Dagur - 23.02.2001, Síða 12

1
12- FÖSTUDAGUR 23. FEBRÚAR 2001
FRÉTTASKÝRING
D*gur
Formaður SamfylMng-
arinnar segir Bjöm
Bjamason vera tals-
mann hins helbláa
íhalds og biður guð að
forða borgarbúum frá
honum - sem reyndar
sé sjálfgefið þar sem
bann eigi engan séns.
Formaður VG segir
sjálfstæðismenn í
mikliim vandræðum.
Sjálfstæðismenn orð-
varir en líta á fram-
boðsmálin sem raun-
hæfan möguleika.
Scgja má að Björn Bjarnason
menntamálaráðherra hafi með
þögninni einni varpað sprengju
inn í íslenska pólitík. Orðrómur
um að Björn hyggist bjóða sig fram
sem borgarstjóraefni Sjálfstæðis-
flokksins verður æ háværari.
Menntamálaráðherra hefði verið í
Iófa lagið að kveða raddimar niður
en þess í stað hefur hann gefið
þessu máli byr undir báða vængi
með því að segja að hann muni
ekki tjá sig um þessi mál sem
stendur. Hann hefur ennfremur
staðfest að rætt hafi verið við hann
vegna þessa.
Inga Jóna Þórðardóttir hefur
verið leiðtogi Sjálfstæðisflokksins í
borgarmálunum. Hún hefur Iegið
undir ámæli ýmissa og hefur orðið
„foringjakreppa" ítrekað heyrst í
því sambandi. Svoleiðis staða er
hins vegar ekki ný af nálinni hjá
sjálfstæðismönnum í borginni.
Svipaðar ákúrur fékk Arni Sigfús-
son á sínum tíma og fræg varð sú
atburðarás þegar Markús Orn Ant-
onsson var tímabundið kallaður til
æðstu metorða.
Leiðinlegt að vera linuvörður
Einn borgarfulltrúa Sjálfstæðis-
flokksins sagði í samtali við Dag að
Inga Jóna væri í erliðri stöðu fyrir
það eitt að vera eiginkona fjár-
málaráðherra, Geirs Haarde. Sjálf-
stæðismenn eru annars yfirhöfuð
tregir til að tjá sig undir nafni um
þessi mál en annar sjálfstæðis-
maður í innsta hring borgarmál-
anna sagði að það kæmi honum
ekki á óvart þótt Björn myndi taka
skrefið til fulls. I því sambandi
minnti hann á að Björn væri eldri
en Davíð en hefði ávallt látið sér
nægja að standa á hliðarlínunni.
Það væri eftirsóknarverður endir á
annars þokkalega farsælum ferli
að fá færi á að vinna borgina aftur
í hendur sjálfstæðismanna. A hinn
bóginn væri áhættan mikil.
Annað sem menn leiöa hugann
að, er að pælingar Björns og félaga
séu afleiðing verðandi hrókcringa í
ríkisstjórninni. Davíð er sagður
sitja til næsta árs en þá gæti dreg-
ið til tíðinda. Geir Haarde ætlar
sér formannsstöðuna þá og sumir
segja að hann sé þegar farinn að
ráða jafnmiklu og Davíð. Stemn-
ingin í stjórninni er ekki sú sama
og var. Hvort sem breytingar eru
óhjákvæmilegar eða ekki munu
þær verða og tækifæri Björns gæti
verið innan seilingar.
Hitt er annað mál hvort Björn
Bjarnason er Ingu Jónu eða öðrum
framámönnum Sjálfstæðisflokks-
ins hæfari sem leiðtogi. Um það
eru skiptar skoðanir en menn eru
sammála um að verulegt umrót
yrði af ákvörðun sem þeirri að
Björn gæfi kost á sér.
Telur Steingrímur J. Sigfússon,
leiðtogi vinstri-grænna, að Björn
geti unnið borgina fyrir sjálfstæð-
ismennr
Endalaus vandræðagangur
„Eg er ekki viss um að hann sé
endilega heppilegasti kandidatinn
en hitt er ljóst að sjálfstæðismenn
eru í miklum vandræðum og hafa
ekki náð flugi. Það er ekki bara
Guðlaugur Þór Þórðarson:
Hefur ekki hugmynd um hvort
Björn gengur með borgarstjórann í
maganum.
vegna þess að þá skorti leiðtoga
heldur spilar margt fleira inn í.
