Dagur - 03.02.2000, Blaðsíða 9

8- FIMMTUDAGUR 3. FEBRÚAR 2000
FIMMTUDAGUR 3. FEBRÚAR 2000 - 9
SDMptr
l>Agur-
FRETTASKYRING
Forsvarsmenn Ljósa-
vikur gagnrýna harka-
lega „skemmdarverk
miimihluta hæjar-
stjómar Húsavíkiir
gagnvart uppbyggingu
atvinnulífs staðar-
ins.“
„Mikið pólitískt moldviðri hefur
geisað á Húsavík undanfarnar
vikur vegna fyrirhugaðrar sam-
einingar Fiskiðjusamlags Húsa-
víkur hf. og fyrirtækis okkar í Þor-
lákshöfn, Ljósavíkur hf. Stormur-
inn náði hámarki þann 1 I. janú-
ar síðastliðinn, en þá var ákveðið
á stjórnarfundum í báðum félög-
um að falla frá samruna þeirra.
Þar með var heiðarleg tilraun til
að skapa öflugt og arðvænlegt fyr-
irtæki runnin út í sandinn. Okkur
þykir afar miður að svona fór -
ekki síst vegna þess að ástæðan
virðist fyrst og fremst vera stjórn-
málalegar væringar á Húsavík,
þar sem raunverulegum hags-
munum kaupstaðarbúa er fórnað
fyrir sjúklega pólitíska metorða-
grind örfárra einstakinga," segir í
yfirlýsingu ffá Guðmundi Bald-
urssyni og Unnþóri Halldórssyni,
eigendum Ljósavíkur hf., um þátt
þeirra í fyrirhuguðum samruna
við Fiskiðjusamlag Húsavíkur hf.
„Víð Ljósavíkurmenn höfum
ekki blandað okkur í þann slag.
Víð erum útgerðarmenn og höf-
um engan áhuga á að standa í
pólitískum ritdeilum. Okkur
finnst við samt ekki geta horfið
frá málinu án þess að gera grein
fyrir hvernig hlutdeild okkar í því
var háttað. Þetta hefur verið afar
óþægileg reynsla fyrir okkur,
kostnaðarsöm og tímafrek - en
sérstaklega hefur okkur mislíkað
að sitja undir óhróðri minnihluta-
manna um að hafa ekki komið
heiðarlega fram og reynt að sölsa
undir okkur verðmæti í eigu Hús-
víkinga á fölskum forsendum,"
segja þeir í greinargerðinni. Meg-
inatriði hennar fara hér á eftir.
Af hveiju vildum viö
samnrna?
Ljósavík er tiltölulega h'tið fyrir-
tæki í eigu fjölskyldna okkar.
Vegna þeirra aðstæðna sem nú
ríkja í sjávarútvegi höfum við um
nokkurt skeið verið að leita væn-
Iegra leiða til að koma fyrirtækinu
á hlutabréfamarkað. Smæð fyrir-
tækisins gerir að verkum að slíku
verður einungis komið til leiðar
með því að sameinast öðru eða
öðrum fyrirtækjum, en við höfum
þó haft að leiðarljósi að ef til þess
kæmi yrðum við að eiga það stór-
an hlut að við hefðum umtalsverð
áhrif á stefnumörkunina.
Síðastliðið sumar var okkur
bent á að fýsilegur kostur í þessu
sambandi væri Fiskiðjusamlag
Húsavíkur (FH). Það ætti að vísu
brokkgengan rekstrarferil að baki
og núverandi staða þess væri
Iangt frá því góð, en að umfang
og uppbygging þess hentaði vel
þeim atvinnutækjum sem við höf-
um yfir að ráða.
