frjálsar hendur til að murka lífið úr Kosovo-albönum eða
Ieggja þorp þeirra í rúst og hrekja þá á vergang.
í öðru lagi
Þær hörmungar sem vestræn ríki hafa leyft Milosovic að leiða
yfir albönsku þjóðina í Kosovo eru alvarlegar. Atburðir síðustu
vikna eru engu að síður hátíð hjá þeim ósköpum sem ganga
munu yfír flóttafólkið þegar vetrarkuldinn skellur á. Hjálpar-
samtök sem hafa kynnt sér ástandið spá því að tugir þúsunda
kvenna og barna muni láta lífið úr hungri og vosbúð næsta vet-
ur ef sókn Serba verður ekki stöðvuð og gripið til víðtækra ráð-
stafana til að fæða og klæða flóttafólkið og koma því í nothæft
húsaskjól. Ekkert bendir til þess að umheimurinn muni grípa til
nauðsynlegra aðgerða.
í þriöja lagi
Milosovic var ekki stöðvaður í Bosníu íyrr en hann hafði staðið
fyrir stórfelldum fjöldamorðum í nokkur ár. Harkalegar hernað-
araðgerðir Serba gegn albönsku þjóðinni í Kosovo munu einnig
halda áffam, enda veit Milosovic að forystumenn á vesturlönd-
um eru orðnir gjörsamlega tannlausir og nota andstöðu gjald-
þrota mafíuríkja á borð við Bússland sem afsökun fyrir því að
gera ekki neitt. Aðgerðarleysið í málefnum sárþjáðs almennings
í Kosovo undirstrikar rækilega þá dapurlegu staðreynd að stjórn-
málamenn á vesturlöndum líti ekki lengur á það sem skyldu sína
að verja mannréttindi nágranna sinna. Hjal þeirra þar að lútandi
er marklaust blaður. Eltas Snæland Jónsson.
Páll Pétursson
og málefni fatlaðra
Þá hefur Páll Pétursson
ákveðið að ráða Björn Sigur-
björnsson fyrrverandi skóla-
stjóra til þess að vera fram-
kvæmdastjóra Svæðisskrif-
stofu fatlaðra í Reykjavík.
Þetta hefur framkallað nokkur
viðbrögð hjá félagsmálageiran-
um í höfuðborginni og ætla nú
einar tvær konur úr hópi um-
sækjenda að kæra Pál fyrir
jafnréttisráði sem
verður þá í fyrsta
sinn sem jafnrétt-
isráðherrann er
kærður til þeirrar
gagnmerku stofn-
unar. En Páll er
hvergi banginn og
lýsir því yfir í Degi
í gær að Björn
hafi einfaldlega
verið hæfur um-
sækjandi og með
þann bakgrunn
sem þurfi í starf-
ið. Ráðherra bend-
ir á að Björn hafi
reynslu úr stjórnunarstörfum
og úr stjórnmálum auk þess
sem hann var skólastjóri sem
kenndi fötluðum nemendum.
Stjómmálareynsla
Oll er þessi upptalning Páls
áhugaverð, en að öðrum kost-
um Björns til starfans ólöstuð-
um þykir Garra þó sá bestur og
áhugaverðastur að hann skuli
hafa reynslu úr stjórnmálum.
Ef málið væri einfalt og Björn
hefði verið góður framsóknar-
maður úr kjördæmi ráðherr-
ans hefði þessi liður hins veg-
ar ekki vakið áhuga. Það sem
gerir hann svona spennandi er
að .Björn er frægur og yfirlýst-
ur alþýðuflokksmaður úr
Norðurlandi vestra. Það sem
V
Páll er því að segja, er að
ásamt því að hafa unnið með
fatlaða nemendur sem skóla-
stjóri auki það sérstaklega
hæfi Björns til að fást við mál-
efni fatlaðra að vera og hafa
starfað í Alþýðuflokknum.
