Dagur - 16.10.1999, Blaðsíða 5

D&ptr.
LAUGARDAGUR 16. OKTÓBER 1999 - 21
MENNINGARLÍFÐ
Langafí prakkari
Talsvert skorti á persónusköpun leikara, langafinn hló hátt og hressilega og hafði
nokkra nærveru en Anna litla var bara he fðbundin skrækróma stelpa en ekki
hnellin skrækróma steipa með karakter.
LANGAFI
PRAKKARI í
Möguleikhúsinu
byggt á sögum
Sigrúnar Eld-
jám.
Leikstjóri og
handrit: Pétur
Eggerz
Búningar og
brúðugerð:
Katrín Þorvalds-
dóttir.
Tónlist: Vilhjálmur Guðjónsson.
Leihendur: Bjami Ingvarsson og
Hrefna Hallgrímsdóttir.
Það er tvennt ólíkt að leika íyrir
settlega fullorðna og að leika fyrir
fullan sal af órólegum börnum og
forvitnum sem eru rétt nýhlaupin
úr skóla og leikskóla eftir langan
dag. Krakkarnir sem mættu á
frumsýningu Möguleikhússins
klukkan fimm á fimmtudaginn
virtust eilítið strekkt eftir daginn
enda var leikritið ekki iyrr byijað
en þau fóru að kallast á við Onnu
Iitlu (Hrefnu Hallgrímsdóttur) og
tóku af ákafa undir spurningar
sem hún beindi út í salinn.
Hrefna var vel undir athugasemd-
ir krakkanna búin, lék sér að
samskiptum við þau og sneri
svörum hæglega heim til föður-
húsanna þegar athugasemdir ætl-
uðu að draga leikinn úr hömlu.
Leikritið hefst á því að Anna er
að gramsa í dóti langafa síns sem
nú er horfinn í annan heim.
Langafi lifnar við í minningum
hennar - og á sviðinu - og þau
bralla ýmislegt saman frá því í
gamla daga þegar langafi passaði
Onnu litlu meðan mamma henn-
ar og pabbi voru í vinnunni, fara
m.a. á langömmuveiðar og baka
dýrindis drullukökur.
Þetta er stutt leikrit, innan við
klukkutími, og ber uppsetningin
þess augljós merki að vera hugs-
uð sem farandsýning. Lýsing og
eiginleg leikmynd er ekki til stað-
ar heldur bara leikararnir tveir og
fáeinir leikmunir sem þjóna leik-
ritinu ágætlega. Fæð leikara og
fábrotið yfirbragðið kallaði á út-
sjónarsemi og kom ýmislegt
skondið út úr því, m.a. voru hinar
hneyksluðu brúðufrúr ágætlega
útfærðar og hugsanlega
langamman varð ljómandi lagleg
þegar hún hafði fengið kaffi-
könnu sem andlit.
A hinn bóginn fangaði leikritið
ekki fyllilega athygli áhorfenda og
þrátt fyrir samspil milli leikara og
barna þá voru krakkarnir orðnir
eilítið órólegir undir Iokin. Enda
hefur leikritið engan hápunkt eða
ris, það er samsafn stuttra sena af
skemmtilegum minningum en
engin spenna er byggð upp í
kringum prakkarastrikin. Talsvert
skorti á persónusköpun leikara.
Langafinn hló jú hátt og hressi-
Iega og hafði nokkra nærveru og
Anna litla var Iétt á fæti en var
bara hefðbundin skrækróma
stelpa með þvingað hláturtíst en
ekki hnellin skrækróma stelpa
með karakter.
Langafi prakkari hentar áreið-
anlega ágætlega sem farandsýn-
ing og vel má vera að nálægðin
inní leikskólum og skólum hleypi
meira lífi í textann sem er annars
ágætlega skrifaður. En á frumsýn-
ingu tóku krakkamir engin bak-
föll af hlátri. Sex ára fylgdarkona
mín skemmti sér ágætlega en 8
ára fylgdarmanni þótti fremur lít-
ið til um.
-LÓA
Lóa
flldísandóttip
skrifar um
leiklist
Húmorínn er
sjálfsbjargarviðleitni
Finnskir rithöfundar verða með
bókmenntadagskrá í Norræna
húsinu á sunnudaginn. Boðið
verður upp á tónlist og orð vel
krydduð með grallaraskap.
Rithöfundarnir eru fimm talsins og mjög
ólíkir hvað bakgrunninn varðar en allir
eiga þeir það sammerkt að taka sig ekki of
hátíðlega. Tapio Koivukari er sá úr hópn-
um sem mest samband hefur haft við Is-
land. Hann hefur búið á Islandi og kennt
á Vestfjörðum. Tapio er kennari, rithöfundur og þýð-
andi og hefur þýtt íslenskar bækur á finnsku, þar á
meðal Ijórar skáldsögur Vigdísar Grímsdóttur. A.W.
Yijáná er skáld og vel þekktur rokktónlistarmaður í
heimalandi sínu, Jaakko Heinimaki, er prestur og
upplýsingafulltrúi og skrifar bækur í trúarlegum
anda og eina konan í hópnum, Asta Piironen, starfar
sem blaðakona, skjalaþýðandi og túlkur í Svíþjóð. Sá
fimmti er Timo Ernamo, útgefandi og ritstjóri.
Fúlasta alvara
- Þið hajtð það sameiginlegt að taka ekkert of alvar-
lega. Hvers vegna er það? Er þetta eitthvað sem má
segja að einkenni finnslui rithöfunda í dag?
„Fyrir okkur er húmorinn sjálfsbjargarviðleitni. An
hans væri ekkert líf. Finnskir rithöfundar eru al-
mennt séð frekar alvarlcgir og það má segja að A. W.