Húsavíkurkaupstaður fór með
ráðandi hlut í FH, eða 47%, og
því lá beinast við að leita eftir við-
ræðum við fulltrúa hans. Væru
þeir andsnúnir umleitan okkar
næði málið ekki lengra. Þeir tóku
strax vel í að hitta okkur og var
fyrsti fundur var haldinn á Akur-
eyri þann 15. ágúst. Þetta voru
almennar viðræður þar sem
menn kynntu hvort fyrirtæki um
sig og helstu óskir aðstandenda
varðandi framtíðina. Fljótlega lá
fyrir að samstarf eða samruni FH
og Ljósavíkur byði upp á ýmsa
hagstæða möguleika fyrir báða
aðila.
I upphafi fundarins hafði sam-
vinna fyrirtækjanna verið út-
gangspunktur viðræðnanna, en
eftir því sem á Ieið fóru menn að
velta möguleikanum um samruna
þeirra alvarlegar fyrir sér.
Niðurstöður þessa fyrsta fund-
ar Ljósavíkurmanna og fulltrúa
meirihlutar bæjarstjórnar Húsa-
víkur má síðan draga saman í eft-
irfarandi:
- að Ljósavík keypti 20% hlut í
FH af Húsavíkurkaupstað og
bærinn minnkaði þannig áhrif sín
í félaginu. Gert yrði samkomulag
hluthafa í tengslum við þessi
kaup.
- að Ljósavík kæmi sem fyrst til
Húsavíkur með útgerð eins skips
og önnur skip félagsins lönduðu á
staðnum.
- að unnar yrðu grunnupplýs-
ingar um hugsanlega sameiningu
Ljósavíkur og FH, sem lægju fyr-
ir á næsta fundi er haldinn yrði
mjög fljótlega.
Samrunaferlið ltafiö
Og sá fundur var haldinn aðeins
fjórum dögum síðar, þann 19.
ágúst, á Húsavík. A þessum fundi
var gengið frá eftirfarandi gögn-
um: Samkomulagi um hlutafjár-
kaup og samvinnu. Hluthafasam-
komulagi. Samkomulagi um sam-
ræmt mat á fyrirtækjunum og
eignarhlutum í sameinuðu fyrir-
tæki. Grunnhugsun matsins mið-
„Sigitrjón skrifaði
grein í Víkurblað Dags
þann 1. desemberþar
sem hann fer mikiim
og slær um sig með gíf-
uryrðum og dónaskap í
garð okkar Ljósavíkur-
manna. Hlýlegt hand-
takið nokkru áður
hafði sem sé snúist
upp í rýting í bakið!“
aðist við matsreglur hlutahréfa-
markaðarins, að teknu tilliti til
árshlutauppgjörs félaganna 31.
ágúst 1999.
Hlutaðeigandi var gert ljóst að
forræði málsins yrði þaðan í frá í
höndum stjórna félaganna og
hluthafafunda. Hvað varðaði hlut
FH átti Húsavíkurkaupstaður rétt
á þremur stjórnarmönnum af
fimm er fylgdu málinu eftir. Til
að tryggja nægilegan stuðning í
stjórn og eigendahópi FH yrði nú
að kynna málið fyrir ráðamönn-
um Oh'ufélagsins hf. og eftir at-
vikum öðrum stórum hluthöfum í
félaginu.
Eftir að þessum málum hafði
verið komið í kring var þann 25.
ágúst send tilkynning til Verð-
bréfaþings Islands og sameiginleg
fréttatilkynning til Qölmiðlanna.
Það vakti eftirtekt að í bæjar-
stjórn Húsavíkur urðu ekki mikl-
ar umræður um málið, hvað þá
að minnihlutinn legðist gegn því.
Hið almenna viðhorf til samein-
ingar FH og Ljósavíkur var afar
jákvætt. Menn virtust sammála
bæjarstjórnarmeirihlutanum um
að þetta væri Iangbesti kosturinn
fyrir Húsvíkinga, og til dæmis var
haft eftir Sigurjóni Benedikts-
syni, helsta talsmanni bæjar-
stjórnarminnihlutans, í Víkur-
blaði Dags þann 15. september,
að hann væri ánægður með þetta
samkomulag og vonaði að það
yrði lukkuspor og öllum til hags-
bóta. Hann ítrekaði svo ánægju
sína í grein í sama blaði þann 27.
október og er hann hitti Guð-
mund Baldursson á förnum vegi
um þessar mundir heilsaði hann
honum með þéttu handtaki og
bauð Ljósavíkurmenn sérstaklega
velkomna til atvinnurekstrar á
Húsavík.