Fötlun og kratar
Því er það bjargföst trú Garra
að komi til þess að Páll þurfi
að rökstyðja val
sitt frammi fyrir
Kærunefnd jafn-
réttismála, þá
muni sú lífssýn
hans koma skýrar
fram að það sé al-
varleg fötlun að
vera í Alþýðu-
flokknum. Sér-
staklega í Alþýðu-
flokknum í Norð-
urlandi vestra. Að
Björn hafi verið
formaður í krata-
félagi á svæðinu sé
því ígildi þess að
vera forstöðumaður í eins kon-
ar sambýli með alvarlega fötl-
uðu fólki. Þannig sé reynsla
hans af málefnum fatlaðra
bæði bein og víðtæk. En varð-
andi hugsanlegt brot á jafn-
réttislögum er líka ljóst að Páll
hlýtur að benda á, að þrátt fyr-
ir almennt hæfi Björns til
starfans þá sé hann krati líka
og þar með haldinn ákveðinni
fötlun. Má þá ekki spyrja hvort
það að ráða hann ekki væri
mismunun gagnvart fötluð-
um? Og loks má nefna mikil-
væga ástæðu fyrir því að ráða
Björn. Það verður náttúrulega
einum kratanum færra í kjör-
dæminu. — GARRI
JÓHANNES
SIGURJÓNS-
SON
SKRIFAR
Skóreimar eða þrýstiloft?
I Degi í gær var forvitnilegt viðtal
við veiðistjóra þar sem fram komu
athyglisverðar upplýsingar um að-
skiljanlegar aðferðir við að drepa
mink. Minkur hefur verið vágest-
ur í Iandinu frá árinu 1930 og
valdið mildum búsifjum, en um
leið verið atvinnuskapandi, því án
minksins væri heldur ekki til stétt
minkabana. Minkabanar hafa
skotið dýrin með byssum, sigað á
þau hundum, svælt þau úr grenj-
um með reyk og sálgað síðan,
Iamið þau með járnköllum, lokk-
að þau í gildrur og sjálfsagt beitt
fleiri viðurkenndum mein-
dýramorðaðferðum á minkinn,
svo sem eitrun og grjótkasti þó
ekki komi það fram í viðtalinu við
veiðistjóra.
Líflátslykt
Allt er þetta nú gott og blessað og
nauðsynlegt ugglaust líka. En
þrátt fyrir góðan vilja og brúkleg
vopn þá hefur okkur ekki orðið
nógu vel ágengt í útrýmingarher-
ferðinni gegn minknum. Veiði-
stjóri telur að tiltæk vopn hafi ekki
dugað og vill taka hátæknina í
sína þjónustu, meðal annars beita
lyktarefnum og þrýstilofti sem gef-
ið hafa góða raun erlendis.
Við sem viljum hlut bænda sem
mestan og styðjum verndun fugla
svo við getum síðar sjálfir skotið
þá í frystikistuna, hljótum að
fagna öllum áformum um aukna
sókn gegn varginum. Og við
myndum ugglaust styðja þessi
áform, ef ekki kæmi til umhyggja
fyrir mannorði minkabana og
veiðistjóra en þessa menn viljum
við alls ekki sjá bak við lás og slá.
Skóreimamorðmgiim
Því við megum ekki gleyma at-
hæfi og örlögum skóreimamorð-
ingjans. Bóndans, sem fór á fjöll
með fjölskyldu sinni og rakst þar á
tófu. Og þar sem bóndinn var
snauður morðtólum, brá hann á
það ráð að fjötra dýrið með
skóreimum konu sinnar og stein-
drepa það (í orðsins fyllstu merk-
ingu) síðan með eggjagrjóti.
Hefði mátt ætla að þessi bú-
stólpi yrði virtur vel fyrir þetta
framtak sitt í meindýravörnum.