Yrjáná sé alvarlegt Ijóðskáld sem hafi erft stöðu
Aleksis Kivi í Ijóðum okkar. Hinum er fúlasta alvara
þegar þeir skrifa um það sem miður fcr í þjóðfélag-
inu og svo framvegis,“ svarar Timo Ernamo sem hef-
ur tekið að sér að svara lyrir hópinn í gegnum e-
póst.
Ernamo hefur gefið út hókina „FuIImenntaður“,
sem kom út árið 1988, auk þess sem
hann hefur birt ferðalýsingar, ljóð,
blaðagreinar, hugleiðingar, spjallþætti
og smásögur. Hann hlaut Finnlands-
verðlaunin árið 1997 fyrir nýlist. I bók
sinni segist Ernamo hafa lýst ákveðnum
atburðum í framhaldsnámi ungra Finna
í Austurbotni sem hafa veigrað sér við
að gegna herskyldu en í framhaldinu var
menntuninni á þessum stað hætt. Hann
segist einnig hafa tekið afstöðu til ríkj-
andi óreiðu f þjóðfélaginu almennt.
Ernamo hefur einnig gefið út geisla-
diskinn „Runk&Wank“ 1997.
Borgaraleg
fínheit þreytandi
Blaðamanni skilst að diskur Ernamos sé háðsá-
deila og gagnrýni á þjóðfélagið og menningarlífið
almennt enda virðist Ernamo telja öll borgaraleg
fínheit (kannski snobbið) í garð menningarlífsins
þreytandi en það telur hann að grundvallist á
skilningsleysi þjóðfélagsins. „Diskinn má flokka
nærri stjórnleysi. Það þýðir þó ekki að ég sé stuðn-
ingsmaður þess heldur er þetta bara skilaboð til
þeirra sem leitast við að bæta eigin hag þó að þeir
hafi ekkert að gefa öðrum,“ segir hann.
Ernamo hefur gefið út verk sex íslenskra rithöf-
unda í Finnlandi. Hann segir að íslenskar bók-
menntir séu áhugaverðar vegna þess að þær dragi
upp mynd af landi úti í miðju Atlantshafi sem í
sjálfu sér sé áhugavert fyrir Finna. Vigdís Gríms-
dóttir vekur mestan áhuga en Einar Már Guð-
mundsson hefur einnig fengið góðar viðtökur.
Ernamo bíður með óþreyju eftir Bláa turninum
hans Þórarins Eldjárns (Brotahöfuð) sem Tapio
Koivukari þýðir. „Áhugi á íslenskum bókmenntum
er í höndum Tapios. Við verðum bara að treysta á
hann!“ -GHS
gBf> LEIKFEI.AG Ml
EYKJ AV í K liRjB'
BORGARLEIKHÚSIÐ
ATHUGD BREYTTAN
SÝNINGARTÍMA UM HELGAR
Stóra svið
Vorið vaknar
eftir Frank Wendekind
5. sýn. sun 17/10 kl. 19:00
gul kort
6. sýn. fim 21/10 kl. 20:00
græn kort
sun 17/10, verkið kynnt í
forsal kl. 18:00
Kynnir: Magnús Þór
Þorbergsson
Litla hryNingsbúðin
eftir Howard Ashman
tónlist eftir Alan Menken
lau 16/10 kl. 19:00 uppselt,
lau 16/10 kl: 23:00
miðnætursýning - örfá
sæti laus
fim 28/10 kl: 20:00 örfá
sæti laus,
lau 30/10 kl: 19:00 uppselt
Sex í sveit
eftir Mare Camoletti
106 sýn. mið 20/10 kl.
20:00
106. sýn. mið 27/10 kl.
20:00
Stóra svið kl. 14:00
Pétur Pan
eftir J.M. Barrie
sun 17/10
sun 24/10
Litla svið
Fegurðardrottningin
frá Línakri
eftir Martin McDonagh
lau 16/10 kl. 19:00
fös 22/10 kl. 19:00 örfá
sæti laus
Stóra svið
íslenski
dansflokkurinn
NPK
Danshöfundur: Kartín Hall
Tónlist: Skárren ekkert
Maðurin er
alltaf einn
Danshöfundur: Ólöf
Ingólfsdóttir
Tónlist: Hallur Ingólfsson
Æsa: Ijóð um stríð
Lára Stefánsdóttir
í samstarfi við Pars pro toto
Tónlist: Guðni Franzson
fös 22/10 kl. 19:00
sun 24/10 kl. 19:00
Miðasalan er opin virka
daga frá kl. 12-18, frá kl. 13
laugardaga og sunnudaga
og fram að
sýningu sýningardaga
Símapantanir virka daga
frákl. 10
Greiðslukortaþjónusta
Sími 568 8000
Fax 568 0383
5. sýning
föstudaginn 15. okt.
kl. 20:00.
6. sýning
laugardaginn 16. okt.
kl. 20:00.
Fáein sæti laus
7. sýning
föstudaginn 22. okt.
kl. 20:00.
8. sýning
laugardaginn 23. okt.
kl. 20:00.
Leikarar:
Ari Matthíasson,
Aðalsteinn Bergdal,
Árni Pétur Reynisson,
Ingibjörg Stefánsdóttir,
María Pálsdóttir,
Sigurður Karlsson
og Sunna Borg.
Leikmynd og
búningar:
Vignir Jóhannsson.
Ljósahönnun:
Ingvar Björnsson.
Leikstjóri:
Valgeir Skagfjörð.
I
Miðasalan opin alla virka daga
frá kL 13:00-17:00 og fram að
sýningu, sýningardaga.
Sími 462 1400.
Kortasalan í fullum gangi!