Sajmkomulag
Fór nú í hönd tímabil enn ná-
kvæmari undirbúningsvinnu.
Ræða þurfti við aðra hluthafa í
FH um framkvæmdina, ganga frá
mati á eignum og öðrum verð-
mætum fyrirtækjanna og semja
áætlun fyrír endanlegan samruna
þeirra. Ekki er ástæða til að tí-
unda hér alla þá vinnu, en henni
Iauk upp úr miðjum nóvember.
A stjórnarfundi í FH þann 26.
nóvember var síðan samþykkt að
leggja til við hluthafa félagsins að
Ljósavík hf. yrði sameinuð Fisk-
iðjusamlagi Húsavíkur hf. frá og
með 1. september 1999. Skipti-
hlutföll við sameininguna yrðu
þannig að hlutur hluthafa FH
væri 62,5% og hlutur hluthafa í
Ljósavík 37,5%. Gert var ráð fyrir
að næsti hluthafafundur yrði
haldinn í janúar árið 2000, en öll
gögn vegna fyrirhugaðs samruna,
þ.e. samrunaáætlun, sameiginleg
greinargerð félagsstjórna, skýrsla
matsmanna, yfirlýsing löggiltra
endurskoðenda ásamt stofnefna-
hagsreikningi voru lögð fram á
skrifstofu félagsins.
Mönnum þótti nú sem málið
væri í höfn, einungis væri eftir að
ganga frá formsatriðum. Mikil
bjartsýni ríkti á fundinum og var
ákveðið, til þess að greiða enn
betur íyrir gangi málsins, að kjósa
nýja stjórn er tæki mið af skipt-
ingu hlutabréfa eftir að samrun-
inn væri um garð genginn.
I hina nýju stjórn voru kjörnir:
Guðmundur Baldursson og Unn-
þór Halldórsson frá Ljósavík,
Ingólfur Friðjónsson lögmaður
sem ekki er fulltrúi sérstaks hlut-
hafahóps, Bjarni Bjarnason að-
stoðarforstjóri Olíufélagsins og
Reinhard Reynisson bæjarstjóri á
Húsavfk.
Pólitíska moldviðrið
En nú er það sem hið pólitíska
moldviðri upphefst. Sigurjón
Benediktsson, aðalsprauta sjálf-
stæðismanna í minnihluta bæjar-
stjórnar, virðist sjá sér leik á borði
til að hefja stórátak í helsta
áhugamáli sínu, að vinna meiri-
hlutanum allt til miska og það án
tillits til hvaða áhrif það hefði á
viðleitni manna til að efla at-
vinnulíf staðarins. Sigurjón taldi
sig væntanlega einnig eiga harma
að hefna á meirihlutanum vegna
fyrri viðskipta um málefni Fisk-
iðjusamlagsins, éða frá þeim tíma
er hann var þar sjálfur stjórnar-
formaður. Þótt ekki verði það gert
hér væri ærin ástæða til að rifja
upp fjölmörg glappaskot Sigur-
„Ljóst er að staða FH er talsvert lakari eftir þessar hremmingar en áður en þreifingar okkar hófust. Raunar er ekki fjarri lagi segja að fyrirtækið sé í rúst og að fáir
raunhæfir kostir séu í sjónmáli."
jóns á þeim vettvangi, en Húsvfk-
ingar eru enn að súpa seyðið af
þeim ósköpum.
Sigurjón skrifaði grein í Víkur-
blað Dags þann 1. desember þar
sem hann fer mikinn og slær um
sig með gífuryrðum og dónaskap í
garð okkar Ljósavíkurmanna.
Hlýlegt handtakið nokkru áður
hafði sem sé snúist upp í rýting í
bakið! Efnislega snýst árás hans
um að við hefðum sölsað undir
okkur meirihlutann í fyrirhugaðri
sameiningu og notið við það að-
stoðar bæjarstjórans.