En annað kom á daginn, því hinn
vasld bóndi var kærður fýrir fram-
göngu sína, leiddur fyrir dómstóla
og dæmdur fyrir skepnuskap
gagnvart skolla.
Og ef réttarkerfið tekur með
þessum hætti á mönnum sem fara
með eyðingarmætti skóreima um
óbyggðirnar, hvaða útreið fá þá
veiðstjóri og minkabanar hjá
dómstólum, þegar þeir þeysa um
fjöllin með hunda, byssur, gildrur,
járnkalla, fnyk og háþrýstiloft?
Verður ekki refsað harðlega fyrir
slíkt „over kill“ á meindýrum, ef
árás með skóreimum þykir of
grimmileg fyrir grandvarar sálir?
Hugleiðum það.
Er heppileg þróun ui)
gera íslensh íþróttafé-
lög að hlutafélögum?
Unnur Stefánsdóttir
íframkvæmdastjóm íþrótta- og
Ólympíusambands íslands.
„Ef það er Ieið til
þess að ná árangri
í fjármálum
íþróttafélaga get
ég svarað því ját-
andi. Fjárhagur
íþróttafélaganna
er eitt mesta vandamálið sem
íþróttahreyfingin á íslandi stend-
ur frammi fyrir í dag og ef hluta-
félagavæðingin er leið til að snúa
hlutunum til betri vegar finnst
mér það leið sem skoða má. Sjálf
hef ég ekki trú á því að þetta
breyti öllu með keppnis- og fé-
lagsandann. Iþróttafélögin geta
aldrei verið til nema fjárhagslegur
grundvöllur fyrir starfi þeirra sé
traustur."
Björgúlfur Gudmundsson
formaður knattspyrnudeildar KR.
„Ákveðinn hluta
af hverju íþrótta-
félagi getur verið
heppilegt að gera
að hlutafélagi, til
dæmis meistara-
flokka, sem
áhætta fylgir í rekstri. Ef illa tekst
til getur það komið niður á öðru
starfi félaganna, og við hjá KR
höfum talið nauðsynlegt til að
tryggja sveiflukenndan rekstur
meistaraflokks með því að fá inn
nýtt fjármagn, sem við myndum
ekki fá öðruvísi. Aðrir tekjustofn-
ar munu þá vera óskiptir til efl-
ingar unglinga- og kvennaflokka.
Engar framfarir í starfi meistara-
flokka í knattspyrnu á Islandi
verða nema þeir séu í ríkari mæli
reknar einsog fyrirtæki - og at-
vinnumenn í knattspyrnu þekkja
erlendis frá.“
Sæmundur Runólfsson
framkvæmdastjóri Ungmennafélags
íslands.
„Þetta er þróun
sem er alveg þess
virði að skoða. í
knattspyrnunni
eru orðnir miklir
peningar í spilinu
þegar leikmenn
eru keyptir og seldir og þar verða
félögin að gæta sinna hagsmuna.
Eg held að þessi formbreyting á
rekstri íþróttafélaganna þurfi ekk-
ert að bitna á grasrótarstarfi
þeirra og gæti jafnvel orðið til efl-
ingar því.“
EiríkurBj. Björgvinsson
íþrótta- og tömstundafulltníiAkureyr-
arbæjar.
„Ef íslensk
íþróttafélög ætla
að ná langt á al-
þjóðlegan mæli-
kvarða er nauðsyn
fyrir þau að fylgj-
ast með þeirri
þróun sem á sér stað í þessum
efnum í heiminum í dag. Stóra
spurningin er hinsvegar sú hvort
hlutafélagavæðing tryggi íþrótta-
félögunum meiri peninga til starf-
semi sinnar en þau hafa nú. Það
er ég ekki endilega viss um, þetta
mun fara alveg eftir því hvort fjár-
festar fáist. En ef menn ætla að
reka hér á landi alvöru atvinnu-
mennsku í íþróttum þá er hlutafé-
lagavæðing leiðin sem fara verð-
ur.“