Þannig er út af fyrir sig alveg skilj-
anlegt að þeir horfi til þess mögu-
leika að sækja til einhvers þunga-
vigtarmanns flokksins á landsvísu
en þetta er bara áframhald af
endalausum vandræðagangi þeir-
ra. Það gafst nú t.d. ekki vel að
sækja Markús og svo framvegis og
ég er lítið hrifinn af svona aðferða-
fræði almennt. Mér finnst að
menn eigi bara að treysta því fólki
sem fyrir er. Sú hugmvnd að sækja
endalaust leiðtoga hingað og
þangað er dálítið eins og að sækja
vatnið yfir lækinn," segir Stein-
grímur.
Athyglisverð þögn
- En hvaða skilabod telur Stein-
grímur að fíjörn sé að senda á þess-
um tímapunkti nieð því að kveða
ekki orðróminn niður - eins og
honum væri þó í lófa lagið - burtséð
frá því hvað framtíðin kann að bera
í skauti sér?
Össur Skarphéðinsson:
Björn myndi ráðast á velferðarkerfi
borgarinnar.
„Það er einmitt mjög athyglis-
verl já, að hann skuli ekki kveða
þetta niður afdráttarlaust. Það
þýðir að mínu viti annað hvort að
alvara sé á bak við þetta. Eða þá að
þetta sýni ákveðinn veikleika hjá
Birni, gagnvart sjálfum sér - að
lemja þetta ekki niður strax - og
líka gagnvart Ingu Jónu og því
fólki sem er í forsvari fyrir þá í
borginni. Það væri dálítið alvarleg-
ur hlutur ef rétt er. Bara það að
lyfta, þótt ekki sé nema örlítið
undir þetta, eru ákveðin skilaboð
inn í hópinn eins og hann er sam-
ansettur í dag.“
Sumir túlka ennfremur málið
scnt svo að Björn sé að Iýsa yfir
vantrausti á lngu Jónu og bcnda
hinir sömu á að þar kunni per-
sónulegar orsakir að einhverju
leyti að spila inn í. Sjálfstæðis-
menn segja að hann hafi langað lil
að verða varaformaður en ekki
treyst sér til að taka slaginn við
Haarde. Vegna hjónabands Ingu
Jónu og Geirs sé nú kornið nýtt
Steingrímur J. Sigfússon:
Er hin hrörlega ríkisstjórn
að íhuga andlitslyftingu á
eigin hrói?
tækifæri til að rísa aftur upp en
aðrir segja einfaldlega að Inga
Jóna hafi aldrei notið þess stuðn-
ings innan frá sem henni hafi ver-
ið nauðsynlegur. Þeirra á meöal er
Steingrímur J. Sigfússon.
„A köflum hefur svo virst sem
einn vandi lngu Jónu væri sá að
hún hefði ekki flokkinn heilan á
bak við sig. Eg verð að viðurkenna
að ég hef oft fengið þá tilfinn-
ingu," segir Steingrímur.
Stjómin orðin að skari
Streingrímur segist ekki átta sig á
hvort hugmyndir Björns tengist al-
hliða hrókeringum í ríkisstjórn.
Hann scgir því hins vegar ekld að
leyna ýmis þreytumerki séu á ríkis-
stjórninni. „Því skvldu þcir ekki
hugleiða hvort þeir gætu ekki
framkvæmt einhverja andlitslyft-
ingu á hróinu!"
Hvað manngerð Björns varðar
telur Steingrímur að Björn sé
burðugur maður og öflugur í
flokknum en hann sé iðulega mjög
ósammála bæði áherslum hans og
stíl. „Það er ekki þannig að menn
séu að fara á fjörurnar við ein-
hvern líðlétting í pólitík - svo er
alls ekki. Hann hefur oft verið
nefndur til æðstu metorða en hef-
ur ekki farið í svoleiðis slag. Hann
lagði ekld í varaformannsslaginn
gegn Geir og þess vegna gæti mað-
ur velt því fyrir sér hvort þetta væri
af hans háll'u hugsað til að styrkja
stöðuna.
Enn einu velta menn íý'rir sér -
nefnilega því hvort hugsanlegt sé
að Björn myndi taka slaginn en
halda samt áfram ráðherradómi.
Steingrímur segir að menn hafi
látiö hafa sig út í ýmislegt og hugs-
anlegt sé að Björn myndi halda
þingstörfum áfram en ólíklegt sé
að hann hygðist jafnframt gegna