Sigurjón fær þetta út með því
að leggja saman 37,5% hlut okkar
í sameiningunni og þau 20% sem
við áttum fyrir í FH og skráð voru
á dótturfyrirtæki okkar Jökulvík
hf - en þetta gerir hlut okkar
57,5% að því er hann telur. En
Við höfðum f upphafi gert sam-
komulag um að færi hlutur okkur
yfir 47% í hinu sameinaða félagi
yrðu gerðar ráðstafanir sem leid-
du til þess að hann yrði ekki
hærri en það. Þær ráðstafanir átti
að gera í samráði við Húsavíkur-
kaupstað yrði samruni félaganna
samþykktur á hluthafafundinum
í janúar - sem aldrei varð. Auðvit-
að vissi Sigurjón hvernig þessu
var háttað þótt hann fullyrði ann-
að gegn betri vitund.
Sigurjón hélt því einnig fram í
þessari blaðagrein að samsetning
nýju stjórnarinnar, sem kosin var
26. nóvember, væri óeðlileg
vegna eignarhlutfalla í félaginu.
Hann vildi meina að við Ljósavík-
urmenn réðum meirihlutanum
og myndum misnota aðstöðu
okkar í væntanlegri sameiningu.
Sigurjón
Benediktsson
„Þótt ekM verði það gert
hér væri ærin ástæða til
að rifja upp fjölmörg
glappaskot Sigurjóns
á þeim vettvangi, en
Húsvíkingar eru enn að
súpa seyðið af þeim
ósköpum,“ segir m.a.
um Sigurjón í
greinargerðinni.
dæmið er rangt sett upp, því eldri
20% hlutur okkar í FH nemur
1 2,5% í sameinuðu félagi. Þannig
hefði hlutur okkar í raun orðið
50% og það aðeins tímahundið.
Þetta var ekkert annað en til-
raun til að gera okkur tortryggi-
lega og skemma fyrir málinu. Oll
atriði sameiningarinnar höfðu
verið afgreidd af fráfarandi
stjórn, nýja stjórnin hafði ekkert
annað hlutverk í því sambandi en
að boða til hluthafafundarins -
sem aldrei varð - þar sem taka átti
afstöðu til fyrirliggjandi samruna-
áætlunar. Rökin fyrir því að skipa
stjórn út frá „væntanlegum" eign-
arhlutföllum lutu að nauðsyn
þess að huga þegar að rekstri hins
sameiginlega félags fyrsta rekstr-
arárið, enda kosin út frá þeirri
sannfæringu að einungis forms-
atriði væru eftir af samrunaferl-
inu.
I framhaldi af þessum fárán-
legu árásum Sigurjóns kom nú
hrina af allskyns enn fáránlegri
ásökunum sem gengu út á að mat
á eignum og öðrum verðmætum
fyrirtækjanna væri rangt, þannig
að hlutur Ljósavíkur væri metinn
of hátt en hlutur FH of lágt.
Þessar aðdróttanir snerust um at-
riði eins og verðmæti aflaheim-
ilda hvors fyrirtækis um sig, verð-
mæti skipastóls okkar og verð-
mæti ónýtts rekstrartaps FH, svo
nokkuð sé nefnt.
Alltof langt mál yrði að fjalla
um þær reikningskúnstir sem
beitt hefur verið í sambandi við
þessa þætti. I sumum tilfellum er
um bein ósannindi að ræða, í
öðrum eru hlutirnir slitnir úr
réttu samhengi eða verið að velta
upp atriðum sem koma megin-
málinu ekkert við.
Það eina sem við getum gert er
að vísa á útreikninga matsmanna
og endurskoðenda við undirbún-
ing sameiningarinnar, en þeir
voru Björn St. Haraldsson frá
PricewaterhouseCoopers hf. fyrir
FH og Birkir Leósson frá Deloitte
& Touche hf. fyrir Ljósavík. Þeir
gáfu þann 1 9. nóvember út sam-
eiginlega yfirlýsingu um að
„skiptihlutfall það sem gert er ráð
fyrir í samrunaáætlun félaganna
sé eðlilegt og sanngjarnt."
