Dagur - 20.07.1999, Blaðsíða 6

6 - ÞRIDJUDA GV R 2 0. JVLÍ 1999
Thyptr
ÞJÓÐMÁL
Útgáfufélag: dagsprent
Útgáfustjóri: eyjólfur sveinsson
Ritstjóri: ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
Aðstoðarritstjóri: BIRGIR GUÐMUNDSSON
Framkvæmdastjóri: marteinn jónasson
Skrifstofur: strandgötu 3i, akureyri,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVIK
Símar: 460 6ioo OG 800 7080
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk.: 1.800 KR. Á mánuði
Lausasöluverð: íso kr. OG 200 kr. helgarblað
Grænt númer: 800 7080
Netfang auglýsingadeildar: omar@dagur.is
Símar auglýsingadeildar: (REYKJAVÍK)563-i6i5 Ámundi Ámundason
(AKUREYRI)460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdéttir
Sfmbréf auglýsingadeildar: 460 6161
Simbréf ritstjórnar: 460 6171(akureyri) 551 6270 (reykjavíK)
Erfðaprins faUinn
í fyrsta lagi
Enn einu sinni hefur hörmulegur atburður orðið til þess að
nafn Kennedy-fjölskyldunnar er á hvers manns vörum. Að
þessu sinni var það eini sonur John F. Kennedys, hins dáða
forseta Bandaríkjanna, sem mætti örlögum sínum með svip-
legum hætti. John F. Kennedy yngri fórst ásamt eiginkonu
sinni og mágkonu þegar einkaflugvél hans hrapaði í hafið.
Hann var í blóma lífsins, aðeins 38 ára að aldri, og virtist eiga
sér bjarta framtíð.
í öðru lagi
Nafnið Kennedy er ekki einungis samtvinnað bandarískri sögu
sjöunda áratugarins - áhrif forsetans unga, sem tók við völd-
um í ársbyrjun 1960, náðu um allan hinn vestræna heim og
reyndar mun víðar. Kjör hans var tákn um endurnýjun og
djörfung í stjórnmálum, glæsileika á opinberum vettvangi og
aukna bjartsýni á möguleika einstaklinga og þjóða til að vinna
hin merkustu afrek í þágu samfélagsins og mannkynsins alls.
I kjölfarið fylgdi harmleikurinn í Dallas þegar John F. Kennedy
var myrtur. Nokkrum árum síðar féll bróðir hans, Robert,
einnig fyrir morðingjahendi þegar hann leitaðist við að feta í
spor bróður síns leiðina til Hvíta hússins.
í þriðja lagi
Það er ekki aðeins í Bandaríkjunum sem Kennedy-nafnið vek-
ur enn sterkar tilfinningar. Þeir sem muna ofsafengna atburði
sjöunda áratugsins líta alltaf á Kennedybræður sem boðbera
nýrra tíma og kröfunnar um aukið réttlæti í heiminum - bar-
áttumenn sem féllu fyrir launmorðingjum áður en þeim tókst
að gera hugsjónir sínar að veruleika. Síðari tíma hneykslismál
fjölskyldunnar breyta þar engu um. I hugum ýmissa demó-
krata vestanhafs var John F. Kennedyyngri eins konar pólitísk-
ur erfðaprins og manna hæfastur til að feta í fótspor þeirra
bræðra - ef hann fengist á annað borð til að hella sér út í
stjórnmálabaráttu. En honum voru ráðin önnur og grimmari
örlög, og er mörgum harmdauði.
5 & 8 Elias Snæland Jónsson
----'
Ballett í bankanuin
Garri hefur lengi velt fyrir sér
sambandi listamanna og at-
vinnulífsins. Fróðir menn
segja að mjög vaxandi sé sú til-
hneiging fyrirtækja að vilja
styrkja listir og listamenn.
Ekki er nema gott eitt um það
að segja að listamenn hafi úr
meiri fjármunum að spila en
hingað til hefur verið en Garri
hefur áhyggjur af nokkrum
keldum sem gætu orðið á leið
listamannanna. Frétt af samn-
ingi Landsbankans og Islenska
dansflokksins á liðnum vetri
vakti til dæmis athygli Garra.
Hafa ýmsir þankar sótt svo
sterklega á allar götur
síðan að ekki verður
lengur vikist undan
að koma þeim á fram-
færi.