Hér má rifja upp að við gerðum
viðsemjendum oklrnr þegar í upp-
hafi fulla grein fyrir að grundvöll-
ur samkomulags af okkar hálfu
væri að rækjukvóti Ljósavíkur
yrði metinn út frá meðaltalsverði
liðinna ára, en ekki miðað við
„En þetta er að sjálf-
sögðu alvarlegt fag-
legt áfall fyrir Bjöm
St. Haraldsson, lög-
giltan endurskoðanda
hjá Pricewaterhon-
seCoopers - og gæti
þýtt skaðahótakröfur
á hendur fyrirtækis
hans.“
verð dagsins, sem væri í lágmarki.
Þeir skildu það mætavel og sam-
þykktu. Svo þegar Sigurjón Bene-
diktsson pantaði matsgerð Verð-
bréfastofunnar hf. á skiptihlut-
fallinu og fékk það miðað við verð
dagsins á rækju, var að sjálfsögðu
ekki verið að vinna á forsendum
samkomulags okkar og FH -
heldur verið að þjóna pólitískum
markmiðum Sigurjóns. Þetta
verður að teljast ansi aumkunn-
arverður vitnisburður um þekk-
ingu Verðbréfastofunnar hf. á ís-
lenskum sjávarútvegi.
Þegar gagnrýni Sigurjóns
Benediktssonar á samrunaáætlun
FH og Ljósavíkur er. skoðuð er
auðsætt að hann hefur engan
áhuga haft á efnislegu innihaldi
hennar. Hann hefur aldrei rætt
við okkur Ljósavíkurmenn um
einstaka þætti hennar né heldur
þá sérfræðinga sem unnu að und-
irbúningi hennar. Allur málflutn-
ingur hans frá 1. desember mið-
aðist einungis við að sá fræjum
tortryggni og ótta meðal Flúsvík-
inga um að „vondir menn“ að
sunnan ætluðu sér að hlunnfara
þá - og það með aðstoð meiri-
hluta bæjarstjórnar og bæjarstjór-
ans!
Við Ljósavíkurmenn höfðum
talsverðar áhyggjur af því að Sig-
urjóni tækist að skemma sam-
runaáætlunina með óhróðri sín-
um, en viðsemjendur okkar í
meirihluta bæjarstjórnar töldu
slíkt af og frá. Sameining fyrir-
tækjanna hefði verið samþykkt af
meirihluta hluthafa og einungis
var eftir að staðfesta hana form-
lega á næsta fundi þeirra, sem
ákveðið hafði verið að halda þann
19. janúar.
Áætlunum koHvarpað
Tvennt gerðist hins vegar á enda-
sprettinum, ef svo má að orði
komast, sem kollvarpaði áætlun-
um okkar.
í fyrsta lagi fréttist er líða tók
að jólum að einn bæjarfulltrúi
meirihlutans hefði snúist á sveif
með Sigurjóni eða vildi að minns-
ta kosti að nýtt mat yrði lagt til
grundvallar sameiningunni.
Minnihlutinn ætlaði að bera upp
tillögu um slíkt á bæjarstjórnar-
fundi þann 21. desember og hún
yrði líklega samþykkt ef þessi
ákveðni bæjarfuíltrúi mætti á
hann.
Meirihlutinn gat hins vegar
fengið manninn til að boða for-
föll sín á fundinum með því að
vísa til samkomulags við stofnun
H-listans er miðaði að því að við-
halda einingu listans í ákvarðana-
töku í stórmálum sem snertu
heildarhagsmuni bæjarbúa.
Þannig að ef einn af fimm full-
trúum meirihlutans hefði aðra
skoðun í slíkum málum en félag-
ar hans fjórir, þá myndi viðkom-
andi einstaklingur ekki taka þátt í
afgreiðslu á málinu, til að riðla
ekld samstöðu meirihlutans.
Þetta bragð átti hins vegar eftir
að snúast upp í andstæðu sína og
verða vopn í höndum Sigurjóns
og félaga. Eftir áramótin kom
Dagbjört Þyrí Þorvarðardóttir,
oddviti sjálfstæðismanna í bæjar-
stjórn, fram með þá spurningu
hvort þarna hefðu ekki sveitar-
stjórnarlög verið brotin, vegna
þess að umræddur bæjarfulltrúi
mætti ekki á fundinn án þess að
geta boriö við lögboðnum forföll-
um eins og þau eru skilgreind í
lögunum. Sjálfstæðismenn höfðu
nefnilega fengið það vottað frá
vinnuveitanda bæjarfulltrúans,
að hann hefði verið í vinnunni á
þeim tíma sem fundurinn var
haldinn.
Þarna var sem sé komin fram
hótun um að Ieggja fram stjórn-
sýslukæru, sem orðið gæti til þess
að fresta þyrfti hluthafafundin-
um 19. janúar uns hún hefði ver-
ið afgreidd.
Rofhöggið
Skömmu síðar, eða þann 10. jan-
úar, sendi Björn St. Haraldsson
endurskoðandi FH stjórn og hlut-
höfum félagsins óvænt bréf, þar
sem hann greinir frá þeirri skoð-
un sinni „að komið hafi í ljós að
skiptihlutföll í samrunaáætlun
félaganna, sameiginlegri greinar-
gerð félagsstjórna svo og skýrslu
matsmanna, sem undirritaðar
voru föstudaginn 26. nóvember
sl. af stjórnum félaganna og
matsmönnum séu ekki sanngjörn
...(hann telji) því rétt að fallið
verði frá samruna félaganna á
grundvelli skiptihlutfalls sem
fram kemur í samrunaáætlun
dags. 26. nóvember sl.“
Bréf þetta var í raun og veru
rothögg á samrunaferlið. En hvað
hjó á bak við það? Hvers vegna
hafði endurskoðandi og mats-
maður FH allt í einu skipt um
skoðun? Af hverju gekk hann
gegn vilja umbjóðanda síns,
stjórnar FH? Hvað fékk hann til
að afneita allri fyrri vinnu sinni
við málið?
Svarið er einfalt:
Sigurjón Benediktsson hafði
klagað Björn til Hlutafélagaskrár
og Verðbréfaþings lslands, og
bent á að þar sem Björn væri
„Eftir nýjasta kaflaun
í þessari sögu ætti öH-
um að skfljast að eigi
fyrirtækið að hafa ein-
hverja framtíð fyrir
sér er nauðsynlegt að
það losni undan af-
skiptum stjómmála-
manna - annars verður
aldrei annað úr þvi en
fúlegg.“
hluthafi í FH væri hann vanhæf-
ur samkvæmt lögum um endur-
skoðendur til að árita reikninga
félagsins, sem og til að vera mats-
maður þess.
Sigurjón vissi þetta auðvitað
manna best. Hann var stjórnar-
formaður FH árið 1997, þegar
Iögum um endurskoðendur fyrir-
tækja var breytt í þá veru sem
gerði Björn þar með vanhæfan til
starfa fyrir FH meðan hann ætti
hlutabréf í félaginu. Rétt er að
benda á að eignarhluti Björns í
FH hljóðar upp á 365 þús. kr, eða
afar lítinn hluta. Segir þessi stað-
reynd okkur margt um siðferðis-
þroska Sigurjóns Benediktssonar.
En þetta er að sjálfsögðu alvar-
legt faglegt áfall fyrir Björn St.