Garri veit
Fyrir það fyrsta vakn-
ar spurning um til-
gang einkafyrirtækis
sem ákveður að
styrkja einhvers kon-
ar listastarfsemi. Þeg-
ar hið opinbera styrkir Iista- og
menningarstarfsemi hvíla ekki
að baki - eða ættu að minnsta
kosti ekki að gera það - eigin
hagsmunir þess sem ákvörð-
unina tekur. Þess vegna þykir
ekkert athugavert við það að
hið opinbera styrki slíka starf-
semi, nema þá helst að snauð-
um öndum þyki oft sem seilst
sé heldur langt í því hvað
menn kalla list. Garri ætlar
ekki að hætta sér út á þá hálu
braut að skilgreina hvað er list
og hvað ekki. Garri veit hvað
list er, ætlar að njóta hennar
og Iáta aðra „list“ sem vind um
eyru þjóta.
En hugsunin um það hvort
með samningi sínum við dans-
flokkinn vilji Landsbankinn fá
að hafa hendur í hári með skil-
V
greiningu á því hvað er list
hefur ekki látið Garra í friði.
Listin lireytist
ekki
„Listin breytist ekkert," var
haft eftir Valgeiri Valdimars-
syni framkvæmdastjóra Is-
lenska dansflokksins í fréttum
Sjónvarps þegar undirritaður
hafði verið samningur milli
Landsbankans og Islenska
dansflokksins. En Garri hlýtur
að spyija sig hvort ekki búi
annað að baki þegar Lands-
banki íslands hf. skuldbindur
sig til að styðja ís-
lensku dansarana.
Voru þeir að detta?
Vel má vera að þarna
búi ekkert að baki
annað en vilji banka-
stjórnenda til að við-
halda góðu og grósku-
mildu danslífi í Iand-
inu. Og það veit sá
sem allt veit að ís-
lenski dansflokkurinn
hefur þörf fyrir fastar
tekjur, meiri tekjur en
hann hefur haft. Og þá eru all-
ir sáttir, því listin breytist ekk-
ert. Eða hvað?
Sverðdansinn hefur auðvit-
að nú þegar verið dansaður í
Landsbankanum (Dansbank-
anum?) en það verk var
óvenjulegt fyrir þær sakir að
þar voru karldansarar í meiri-
hluta: Finnur, Rendi, Sverrir,
Halldór og Björgvin ... á móti
Jóhönnu. En listin breytist
ekkert. Eða hvað? Garri er
hræddur um að línudans muni
verða á dagskrá dansflokksins
innan ekki svo margra ára. Já,
Námsmannalínudans, vaxta-
lfnudans og svo framvegis. En
listin breytist samt ekkert.
GARRI.
L
Landsbanki
íslands
/ forystu til framtíðar
Verður dansaður
vaxtalínudans?
ODDUR
ÓLAFSSON
skrifar
Ef Ingólfur Arnarson hefði séð
fyrir öll þau búsetuvandamál sem
leiddu af landnámi hans hefði
karlinn beint stafni skipa sinna til
búsældarlegri stranda. Enda
gerðu það margir eftir að hafa
kynnst þeim vandkvæðum sem
þeir Naddoður, Garðar og Flóki
snéru frá. Þegar þrengja fór að
fyrir alvöru fluttu menn fremur
til Grænlands köldu stranda og
leituðu Ianda enn vestar, fundu
þau og týndu aftur. Þeim mark-
íausu atburðum búsetusögunnar
ætla þeir að fagna að ári, félagi
Ólafur Ragnar og félagi Svavar,
sem glötuðu hugsjónum sfnum,
eins og Leifur heppni Ameríku.
Fom félagi þeirra, jón Baldvin, er
einnig á kafi við að undirbúa há-
tíðahöld í tilefni þess að þúsund
ár eru liðin frá Ameríkumissi ís-
lendinga.
Þeir sem ílentust á Islandi hófu
landamerkjadeilur löngu áður en
Landnáma var fest á skinn og
Allir era fyrir öHuin
hafa þær staðið yfir látlaust allt
síðan. Enda hefur aldrei fengist
fullgilt svar við spurningunni:
hver á Island? Hins vegar eru LIU
og Fiskistofa með allt á hreinu
hvað varðar fiskislóðina.
Nú er deilt um hver á
eyðimörkina köldu og
blautu, sem er sögð arð-
gæf náttúruperla og köll-
uð hálendi. Áður nefndu
landsmenn flæmið
óbyggðir, af augljósum
ástæðum.
Handaskol
Þegar fólk flytur af einum
stað á annan heitir það bú-
seturöskun og fer nísdngshrollur
um stjórnmálagarpa þegar fyrir-
bærið ber á góma. Enda ætlast
sumir til að þeir geri eitthvað í
málinu. Svo gera þeir eitthvað og
allt fer að í handaskolum og hef-
ur búsetuvalið sinn gang eins og
hvert annað náttúrufyrirbæri.