Haraldsson, löggiltan endurskoð-
anda hjá Pricewaterhou-
seCoopers - og gæti þýtt skaða-
bótakrölur á hendur fyrirtækis
„Eimþá eigum við okk-
ar hlut í FH og sitjum
í stjómiimi. Hvert
framhaldið verður á
þeim vettvaugi er ekki
gott að segja tfl um á
skrifandi stund.“
hans. Frá upphafi sameiningar-
ferlisins hafði Björn unnið sam-
kvæmt ákvörðun stjórnar FH um
það hvernig unnið skyldi að mál-
inu og taldi hann enga meinbugi
á aðkomu sinni að því. Akvörðun
hans um að ganga gegn fyrri nið-
urstöðu sinni er óskiljanlegur
faglegur hringlandaháttur. Allir
endurskoðendur sem við höfum
síðan rætt við eru sammála um
að framgangur Björns f þessu
máli beri vitni um fáheyrt virð-
ingarleysi við siðferðisrcglur
starfsins.
En í framhaldi af þessu bréfi
var ekki um annað að ræða en að
senda út fréttatilkynningu, þann
12. janúar, þar sem sagði meðal
annars:
„A fundum stjórna Fiskiðju-
samlags Húsavíkur hf. og Ljósa-
víkur hf., sem haldnir voru í gær,
þriðjudaginn 11. janúar 2000,
tóku þær hvor um sig samhljóða
ákvörðun um að falla frá tillögu
um samruna félaganna, og afboð-
ar stjórn Fiskiðjusamlags Húsa-
víkur hf. hér með boðaðan hlut-
hafafund í tilefni af fyrirhuguð-
um samruna."
Hvað höfmn við borið úr být-
uin?
Við Ljósavíkurmenn komum til
Húsavíkur í góðum tilgangi. Við
vorum sannfærðir um að samein-
ing fyrirtækis okkar og Fiskiðju-
samlagsins myndi skapa umtals-
verða verðmætaaukningu fyrir
báða aðila um Ieið og hið nýja fé-
lag yrði almenn lyftistöng fyrir at-
vinnulífið á Húsavík. Við höfum
komið fram af einurð og heilind-
um, og lagt mikið á okkur til að
samrunaferlið mætti ganga sem
greiðlegast fyrir sig.
Við höfum verið uppnefndir
„þurfalingar frá Þorlákshöfn."
Við höfum verið vændir um und-
irferli. Við höfum þurft að sitja
undir rógburði um að kunna ekki
að reka fyrirtæki, vera stór-
skuldugir, eiginlega gjaldþrota.
Við höfum eytt miklum tíma,
peningum og orku til einslds. Við
höfum verið hlunnfarnir um þá
arðsemisaukningu er beið þeirra
sem áttu hlutabréf í hinu sameig-
inlega félagi.
Við höfum kynnst mörgu góðu
fólki á Húsavík. Við höfum skynj-
að enn betur hvað starfsfólk okk-
ar í Ljósavík er traust og gott.
Ennþá eigum við okkar hlut í
FH og sitjum í stjórninni. Hvert
framhaldið verður á þeim vett-
vangi er ekki gott að segja til um
á skrifandi stund.
Versta reynslan af sameiningar-
ferli FH og Ljósavíkur er að upp-
lifa á sjálfum sér hvernig met-
orðablindir stjórnmálamenn geta
komist upp með gífurleg
skemmdarverk og valdið fólki
margvíslegum skaða án þess að
bera nokkra raunverulcga ábyrgð
á gerðum sínum.
Ljóst er að staða FH er talsvert
lakari eftir þessar hremmingar en
áður en þreifingar okkar hófust.
Raunar er ekki fjarri lagi segja að
fyrirtækið sé í rúst og að fáir
raunhæfir kostir séu f sjónmáli.
FH er stundum kallað Fjöregg
Húsvíkinga, eða það fyrirtæki
sem á að bera uppi atvinnulíf
bæjarfélagsins. Saga þess hefur
löngum einkennst af hatrömm-
um deilum vegna meirihlutaeign-
ar bæjarins. Eftir nýjasta kaflann
í þessari sögu ætti öllum að skilj-
ast að eigi lýrirtækið að hafa ein-
hverja framtíð fyrir sér er nauð-
synlegt að það losni undan af-
skiptum stjórnmálamanna - ann-
ars verður aldrei annað úr því en
fúlegg, segja eigendur Ljósavíkur.