Svo þegar fólkið er búið að
þétta sig saman í henni Reykjavík
fer það að agnúast hvað við ann-
að vegna þess að þar eru allir fyr-
ir öllum og allir eru fyrir mér,
eins og þjóðskáldið orðaði
það. Götur stíflast af um-
ferð og smápartur af
Miklubrautinni er
óbyggilegur vegna há-
vaða, íbúar lengst uppi í
friðsælum holtum heimta
hljóðmanir við lúxushús
auðkýfinga á Kirkjusandi,
víðáttuvitlaus staðsetning
barnaspítala þrengir að
lífsrými íbúa í suð-
urslakka Skólavörðuholts.
Sleppum Miðbæjarflugvellin-
um að sinni, en hann á eftir að
hita þjóðinni meira í hamsi en
sjálft Uppkastið og rakarfrum-
varpið til samans.
Friður kemst á
I hringiðu Miðbæjarins hafa örfá-
ir náttúruvinir hreiðrað um sig í
litlu þorpi þar sem sveitasæla
aldamótanna síðustu er sá lífsstíll
sem almættið ákvað að skyldi
ríkja í örreitiskotinu Gijóta og
torfunni þar suður af, sem raun-
ar er einhver óþverralegasti
drulludammur höfuðborgarinnar
og hefur verið lengi. Hann er
friðhelgur, enda bæði ljótur og
heilsuspillandi.
íbúarnir hafa nokkurt ónæði af
borginni kringum þá. Einkum er
þeim klúbburinn Clinton þyrnir í
augum og halda frygðarhljóðin,
sem þaðan berast, vöku fyrir
þorpurum og raska heimilisfriði.
Nú verður Clinton sendur í ann-
að hverfi og ró kemst á í Gijóta
með friðsælum nóttum.
Þar með mun ljúka nágranna-
eijum og búsetuvandamálum í
landnámi Ingólfs, þar til næstu
hysterísköst ganga yfir, sem ekki
mun Iangt að bfða ef að líkum
lætur.
SPUItEH
évarao
Hvaðaskoðun hefur þú á
framgangi og lokum
máls Kio Briggs?
Kári Þorgrímsson
bóndi í Garði íMývatnssveit.
„Einsog
þetta mál lít-
ur út í frétt-
um hefur
það bæði já-
kvæða hlið
en einnig
ótrúverðuga.
Mér finnst
ekki trúverð-
ugt að maðurinn sé sýkn saka,
því einsog saksóknari benti á er
ekki líklegt að menn komi á sum-
arfötunum einum til landsins
með svona mikið magn fíkiefna
með sér - án þess að vita af því.
En hinsvegar finnst mér jákvætt
að dómstóíarnir séu farnir að Iíta
á það sem raunverulegan mögu-
leika að fíkniefnum sé komið fyr-
ir í farangri fólks, án þess að það
sjálft viti af því.“
HaUdór Bachman
hdl. íReykjavík.
„Að því er
virðist hefur
ekki tekist að
sanna yfir
allan vafa að
með ráðnum
hug hafi Kio
Briggs haft í
hyggju að
flytja þessi
efni til landsins. Frekar en aðrir
menn hef ég engar hugmyndir
um hvort Kio er sekur eða ekki,
en það er einu sinni hlutverk
ákæruvaldsins að sýna fram á að
svo sé. Það virðist ekki hafa tek-
ist. Svona mál eru alltaf vafa
undirorpin, en málsmeðferð
snýst um hvort líkur á sekt vegi
þyngra en sakleysi."
IUugi Jökulsson
bladamaður.
„Ég hef ekki
aðra skoðun
á þessu máli
en þá að ég
vona að
maðurinn sé
blásaklaus.
En mér
finnst það
svolítið fynd-
ið þegar ég sé Kio á gangi í bæn-
um að börn þyrpast að honum
einsog kvikmyndastjörnu. Þetta
er óvenjulega stæðilegur saka-
maður þannig að svona lýðhylli
er líklega einsdæmi."
Katrin Fjeldsted
þingmaðurogfltr. í allsherjamejttd.
„Ég trúi því
að Hæsti-
réttur Is-
lands, sem
er skipaður
valinkunn-
um sæmdar-
mönnum
sem ekki tjó-
ir að deila
við, hafi komist að réttri niður-
stöðu í þessu máli. Mér hefur
ekki reynst auðvelt að fóta mig í
þessu máli, en fréttir af því hafa
meira verið upphrópndi en upp-
lýsandi. En þetta mál er annars
fullt af lagakrókum sem erfitt er
fyrir venjulegan iækni að skilja."